Vinden jullie wolken ook zo mooi... als kind bij de bobonne op vakantie kon ik uren op m'n rug naar de wolken staren... kon er van alles in ontdekken... soms zou ik dat nog eens willen doen maar zie je me al plat op m'n rug inde tuin liggen naar boven staren... de buren denken dan misschien dat die madame daar van nr.... ze niet allemaal meer op een rijtje heeft want het mens is toch niet meer van de jongste he en dan begint dat daar van boven zo'n beetje mank te lopen... als je dat doet als je jong bent dan ben je excentriek maar later noemen ze dat dement...
Enkele jaren geleden kwamen we op de middag terug van Turkije met het vliegtuig... prachtig weer...  de hele tijd dat we boven de wolken vlogen heb ik met m'n neus tegen het raampje geplakt naar buiten zitten kijken en genieten... met 'n beetje verbeelding kun je je dan indenken dat je over besneeuwde berghellingen vliegt... ik moet er wel bijvertellen dat ik vooraleer het vliegtuig in te stappen een pil slik om m'n zenuwen in toom te houden... en dan m'n verstand op nul zet... de allereerste keer op de vlieger was naar Yugoslavië (toen heette dat nog zo) en ik zat net achter de vleugel... toen het vliegtuig opsteeg komt er een moment dat de vleugel plooit... ik die niet wist dat dat zo hoorde verstijfde van schrik en wist amper uit te brengen : "dddie vvvleugel bbbreekt aaaf"... toen ik merkte dat er niets gebeurde had ik dringend een borrel nodig... daarna nog een... ik ben toen half teut in de luchthaven aangekomen... ach herinneringen uit m'n naïve periode... nu neem ik een pil en je hebt er geen kater van...
 

02-07-2005 om 02:13 geschreven door LaBo