40 Jaar Red de Voorkempen
24 okt. Viering in het Kasteel van
Schoten
Ook Aleide en ik hebben
veel herinneringen aan ‘Red de Voorkempen’.
Aan de basis lag Marcel
Verbruggen van Â’s Gravenwezel, de toen al jaren bekende natuurfotograaf en
filmman voor de TV. We zagen in 1969 zijn aanklacht o.a. tegen het vellen van
de ‘kathedraaldreef’ (machtige beukendreef) van het kasteel van ’s Gravenwezel.
In onze gemeente hadden we
de oude linden van de ‘Lindedreef’ zien sneuvelen, alhoewel ‘Natuur en
Stedenschoon’ schreef dat zij ‘gered’ waren.
Marcel Verbruggen kwam
enkele keren spreken voor onze, in 1966 opgerichte afdeling ‘De Wielewaal
VoorkempenÂ’.
Een paar keer had ik het
genoegen hem te mogen inleiden. Een paar van zijn dochters waren medereiziger
op de eerste busuitstap die wij in 1969 met de natuurgidsen en leden van het
Nationale Werk De Ster, een vegetariërsbond, inrichtten naar het biobedrijf van
André Spillebeen te Zwevegem en het natuurreservaat ‘De Blankaart’ te Woumen.
In 1970 lanceerde de BRT de
actie “Plant de Boom”. Ten alle kante werden hiervoor Groencomités opgericht.
Ik werd voorzitter van het ‘Groencomité Halle-Kempen’. Als raadsman vroegen we
NN, ingenieur van Waters en Bossen voor onze streek. De gemeente vatte het plan
op voor de aanleg van een gemeenteparkje. Wij betrokken er de heer en mevrouw
De Belder bij van het Arboretum te Kalmthout. Zij kwamen verschillende keren
naar Halle. Het werden voornamelijk laanaanplantingen met de schoolkinderen..
In Â’t totaal hielden we 3 Boomplantacties.
De laatste op de Koekoekdreef met de Judogroep van François Van Haesendonck,
die onlangs overleden is.
We hadden de naam
gewijzigd in ‘Leefmilieu Halle-Kempen’ en waren o.a. actief tegen de aanleg van
de Ethyleenleiding van Air Liquide. Hierbij kregen we de daadwerkelijke steun
van de heer Tropato, die zich bij ons aansloot. Hij had toen zijn buitenverblijf
in het hoevetje tegenover ‘Het Boshuisje’ dat nu het ‘Bezoekerscenrtrum van
ZoerselbosÂ’ is.
De heer Tropato trok met
een alternatief plan voor aanleg langs de autoweg en langs openbare wegen naar Brussel.
Het wonder geschiedde:
alhoewel in het staatsblad het K.B. verscheen voor aanleg door de privégronden,
werd de leiding toch aangelegd langs het alternatieve trachee!
Achteraf vernamen we dat
de heer Tropato eigenlijk handelde in opdracht van een Lichtensteinse Immobiliënmaatschappij
met 8 Ha ter plaatse.
De betrekkingen met het
gemeentebestuur werden danig vertroebeld door de actie voor het gaaf houden van
de Schijnvallei en het weren van een Ambachtelijke Zone.
Na de bewustmakings
artikelen in verband met het duwvaarttrachee van Paul Staes in Het Nieuwsblad
en De Standaard, gingen de actiecomités samenwerken in ‘Red de Voorkempen’
Van historische betekenis voor Velt dan, zou een vergadering van
eind 1972 worden in De Reinaert te Sint-Job –in-’t- Goor.
Aleide bracht de idee naar
voor om in de Voorkempen de biologische tuiniers samen te brengen om van elkaar
te leren.
Alois Schoenmaeckers,
journalist van Het Nieuwsblad-De Standaard maakte dadelijk een afspraak.
Van onze kant lieten we er
geen gras over groeien en nodigden we Luc Chaltin, auteur van een boekje over
biologisch tuinieren uit voor een voorlichtingsvergadering op 1 februari 1973 in
De Lusthof te Halle. Aloïs Schoenmaekers kon zowel 1 als 23 februari aankondigen
in zijn artikel. Gevolg: er kwamen maar eventjes 170 geïnteresseerden opdagen
voor Luc Chaltin!
