het idee van Antoinette om een samennaaidag te organiseren krijgt stilaan vaste vorm. we hebben al een datum : dinsdag 21 april. we beginnen om 9.30u 's morgens en gaan door tot 17 uur. tijdens de middag is er een pauze en is er soep met brood. in de namiddag is er koffie. dit alles gaat door in de Oude Jongensschool aan de Aarseleweg in Vinkt (tussen Aalter en Deinze). we vragen om een maasnaald, een schaartje en/of een haakpen mee te brengen, én...een goed humeur. we willen er een heel gezellige dag van maken. de crea hobby club van Antoinette is alvast van de partij, en we hopen dat Trees Van Hove even langs komt om te vertellen over haar werk in Mbour, Senegal. misschien kunnen we wat foto's bekijken van haar reizen, en we zullen informatie geven over de projecten waar we dekens voor maken.
de bedoeling van die dag is een beetje door onze voorraad lapjes te komen, en er heel mooie dekens van maken. én als we dat in aangenaam gezelschap kunnen doen, is dat nog eens mooi meegenomen. om praktische redenen vragen we om je in te schrijven !!! en dan ook zeker te komen. voor verdere inlichtingen kan je me mailen via mijn blog.
jaarlijks sterven in ons land honderdduizend dieren in laboratoria en onderzoekscentra. "broodnodig" beweren wetenschappers. " onzin" zegt Danny Flies van Anti Dierproeven Coalitie, een actiegroep protesteert tegen het gebruik van dieren voor onderzoek. "er moet een einde komen aan die barbaarse folterpraktijken. er zijn voldoende alternatieven voor de overigens niet eens zo betrouwbare dierenproeven." proefdieren worden gebruikt om meer te weten te komen over effecten van medische behandelingen, van nieuwe of experimentele medicijnen. in labo's wordt gebruik gemaakt van dieren , meestal gaat het om apen, honden , katten, ratten of muizen. ze worden daar helemaal niet behandeld als "dieren", maar eerder als een wegwerpproduct. "dierenactivisten spelen in op de emoties van het publiek", zeggen wetenschappers die bij dierenproeven zweren. "maar ze zeggen er niet bij dat het hondje dat op de foto zo zielig kijkt als proefdier het leven van heel wat mensen kan redden." " je kan het ook omkeren", zegt Danny Flies, "het zijn de wetenschappers die emotionele en morele chantage plegen. zij zijn het die het doen uitschijnen alsof mensen maar twee keuzes hebben : of dierenproeven, of het leven van hun kinderen op de helling plaatsen?
dit artikel las ik laatst in een weekblad. als dierenvriend trof dit me heel erg, en ik ben zeker dat U er ook niet onverschillig voor bent. ik hoop dat in de toekomst vanuit de overheid iets aan gedaan wordt, en hopelijk bereiken de actiegroepen tegen dierenleed resultaat. ik duim voor hen !
we zijn weer al in de helft van de week. deze middag ga ik onze Tom halen op school. normaalgezien brengt de bus de kinderen maar 's avonds naar huis en doen ze in de namiddag een activiteit op school, maar dat is niet verplicht. als het enigszins mogelijk is haal ik hem af en doen we iets leuks. hij kijkt er elke week naar uit en is dolgelukkig als ik aan de schoolpoort sta. zelf voel ik me er heel goed bij. gisteren had ik het over Lucas en de Missiekring in Ruiselede maar er kwamen ook weer veel lapjes richting Eeklo : de Caspers leverden een hele lading dekens af, in Meulebeke ging ik mijn wagen volladen met lapjes, Lena Dezwarte stuurde een grote doos lapjes op, en nog enkele mensen stuurden een pakketje op met lapjes... we zullen dus zeker niet zonder vallen, en ze zullen goed van pas komen op de "aanéénzetdag van de lapjes" op 21 april in Vinkt ! Annie gaat alvast verlof nemen, zo kunnen we met ons drieën deze dag in goede banen leiden. straks ga ik me aan het werk zetten om een mooi afficheke te maken.
om ons gemoed wat op te krikken een paar mopjes van Baziel : Zulma : "Baziel, je kiek zo rare. wa schilt er?" Baziel : "'k he juuste e boekstje gelezen met e gheel triestig ende." Zulma : "en waffer boekstje is da? " Baziel : " ons spoarboekstje "
Zulma was zwaar ziek en moest berecht worden. vroeg de pastoor : "Baziel, heb je geen kaars, een beetje wijwater en een palm? " " een keirsse en wiewoter hemme" antwoordde Baziel, "mo gin Palm, is e Jupiler ook goed?"
zei de dokter : " Baziel, gij hebt gij zeker dikwijls dorst?" "ba neen 'k meneere den dokteur, 'k en loaten ik dat nooit zo verre kommen."
toen Baziel thuiskwam vroeg Zulma : "hoeveel heb je d'er nu weer gedronken? " Baziel : " Zulma, 'k gon ik ip café vor e pientje te drinken en nie vo te leren tellen."
