Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
12-12-2009
Waar naartoe dit Weekend?
Waar naartoe dit
Weekend?
Kerstmarkt Zoersel
in Bethanieën, het nieuw gemeentehuis op de Handelslei (Turnhoutsebaan ). Zat
tot 19 u. Zondag 12u30 tot 17 u Aleide staat er met de stand CoZoeGo met een
zeer originele tombola: verwerkt (fruit)materiaal uit onze tuin. Planten van
bessen, bramen en herstframbozen (Joan Squire).
Biologische Teelt van
Kleinfruit te Herentals, Velt Middenkempen, in Clubhuis Begijnhof, zondag 13 dec. van 10tot 12u. Yves
Hendrickx, directeur van de Bio proeftuin Pamel van de provincie Vlaams Brabant.
Een enige gelegenheid om een autoriteit op dit gebied te horen.
Vanavond kwam Eddy Willems van Westmalle spreken over de solitaire bijen
voor de bloeiende imkersbond van Zoersel.
Bij de solitaire bijen staat enkel één vrouwtje in voor het nest. Een
mannetje zorgt enkel voor de bevruchting, en dan is zijn leven zo goed als
voorbij.En opmerkelijk: het is de vrouwelijke sexe die pronkt met de mooiste kleuren.
Dat er zoveel soorten zijn had ik niet vermoed. Een aantal bouwen hun
nest onder de grond. Daarvoor hebben ze vaste, open plekken nodig. Ook tussen
de tegels van een oud pad kan je hun puthoopjes aantreffen, tot op een oprit
toe. Anderen zijn dan weer gebaat met oude houtkanten.
Eddy had al een hele verzameling fotomateriaal.
Zijn thema: het bestand van de
solitaire bijen is een maatstaf voor de natuurwaarde van een omgeving. Meer dan honderd verschillende soorten kunnen
voorkomen. Sommigen zijn zeer gespecialiseerd en afhankelijk van een soms zeer
beperkt aantal soorten planten of andere insecten, want er zitten ook solitaire
bijen tussen die aangewezen zijn op roven en parasiteren.
Een aantal is ook nuttig voor de bestuiving van fruit.
Voor deze soorten wordt het scheppen van nestgelegenheid populair. Eddy
heeft het meer voor verspreide nesten in plaats van alles bijeen in een
nestwand omwille van mogelijke besmetting.
Men kan een blok hout nemen en er aan een kant +/- 10 cm lange gaten in
boren: meestal boren van 5 à 8 mm. Bij het ophangen zorgt men er voor dat de
opening naar het zuiden gericht is omwille van de warmte.
Eddy heeft een overdekte constructie gemaakt waarin hij een aantal 3 l
conservedozen kan leggen, gevuld met bamboestokjes van een veertiental cm of
nog iets langer, afhankelijk van de doos. De stokjes hebben een variërende,
kleine doormeter. Hij heeft ze doorgezaagd op een knoop, zodat het achterste
eind afgesloten is.
Het is wel zaak met droog materiaal te werken en de doos klemmend vol te
steken, want bonte spechten kunnen op zoek gaan naar buit en de stokjes trachten
eruit te trekken.
De laatste dagen tussen de
vlagen door begonnen met het uitvoeren van de compost. Ik laad de kruiwagen
niet meer zo vol als vroeger, met de vorig jaar geforceerde pees. Toen zei de
jongste dochter Tinneke, kinesiste manuele therapeute dat ik feitelijk moest
rusten. Knoop dat maar samen met het bewerken van een grote moestuin en het
vele groot- en kleinfruit. De ultieme test vorig jaar was de terugweg van Canterbury,
de heuvel op naar de universiteit van Kent voor de overnachting op de weekend-uitstap die ik organiseerde. Met een beetje inspanning kon ik
mee met de jongeren, een teken dat de peesontsteking ver genezen was.
Dit jaar geen hinder meer
ondervonden, alhoewel een dame sanderdaags reclameerde dat ze niet kon volgen
op de afdalingsweg en alleen terug moest. De voornaamste klim was haar echter
bespaard gebleven. Ik had nochtans duidelijk gewaarschuwd dat dit geen
moeiteloze wandeling was.
Er werd al heel wat
compost uitgevoerd. Erboven kwam een laag gras van het maaien van de bermen van
onze landweg.
Ik had gesuggereerd dat
het storten bij mij mocht. Naar mijn oordeel is het weinig verontreinigd
materiaal met het beperkte verkeer, en gras dat nog vrij natuurlijk kan groeien. De 6
ton was al wat gecomposteerd. Een prima afdekking voor boven de compost. De
kippen zullen er naar hartelust kunnen in scharrelen in de kippenren.
