Kort nadat de Duitsers zich hadden teruggetrokken uit Antwerpen en omstreken begonnen ze ons te bestoken met hun beruchte raketten de V1 en V2... ze waren vastbesloten onze haven en alles wat maar van enige waarde was plat te leggen... een van die twee V's hoorde je aankomen ronken en dan zat je met dichtgeknepen knieën te hopen dat hij nog wat verder zou vliegen... maar owee als dat geronk ophield als hij vlak boven je zat... dan had je prijs... wij hebben er zo eentje horen aankomen midden in de nacht... we sliepen in de kelder toen... elk gezin van ons gebouw in hun eigen kelderruimte... opeens viel dat ding stil en dan die oorverdovende klap alsof de wereld verging... daarna nog een cacafonie van gekletter en gebonk van allerhande vallende dingen en dan... doodse stilte... na een tijdje kropen we voorzichtig vanonder onze dekens... opgelucht ademend want dit keer waren we ontsnapt... maar wat gingen we boven aantreffen... toen de mannen de keldertrap opgingen kregen ze de deur naar de gang niet open... we dachten natuurlijk dat het hele gebouw ingestort was maar dat was gelukkig niet zo... alleen was de deur geblokkeerd door allerlei gevallen rommel... de bom was op een huis aan de overzijde van de straat gevallen... doch alle ruiten in de hele omgeving lagen aan diggelen... in ons appartement lag alles bezaaid met glas tot in de kasten toe... een van de binnenmuren stond bol en is later moeten verwijderd worden... ik kan onmogelijk beschrijven wat een opluchting je dan voelt dat je aan het gevaar ontsnapt bent... de mensen aan de overkant hebben het natuurlijk niet overleefd maar wij leefden nog en in een soort van euforie werd er puin en glas geruimd alsof we op een feestje waren... ik hoor de slager van de overkant nog zingend zijn winkel uitvegen... de theorie was... er valt nooit een tweede bom op dezelfde plaats... dus voelden we ons veilig... niettemin besloten toen m'n ouders ons kinderen in veiligheid te brengen en zo kwamen m'n zus en ik in Gilly terecht.

17-03-2007 om 13:29 geschreven door Ludovikus

15-03-2007 om 18:27 geschreven door thea

15-03-2007 om 06:27 geschreven door peeters robert