Als reactie op mijn vorige escapades kreeg ik te horen hoe het komt dat ik altijd verzeild geraak in onmogelijke toestanden... tja lieve mensen... ik ben nu eenmaal ongeneeslijk nieuwsgierig... hou ervan steeds m'n grenzen te verleggen... overal eens rond te neuzen... nieuwe contacten te leggen... en ben daarbij ook nog gezegend met een vaak onterecht vertrouwen in mensen... ik zou op mijn leeftijd beter moeten weten maar tóch laat ik me altijd nog paaien door lieve woorden... achteraf sla ik mezelf dan flink om de oren voor m'n goedgelovigheid maar ja... gebeurd is gebeurd en... "als men zijn gat verbrand moet men op de blaren zitten"... een heel wijs gezegde... maar verdorie die blaren kunnen wel erg pijn doen en zalfjes opsmeren helpt niet... "alleen de tijd heelt alle wonden"... zie nu... de wijze spreuken rollen ZO m'n mond uit... of moet ik zeggen "klavier"... soms heb ik het gevoel dat alles me tegenzit en dan zoek ik troost bij den Buddy... de laatste dagen was er op het net ook al niet veel vertier te vinden dus ging ik op de Skype toer... gisteren weer een babbeltje gedaan met een dappere jonge man... eentje die wèl alleen maar wat wilde praten... was dit keer leraar Frans zegde hij... mooi meegenomen kon ik wat oefenen... en als die kerels grof beginnen te worden klik je ze toch weg... ik ben niet van plan om me te verschuilen alleen uit schrik m'n neus te beschadigen... dus om af te sluiten... WIE NIET WAAGT NIET WINT

22-03-2007 om 14:00 geschreven door hotlips

21-03-2007 om 23:14 geschreven door Derktje

21-03-2007 om 09:25 geschreven door bojako

21-03-2007 om 03:47 geschreven door peeters robert

20-03-2007 om 13:56 geschreven door Ludovikus