Den Buddy was weer eens ziek... mijn schuld natuurlijk... ik kan het niet laten steeds op het net te zitten grasduinen en zo allerlei ongedierte in huis te halen... ik heb hem dan maar aan de goede zorgen van de zoon overgelaten die hem wel eens rap van zijn vlooien zou verlossen... dacht ik toch... maar helaas zo eenvoudig lag het niet... een hele volle week zat ik zonder PCke... een helse week... ik voelde me als geamputeerd... afgesneden van de blog- chat- en mailvrienden... om de muren op te lopen... gelukkig kan ik dat niet of ik had er de schilder nog bij moeten roepen ook... dus tijdens die week heb ik veel nagedacht... over de vergankelijkheid van vriendschap onder andere... je hebt tijdens je leven een hele vriendenkring opgebouwd... enkele "echte" vrienden... de anderen onderverdeeld in categorieën... de clubvrienden... golfvrienden... fiets- en wandelvrienden... badmintonvrienden...en dan de computervrienden... de meesten kun je desnoods bereiken schriftelijk of telefonisch... maar de computervrienden is andere koek... je PC valt in panne en foetsie... iedereen weg... misschien zullen er enkelen zich afvragen waar die of die gebleven is maar na een zeer korte tijd is het of je nooit bestaan hebt... ik vond dat zeer deprimerend... al heel jong dacht ik vaak aan de dood... en wat ik er nog het afschuwelijkst  aan vond was het idee dat de wereld verder draait zonder jou... geen kat die er zich iets van aantrekt buiten je gezin... zelfs je eigen kat niet want die trekt er zich geen moer van aan wie haar blikje voer opentrekt... zeer deprimerend... of heb ik dat al gezegd... ja dus... wat ik deze hele lange week dus wèl gedaan heb is lezen... eerder boeken verslonden... ik ben geen nagelbijtster anders had ik dat ook gedaan... en nadenken over de vergankelijkheid van het leven... deprimerend... en ik ben tot het besluit gekomen dat ik de luttele jaren die me nog resten tenvolle ga uitbuiten... hou me maar eens tegen... hoe ik dat ga doen moet ik nog uitdokteren... iemand suggesties... vandaag begin ik alvast met een etentje samen met de kinderen... aperitiefke... wijntje... french coffeetje erna... de kater nemen we mee naar huis en morgen naar de golf... komt dat beest ook nog eens buiten.

Verleden week zaterdag hadden we weer eens geluk... de hele week regen gehad en die zaterdag prachtig weer... lekker tot 12 uur buiten gezeten... wijntje erbij... na het eten met zijn allen een rondje gespeeld... ik ietwat in wankel evenwicht... die holes waren wel moeilijk te raken... maar het was wel plezant... de volgende dag weer paraat op de golf... mèt die kater... geraak dat beest niet meer kwijt... hoe ouder ik word hoe hardnekkiger hij aan me blijft plakken... ik heb dan nog goed gespeeld ook... de wonderen zijn toch de wereld nog niet uit... ik ben benieuwd of het me morgen weer gaat lukken... ik zal braaf rapport uitbrengen zo vlug ik kan... en met deze verlaat ik jullie voor een vlugge hap... boke met choco misschien want ik spaar m'n krachten voor vanavond... daaaag... en tot ziens... Myette

14-08-2006 om 18:10 geschreven door Ludovikus

12-08-2006 om 16:11 geschreven door huismusje/troubadoerke

12-08-2006 om 15:21 geschreven door Chia