|
Ik heb in een vorig artikel ‘beloofd’ of ‘beweerd’ dat vier artikels over het coronavirus voorlopig volstonden en dat het stilaan tijd werd om terug te keren naar Middelkerke. Mijn vorige artikel droeg dan ook die titel. Maar ik kan toch niet doen alsof het gevaar voor besmettingen, voor opname in het ziekenhuis of voor overlijden geweken is als de respectieve cijfers op zaterdag 23 mei 2020 nog steeds op 282 (stijgend gemiddelde), 48 (stijgend) en 43 (stijgend) staan. Ik weet nu ook wel dat we de stijging of daling niet op basis van één dag mogen beoordelen. Zo geruststellend is dat nu wel niet. We schijnen weliswaar min of meer op de goeie weg te zijn, maar het einde van de tunnel is toch nog niet in zicht.
Maar er is nog een andere reden om het weer over corona te hebben. De federale regering, geflankeerd door de Vlaamse, de Waalse en de Brusselse, besliste op woensdag 20 mei, op de valreep vóór het verlengd weekend van Hemelvaartdag, dat de tweede verblijvers na twee en een halve maand weer naar hun tweede eigendom mogen komen.
Dat is toch een belangrijke beslissing voor Middelkerke, die zeker door de rechtstreeks betrokkenen positief onthaald werd. Sommige van hun lotgenoten en het gros van de lokale bevolking, tenminste diegene die er niet rechtstreeks baat bij hebben, waren niet dezelfde mening toegedaan.
Wat en wanneer besliste de Nationale Veiligheidsraad?
Laten we even herinneren hoe die beslissing ontstaan is. In fase 2 van de exit strategie werd verklaard dat de controle op niet-essentiële verplaatsingen naar een tweede verblijf niet meer mogelijk zou zijn. Vanaf zondag 10 mei (Moederdag) werden immers sociale contacten voor het eerst sinds de lockdown opnieuw beperkt toegelaten. Mensen die onder hetzelfde dak wonen mochten vanaf dan maximum vier anderen ontvangen bij hen thuis. Hoe zou de politie dat onderscheid kunnen maken? Er werd toen voor gewaarschuwd dat dit niet betekende dat verplaatsingen naar een tweede verblijf voortaan toegelaten zouden zijn.
Ieder van ons zal op dat ogenblik wel één of meerdere tweedeverblijvers opgemerkt hebben die die waarschuwing in de wind geslagen hadden, maar goed …
Er werd toen aangekondigd dat men pas in de derde fase (niet vóór 8 juni) zou bekijken of die maatregel niet kon/mocht versoepeld worden.
Er werd weliswaar altijd gezegd dat de overgang van de ene fase naar de andere pas zou gebeuren als de cijfers laag genoeg zouden zijn. En ja, er zijn nu minder dan 100 opnamen per dag, ja zelfs minder dan 50 overlijdens per dag, maar het aantal besmettingen stijgt nog en de reproductiefactor is nu opnieuw 0,86, wat dus betekent dat men het virus nog steeds geen halt kon toeroepen. Ik besef wel dat het verhogen van het aantal testen daar een rol in speelt.
En toch werden al enkele ‘niet vóór 8 juni’ maatregelen versoepeld zoals dierenparken die geopend zijn, meer toegelaten aanwezigen bij begrafenissen en huwelijken, Jeugdkampen en Speeltuinen weer open, kleuterscholen gaan weer open, meer klassen kunnen weer geopend worden in de scholen… Alles schijnt verklaard te kunnen worden met ‘als ze maar de sociale afstand van 1,5 meter respecteren’ of ‘als ze maar regelmatig de handen wassen’ of ‘als ze maar een mond- en neusmasker dragen’ of ‘kinderen van minder dan 12 jaar geven het virus niet door’. Zijn dat allemaal dingen die nu pas konden vastgesteld worden?
De druk is groot … te groot?
Wat zou nu het grootste nadeel zijn, buiten het feit dat al zoveel (te veel!) Belgen gestorven zijn door het virus? Daar moet niet aan getwijfeld worden! Bedrijven lijden zware verliezen en moeten ondersteund worden, het aantal werklozen stijgt, de nationale economie gaat achteruit en daarmee gaan miljarden euro’s gepaard, wat het begrotingstekort als een raket de lucht doet inschieten. De vraag stelt zich ‘Wie gaat dat allemaal betalen’ en waarschijnlijk (of zeker?) zullen wij dat zijn.