Baziel kwam weer een gat in de nacht thuis. zei hij tegen Zulma : " ieder ki dat er e kalant weggieng begosten d'andere kwood te klappen over zien vrouwe. 'k zoen nie willen da ze van joen kwood klappen Zulma, zo ' k zien gebleven toe den latsten."
hallo allemaal, je moest eens weten hoe gelukkig ik ben dat ik weer op mijn blogje kan schrijven. het waren triestige dagen zonder mijn pc. de gast die onze pc repareert was zich aan het voorbereiden voor zijn examen, en had vergeten de nodige stukken bestellen, en daardoor dat het zo lang duurde voor alles in orde kwam... maar gelukkig is al die miserie nu voorbij ! er is natuurlijk heel wat gebeurt in die tijd. als ik het over de dekentjes heb, was er Lucas, waarvan we de reportage konden volgen in Karrewiet op Ketnet. het was echt fantastisch om te zien hoe hij daar alles persoonlijk kon uitdelen. tijdens de uitzending op vrijdag zag ik verschillende van onze dekentjes! je kan alles nog eens bekijken (voor het geval je het niet gezien hebt) als je klikt op http://karrewiet.ketnet.be/ketnet/subsites/karrewiet/html/dossier/Senegal/index.html vorige week was er de nieuwjaarsvergadering van de missiekring van Ruiselede. een echtpaar uit Eeklo, waarvan de vrouw enkele weken geleden meedeed in Blokken, heeft enkele jaren geleden in Toubacouta, Senegal, de bouw aangevat van een schooltje waar de jongeren met de computer kunnen leren werken. ondertussen is dat schooltje bijna af en in april gaan William en Carine terug (met het geld dat ze verdiende in Blokken!) om alles te inspecteren en te zien of het geld die ze verzamelen met hun vzw goed besteed wordt. wel... die mensen zijn mogen komen vertellen over hun vzw Negro Y Rubia. de zusters Cécile en Noëlla, de mensen van de missiekring , Antoinette en ik hebben genoten van hun uiteenzetting. het is altijd interessant mensen te horen vertellen over de gebieden waar we onze dekentjes naartoe sturen. over de vzw van William en Carine kan je terecht op www.everyoneweb.com/vzwnegroyrubia wat die mensen daar allemaal al gedaan hebben om de plaatselijke bevolking te helpen, je kan het allemaal lezen op hun website. wenst u een gezin te adopteren in Toubacouta, dat kan voor 20 euro per maand. William en Carine hebben van alle gezinnen die het moeilijk hebben een dossier gemaakt, zodat je weet hoe ze leven, je kan ermee corresponderen, en hen eventueel een bezoek brengen. reeds tien gezinnen worden zo financieel geholpen, door de vzw van Carine en William. je kan hen ook bereiken via e-mail : vzwnegroyrubia@euphonynet.be voor verdere inlichtingen .
ondertussen deed Antoinette het voorstel om een "aanéénzetdag van lapjes" te organiseren in Vinkt waar zij woont. samen met haar creaclub zouden we zoveel mogelijk lapjes aan elkaar zetten tot dekens. 's middags zou er soep met brood zijn en in de namiddag koffie. dit alles zou doorgaan op dinsdag 21 april e.k. je moet wel op voorhand inschrijven zodat we een overzicht hebben met hoeveel we zijn. voor wie Vinkt niet weet zijn : het is gelegen tussen Aalter en Deinze. ik maak nog een afficheke en zal later nog meer gegevens op mijn blogje schrijven. uitkijken dus... dit was zo een beetje het nieuws over de dekentjes. ik hoop dat U net als ik blij ben dat er weer wat nieuws op mijn blogje komt. morgen ben ik er terug.
héél even kom ik eens op mijn blogje. veel kan ik nu niet schrijven, want de pc is nog steeds niet in orde. ik mis jullie allemaal en zal heel wat te vertellen hebben, zodra mijn computerke gerepareerd is. alvast heel veel groetjes, en tot heel binnenkort. dino
vandaag ontving ik van Lies, de mama van Lucas een mail. ze laat weten dat van 12 tot 16 januari er op Karrewiet jeugdjournaal van Ketnet/Canvas om 18.10 u en 19.20u reportage zal zien van hun verblijf in Senegal , waar ze de hulpgoederen zelf zijn gaan uitdelen, die Lucas hier ingezameld heeft. ik zou zeggen, allemaal kijken want wat Lucas verwezenlijkt heeft is echt super, een voorbeeld voor onze jeugd !
