Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Als je een zekere leeftijd hebt bereikt heb je al wel het een en ander meegemaakt en denk je dat je niet gemakkelijk meer van je stuk te brengen bent... ik dus ook... maar gisteren zijn we zoals elke week la mamma gaan bezoeken... ze had kennelijk niet haar beste dag en het wordt moeilijker om een normaal gesprek te kunnen voeren... ze vraagt bvb hoe het met die en die is... dan zit je volle 10 minuten te vertellen over die en die terwijl ze aandachtig luistert om dan... zodra je uitgesproken bent... weer te vragen hoe het met die persoon gaat... tja dan val je wel even stil... haar portoke smaakt haar nog altijd even goed al weet ze al lang niet meer hoe dat ding heet... en dan opeens... net toen we klaar stonden om naar huis te gaan... vroeg ze : "en hoe is't met Marguerite" met een terzijde naar 't manneke : "ja dat is mijn zuster"... ik had de tegenwoordigheid van geest om direct te antwoorden dat ik het niet wist omdat ik ze allang niet meer had gezien... wat ze kalm aanvaardde... maar Marguerite is gestorven toen ze 27 jaar was en toen was la mamma ongeveer 7 jaar... ik kan jullie verzekeren dat het me een schok gaf... ik dacht dat ik erop voorbereid was maar toch... het deed geweldig pijn... ik verwacht me eraan dat ze de een of andere dag ons niet meer gaat herkennen... één troost... ze beseft het blijkbaar zèlf niet en het doet geen pijn... ik had nooit verwacht dat het mijn moeder zou kunnen overkomen... altijd een geheugen gehad als een ijzeren pot... nu is het meer een Gruyere kaas geworden... hoe ga IK er binnen enkele jaren voorstaan... ik heb nu al een Gruyere kaasje op m'n schouders zitten!
Reacties op bericht (8)
26-03-2007
Grote maten!!
Vandaag
pff je mag gerust weten Myetteke, heb niet gelezen nu!! heb geprutst aan je shatbox en nu is je tijd om daag
prettige nieuwe week hé dikke knuff sjoeke
26-03-2007 om 05:07
geschreven door Madammeke
25-03-2007
..
Ik denk dat dit de spreekwoordelijke nachtmerrie is voor iedereen,Wie wil dit wel...het is wel zo dat ze er zelf niet veel meer van weten ,maar voor de naaste familie is dit het ergste ,he!Mijn moeder is gelukkig tot de laatste minuut helder gebleven (ben ik heel dankbaar voor) en ze was toch ook 89,het laatste wat ik van haar heb gehoord was: Sloppel Marie-Louise,dezelfde nacht is ze gestorven,dus al met al een zachte dood. Dikke kus van Lipske
25-03-2007 om 18:58
geschreven door hotlips
..
die eerste schok is het moeilijkst te verwerken. Probeer als het kan de 'positieve' kant te bezien. Ik zet het woord tussen haakjes omdat ik geen beter woord kan vinden. Je hebt je échte mama heel lang in goede gezondheid van lichaam en geest mogen hebben en dat is velen niet gegeven. Ik weet dat dit geen troost is als je het doormaakt, maar ik kan verder geen zinnig woord om je te troosten bedenken. Dikke kus,
25-03-2007 om 17:59
geschreven door bojako
waarom de ene en de andere niet
Dag myette,zou daar nu toch niet van wakker liggen,voor zover ik weet,is het niet erflijk.Als je zo redeneert,mag je niet meer buitenkomen,je kan een ongeluk met je auto tegenkomen,te voet kunnen ze je ook omver rijden.En als je thuis blijft kan er een vliegtuig op je dak proberen te landen enz.De enigste reremiedie die ik ken van de dokters,is de raad van je hersenen bezig te houden,en zo te zien doe je dat toch,je hebt je blog,je leest,je doet cryptogrammen,je gaat je regelmatig ontspannen.Het kwaadste wat er volgens mij is,en dat doen veel oudere mensen,een hele dag naar de T.V. kijken en je verstand op nul zetten.Laten werken die grijze massa,mogen niet in slaap gewiegd worden.Dat was mijn mening myette,groetjes,robert
25-03-2007 om 03:07
geschreven door peeters robert
Een rustige zondag hé,geniet ervan!
Ik kom je een rustige zondag wensen,groetjes van mitty
25-03-2007 om 00:39
geschreven door supermitty
24-03-2007
*
Ik vraag mij vaak af of men kan laten onderzoeken of je een groter risico loopt dan anderen om dement te worden. Waarschijnlijk wil men dan een voorgeschiedenis kennen, en die heb ik niet. Ik ben er ook zo bang voor. Niet meer weten in welke tijd je leeft, je kinderen niet meer herkennen. Het mag dan wel geen pijn doen, maar verwarring zal het toch wel meebrengen. Bij mijn pleegmoeder begonnen de eerste tekenen van dementie zich al te vertonen op relatief jonge leeftijd, 46 jaar. En zij was een kwade dementerende, razernij alom. Ik hoop dat het mij bespaart blijft. Maar dat hoop ik ook van vele andere nare ziektes. Soms denk ik, laat maar vallen die bom, korte pijn. Maar dan bedenk ik mij gelijk dat dit zeer egoistisch is van mij, want ik zou niet het enige slachtoffer zijn. Euthanasie, dat is de oplossing voor mij.
Brrr, zit ik met zwarte gedachten hier zeg, gauw aan wat anders denken, aan mijn strijk bijvoorbeeld, ook niet leuk maar minder deprimerend. Alhoewel, ik heb helemaal geen zin om te strijken,hahaha. Voila se, 't is al over. Kus van
24-03-2007 om 17:54
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Bij de moeder van Lea begint het ook stilaan. Mijn moeder is tegen de zeventig zwaar dement geworden, echt verschrikkelijk, gelukkig heeft het dan niet meer lang geduurd. Wat er met ons gaat gebeuren?????????????
24-03-2007 om 15:41
geschreven door Ludovikus
...
Ach Myette maak je geen zorgen voor de dag van morgen. Wie weet overkomt het jou nooit en dan is het toch jammer dat je je zorgen voor niets hebt gemaakt. Gelukkig maar dat je moeder het niet beseft, dat het jou pijn doet die vragen die ze stelt, maar ze kan er nu eenmaal niets aan doen.