|
Hamlet zit met griep, gisteren hebben we echter lang op de chat zitten praten en toen heb ik hem gezegd dat, als hij dàt kon, hij evengoed een stukje kon schrijven, deze ochtend lag het al in m'en mailbox.
Vandaag weer een prachtige maar ijskoude dag, heb net de kat buitengelaten en die stond direct weer aan de deur te krabben, wilde terug naar binnen, maar ik, hardvochtig mens, laat ze nog maar wat buiten, het beest doet niets dan eten en wordt met de dag dikker, laat haar maar wat caloriën verbranden.
Na m'n gesprek met Hamlet ben ik eens bij Google te raden gegaan en kwam bij
"Solidarity Movement with Palestina" terecht, degenen die interesse hebben zouden daar eens moeten gaan lezen wat er zoal allemaal gebeurt daar, het is in één woord gruwelijk, en daar is geen woord van gelogen want dagelijks zijn daar incidenten die Hamlet me dan vertelt, is zijn manier van ontladen, ik ga dan wel met een beladen gemoed naar m'n bed maar tja ik heb het er voor over, voel me soms schuldig als ik besef hoe goed wij het wel niet hebben.
Vandaag weer eens poetsdag, zal er maar eens extra tegenaan gaan want heb de vorige weken er de kantjes afgelopen, zij die zweten gaat groet U!!!
Part 5
Back
We drove back in darkness and we said nothing for about 10 minutes but then suddenly, Ellen looked at me and smiled, then whispered : "dont be sad Hamlet, this was a free choice of yours and I feel so proud of you". I was happy hearing those words as I needed a little support. I felt more calm the more we got far from Norway. We planned to arrive at Germany by morning and so it happened, we stopped the car at a petrol station and slept for about an hour inside the car. Then again Ellen drove till we arrived at her house in Holland, her family was surprised seeing me back but they understood the case after Ellen explained. I spent the night there and then next morning she drove me to Brussels airport as my ticket was on that day incase I decided to go back to Egypt. It was a very sad goodbye. I arrived in Cairo at night and then after two days I got back to Gaza where I still live. It was a big surprise for all my friends, indeed they built big hopes on my trip especially those sweet children at the orphanage in my refugees camp. But I explained to them telling them that I missed them so much .That was in short my trip to Norway.
To be continued
|