gisteren heb ik de 18 dekens van de "Caspers" van Aalst afgehaald en die gaan binnen de kortste keren mee met Wereldmissiehulp, of naar Huize Triest. Angèle uit Meulebeke telefoneerde dat we dringend lapjes moeten komen halen van "ocra". binnen twee weken gaan Antoinette en ik de lapjes halen. we gaan ook een bezoek brengen aan de zusters van Ruiselede, dat is ondertussen ook al geleden van bij het missiefeest. het worden dus drukke tijden. maar dat hebben we graag.
deze namiddag is Lei Clijsters op 52-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van longkanker. het nieuws sloeg in als een bom, hoewel begin vorig jaar longkanker was vastgesteld bij hem, toch hoopte ik dat Lei dit wel zou overwinnen. hoewel ik niet echt een sportfanaat ben, kende ik Lei als ex-rode duivel, die zijn grootste successen bij KV Mechelen kende onder trainer Aad De Mos. in 1988 kreeg hij de gouden schoen. na zijn voetbalcarrière begeleidde hij Kim bij al haar tenniswedstrijden. ze reisden samen naar de talrijke tornooien, waarvan Kim er héél véél won. steeds zat Lei op de tribune en volgde de wedstrijden nauwgezet. Kim zette ons kleine landje op de wereldkaart. zij was onze nationale tennistrots ! toen ze in 2007 stopte met tennissen omdat ze mama wilde worden, werd Lei trainer van derdeklasser Tongeren. begin 2008 kwam toen het nieuws over de ziekte van Lei... Bob Verbeeck, directeur van het sportmanaging bureau Golazo, en vriend des huizes van de familie Clijsters, schreef een open brief aan Lei, en eindigt met de woorden : "Jij was één van de fijnste mensen die ik ooit heb gekend" België verliest een groot sportman, een héél bijzonder iemand. Kim en Elke verliezen een fantastische vader, en Jada een héél trotse opa....
het nieuwe jaar is weer gestart. onze pc is nog niet helemaal in orde, de nodige stukken zijn besteld en éénmaal die er zijn, kunnen ze hem volledig in orde stellen. ik maak dus dankbaar gebruik om weer een beetje op mijn blogje te schrijven. deze middag was ik aangenaam verrast toen ik naar het nieuws op vtm keek om 13 uur, om twee redenen : Lucas kwam terug in Zaventem, na zijn verblijf in Senegal, waar hij het gerief uit zijn container uitdeelde aan de mensen daar. we zagen er beelden van en er was een kort interview met Lucas. de tranen sprongen me in de ogen... het is onvoorstelbaar wat dat kereltje verwezenlijkt heeft ! de tweede reden die me blij maakte : er was een reportage over de vzw De Samaritanen. die mensen bieden hulp aan de daklozen in Brussel. ik ben onmiddelijk op zoek gegaan op internet en las daar dat ze ook dekens aan de daklozen geven. een mailtje van mij is al onderweg naar daar om te vragen of we hen kunnen helpen met onze dekens. wie weet....
Monique van de Caspers gaf drie zakken met achttien dekens mee naar hier. voor wie nog niet zo lang mijn blogje leest : de Caspers zijn kinderen die niet zo goed kunnen sporten door één of andere handicap. toch komen zij elke zaterdagvoormiddag samen in een sporthal in Aalst , daar maken ze kennis met één of andere sport en leren die dan. de mama's zitten samen te kijken terwijl hun kinderen sporten. van zodra ze over mijn aktie wisten, namen ze contact op en zijn beginnen breien. ik kreeg al heel veel dekens van hen. Monique is zowat de contactpersoon, die ondertussen een mailvriendin van me is. het liedje dat jullie horen, bij het bezoek aan mijn blog is het liedje van de film "Casper", dit herinnert me steeds aan die Caspertjes in Aalst, die met zoveel plezier de zaterdagmorgen sporten, terwijl hun mama's met evenveel plezier dekentjes maken voor mijn aktie ! dank je Monique en alle ander mama's van de Caspertjes !
onze pc heeft de laatste tijd nogal kuren, en straks komt de pc dokter hem halen om eens helemaal na te zien. het kan dus zijn dat ik een aantal dagen niet meer op mijn blog kan schrijven. ik hoop dat het niet te lang duurt, zodat jullie me niet vergeten.... ik neem dus afscheid van jullie voor een paar dagen met een mooie tekst over het nieuwe jaar :
een nieuw jaar kun je beginnen met de mooiste kleren aan dat is wel erg gezellig maar je hebt er niet veel aan
een nieuw jaar kun je beginnen met een grote zak goud maar dat heeft weinig waarde als niemand van je houdt
een nieuw jaar kun je beginnen met een lekker glaasje wijn maar als dat op is, wat dan nog? er moet iets beters zijn...