We weten allemaal dat de lockdown ook nog heel wat andere onaangename facetten vertoont, dichter bij ons: eenzaamheid, vooral voor ouderen, nood aan ontmoetingen met zijn geliefde familieleden, onmogelijkheid om aan sport te doen of om zijn geliefde club of atleet of wielrenner niet meer aan het werk kunnen zien, gebrek aan culturele activiteiten, gesloten amusementsparken, afgeschafte evenementen, gesloten grenzen, thuiswerken, gesloten scholen met grotere belasting voor thuiswerkers, opvang van sommige kinderleeftijdsgroepen, verboden shopping, de plaatselijke wekelijkse markt die niet meer kan afgeschuimd worden, sluiting van restaurants en cafés, het onaangenaam gevoel bij het dragen van maskers, zeker op het openbaar vervoer … en natuurlijk ook de onmogelijkheid om naar zijn geliefd verblijf aan de kust of naar de Ardennen te rijden. En daar wil ik het nu verder over hebben, en dat rechtvaardigt nog beter mijn besluit om het nogmaals over corona te hebben, omdat Middelkerke hierbij uiteraard zeer nauw betrokken is. De West-Vlaamse gouverneur Carl Decaluwé raadde een bezoek naar de kust op Hemelvaart nog af met “Voor wie zijn zomer aan zee wil redden, heb ik maar één advies: blijf er donderdag weg”. Hij moest tenslotte toch het onderspit delven. De drang van de kustburgemeesters was te sterk. De belangen waren/zijn te groot.
Wat betekent de afwezigheid van tweede verblijvers aan onze kust, voor de badplaatsen?
De kustburgemeesters die zo vaak belaagd worden door sommige tweede verblijvers omwille van de hoge verblijftaksen, zijn nu natuurlijk hun pleitbezorgers. Zij vrezen in de eerste plaats (dixit Bart Tommelein) dat al te veel van hen een aanvraag zullen indienen om een belastingverlaging te krijgen. Een paar honderdtallen zouden overwegen (of hebben ze het al gedaan?) om een rechtszaak in te spannen omdat zij menen dat zij de toegang tot hun eigendom niet mogen ontzegd worden.
Natuurlijk speelt dat mee maar de burgemeesters willen ook nog andere verliezen vermijden voor de gemeente.
Om maar twee voorbeelden te geven, in Middelkerke:
- de helft van de parkeerplaatsen aan zee werd geschrapt, terwijl zojuist een parkeergebouw van 6,5 miljoen euro in
gebruik genomen werd
- geen avondmarkten (verlies van 150.000 euro)
De gemeente wil vanzelfsprekend ook opkomen voor het kiezerspubliek. De handelaars uit de horeca kijken met lede ogen naar de vuile ruiten van de appartementen, naar de verlaten dijken, stranden en straten. Ze zullen dat nog een tijdje moeten doen. De strandbars willen hun huurprijzen terugwinnen. Zij zullen nog wat geduld moeten oefenen.
De winkels staan te popelen om weer zomerkledij en speelgoed te verkopen.
Onze burgemeester heeft alleszins weer gescoord door zijn inzet voor al de belanghebbenden.
De gemeente heeft weliswaar al een greep gedaan in de gemeentelijke kas om de lokale economie te steunen. Ons bestuur trekt 500.000 euro uit voor een breed ondersteuningsplan. Om de lokale foodhandelaars te ondersteunen, organiseert de dienst lokale economie, samen met de dienst toerisme, deze zomer een lucratieve toeristische actie met een indrukwekkende prijzenpot.
Ook de handelaars in de non-foodsector krijgen een perspectief aangeboden. Vanaf 1 juli 2020 wordt een ‘Middelbon’ verkocht, die 50 euro kost maar er eigenlijk 60 waard is. Het gemeentebestuur legt immers per bon 20 % van de aankoopwaarde bij, zodat je met voordeel kan shoppen bij een breed gamma lokale non-foodhandelaars. De opbrengst van de bonnen belandt meteen bij de deelnemende handelaars. De ‘Middelbon’ zal tot 31 december 2020 geldig zijn.
Wat komen de tweede verblijvers hier eigenlijk doen in de maand mei?
Een ondervraagd koppel: “Er waren geen tomates-crevettes, er waren geen vliegers, er waren geen ligstoelen, en tóch was het gisteren een hoogdag voor de Vlaming met een tweede verblijf aan de kust.”
De horeca blijft inderdaad gesloten, wat iemand op TV deed zeggen: “Zolang de restaurants en de cafés gesloten blijven, wil ik niet naar de kust”.
Wat kan je hier dan wel doen? Op het strand zitten mag niet, om hygiënische redenen, maar de tweede verblijvers worden wel met fluwelen handschoenen aangepakt. JMD: “Onze politiediensten stellen zich flexibel op als het gaat over mensen die op het strand zitten. Strandgangers worden aangesproken, maar boeten zullen ze niet uitdelen. De politie is geen Gestapo, hé. Iedereen is hier welkom: edelman of bedelman.”