Veelbelovende en veelzijdige componenten in biologische voeding
Het grote verschil tussen
biogroenten en fruit en niet-bio zou wel eens kunnen liggen in de salvestrolen, vrij recent ontdekte componenten, die nagenoeg
ontbreken in de gewassen van de gewone landbouw en die volgens de laatste
onderzoeken aan biologische groente en fruit een absolute meerwaarde zouden
geven. Want salvestrolen zouden op diverse terreinen gezondheidsverbeterend werken
en wel eens de vitaminen van de 21 ste eeuw kunnen zijn.
Enkele jaren geleden leidde het onderzoek van Dan Burke min of meer toevallig tot de ontdekking
van de salvestrolen. Dan Burke is emeritus hoogleraar in Pharmaceutical
Metabolism en hij is 27 jaar als farmacoloog en toxicoloog verbonden geweest
aan Britse universiteiten. De
salvestrolen behoren tot de zogenaamde fytoalexinen, verbindingen die van
nature al honderden miljoenen jaren door planten worden aangemaakt om zich te
verdedigen tegen o.a. schimmels en bacteriën.
Door de moderne landbouwmethoden en productietechnieken van
voedingsmiddelen zijn er in steeds mindere mate salvestrolen aanwezig in onze
voeding. Door een gewas te bespuiten met chemische bestrijdingsmiddelen
bijvoorbeeld, stopt de plant met de eigen aanmaak van deze schimmelwerende
verbindingen.
Het belang van deze verbindingen werd duidelijk uit onderzoek van Potter
en Burke toen deze salvestrolen bleken te reageren met het enzym CYP1B1 dat
wordt aangetroffen in cellen die schade hebben opgelopen door vrije radicalen.
De salvestrolen lijken in deze cellen een uiterst actieve controlerende rol te
kunnen spelen en zo van groot belang te kunnen zijn voor onze gezondheid. Het
CYP1B1 enzym komt niet tot uitdrukking in gezonde cellen die ongemoeid worden
gelaten door de salvestrolen.
Hoewel het onderzoek nog in de kinderschoenen staat hebben Potter en
Burke een stevig fundament gelegd onder hun hypothese.
Met dank aan Andre Teirlinck van
Geel, die zich al vele tientallen jaren inzet voor de bioteelt.
Na de blog van 26/11,
nodigde het zonnige weer uit voor een inspectie van de eigen bomen. Ik was toch
verbaasd, aan meerdere bomen - gelukkig toch een kleine minderheid-, zoveel mummies te zien hangen.
Na het fotograferen heb ik
ze afgeplukt en in de tegelkachel verbrand.
Op de Ashmaeds Kernel,
waarvan de dracht, tegen de verwachting in, dit jaar zeer tegenviel vorstschade?-
vielen de vele kleine mummies op van vruchten die al in een pas gespeend
stadium afgestorven waren.
Op de laatste novemberdag,
een mooie morgen, waren een zestal kauwen doende rond de nestbak, bedoeld voor
de steenuil. Enkel dit jaar lieten ze verstek gaan om te nestelen, na minstens 10 jaar
huisvesting. Dit jaar heb ik de steenuil in de nabijheid gehoord tot in de
zomer, maar niet gezien. Had deze vogel toch eindelijk kunnen broeden?
Al een tijdje mankeren de
beide handbeschermers aan de handvatten van mijn kruiwagen. Die zijn wellicht
te vinden in een Amerikaanse stock, maar die ken ik niet in mijn streek.
Dit onderwerp kwam ter
sprake op onze laatste familiebijeenkomst. Mijn broer suggereerde de oplossing
met de binnenband van een fiets.
Ik gebruikte olijfolie als
glijmiddel. Anders was het niet gelukt.
Een gemakkelijke oplossing
tegen het ijzerkoude metaal in de winter!
Na een ganse voormiddag
regen, lijkt het vanmiddag te beteren.
Verwijderen van vruchtmummies veelbelovend middel om blackrot te voorkomen
Verwijderen
van vruchtmummies veelbelovend middel om blackrot te voorkomen
Blackrot (Diplodia) is een relatief nieuwe ziekte in Nederland, die meer
voorkomt in zuidelijker gebieden en bij ons de laatste jaren zijn intrede doet.