een nieuw jaar kan je beginnen met een heel mooi gedicht maar het beste is nog altijd... begin met een blij gezicht !
ik wens jullie allen een heel gelukkig én gezond 2009 en hoop zo spoedig mogelijk weer op mijn blogje te kunnen schrijven.
het einde van dit jaar nadert... wat zal het nieuwe jaar ons brengen? ik denk dat veel mensen er niet zo veel goed in zien, als we de berichten in de kranten lezen en wat we horen op teevee, is niet zo hoopgevend. mensen denken minder gelukkig te zijn als ze niet meer alles kunnen kopen wat hun hartje verlangt, als ze niet meer op reis kunnen gaan... maar misschien moeten we "geluk" nu in kleinere dingen zoeken. voor mensen die niets hebben, is een kleinigheid al heel veel. voor een eenzame is het bezoek van een vriend, fantastisch. voor een zwaar zieke mens, is het bericht van beterschap hoopgevend. zo zijn er talrijke dingen die een mens toch gelukkig kunnen maken ondanks de financiële crisis, want geld alléén maakt niet gelukkig. we zullen misschien leren anders met geld om te gaan . onze tijd zullen we misschien ook op een andere manier invullen. inplaats van te gaan fitnessen, zullen we misschien eens een fikse wandeling maken in openlucht met onze kinderen... kost veel minder en is veel gezonder. de oudere generatie herinnert zich wel de tijd dat we met een pop of een doos lego-blokken tevreden waren in ons pakjes onder de kerstboom..... benieuwd wat er dit jaar onder de kerstboom ligt ?
het waren drukke dagen deze week. dinsdag en woensdag was ik aan de kookpotten te vinden. mijn twee dochters hadden gevraagd om een hoofdschotel voor hun kerstdiner klaar te maken. woensdagavond was het dan zo ver : alles klaar en piekfijn in orde, maar doodmoe begon ik aan het kerstmenu. het werd een gezellige avond bij ons Tamara en Sven. opa en oma waren er ook . we doen dit al jaren, het is een echte traditie geworden. Tamara is kampioen in het maken van lekkere hapjes en creeëren van een gezellige sfeer. de hondjes zijn tevreden dat het bij hen thuis is, zo kunnen ze genieten van ons gezelschap. zonder dat je het weet is het heel laat. woensdagmorgen brachten we de kerstschotel, die ik klaarmaakte, naar ons Inge, die 's namiddags bezoek kreeg, en daar deed ik me tegoed aan de koude hapjes die ze klaargezet had. ik vergat erbij dat rauwkost voor mij absoluut te mijden is !!!!! woensdagnamiddag waren we bij mijn ma uitgenodigd. zoals elk jaar, groeit de familie aan. dit jaar zijn Nathan en Janne erbij gekomen. ondertussen kan Frauke al lopen en ze genoot volop om haar toertje te doen. bij mijzelf ging het niet zo best, mijn darmen lagen overhoop en ik voelde me verre van goed. de meesten merkten op dat ik er heel wit uitzag. het was mijn eigen schuld, ik vergeet wel eens als ik al dat lekkers zie staan dat ik nog altijd moet opletten wat ik eet... maar ja... ben dan ook 's avonds heel vroeg in mijn bed gekropen en heel veel geslapen want ik was heel moe. gisteren was het ook niet bijzonder goed met me. vandaag begint het een beetje te beteren ... ik hoop dat het bij jullie beter verlopen is met Kerst. mijn gedachten gingen dit jaar vooral uit naar de mensen van huize Triest, en anderen , die zorgen hebben omdat ze geen werk hebben of onzeker zijn over hun toekomst. de berichten van de laatste weken over ontslagen en faillissementen moeten hard aankomen bij veel gezinnen. met heel veel moed doe ik verder met de dekentjes, want soms denk ik dat er in de toekomst nog méér zullen nodig zijn. de derde wereld komt soms heel dichtbij...
laat ons even stilstaan bij wat we hebben, en dankbaar zijn ! laat ons bidden voor die mensen die véél minder hebben, dat alles een beetje beter verdeeld wordt, dat alle mensen recht hebben op een menswaardig bestaan, dat alle kinderen op de wereld recht hebben aan onderwijs, kledij, en vooral liefde van hun ouders en medemensen. laat ons bidden dat iedereen een beetje zijn best doet om van deze wereld weer een thuis voor iedereen te maken.
