't is de week van de vrijwilliger !   
daarom wil ik iedereen eens extra bedanken die zich rechtstreeks of onrechtstreeks inzet voor de medemens.   de hulp van vrijwilligers is van onschatbare waarde voor de maatschappij,  en het mag gerust eens gezegd worden : 
dank U wel,  lieve mensen.
het zijn niet altijd grote verhalen,  het zijn geen superhelden die je op teevee ziet,  neen... het zijn heel gewone mensen die  vrije tijd investeren  in mensen  of initiatieven,   die zich inzetten voor mensen die het minder goed hebben,  die armoede kennen,  die ziek zijn,  die niet zo goed meer te been zijn....
door hun goedheid en hulp  maken zij het leven van deze mensen draaglijker  en  aangenamer. 
de vrijwilligers in de bloemetjes zetten  is dan ook niet meer dan normaal,  en zij verdienen allen onze diepste waardering.

op een dag,  toen een arm jongen huis aan  huis  kleding probeerde te verkopen  om zijn studie te betalen,  realiseerde hij dat hij nog maar tien cent bezat.  hij had honger en besloot bij het volgende huis wat eten te vragen.  hij had ineens geen honger meer toen een mooie jonge vrouw de deur opende.   inplaats van eten te vragen vroeg hij een glas water.
zij zag dat hij erge honger had en daarom bracht ze hem een glas melk.  hij dronk het erg langzaam op en vroeg : "hoeveel krijgt U van mij?"
"je bent mij helemaal niets verschuldigd " antwoordde zij, " mijn moeder heeft ons geleerd nooit iets te accepteren als je iemand een goede dienst bewijst. " 
hij antwoordde : "dan dank ik U uit het diepste van mijn hart. "
toen Howard Kelly het huis verliet voelde hij zich lichamelijk gesterkt en geloofde hij weer in de goedheid van een mens   waarvan hij dacht dat die niet meer bestond.

jaren later, werd diezelfde jonge vrouw ernstig ziek.  de plaatselijke doktoren stonden voor een raadsel en stuurden haar naar een grote stad,  waarvan ze wisten dat daar  specialisten waren die in staat zouden zijn een goede diagnose van haar vreemde ziekte te maken. 
dokter Howard Kelly werd geconsulteerd.  toen hij haar naam hoorde  en uit welke plaats ze kwam,  twinkelden zijn  ogen bij een herinnering  die hem te binnen schoot.
hij ging naar haar kamer en herkende haar meteen.  hij ging terug naar de  onderzoekskamer, vastbesloten zijn uiterste best te doen om haar leven te redden.  vanaf die dag gaf hij extra speciale aandacht aan die ziekte. 
na een lange strijd werd de ziekte overwonnen.
dokter Howard Kelly gaf instructies de nota voor authorisatie naar hem te sturen.  bij ontvangst schreef hij iets in de kantlijn erbij en stuurde de nota daarna door naar haar kamer.
zij dacht,  toen zij de enveloppe opende, dat zij daar de rekening zou  aantreffen,  die ze dan voor de rest van haar leven zou moeten afbetalen. 
maar toen ze hem uiteindelijk inzag...viel haar oog op iets dat in de kantlijn van de rekening was bijgeschreven :
         volledig betaald met een glas melk.
        dokter Howard Kelly.
tranen van vreugde welden in haar op.  ze bad : "dank U Heer, omdat Uw liefde de handen en harten van de mens heeft samengebracht."

een goede daad die je vandaag doet kan eens naar jou of iemand van wie je houdt terugkeren,  als je dat niet verwacht.  mocht het niet naar je terugkeren,  dan heb je tenminste een verschil in deze wereld gemaakt.  en is dat niet waar het allemaal om draait?

zo voel ik me ook bij onze actie : we maken tenminste een beetje een verschil... 

vandaag zaterdag...weer weekend!   de weken vliegen voorbij,  en elke week denk ik : deze week zal het eens wat rustiger zijn,  maar nee hoor...
gisteren was voor mij wel een bijzondere dag : ik ging op bezoek bij een lieve vrouw in Rumbeke,  die al van heel in het begin breit voor de dekentjes.  op zich misschien niet zo bijzonder maar : het was de eerste keer sinds ik ziek werd dat ik alleen  zo ver ben geweest met de auto ! 
tot nu toe deed ik alleen korte afstanden,  gewoon omdat ik het nog niet zag zitten om alleen  ver te rijden.  
de laatste weken gaat het weer beter,  na de serieuze winterdip die ik had.   
ik moet zeggen dat het geweldig meeviel,  en ik heel blij was nog eens op bezoek te gaan  bij die toch wel bijzonder vrouw : ze leeft gewoon om te breien voor ons,  en ook haar man leeft er enorm mee mee. 
maar twee weken geleden is hij plots overleden,  en toen ik vorige week zijn doodsbericht in mijn bus vond,  heb ik haar onmiddelijk gebeld dat ik langskwam.
voor alle mensen,  maar zeker voor  twee oudere mensen die altijd samen zijn,  valt het afscheid heel zwaar.  daar het overlijden heel plots kwam,  blijft ze met veel vragen achter. 
praten over haar man  doet haar zichtbaar deugd,  het breien is een beetje achterwege gebleven de laatste weken,  je zou voor minder. 
er stonden vier dozen prachtige lapjes op de tafel klaar,  die ik graag meebracht naar huis.  
ze was heel blij met het bezoek .  
daar mijn metekindje Arthur in Roeselare woont,  ben ik bij hem langsgeweest.  hij wordt in mei twee jaar,  en begint al aardig te praten.  hij is zo lief en heel braaf.  telkens als ik hem zie,  is hij veel verandert.  ik hou zo van hem.  
vandaag ga ik dan weer verder doen met lapjes te sorteren voor de samennaaidag.  er hebben al verschillende mensen toegezegd.  het zal best gezellig worden.  
volgende week is er krokusverlof  en hopelijk een rustige week,  al durf ik dat niet meer zeggen...
ik wens jullie alvast een prettig weekend,  en voor diegenen die houden van karnaval :  veel amusement !
 