Blackrot
wordt veroorzaakt door een schimmel, die onder andere overwintert op
vruchtmummies in appel en waarvan de sporen vanuit de mummies verspreiden. Dit
uit zich in eerste instantie in typerende bladvlekken onder en rondom mummies,
maar resulteert ook in kleine en paars uitziende vlekjes op de appels. Deze
vlekjes groeien uit tot rot, waardoor aangetaste appels niet meer te verkopen
zijn en de economische schade voor de fruitteler voelbaar wordt. Dit probleem
speelt in het appelras Elstar, omdat dit ras zijn mummies een seizoen lang
vasthoudt
Het is vooralsnog vooral een probleem voor de biologische fruitteelt.
Uit proeven van het Louis Bolk Instituut blijkt dat het verwijderen van
vruchtmummies in het voorjaar voor gemiddeld 70% minder blackrot zorgde.
In 2006 schafte
ik RUBINOLA aan bij Frijns te Margraten.
Dit jaar
waren er enkele vruchten. Het waren mooie, rood gekleurde vruchten. Een in
oktober geproefde appel smaakte lekker.
Rubinola is
een Tsjechische appelkruising tussen Prima en Rubin. Deze laatste is een
kruising tussen Lord Lambourne en Cox Orange. Bij mij is de dracht van Rubin wisselvallig.
Middelgrote appel met aantrekkelijke
rode blos. Het vlees van Rubinola is vast, knapperig, zeer sappig, zoet-zuur,
zeer lekker. De appel heeft een hoog vitamine C gehalte.
Rubinola is een
herfstappel vanaf midden september. Is van de boom eetbaar. Fris bewaard blijft
hij een 8 tal weken goed. Wordt daarna zacht en vettig.
Wegens de sterke
groeikracht raadt men een minder sterke onderstam aan en dient er beperkend te
worden gesnoeid. Anders bekomt men te lange, verkalende takken.
Op 23/09/2005 schreef ik
al over deze vrucht naar aanleiding van de eerste vruchten bij biokweker Danny
Billens, die zei: Eigenlijk zou ik deze
soort iedereen aanbevelen.''
De foto's werden genomen op de jaarlijkse open dag van Keepers Nursery op 27 september LL. Let op de ingesnoeide takken.
Zaterdag ging ik mijn
flessen appelsap ophalen bij het sapbedrijf Lombarts Calville van Luc Goossens te Voormezele bij Ieper, op
een zijstraat van de weg naar de Kemmelberg. Reeds jaren ben ik er klant en dit
tot grote tevredenheid.
Van de gelegenheid maakte ik
gebruik om te Zomergem op De Proeftuin van Marc Geens wat nieuw materiaal aan
te schaffen.
Vorig jaar had ik achter
het net gevist voor de Amerikaanse kruisbes Jeanne. Voor de beschrijving verwijs ik naar de blogs van 8/2/07 en 11/02/2007.
Gelukkig had hij voor mij nog, wat mijn Engelse vriend Howard zou noemen, een Irish
cutting, een gewortelde stek.
Uit zijn ruim gamma van
kiwibessen koos ik:
Issai, tweeslachtige plant als bestuiver; groen, zoete kiwismaak,
kleine vruchten (druif) die op een punt uitlopen. Een ras dat in Japan is
geselecteerd, waarschijnlijk uit een kruising van Actinidia arguta met Actinidia
polygama. Het betreft derhalve een soortkruising die daardoor qua groei en
uiterlijk wat afwijkt van de zuivere mini-kiwi's. In tegenstelling tot de
meeste andere rassen is Issai tweeslachtig en daardoor zelfbestuivend.
Hij bloeit wat later dan andere mini-kiwirassen, waardoor hij als bestuiver van
andere rassen minder geschikt is. Misschien moet ik er toch nog een mannelijke
plant bijzetten.
Jumbo, Italiaans ras, groen, goede, zoete smaak, de grootste vruchten van alle
Siberische kiwi's
Kokuwa, Pas ontvangen, Japans ras, lekkere vruchten met citroensmaak, ovale groene bessen, 2 cm lang en 1,5 cm dik.
Pupurna Sadowa Felrood aan de zonzijde, lekkere aromatische smaak, vruchten
van wel 3,5 cm lang en 2,5 cm doormeter. Een Oekraïens ras dat is ontstaan uit een kruising
van Actinidia arguta met Actinidia purpurea. Het ras geeft
smakelijke middelgrote ovale vruchten, paars in de volle zon en groen in de
schaduw.
Het assortiment van Marc
is een stuk uitgebreid. Hij krijgt meer en meer klanten.
