Ik veronderstel dat iedereen wel eens van die perioden kent dat hij het niet meer ziet zitten... zo van : MOEDER WAAROM LEVEN WIJ... nu ik wel en vaak... gewoonlijk kom ik er vlug weer bovenop maar dit keer bbbrrrr... ik tracht me te ontspannen maar niets kan me echt boeien en letterlijk alles werkt me op de zenuwen... vooral... en dat moet ik de ingewijden niet meer vertellen... die ene die weer een van zijn "loeten" heeft... het weer werkt ook niet echt mee en m'n reumapijnen nodigen me niet uit de stad in te trekken of lange wandelingen te maken dus zit er me niets anders op dan thuis wat te zitten broeien... vandaag zou ik naar petanque trekken maar toen ik bij het opstaan merkte dat er een flinke wind staat besloot ik thuis te blijven en mezelf wat op te tutten... misschien dat dit mijn moraal wat kan opkikkeren... alleen thuis zonder hinderlijk gezeur... kan ook al eens deugd doen... gisteren m'n oude schoolvriendin M op bezoek gehad... de laatste jaren waren we wat van elkaar afgedwaald maar bij de begrafenis van la mamma werd er besloten weer eens samen te komen... haar dochter J woont nog bij haar in en die kwam mee om tante M nog eens te zien... wat me wel verwonderde is dat ze blijkbaar aan me gehecht is want toen ze als kind hier kwam ben ik altijd heel streng voor haar geweest... ze is even oud als dochter maar het was echt een verwend nest... gewend direct op haar wenken bediend te worden wat bij mij niet pakte... ik denk dat het ook de reden is dat m'n vriendin zich heeft teruggetrokken... ze voelde natuurlijk aan dat J niet echt in mijn bovenste schuif lag maar ja ik liet me door zo'n snotaap niet de les spellen... nu als volwassen vrouw is ze weliswaar nog altijd even druk maar ze springt niet meer op de meubels zoals vroeger... LOL... waar ik haar ook voor complimenteerde... ze vond het geweldig grappig en nodigde me zelfs uit met haar op stap te gaan... ik denk niet dat ik DAT ga doen... van een echt gesprek tussen vroegere vriendinnen is niets gekomen want J was gewoonlijk aan het kwetteren... zeer vermoeiend en ik zou niet met M willen ruilen... en nu ga ik m'n ouwe karkas wat proberen op te lappen met een hete douche en de nodige en onnodige papjes erna... de dames zullen me wel verstaan... tot ziens in betere tijden!

19-06-2011 om 17:27 geschreven door ludovikus

19-06-2011 om 00:15 geschreven door natoken

18-06-2011 om 15:52 geschreven door Huismusje/Petra

18-06-2011 om 11:16 geschreven door Herman De Leeuw