|
HALLO
No panic... no panic... die stomme neuspuist heeft me er niet onder gekregen hoor... bedankt voor de belangstelling Boke... ik ben verdorie bijna niet in m'n kot geweest de hele week... merkte eergisteren tot m'n grote schrik dat vlijtig Liesje op sterven na dood was... dacht ik toch... was helemaal vergeten ze extra water te geven... nu heb ik het al eens gepresteerd dochter haar mooie siervis de dood in te jagen dus... jakkes... heb ze direct in de keuken gezet en ze zowat verdronken... dacht nog even om er een scheut cognac bij te doen... is altijd goed tegen flauwtes he... heb me maar ingehouden en toen we enkele uren later thuiskwamen stond ze er monter en fris bij alsof er niets gebeurd was... oef!!!
Ja eerst had ik vergadering voor de club... heb al de nodige voorbereidingen voor de nieuwsbrief gemaakt en in den Buddy gestopt... er mankeren nog enkele details waar onze voorzitter nu voor op weg is... zou me die vandaag brengen en dan kan ik alles afwerken... dan natuurlijk de petanque en de scores bijwerken... zondag golf met taart na want een van onze vrienden had de taart gewonnen en stond erop dat we die mee opaten... ik heb natuurlijk luidkeels geprotesteerd maar er was geen lieve moederen aan... ik MOEST en ZOU eten wat ik dan maar met lange tanden heb gedaan... ach voor je vrienden moet je iets overhebben nietwaar... 
Dan kwam maandag... weer golf... ik stond vroeg in de ochtend op met stralende zon... joepie... eindelijk kon ik eens een witte pantalon aan... was die winterkleren kotsbeu... ben dus vertrokken uitgedost in witte kuitbroek en sandalen... maar owee toen we voor onze eerste ronde vertrokken begon het te gieten... m'n sportieve ploegmaten renden het terrein op en ik... dik tegen m'n goesting... sjokte er achteraan... wat wil je... me laten kennen... nooit van m'n leven he... dan nog liever me zeiknat laten regenen... wat dan ook gebeurd is... heb van 9 tot 13 u in die sandalen rondgesopt... ik telde de minuten af tot ik weer naar huis mocht en wat denk je dat er gebeurde... diezelfde vriend won weer een taart en... wat denk je dat hij wilde... ja... weer dik tegen m'n zin taart moeten eten... 
Dan efkes naar huis om te verkleden en naar la mamma want die verjaart op 21 juli... al 101 jaren lang en altijd op dezelfde dag... ze zat zich juist suf te denken want er WAS iets speciaals die dag maar ze wist niet meer WAT... ik was dringend aan een opkikker toe en heb ook een portoke genomen... die avond ben ik om 10 u m'n bed ingedoken... want...
De volgende dag... gisteren dinsdag... werd ze officieel gevierd... haar hele afdeling wordt dan naar de feestzaal afgevoerd waar ze een drankje en hapje krijgen... ze werd in de bloemen gezet... we kregen een korte toespraak van iemand van het OCMW... hierna de lunch die we samen met haar in een apart zaaltje gebruikten... zeer verzorgd... la mamma heeft van haar maaltijd genoten... na de lunch vroeg ze of we haar naar haar kamer wilden brengen... ze was doodmoe... aangezien het wonder boven wonder prachtig weer was zijn wij met de familie een terrasje gaan doen... later bij ons voor aperitiefje en een broodmaaltijd... en ik moet bekennen... alhoewel ik nog lang geen 101 ben... IK WAS OOK MOE.
Hieronder enkele foto's van la mamma met 't manneke en ik... zoon Nico... nicht en kozijn die zo vriendelijk waren nog eens op post te zijn voor "tante Madeleine" want anders zaten we daar maar met een zielig klein klutske... dochter en schoonzoon zitten in Kreta en de rest van onze familie is wijlen behalve de jonge generatie die we nooit meer te zien krijgen... ja zo gaat dat... iedereen druk met zijn eigen leventje en kroost.
Allee nu weten jullie waar ik zoal uitgehangen heb de laatste week...
Zij die eens gaat proberen te werken groet U!!!
|
want zo kon je weten wie ik ben..