ik vertelde reeds over "de vierkantjes" in Watervliet : een groep vrouwen die iedere maand een namiddag samenkomt om lapjes te breien.  zij maakten reeds talrijke dekentjes en truitjes.  ze kwamen in contact met dames uit Nederland die reeds jaren dekens maken van gebreide lapjes en deze naar Tanzania , en andere plaatsen brengen.  Rosette vroeg me of ze dekens met deze mensen mocht meegeven.  dat vond ik een goed idee,  want de bedoeling is om mensen te helpen,  waar ook ter wereld. 
dus gaan reeds een tijdje dekens naar Tanzania.   enkele dagen geleden kreeg ik een mail van Rosette uit Watervliet  met brief die de nederlandse dames haar toegestuurd hadden :
beste allemaal, 
het laatste bericht van Olga en Piet De Haas uit Tanzania.  het gaat allemaal naar wens.  onze dekentjes doen goed dienst.  er wordt gezocht naar een nieuw te bouwen centrum elders en dan zullen  onze dekentjes weer een toepassing vinden. 
verder kan ik berichten dat er 50 dekentjes meegegeven worden aan Stichting Luludi die voedselpakketten brengt naar zigeuners in het arme Skopje in Macedonië.   via Miranda Selim-Joosse uit Goes hebben we inlichtingen gekregen.  zij heeft daar met haar man gewoond  en kent de situatie in de zeer arme zigeunerwijken goed.  in juni gaat de familie er weer naartoe en komen  onze dekentjes op de juiste plek aan.  hierover is in de Weekkrant De Bevelander van woensdag 25 april 2007 een artikel verschenen,  waarop onze Stichting heeft gereageerd.
met vriendelijke groet,
Femmy Pauptit
secretaris
(voor alle mensen die geïnteresseer zijn in het Cornel Ngaleku Children Centre :   www.ngalekucentre.com )

het idee van Antoinette  om een samennaaidag te organiseren  krijgt stilaan vaste vorm.  we hebben al een datum : dinsdag 21 april.  we beginnen om 9.30u 's morgens en gaan door tot 17 uur.  tijdens de middag is er een pauze en is er soep met brood.  in de namiddag is er koffie.
dit alles gaat door in de Oude Jongensschool  aan de Aarseleweg in Vinkt (tussen Aalter en Deinze).
we vragen om een maasnaald,  een schaartje en/of een haakpen mee te brengen, én...een goed humeur.
we willen er een heel gezellige dag van maken.  de crea hobby club van Antoinette is alvast van de partij,  en we hopen dat Trees Van Hove  even langs komt om te vertellen over haar werk in Mbour, Senegal.  misschien kunnen we wat foto's bekijken van haar reizen,  en we zullen informatie geven over de projecten waar we dekens voor maken.

de bedoeling van die dag is een beetje door onze voorraad lapjes te komen,  en er heel mooie dekens van maken.  én als we dat in aangenaam gezelschap kunnen doen,  is dat nog eens mooi meegenomen.
om praktische redenen  vragen we om je in te schrijven !!! en dan ook zeker te komen. 
voor verdere inlichtingen kan je me mailen via mijn blog. 

vandaag ontving ik van Lies,  de mama van Lucas een mail.  ze laat weten dat van 12 tot 16 januari  er  op Karrewiet  jeugdjournaal van Ketnet/Canvas  om 18.10 u en 19.20u  reportage zal zien van hun verblijf in Senegal ,  waar ze de hulpgoederen zelf zijn gaan uitdelen,  die Lucas hier ingezameld heeft.
ik zou zeggen,  allemaal kijken  want wat Lucas verwezenlijkt heeft is echt super,  een voorbeeld voor onze jeugd !

gisteren heb ik de 18 dekens van de "Caspers" van Aalst afgehaald  en die gaan binnen de kortste keren mee met Wereldmissiehulp,  of naar Huize Triest.   Angèle uit  Meulebeke telefoneerde dat  we dringend lapjes moeten komen halen  van "ocra".   binnen twee weken  gaan Antoinette en ik  de lapjes halen.  we gaan ook een bezoek brengen aan de zusters van Ruiselede,  dat is ondertussen ook al geleden van bij het missiefeest.
het  worden dus drukke tijden. 
maar dat hebben we graag.