Mieke Van Noppen zoekt helper voor project in Malawi + oproep Mieke Hendrickx (55), de weduwe van Karel Van Noppen die vorige week in het afrikaanse land Malawi onverwachts haar nieuwe partner Johan De Mulder (60) , verloor, zoekt mensen die met haar ter plaatse in Malawi hun ontwikkelingsproject mee willen dragen. twee jaar geleden startten Mieke Hendrickx en Johan De Mulder het ontwikkelingsproject Yoce in Malawi. niemand die kon voorzien dat een hartaanval zo snel een einde zou maken aan zijn engagement. begin januari keert Mieke terug naar Malawi om er hun gezamelijke droom, een betere toekomst voor de kinderen van Sitima, voort te zetten. als blanke vrouw alleen terugkeren wil ze niet, want de positie van de vrouw in Malawi is niet zoals hier. in januari gaat haar vriendin daarom voor een maandje mee. Mieke zoekt nog mensen in Malawi of België die samen met haar het project een tijdje willen dragen. het verlies van Johan heeft een gat geslagen. hij was gepensioneerd leerkracht en leidde kandidaat-onderwijzers op. Johan was samen met de lokale mensen volop bezig met de bouw van een tweede school. de kinderen krijgen er niet alleen onderwijs, maar ook een middagmaal en er is opvoedingsondersteuning voor de moeders. omdat Mieke geen onderwijsopleiding heeft gehad, zou het ideaal zijn als een leerkracht de verdere uitbouw van Yoce komt ondersteunen, maar dat hoeft niet noodzakelijk. er moet bijvoorbeeld ook voedsel worden aangedragen. het mag een man of een vrouw zijn, het huis van Mieke in Zomba is groot genoeg om er met twee te wonen. Mieke weet nog niet hoe de mensen en kinderen in Sitima het verlies van hun "onculo" reageren, maar zij wil hun droom verder zetten, dat heeft Johan haar in zijn laatste minuten te kennen gegeven. wie interesse heeft om het project Yoce in Malawi samen met Mieke Hendrickx mee te dragen kan contact opnemen via dit e-mail adres : yocevim@hotmail.com
deze oproep vond ik de moeite om eens op mijn blog te vermelden, en ik hoop dat Mieke iemand vind zodat het project niet doodbloed. vandaag is voor onze kinderen/kleinkinderen de laatste schooldag en begint het kerstverlof. mijn Patriek heeft ook zijn laatste werkdag van dit jaar en dan heb ik hem twee weken thuis. daar ben ik heel blij om. ik wens iedereen dan een gezellig kerstverlof !
Annie is samen met Antoinette , mijn steun in de actie. ze verzamelt lapjes bij de breisters uit de omgeving van Drongen en zet ze dan aaneen, brengt dekens en andere naar "huize Triest" in Gent..... ze is voor mij van onschatbare waarde. regelmatig krijgt ze lapjes van Liliane. ik melde al dat deze dame heel veel breit, dit jaar staat haar teller al op 1550 !!!! voor het jaar 2009 zet ze haar teller weer op nul. Annie denkt dat ze in totaal al rond de 4000 lapjes heeft gebreid ! heel hartelijk bedankt Liliane, en ook alle andere breisters. jullie geven ons de kracht om verder te doen, en jullie geven warmte aan al die mensen die het niet zo goed getroffen hebben als wij. Annie heeft dit jaar al méér dan 100 truitjes gemaakt van de lapjes van Liliane, omdat deze meestal op elkaar afgestemd zijn, wat kleur betreft, om truitjes van te maken. van de rest van de lapjes maakt Annie dan dekens. Mariette, een kranige oudere vrouw, breit dan weer héél véél prachige mutsjes voor de babies van Mbour in Senegal, die Trees Van Hove dan meeneemt. vorige week waren we nog in Deinze om de dia's van Trees haar laatste reis te bekijken. dan zie je die kleine ukjes met de prachtige mutsjes en dekentjes, en dat doet zo'n deugd ! we hebben ondertussen al heel wat wol verwerkt. zoals annie zegt : " we kunnen het op geen 10 kilo zeggen !" dat is waar ook. en elke keer als we bijna geen wol meer hebben, krijgen we er toch van de één of de ander weer wat bij. zo gaat dat al drie jaar ondertussen !!!! in die tijd is het gegroeid van "dekens voor Pakistan", tot "dekens en truitjes voor overal" . éénmaal je met zo'n dingen bezig bent, leer je steeds nieuwe intitiatieven kennen, of je zoekt er nog bij. neem nu maar het verhaal van Lucas : Antoinette had erover gelezen in de krant, en belde me om er eens heen te gaan en onze dekens en truitjes te tonen aan Lucas en zijn mama. in november vertrok de container van Lucas naar Senegal met héél véél dekens van ons... nu zijn we weer bezig voor Wereldmissiehulp, die een project opstartte in Roemenië. we hebben ondertussen bewezen dat héél véél mensen het hart op de juiste plaats hebben ! dank u lieve mensen !