Twee categorieën vallen op:
pas gepensioneerden die voor de kleinkinderen kleinfruit aanplanten. Een tweede
categorie zijn jonge gezinnen. Dat belooft voor de toekomst!
Het Phytofar Instituut heeft voor de vijfde keer een prijs
uitgereikt aan duurzame landbouwprojecten. De wetenschappelijke prijs gaat naar
een onderzoeksteam dat een molecule
ontwikkelde die afweermechanismen van planten activeert.
Pierre Van Cutsem, Raffael Buonatesta en Juan Carlos Cabrera van de
universiteit van Namen werkten aan een zogeheten elicitor, een molecule die
afweermechanismen van planten activeert van zodra pathogenen gedetecteerd
worden. Op die manier beschermen planten zichzelf tegen aanvallen van schimmels
of insecten. Testen met schurft bij appelbomen en meeldauw bij druivelaars
leverden hoopgevende resultaten op. Om verdere veldproeven uit te voeren, werd onlangs de spin-off FytoFend
opgericht. Op termijn is het de bedoeling om het concept op grotere schaal aan
te wenden. Dergelijke methode kan perfect ingepast worden in de geïntegreerde
gewasbescherming, luidt het bij het Phyofar Instituut, dat opgericht werd door
de beroepsvereniging van fabrikanten van bestrijdingsmiddelen.
Gisterenavond had men het in de mailgroep tuinieren over schade aan spruiten en andere kolen. Aan de fotos herkende ik
direct de vraat van houtduiven en ik schreef een stukje over "Dis van
houtduiven". Iemand vroeg naar de betekenis van dis.
Ik heb er van Dales Groot Woordenboek van de Nederlandse Taal
bijgehaald.
Verklaring 1 voor dis :tafel die voor een maaltijd
gedekt is.
De koppen van de rij spruiten vormen de tafel voor de duiven. Wellicht
kan dit niet zoveel kwaad en gaan de laatste voedingsstoffen integraal naar de
spruiten zelf. Deze laatste worden nog(?) niet aangepikt.
Ik heb daarstraks zelf enkele fotos genomen.
Slechts op één rode en één savooikool zie ik minimaal aanpikken.
Het is vanzelfsprekend dat het koolplantsoen in lente en voorzomer lange
tijd moet afgedekt worden, anders pikken de duiven die totaal kaal. Ik doe het
afdekken met insectengaas dat als bijkomend voordeel heeft de eileg van
vlinders en dus rupsen te voorkomen, tenminste als je de zijkanten ingraaft. Je
hoeft geen draagconstructie te maken. Gewoon erover leggen.
Michiel, de jongste zoon
van zoon Peter en Jim en Pablo van zijn partner Marie zitten samen op kot in
Kortrijk en ze studeren allemaal industrieel ontwerper aan de Hogeschool
West-Vlaanderen.
We : mijn zoon Peter, bomma
Aleide, de 2 bompas, Karel en Daniel, en nonkel Andre, gingen op bezoek.
De jongens hebben elk een
eigen kot, naar persoonlijke smaak ingericht.
De tekeningen werden bovengehaald
en de ontwerpen (driedimensionaal) op de computer bewonderd.
We aten samen spaghetti en
taart van Marie als dessert, voor de lange terugrit, want we gingen eerst
nonkel Andre, die met de trein gekomen was, afzetten in Leffinge.
FOTOs van Aleide
Op t kot van Pablo
(Peter,nonkel Andre en bompa Karel).
De Otava, een Tsjechische appel, scoort bij mij zeer hoog: een
uitstekende smaak, gepaard met een uitzonderlijke bewaarbaarheid tot april.
Van de boom kan ik dit
spijtig niet zeggen: de vatbaarheid voor kanker is zeer sterk en vereist
steeds, liefst tijdig ingrijpen. Zolang dit maar zijtakjes zijn is dit met
wegbreken opgelost. Ernstiger is het wanneer spillen worden aangetast. Het
aangetaste weefsel dient zorgvuldig uitgesneden te worden met het kromme
kankermesje en daarna afgedekt te worden. Vroeger deed ik dit met Lacbalsam,
maar dit is niet effectief genoeg. De enkele jaren geleden aangeschafte pot Suberotex
op basis van 2 producten van Janssens Pharmaceutica en verdeeld door Edialux is
nu leeg. De pasta werkt zowel genezend bij uitsnijden van kankerwonden, als
voorkomend door afdekking bij kwetsuren of snoeiwonden. Het product stimuleert
de groei van callusweefsel. Ik ben er zeer tevreden over.