Hier kan ook gewandeld en gefietst worden. De burgemeester heeft het voorbeeld gegeven: “Ik maakte zelf een fietstochtje langs Lombardsijde, Westende en de dijk van Middelkerke om een kijkje te nemen. Het enige wat me opviel, was dat veel tweedeverblijvers hun appartement aan het kuisen waren”
Je kan 6,5 km fietsen langs de dijk vanaf de grens met Oostende tot aan het einde van Sint-Laureins en daar 2 km aan toevoegen via de Strandlaan en de Koninklijk baan en de Idyllelaan naar het strand aan de ex-Cristal Palace. Je kan ook met de fiets of te voet de paden gebruiken doorheen het natuurgebied vanaf de Strandlaan tot aan de Idyllelaan.
Op de zeedijk valt er altijd wat te beleven: genieten van een ijscrème, kijken naar een kunstenaar, zomerkledij aanschaffen, enz...
Sedert 21 mei staan er langs de Zeedijk gratis mobiele toiletten die de ‘stroom’ van wandelaars en fietsers helpen opvangen, nu de horecazaken nog niet geopend zijn.
Je kan natuurlijk ook fietsen naar en door het hinterland.
Je kan winkelen in de grote warenhuizen en vooral, om de lokale economie er bovenop te helpen, in de lokale winkels.
Middelkerke geeft aan iedereen de gouden raad: ‘Amuseer je met gezond verstand’.
En hoe verliep het verlengd weekend? Werden de regels opgevolgd?
Al de kustburgemeesters moesten natuurlijk antwoorden op de vraag of hun badplaats een stormloop moest ondergaan. Ze schijnen allemaal de mening toegedaan te zijn dat dit niet het geval was. ‘Een vlotte dag, we hebben er alles aan gedaan, goede controle, een goede test voor de zomer, die mensen lopen er gelukkig bij, wij zijn blij dat ze mogen terugkomen, enz …’ Logische en verwachte antwoorden! Ze kunnen nu toch niet meer zeggen dat de regering ongelijk had!
Besluit
Ik vraag mij soms af of het allemaal niet een beetje te vlug gaat en of niet het gevoel zal ontstaan dat we aan het einde van onze miserie gekomen zijn, dat we geen regels meer moeten volgen. De cijfers zijn toch niet zo geruststellend? Mogen we ons volle vertrouwen stellen in de experten? Ze willen er ons van overtuigen dat we ons geen zorgen moeten maken … als we maar enkele regels volgen en als het reproductiegetal maar onder de 1 blijft. Als ‘Het Nieuwsblad’ bloklettert dat zelfs de experts er niet uit geraken, dan maak ik mij wel zorgen. Als de wetenschap op de vragen ‘Zijn kinderen besmettelijk?’, Verspreidt het virus zich via de lucht?’, ‘Kan warm weer de epidemie stoppen?’ en ‘Zijn ex-patiënten immuun’ nog geen helder antwoord kan bieden, dan is mijn houding toch verantwoord, denk ik.
Sommige onder ons zouden niets liever zien dan een snellere volledige corona-exit omdat hun belangen op het spel staan of erger nog omdat hun problemen steeds nijpender worden, maar ze moeten beseffen dat de gezondheid onze grootste rijkdom is.
Zijn we aan de kust echt wel voorbereid om ook zo rap mogelijk de huurders van een vakantie-appartement, de dagjesstoeristen en de hotelgasten te ontvangen? Ik hoop het, want ze komen ook.
Ik begrijp natuurlijk dat dit voor sommige van levensbelang kan zijn. Iedereen moet zich daarover een eerlijke mening vormen! Ik hoop dat onze overheden en experten zullen durven toegeven dat zij zich vergist hebben mocht daar eventueel een reden voor opduiken. Ik hoop ook dat ze dat niet zullen moeten doen ... omdat er geen reden toe zal zijn.
Persoonlijk zal ik wel mezelf zo goed mogelijk beschermen en alles in het werk stellen om geen andere mensen te besmetten.
Bronnen
https://www.knack.be/nieuws/belgie/tweedeverblijvers-stellen-belgische-staat-in-gebreke/article-news-1600255.html
Het Laatste Nieuws
Kustburgemeesters merken vlotte dag zonder stormloop: “Mensen moeten een uur van het strand kunnen genieten” Timmy Van Assche
21 mei 2020
Kustburgemeesters klaar voor tweedeverblijvers tijdens verlengd weekend: “Er is meer dan genoeg plaats”
Leen Belpaeme, Bart Huysentruyt, Timmy Van Assche, Gudrun Steen, Mathias Mariën 20 mei 2020
Het Nieuwsblad
Tweedeverblijvers over de race naar hun ‘kot’ aan de kust: “Vijf minuten na het nieuws waren we al onderweg” door Sofie Buekenhoudt
|