1. kan je doodgaan van bier? - jazeker! als je een krat bier op je hoofd krijgt. 2. veroorzaakt bier psychologische afhankelijkheid? - neen want 87 pct van de psychologen drinkt wijn en geen bier. 3. is bier veilig voor zwangere vrouwen? - ja, want bij alcoholcontroles worden zwangere vrouwen nooit getest. als ze dan toch over een streep moeten lopen, zeggen ze altijd dat het door het gewicht van de baby komt. 4. wordt je dik van bier? - nee, dat komt door de borrelhapjes. 5. bestaat er een verband tussen bier en snel oud worden? - ja, in een open flesje of blik is het bier na een uur al van smaak veranderd. 6. vermindert bier het rendement op school? - nee, integendeel, scholen waar bier wordt geschonken in de kantine, hebben méér inkomsten. 7. hoe geraakt het bier bij jongeren? - wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat het meestal via de ober gaat. 8. is het bier slecht voor het geheugen? - uhhh, nee...voor zover ik het me kan herinneren is dat nooit bewezen.
nu dat je geen twijfels meer hebt, pak er eentje !
een bekwame onderzoeker zit in zijn bureau te werken aan een project om de wereld te verbeteren, als plots zijn dochtertje van vijf jaar binnenkomt. "ik wil spelen", zegt ze. maar de man antwoordt dat hij geen tijd heeft en dat ze hem moet laten verder werken. na wat aaandringen geeft het dochtertje toe en verandert van tactiek. "laat mij je dan helpen, zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren", zegt ze. de man is vertederd en zoekt een oplossing. hij vindt in een tijdschrift een wereldkaart, scheurt die aan stukken en geeft alles aan zijn dochtertje met de opdracht dat zij de wereld opnieuw 'in orde moet brengen'. hij hoopt zo de rest van de dag van haar af te zijn, aangezien hij weet dat zijn dochter nog te klein is en het beeld van de wereldkaart niet kent. maar na een kwartiertje komt ze fier terug met de wereldkaart netjes aaneengeplakt. "klaar", roept ze uit. "hoe heb je dat gedaan?", vraagt de papa verbaasd. "simpel", zegt het meisje. "toen je het blad uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat er op de achterkant een foto van een mens stond. toen ik de wereld niet ineen kon puzzelen, heb ik alle stukken omgedraaid en eerst 'de mens in orde gebracht'. toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook in orde was." Adolfo Perez Esquivel, Argentinië
zoals U al vaker hebt gemerkt ben ik geïnteresseerd in het nadenken over het leven, de problemen die de samenleving brengt.... laatst kreeg ik een adres van een vriendin van een website : www.dagelijksegedachte.net . ik nam er even een kijkje en liet me inschrijven. nu krijg ik elke dag een gedachte in mijn mailbox. héél aangenaam en interessant. daarom ook dat ik iedereen aanraad om even een kijkje te nemen op deze site : "sta even stil bij de zin van je bestaan. dagelijs tref je een gedachte aan, die je voor jezelf kunt houden of kunt delen met familie, vrienden en collega's. met zo'n kort moment van bezinning, werk je mee aan een betere wereld voor jezelf en voor anderen."
voor vandaag : maak je grote plannen voor later wat kleiner en begin nu
een heel mooie gedachte waar je echt eens kunt over nadenken en er iets mee doen...
op dezelfde website vind je ook een link naar : "zinmail.nl" dit is de startpagina voor zinvol leven en werken. je vind er interessante links naar van alles en nog wat. ga even kijken zou ik zeggen.