Hierbij enkele fotos bij de pluk van een omgeënte boom in zijn vierde groeijaar.
Ik moet er wel bijzeggen
dat Otava sterk beurtjaargevoelig is.
Dus volgend jaar zeer
weinig vruchten.
De vruchten werden 2 weken
geleden geplukt en beginnen wat aantasting door de regenvlekkenschimmel te
vertonen. Dit is enkel een esthetisch probleem. Iets vroeger plukken was beter
geweest.
'Klein maar duurzaam' Studienamiddag Randwijk 4-11
Klein maar duurzaam
Studienamiddag Randwijk 4-11
van het KICK:Kennis
en Innovatie Centrum Kleinfruit dat
dit jaar van start ging. Het is een uniek samenwerkingsverband tussen PPO Fruit
en DLV Plant, waarbij KICK een onderdeel is van DLV Plant
Het was al heel wat jaren geleden dat ik nog eens in
Randwijk kwam. Ongeveer 15 jaar geleden werden de diverse Nederlandse proeftuinen,
waaronder het door ons meermaals bezochte Wilhelminadorp in Zeeland, opgeheven en
overgeheveld naar de Betuwe, de centrale fruitstreek in Nederland en dichtbij
de werelduniversiteit op landbouwgebied: Wageningen.
Coördinator van KICK, Heino van Doornspeek mocht een volle
zaal begroeten.
In een eerste gedeelte werden een aantal specifieke ziektes
bij kleinfruit, die momenteel in onderzoek zijn, behandeld door Gerjan Brouwer,
die insprong voor een zieke collega.
De heer van Doornspeek behandelde de praktijkproeven en had
het uitvoerig over de kiwibessen, waarmee ze pas gestart zijn.
Ik zat naast de partners Hendrik Verbeure en Christ Lavens van
de Bezegaard in Wakken, die meewerken aan het KIWIPROJECT van de Hogeschool
Gent en de veiling Profuco. Dit jaar hadden ze, na 3 jaar, al een kleine oogst.
Ze staan voor de aanplant van nog eens 5 Ha!
Na de boeiende uiteenzettingen gingen we naar de proefvelden kijken.
Alle teelten in volle grond worden op verhoogde ruggen
geteeld. Bovenaan dekt men die nog eens af met compost voor vochtbehoud en
wellicht ook voor een zeker curatief effect. Dit laatste heb ik wel niet
gehoord.
De opkweekproeven van rode besstruiken, tweetakkers,
vertoonden toch nogal wat variabiliteit
naar gelang van het gebruik van diverse composten, al of niet verrijkt met
specifieke bacterieën (mycorrhydzae) en schimmels. Onbehandelde vertoonden de
zwakste groei.
Er was ook een rij waarbij men gebruik maakte van iets
oudere planten, die er voor de verplanting veelbelovend uitzagen, maar de
heropkweek valt tegen.Ik maak de
vergelijking met mijn planten die, na de aanleg van de gasleiding, moesten teruggeplant worden in de nieuwe, grote kleinfruitkooi! Maar je moet roeien met de riemen die je hebt.
De kiwibessen hadden veel bekijks. Ze staan erg krap, nog
geen 2 m van elkaar. Meerdere stengels zijn door elkaar gestrengeld en zouden
zonder ingrijpen elkaar later kunnen wurgen. Hendrik Verbeure zei mij, dat het
best is dat de plant eerst zo goed mogelijk groeit. Direct scheuten gaan
verwijderen werkt sterk nadelig. Nadat de plant goed gesetteld is, is
voortdurend snoeien wel een noodzaak. Het is zaak dat de bessen onder het
bladerdek hangen, want ze zijn gevoelig voor zonnebrand.
Op de vraag waar plantmateriaal te bekomen, wees de
aanwezige, Friese boomkweker Auke Kleefstra op zijn uitgebreid assortiment.
Terug binnen smaakte de koffie als opwarmer, want het was
fris buiten. Gelukkig troffen we een droge periode voor het buitengaan, immers zowel de heen als terugrit
verliep dikwijls in de regen.
Als laatste deel behandelde Gerjan Brouwer 12 schimmels op
Kleinfruit. Voor t eerst hoorde ik over Fusarium avenaceum die frambozenstengels
doet afsterven. Men ontdekte deze schimmel 3 jaar terug in Duitsland, maar deze
heeft zich intussen overal verspreid. Een cultuurmaatregel die ik heb
onthouden: laat geen bovengrondse stompjes staan als invalspoort.
