Verhalen, sprookjes, fabels, mythen, sagen en legenden
welkom!
Problemen Er zijn nogal wat problemen met het lezen van de teksten, daarom volgende tip :
Met de muis links klikken en over de tekst schuiven.
De tekst verschijnt duidelijk leesbaar.
17-12-2009
Hond is waterduivel
Hond is waterduivel - watergeest -
In Pittem stond vroeger een kasteel dat verzonken is. In de buurt van dat kasteel liep altijd een hond rond. Dat was een waterduivel. Een man die op pad was in de buurt van Bekkem, werd door de hond in het water gegooid. Telkens wanneer de man uit het water probeerde te kruipen, stond de hond hem aan te kijken. Het gebeurde vaak dat mensen een hele nacht moesten rondlopen omdat ze niet thuis geraakten.
De oude veerman uit Uukeve woonde bij een brug over de Maas.
Wanneer het in de maand november stormde, hoorde de veerman altijd een stem die riep: "Haal over, haal over!" De veerman vroeg dan: "Wie is het?", maar hij zag niets.
Veiligheidshalve bleef de man op de oever staan. Wanneer hij met de boot zou vertrokken zijn, zou het bootje zeker gezonken zijn.
Bij een vijver in de buurt van Sint-Kruis liep de waterduivel altijd rond in de gedaante van een hond die een ketting rond zijn nek droeg.
Wanneer de mensen 's avonds naar huis gingen, gebeurde het vaak dat de waterduivel op hun rug sprong.
Op een nacht zag een man bij volle maan een juffrouw verschijnen, die naast hem liep en een paraplu boven zijn hoofd hield. Toen de man bij een kruispunt kwam, was de juffrouw plots verdwenen.
Het was de waterduivel geweest, die zich in een vrouw had veranderd.
regio : Sint-Kruis verzamelaar - M.Vander Cruysse -
Op een boerderij in Kortrijk was een put die men de 'Kalle-bak-mij-nen-wafel-put' noemde.
Op een dag had een knecht in de buurt van die put gevraagd of Kalle voor hem een wafel wilde bakken. Toen de knecht na het middageten terug op het veld kwam, zag hij een wafel naast zijn ploeg liggen.
Daarmee was de knecht overtuigd van het bestaan van Kalle.
De mensen vertelden dat men niet in de buurt van de kasteelvijver in het bos mocht komen, want anders zou men door Kalle, een waterminne die verzot was op jongeren, in het water worden gesleurd.
De knecht kon zijn nieuwsgierigheid echter niet bedwingen en ging toch naar de vijver.
Die avond kwamen de paarden alleen terug naar de boerderij. De knecht zat in de vijver.
Tijdens de nacht van de eerste volle maan in de maand mei, kon men Kalle horen zingen als men dicht bij het water ging zitten.
regio : Sint-Baafs-Vijve verzamelaar - R.Callens -
Bij het café op de hoek van de Veldstraat, de Euphrasie Beernhaertstraat en de Torhoutsesteenweg kon men om middernacht de waternekker zien. De waternekker was zo groot als een huis en kon binnenkijken in het café.
Na twaalf uur was de nekker verdwenen.
Wie dan nog naar huis moest, raakte meestal verdwaald.
Vroeger vonden de mensen soms een huilend kindje voor hun deur. Ze droegen dat kindje dan naar binnen en gaven het te eten, zonder te weten dat het een waternekker was.
Nadat het kind gegeten had, was het opeens weg en riep: "Ik heb je gehad, ik heb je gehad! Ik heb je papje gekregen!"
Een man vertelde op een zondag in het café over een kat die op de leuning van een brug bij de haven van Nieuwpoort had gezeten. Toen de man dichterbij was gekomen, had de kat zich van op de brug in het water laten vallen.
Een vrouw die terugkwam van de vismarkt, voelde overal jeuk. Toen de vrouw een vlo had gevonden, hoorde ze een stem zeggen: "Kraak ze maar! Als je er veel hebt, kraak ze dan maar allemaal!" Daarop deed de vrouw het licht uit en kroop in bed.
Het was de waternekker die naar de vrouw had geroepen.
Een verliefd paar kwam op een avond naar huis. Toen het tweetal bij een put kwam, zag het meisje tot haar grote ontzetting dat haar vriend in die put werd gegooid. Doodsbang maakte het meisje een kruisteken.
Het volgende ogenblik stond haar vriend drijfnat naast haar.
Een man die 's avonds terugkwam van een vergadering van de drukkers, raakte verdwaald door toedoen van een waternekker. Pas bij het ochtendgloren kwam de man helemaal bezweet thuis.
Sindsdien is de man nooit meer 's avonds naar de stad geweest.
In het kanaal huisde vroeger een waterduivel die men vaak hoorde blazen en bruisen. Wat later lagen in het water tientallen dode vissen, waarvan niemand durfde te eten.
Op een ochtend zat Nol bij een brug te vissen. Plots hoorde een man uit een naburig huis een hels lawaai.
De man snelde naar buiten en zag nog net hoe Nol door een zwarte gedaante naar beneden werd getrokken. Later op de dag heeft men het lijk van de visser uit het water gehaald.
Nols ogen stonden nog wijd opgengesperd van angst.
In de buurt van de sluis in Weert huisde een waterduivel. Wie daar ging zwemmen, werd onder water getrokken. Zo is X bij de sluis verdronken. Later is die waterduivel met een schip meegegaan.
In de kraantjesbeek is vroeger een kind van X verdronken. Omdat het water maar veertig centimeter hoog stond en het kind al vijf jaar oud was, geloofde men dat een waterduivel het kind onder water heeft getrokken.