na deze informatie met jullie te hebben gedeeld , wens ik iedereen een aangenaam weekend ! groetjes, dino
voor de derde maal vandaag kom ik op mijn blog schrijven. ik kreeg zojuist een mail van Lies, de mama van Lucas (Populus) en dit nieuws kon ik jullie niet onthouden :
hallo nadine, hier bij ons is het druk, druk,druk..... de twee containers zijn aangekomen in Dakar, joepie.. en dit zonder al te veel stress. de vrouw van de president heeft onze containers vrijgegeven. onze container met medisch materiaal gaat mee met een karavaan, die rondreist door Senegal en van dorp tot dorp trekt. op deze manier kan er ter plaatse veel hulp geboden worden. de karavaan (dokters, medicijn en medisch materiaal) reist o.a. naar Diaksao, Rufisque, Pout, Kaolack, Porokhane en Toubacouta. de speelgoed- en kledijcontainer gaat naar Toubacouta. wij vertrekken op 23 december, samen met de VRT/Ketnet die onze reis gaan filmen en een reportage van Lucas/Populus gaan maken. dat is natuurlijk allemaal heel spannend, op 24 december gaat Lucas de vrouw van de president ontmoeten en gaat hij zijn avonturen aan de Senegalese TV vertellen. de voorbereidingen voor de reis zijn bijna klaar. we moeten nog ingeënt worden... dus, het is bijna zo ver... we zullen allen blij zijn als de eerste doos opengaat en we kunnen beginnen met spulletjes uit te delen. ik houd je op de hoogte. groetjes, Lies
als dat geen goed nieuws is. Lies heeft me beloofd dat ze zeker fotos gaat nemen van de dekentjes en ander breiwerk die we meegegeven hebben.
graag wou ik nog vermelden dat Trees Van Hove morgennamiddag in het dienstencentrum "De Bosrank" te Deinze haar verhaal komt doen over Senegal. om 14 uur begint het, en het is zeker de moeite waard om deze bijzondere vrouw te horen vertellen. zij zet zich elk jaar gedurende veertien dagen in, om moedertjes te helpen bevallen in Mbour, Senegal. de werk -en leefomstandigheden daar zijn verre van ideaal, het sterftecijfer bij pasgeborenen ligt daar hoog. sinds twee jaar geven we Trees kleine dekentjes mee om de babies in te wikkelen, en mutsjes. daardoor komt de voeding beter op gang, wat dan weer heel goed is en hen meer overlevingskansen geeft. de bejaarde bewoners van " De Bosrank " breien het ganse jaar door mooie dingen, die ze dan voor een groot deel verkopen en waarvan de opbrengst bestemd is voor Senegal.
hetgeen Trees doet is niet wereldbekend, de meeste in ons land hebben wel nooit van haar gehoord, maar wat die vrouw daar verricht is ongelofelijk. ik ben héél blij dat we haar kunnen helpen met onze dekentjes. sommige van onze mensen breien mutsjes en sokjes die we ook meegeven met Trees.
hebt U interesse, kom zeker luisteren en kijken naar de beelden die ze morgen zal vertonen. U kan Trees ook uitnodigen voor een groep zoals KVLV of KAV..... echt de moeite waard.
enkele weken geleden vertelde ik over het dramatisch ongeval in Eeklo, waarbij twee vrouwen om het leven kwamen. één ervan was de dochter van een vriendin van mij . ze was amper 35 jaar. de eerste dagen na het overlijden was het een komen en gaan van mensen die hun steun kwamen betuigen. gisteren ben ik bij haar langs geweest. het verdriet bij het overlijden van een kind is immens, en onbeschrijfelijk. mijn vriendin heeft niet alleen haar eigen verdriet te verwerken, maar heeft nu ook de zorg om de twee nog heel jonge kinderen van haar dochter. twee kinderen die hun mama nooit meer zullen zien, vastnemen, knuffelen.... ik vraag me af hoe die kinderen dat ooit kunnen verwerken. ook voor hun vader is het verlies verschrikkelijk. dit drama doet me denken aan de strijd die fien en ik en duizenden mensen leveren om kanker te overwinnen. maar wij kunnen ervoor vechten, deze twee vrouwen hebben geen schijn van kans gehad tegen de dood. de komende feestdagen zullen heel hard zijn voor de families die zo plots een heel geliefd persoon moesten afgeven.... op die dagen word je dubbel zo hard op de feiten gedrukt van wat die persoon voor je betekend heeft. we beseffen eens te meer hoe kort het leven kan zijn, hoe broos...
denk eens aan de mensen die zo graag eens iets zouden wensen, nog iets van hun leven willen maken, maar er helaas niet in slagen uit een diep dal te raken. mensen met gezondheidsproblemen, die hen zoveel mogelijkheden ontnemen, om een beetje pijnloos en prettig door het leven te kunnen gaan. laten we eens stilstaan bij mensen die eenzaam zijn, dat is erg, dat is een verschrikkelijke pijn, al hebben ze 100 mensen om zich heen. mensen die dierbaren zijn verloren.... hen kan geen luxe hen nog bekoren. wat en wie ze kwijt zijn, willen ze liever over zwijgen. ze hebben het zwaar . nooit zullen ze wat hen lief was terug kunnen krijgen. sta eens stil bij die mensen , die moeten vechten voor hun geluk, voor hen gaat er elke dag toch een klein beetje moed stuk. ze voelen zich in de steek gelaten en storten zich op hun werk of bezigheden maar voelen zich zo verlaten. laten we er eens bij stilstaan hoe moeilijk ze door het leven gaan. mensen die buiten hun schuld in moeilijkheden zijn gekomen. zij hadden andere wensen en dromen... alles gebeurde tegen hun wil. neem even de moeite en sta daar ook eens bij stil, het is soms een aanzet voor sommigen om verder te gaan.