Om al deze schimmels ten dele te vermijden zijn voorbehoedend, goede, biologische cultuurmaatregelen
noodzakelijk. Uit een Zwitsers onderzoek bleek dat men de aantastingen met 60 %
kon terugdringen, maar nog 40 % aantasting blijft. Men moet dus beroepsmatig ingrijpen met
toegelaten middelen. Dit is niet eenvoudig: ofwel zijn ze nog niet toegelaten in
de bioteelt of moet men er nog naar op zoek.
Respect voor
iemand die bewust biologisch kleinfruit wil telen.
In 2006 startte de Belgische
arachnologische vereniging ARABEL met een spinnenbank. Dit is een digitale
verzameling macrofotos, die de vereniging voor educatieve doeleinden ter
beschikking stelt. De meeste fotografen zijn gepassioneerde amateurs die hun
spinnenfotos op die manier te nutte willen maken.
Momenteel bevat die beeldbank al meer
dan 10.000 fotos. De laatste tijd duiken steeds meer beelden op van Belgische
spinnen die zich te goed doen aan het Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje Harmonia axyridis.
Deze kever is een invasieve
soort die haar oorspronkelijk verspreidingsgebied heeft in grote delen van
Zuidoost-Azië. In onze streken werd de soort ingevoerd als bestrijdingsmiddel
tegen bladluizen, zowel in serres als in particuliere tuinen.
De eerste 'buitenvondst
van deze soort dateert van september 2001 in de omgeving van Gent. Enkele jaren
nadien werd het Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje reeds over vrijwel het
hele Belgische grondgebied aangetroffen.
Doordat hij zich ondermeer
voedt met kleinere soorten Lieveheersbeestjes, vormt hij een reële bedreiging
voor de diversiteit aan inheemse Lieveheersbeestjes.
Ook mensen bezorgt de soort
overlast, door massaal te overwinteren in woningen en vloeistoffen af te
scheiden die hout, stoffen of behang beschadigen.
De gefotografeerde
waarnemingen van inheemse spinnen die zich voeden met deze invasieve kever en
zijn larve, tonen aan dat het Aziatisch Lieveheersbeestje in onze streken wel
degelijk natuurlijke vijanden heft en dus niet ongemoeid wordt gelatin door
inheemse predatoren, zoals een tijd werd aangenomen. Studie van de fotos leert
dat het gaat om spinnen uit verschillende families, waaronder de
Wielwebspinnen, Krabspinnen, Kogelspinnen en Trilspinnen. In bijna alle
gevallen werd ook vastgesteld dat de spinnen het gevangen lieveheersbeestje ook
verorberden. De gekende wansmaak van de kever stoort de spinnen kennelijk
niet.
Gegeven de bijzonder snelle
expansie van het Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje, is het duidelijk dat
predatie door spinnen niet meer is dan een beperkte rem op zijn opmars. Het
zogenaamde generalistische voedingspatroon van spinnen (spinnen specialiseren
zich niet in een bepaalde prooi) is voor de mens al vaker een voordeel gebleken
bij de bestrijding van plaaginsecten.
1.De Grote trilspin Pholcus phalangioides verschalkte een in huis beland Veelkleurlg Aziatisch Lieveheersbeestje
(Foto: Manuel Maingeot)
2.Een Moeraskrabspin Xysticus ulmi was in staat om
de gifkaken tussen het borststuk en de dekschilden van de kever te planten
(Foto: manuel Maingeot) '
Beter laat dan nooit voor
een verslag. In tegenstelling met vorig jaar geen brand in de Shuttle, geen
geblokkeerde autoweg.
We kwamen overal ruim op tijd.
De vijfjarige Florens was
weer van de partij. Ik zou wel in zijn plaats willen zijn en mijn leven
herbeginnen!
We kwamen nog voor de
middag in Wisley, waar het uiterst druk was. Talrijke speciale verkoopstanden
en bovenal de grote bloemschikkingswedstrijd. Fenomenaal voor de liefhebbers.
FOTOS van Aleide
Florens bij de Wollemia
De groep
Het moment voor de
Herfsttijloos, De moeder naakten, zoals tante Irma, de tante van Aleide die
nauwelijks durfde benoemen.
Eucalyptusbomen
Zonnebloem
Florens aan het boksen
tegen de mammoetboom. Een vrij zachte bast!
Die dag werden ook
talrijke kunstwerken tentoongesteld.
