Heb met veel interesse jullie reacties gelezen... ja ik heb me spinnijdig gemaakt die vrijdag... ik dus wel maar la mamma blijft altijd en overal haar gelaten zelf... die hoor je nooit klagen en is dan ook heel geliefd door het personeel... ik heb haar karakter niet en wordt dan opstandig... toen ik onlangs nog een babbeltje sloeg met enkele leden van de verpleging heb ik die al verwittigd dat ik niet zo gemakkelijk ben... die zijn dus "en masse" al een andere job aan 't zoeken tegen dat ik eraankom... :twisted:

Zondag la mamma gaan bezoeken en ze was weer heel helder... al dat gepruts aan haar gezicht heeft haar precies opgekikkerd... of zijn het de ritjes in de ambulance?

Maandag had ik de koekestad in m'n agenda staan... die kniebroek ruilen he Louke... toen ik 's ochtends door m'n raampje tuurde... klinkt wel romantisch he... zij tuurde door haar raampje of de prins er nog niet aankwam... mijn prins lag nog in bed te ronken dus daar heb je dan niet veel aan... waar was ik gebleven... ha ja dat raam waar de regen tegenaan kletterde... zakte de moed me in de schoenen... als ik nu aan iets een hekel heb is het toch wel in stadskledij door de regen stappen zeker... dus maar even wachten... en wachten... en wachten... geen opklaring in zicht... toch maar gaan of niet... uiteindelijk ben ik dan toch maar naar de bus gestapt gewapend met botten en paraplu... die broek geruild... geen probleem alleen hangen ze die dingen tegenwoordig overal zo hoog dat een onderdeurtje zoals ik nergens bij kan... maar ik heb daar m'n trucjes voor... kijk dan heel hulpeloos rond tot ik een lange man in het vizier krijg en die klamp ik dan aan... zo ook nu... daar stond ik weer te wijfelen van zou ik nog wat verder gaan of maar vlug naar huis... ben dan toch nog tot ongeveer in de helft van de Meir gesukkeld maar toen zakte de moed me in mijn doorweekte botten... ben dan al soppend naar huis getrokken mèt broek maar zonder bijpassend truitje... ach je kan niet àlles hebben he!!!

Wat de chat betreft... de ene komt en de andere gaat... zo is het leven... met die Algerijn heb ik kwebbelen gekregen en die is de deur uit... heb zojuist mijn Ghambiaans adoptiezoontje de deur uitgezwierd... was van "mum" hier en "mum" daar... hij wilde alleen maar vriendschap en een babbel... nou moe dat gebabbel was al een moeilijke affaire want het jong zijn Engels was ook niet dàt... had er medelijden mee... en toen kwam de aap uit de mouw... "zoontje" wilde dat "mum" hem financieel bijstond... toen ik weigerde werd hij warempel kwaad... dus wèg met hem... is niet de eerste die denkt dat het onze plicht is heel Afrika van geld te voorzien want wij "white people" zijn toch allemaal stinkend rijk... ik wilde dat het waar was dan kon hij en die anderen gerust meeprofiteren maar jammer genoeg ben ik zèlf al blij dat ik het einde van elke maand haal zonder schulden.

Voor de rest krijg ik elke dag een serieke lover boys binnen die ik dan weer heel beleefd buitenbonjour... soms eens een zwarte vrouw maar DIE hoeven geen sex alleen geld... als je echter lang genoeg wacht kom je toch eens een gelijkgestemde ziel tegen... en dat maakt alles dan weer goed... het is wel spannend want elke dag brengt weer enkele verrassingen... zoals op een terrasje zitten en de hele wereld aan je voorbij zien trekken.

Vandaag zou het golf moeten worden, het weer ziet er echter niet schitterend uit... ben benieuwd!
Tot de volgende maatjes... en vergeet niet vrijdag te komen!!!

03-10-2007 om 12:39 geschreven door huismusje/troubadoerke

02-10-2007 om 16:48 geschreven door Ludovikus

Twee keer schrijven zo snel na elkaar, mijnen tikker sloeg van't verschieten een keer over.
Blij dat La mamma het goed stelt ondanks haar hachelijk avontuurke.
'k hoop dat ge opgedroogd zult zijn tegen vrijdag  
Als het weer zo blijft, dan komen we er allemaal aan zoals verzopen waterkiekens.
Kuske,

02-10-2007 om 13:39 geschreven door BOJAKO

02-10-2007 om 12:07 geschreven door hartendame2