Bij gebrek aan bloedstollende avonturen ga ik het maar weer eens over het weer hebben... gisteren hoorde ik van een hollandse chatvriend dat het er gesneeuwd had... bij ons was het gewoon heel koud maar droog... wat een verrassing toen ik deze morgen uit m'n bedde kroop... ja het is de laatste tijd kruipen geblazen... waar zijn de gelukzalige dagen toen ik nog uit m'n bedstee wipte... steeds tegen m'n goesting weliswaar maar gewipt werd er... helaas er wordt niet meer gewipt maar gekropen... de weg naar de badkamer is moeizaam en pijnlijk maar eens ik daar aangekomen ben gaat het al een ietsiepietsie beter... gelukkig maar want zie je mij al de deur uitkruipen... de buren zouden nog denken dat ik aan 't oefenen ben om me bij de para's in te lijven... dus... ik kroop uit dat warme nest en gooide een blik door het venster... die blik zonk weg in een zacht donzig wit sneeuwtapijt... mooi om te zien maar geef mijn portie maar aan de kat hoor... die kat lust het trouwens ook niet want als ze hoognodig naar buiten moet stapt ze voorzichtig op hoge pootjes door die witte smurrie en na amper 1 minuut staat ze al tegen de terrasdeur te rammen... als ik ze dan binnen laat komt ze als een bliksemschicht en luidkeels klagend binnengeritst... recht naar onze slaapkamer waar ze zich in de flanellen lakens nestelt... die hoor of zie je dan uren niet meer... zalig leventje heeft zo'n beest... den baas staat er dan heel vertederd naar te kijken... moest ik hetzelfde doen... ho maar!!!

Vandaag was het poetsdag... ik had me verleden week voorgenomen eens aan de grote schoonmaak te beginnen... wat ik daaronder versta is een oud laken achter de kasten doortrekken om spinnen, vliegenkadavers en muizenskeletten te verwijderen... eens in alle hoekjes te peuteren... de vensters een goede beurt geven... etc. etc. maar dan gebeurt er dit... mijn goesting en "drive" was op slag weg... als ik eerlijk wil zijn moet er niet veel gebeuren om die grote-kuis-goesting omver te blazen hoor... een lichte zucht volstaat al... dus de kadavers blijven nog even onberoerd... de hoekjes onuitgepeuterd... de ramen ondoorzichtig... mijn poetshulp heeft er geen traan om gelaten... gelukkig wist ze niks van m'n snode plannen of ze was misschien niet komen opdagen.

Zoon is weer aan werk geraakt... gelukkig maar want de jongen begon hard op mijn zenuwen te werken... uit pure verveling liep hij hier de deur plat op zoek naar allerlei karweitjes om zijn dag te vullen... kan gewoon niet stilzitten dat jong... maandag is hij begonnen en het werk ligt al stil wegens de sneeuwval... te gevaarlijk op de snelwegen... ik hoop nu maar dat het tegen maandag in orde komt of hij begint uit pure baldadigheid mijnen buddy uiteen te gooien... zondag heeft hij bijna de hele dag aan de auto gepoetst... binnen en buitenkant... geen hoekje overgeslagen... de voorhof en de straat met de hoge druk bewerkt ook... om 10 u maar eerst naar huis gegaan... van een rustige zondag gesproken... amaai... nu staat die wagen in de garage te blinken van trots maar
't manneke is er zo zuinig op dat we alles per bus en tram doen... die auto mag niet weer vuil worden he... trouwens het beestje is 24 jaar oud en elke maand zo'n grote beurt overleeft hij niet denk ik... je moet dat gewend zijn he.

Allee ik ga m'n "schup afkuisen"... vandaag vroeg naar bed want slecht geslapen deze nacht... slaap lekker en droom zoete dromen!

13-02-2010 om 00:21 geschreven door ludovikus

12-02-2010 om 22:19 geschreven door Natoken

Ik ga helemaal akkoord met Paz. Dat was weer eens een heerlijk stukje lektuur. Waar een passief lijf al niet goed voor is, hè?

12-02-2010 om 08:47 geschreven door Madame

11-02-2010 om 18:07 geschreven door paz