|
Wat denken jullie nu... eindelijk is het lente en ze is nog niet content... mis poes... ik ben wel degelijk heel blij met die eerste zonnestralen... vandaag was het zelfs heerlijk weer... en met dat zalige weertje kwamen ook de eerste muggen uit hun schuilplaatsen gekropen... nu zou je denken dat die rotbeesten zo'n strenge winter niet konden overleven... weer mis... ze zoemden lustig rond in onze slaapkamer en staken nog lustiger en uitgehongerd hun zuigpipet (of hoe dat ding ook heet) in mijn zacht wintervelleke... dus werd ik al krabbend wakker... toen onze huisduif (die een nest vlak onder ons venster heeft gebouwd) haar keel opentrok om de morgen te begroeten... en manlief (die het van die duif op zijn seskes krijgt) uit bed sprong om met de gordijnen te gaan wapperen... ben ik maar uit bed gestommeld want van slapen kwam toch niets meer terecht... daarom die lenteperikelen.
Mijn eerste werk na het ontbijt was het vliegenraam naar boven zeulen en terug in onze slaapkamer installeren... één keer is ruimschoots voldoende... tot groot verdriet van onze Poekie want die heeft de hele winter lekker op onze flanellen lakens mogen liggen tijdens de dag... nu blijft de deur hermetisch gesloten wegens die muggen... ze zat zo zielig naar de gesloten deur te staren dat m'n koekebroden hart er bijna van brak... maar in het leven moet je soms hard zijn... het is tenslotte MIJN vel dat ik moet beschermen.
Aan die duiven kan ik niks doen... ze zitten zo gezellig met hun beidjes op dat nest... eitjes zijn er ook al... ééntje lag gisteren gebroken onder de boom... maar als de jongen uitkomen en ook hun klep gaan opentrekken om 6 u 's morgens weet ik niet of ik dan nog zo tolerant ga zijn... het grote probleem is 't manneke... ik hoor die beesten wel maar voor mij is dat achtergrondmuziek waar ik rustig doorheen kan slapen... man dus niet... die vliegt met luid misbaar uit bed... begint met de gordijnen te wapperen onder luid commentaar... probeer dan maar eens dat doezelig gevoel vast te houden.
Vandaag voor de eerste keer in de tuin gewerkt... heb me echter gespiegeld aan m'n blogmaatjes en na één uur snoeien en wieden er de brui aan gegeven en lekker in 't zonneke op m'n terrasje een gigantische portie ijsroom binnengesmikkeld... ook de eerste van het jaar... die eerste keer is altijd het leukste he... de eerste liefde... de eerste kus... dan heb je natuurlijk ook nog de eerste maandstonden... allesbehalve plezierig... wat wil zeggen dat toch niet ALLE eerste keren aangenaam zijn.
Gisteren de hele dag voor zoon rondgelopen... met hem naar de kliniek... de apotheek... de bank... de verzekering... de ziekenkas... hij zit zeker voor 3 weken in de plaaster en dus werkonbekwaam... hij heeft een krukje vastgezet op een onderstel met wieltjes en rijdt daar zijn huis in rond... was deze namiddag zelfs zijn tuin aan 't verzorgen... maar van de dokter mag hij voorlopig niet in een vrachtwagen rijden dus... nu maar hopen dat zijn baas wat geduld zal hebben.
|
Dikke kus van moi!