op deze winterse zaterdagavond wou ik het even hebben over Antarctica. Antarctica ligt op de Zuidpool van onze planeet. de geografie, klimaat en biologisch evenwicht verschaffen een uniek milieu. Antarctica heeft de laagste temperatuur op onze planeet, met waarden tot -70°C, en er zijn windstoten van 300 km per uur. omdat het 90 pct van de hoeveelheid ijs van onze planeet herbergt, vormt het de grootste verswater-voorraad ter wereld. bijna 99pct van Antarctica is bedekt met een ongeveer 2500 meter dikke ijslaag, op sommige plaatsen zelfs tot 4776 meter dik. als de ijslaag zou smelten, dan zou het water in de oceanen op aarde tot 70 meter boven het huidig niveau stijgen. Antarctica functioneert als één van de "koelkasten" van de aarde, reguleert de oceaanstromen en het klimaat op aarde. een belangrijke verandering in het milieu zou rampzalige gevolgen hebben voor het weer en de weerpatronen op aarde. ondanks het gure weer heeft Antarctica een rijke fauna, die verbazend goed aangepast is aan de barre weersomstandigheden. gedurende de zomermaanden (met een piek in januari) is er bijna 24 uur per dag daglicht, terwijl in de winter de dagen het grootste deel van de 24 uren half verlicht zijn. het is héél ver van ons, en af en toe zien we eens mooie beelden ervan . waarschijnlijk zullen we er nooit op reis gaan maar 't is toch wel eens de moeite om er eens iets over te lezen en eens een documentaire te bekijken. het is één van de heel mooie gebieden die onze planeet rijk is.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
jaarlijks sterven in ons land honderdduizend dieren in laboratoria en onderzoekscentra. "broodnodig" beweren wetenschappers. " onzin" zegt Danny Flies van Anti Dierproeven Coalitie, een actiegroep protesteert tegen het gebruik van dieren voor onderzoek. "er moet een einde komen aan die barbaarse folterpraktijken. er zijn voldoende alternatieven voor de overigens niet eens zo betrouwbare dierenproeven."
we zijn weer al in de helft van de week. deze middag ga ik onze Tom halen op school. normaalgezien brengt de bus de kinderen maar 's avonds naar huis en doen ze in de namiddag een activiteit op school, maar dat is niet verplicht. als het enigszins mogelijk is haal ik hem af en doen we iets leuks. hij kijkt er elke week naar uit en is dolgelukkig als ik aan de schoolpoort sta. zelf voel ik me er heel goed bij.
hallo allemaal, je moest eens weten hoe gelukkig ik ben dat ik weer op mijn blogje kan schrijven. 
deze namiddag is Lei Clijsters op 52-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van longkanker.
het nieuwe jaar is weer gestart. onze pc is nog niet helemaal in orde, de nodige stukken zijn besteld en éénmaal die er zijn, kunnen ze hem volledig in orde stellen. 
onze pc heeft de laatste tijd nogal kuren, en straks komt de pc dokter hem halen om eens helemaal na te zien. 
het einde van dit jaar nadert... wat zal het nieuwe jaar ons brengen? 
het waren drukke dagen deze week. dinsdag en woensdag was ik aan de kookpotten te vinden. mijn twee dochters hadden gevraagd om een hoofdschotel voor hun kerstdiner klaar te maken. 
Mieke Van Noppen zoekt helper voor project in Malawi + oproep
de wereld verbeteren.
zoals U al vaker hebt gemerkt ben ik geïnteresseerd in het nadenken over het leven, de problemen die de samenleving brengt....
voor de derde maal vandaag kom ik op mijn blog schrijven. ik kreeg zojuist een mail van Lies, de mama van Lucas (Populus) en dit nieuws kon ik jullie niet onthouden :
graag wou ik nog vermelden dat Trees Van Hove morgennamiddag in het dienstencentrum "De Bosrank" te Deinze haar verhaal komt doen over Senegal. om 14 uur begint het, en het is zeker de moeite waard om deze bijzondere vrouw te horen vertellen.
op deze winterse zaterdagavond wou ik het even hebben over Antarctica. 
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