Drie weken later op 23
februari 1973 planden we de stichtingsvergadering van een tweede groep biotuiniers:
‘Vrienden van de Biologische Land -en Tuinbouw Voorkempen’. We hadden tuinarchiteckt Jos
Ratinckx van Schilde aangezocht voor het voorzittersschap.
Als gevolg op het artikeltje
van de heer Schoenmaekers kwamen er reacties vanuit het ganse Vlaamse land o.a.
van beide, bestaande, West-Vlaamse groepen, waarvan we al lid waren: ‘Natura
Sanat’ van Sint-Kruis-Brugge, meer macrobiotisch gericht en van ‘De Vrienden
van de biologische Land- en Tuinbouw vzwÂ’ te Beveren Roeselare. We trokken met een
delegatie naar Roeselare voor nadere afspraken. Gevolg: de stichter-voorzitter
Omer Van Deursen en Georges Esprit kwamen naar Halle op de stichtingsavond met
hun diaÂ’s en embleem de Zonnebloem. Ze hadden immers hun basis op het
Zonnebloemhof van Georges Esprit, een vroegere vlaskoopman te Beveren
Roeselare. Er was een natuurvoedingswinkeltje. Dit was de inspiratie voor Fik
Seymus om op zijn pas gekochte hoeve op ‘De Keer ‘ te Ranst, eveneens een
natuurvoedingswinkel op te zetten.
De actie van ‘Red de
VoorkempenÂ’ tegen het Duwvaartkanaal
werd zeer zichtbaar door de sticker “Duwvaart,
moord op de Kempen” van Piet Tibos, drukker, kunstenaar te Oelegem.
Met onze Peugeot familiale
reed ik in de Bloemenstoet van Wommelgem met de reuzengrote stickers door Piet
Tibos gemonteerd op een raamwerk boven de
aan elkaar gezette 2,5 m lange bagagedrager.
We oogsten nogal wat
applaus, een teken dat de antiduwvaartactie in wijdere kringen aansloeg.
Anderzijds was er de
creativiteit van pater jezuïet Luc Versteylen. Hij wist de jeugd te mobiliseren
en bracht er schwung in met zijn creatieve benamingen.
Anderzijds ontstonden in
1973 nog verschillende andere bio-afdelingen: als nr 3 Vrienden van de
Biologische Land - en Tuinbouw Pajottenland en verder St–katelijne-Waver, Het Waasland,
Geel, Turnhout en Limburg. Op diverse plaatsen werd samen vergaderd om als groep
te gaan samenwerken.
Uiteindelijk zorgde
West-Vlaanderen voor nieuwe statuten en werd de Vereniging voor Ekologische
Land – en Tuinbouw, vzw opgericht bij ons thuis te Halle-Kempen op 20 januari
1974.
De begaafde Jan Heyman,
tuinbouwleraar te Roeselare, werd de algemene voorzitter en ik de landelijke
secretaris. Bijna 10 jaar bleef het Landelijk Secretariaat hier gevestigd.
Na de “Doemeling” van 2 februari
1974, hield Luc Versteylen ’s avonds de inleidende toespraak op de 1ste ‘Grote
Ekologische AvondÂ’ in de grote zaal Elckerlijck op de Frankrijklei. De zaal van
800 plaatsen liep bijna vol!
De viering in het kasteel
van Schoten, na een korte inleiding door voorzitter Jef Rombouts, bestond in
een interview van Paul Staes met de 84 jarige Marcel Verbruggen, die vertelde
over zijn beginjaren.
Aan Marcel Verbruggen werd terecht de eerste ‘dwarsligger’ -de prijs
voor verdiensten- van ‘Red de Voorkempen’ uitgereikt.
DE FOTOÂ’S VAN ALEIDE
1. Luc Melis, secretaris
Red de Voorkempen
2. Fons Mees, de eeuwige ‘Groene
FietserÂ’
3. Marcel Verbruggen
4. Het interview
5. De dwarsligger
6. Marcel Verbruggen met
de Hedenkingsbrochure en de ‘Groene Dwarsigger’.
7. Publiek
8. Publiek
9. Publiek, op de
voorgrond mevrouw Verbruggen
