het was een vruchtbare week. vorige week had ik al dekens opgehaald in Kleit(Maldegem), en dinsdagnamiddag trokken Antoinette en ik naar de missiekring van Ruiselede. daar wachten ons een ganse lading heel mooie truitjes en heel veel mooie dekens. zuster Noëlla toonde trots de voorraad wol die ze kregen van iemand die stopte met haar wolwinkel. het was echt mooi om te zien, al die prachtige kleuren. en wat bijzonder was, meestal krijgen we restjes wol, maar hier waren het allemaal zakken met een groot aantal van hetzelfde zodat ze er zeker mooie truitjes uit kunnen breien. we besloten de truitjes te houden voor het weeshuis in Sint Niklaas. Elke van de Bosrank in Deinze had vorig jaar voor het feest van Sinterklaas voor elk kindje daar een mooie trui, en dit jaar wil ze dat weer doen. wij helpen haar daarbij. met de dekens kon ik mijn auto echt helemaal volladen, en die deed ik naar Huize Triest in Gent. toen ik daar toekwam stond daar een jonge moeder met twee kindjes aan de deur. het ene was maar enkele maanden oud, het andere een jaar of twee vermoed ik. het kindje keek me zo vragend aan. ik nam een paar van de truitjes die we maken met de vierkantjes en gaf het aan de moeder, alsook twee mooie dekens. ze kon haar ogen niet geloven, en dankte me meermaals. wat ik toen voelde kan ik niet beschrijven... de rest van de dekens gaf ik af aan de medewerkers van Huize Triest, alsook een ganse doos nieuwe handdoeken die ik van zuster Noëlla en zuster Cécile meekreeg . toen ik wegreed zwaaide het kleine jongetje en zijn moeder naar mij... voor ik naar Huize Triest reed was ik nog langsgeweest bij Mariette in Drongen. de dekens die ze van Waregem gebracht hadden waren nog niet voorzien van een mooie omranding. en dat is net het werk van Mariette. ze had al gezegd tegen Annie dat ze bijna geen werk mee had, dus dat kwam goed van pas. we hebben nog wat gezellig zitten keuvelen over onze kinderen en kleinkinderen, en Mariette heeft al twee achterkleinkinderen : twee jongetjes. ze is er supertrots op, net als alle oma's. ik was blij daar eens even rustig te kunnen bijpraten. zij genoot er ook echt van. ik heb zoveel bewondering voor deze kranige vrouw, die nooit haar gevoel voor humor verliest. en ondertussen zijn we al vrijdag.... morgen is het één mei. mei de bloeimaand ! dit bloempje noemt terecht "meiklokje" omdat bijna geen enkel andere voorjaarsbloem zich zo angstvallig nauwgezet aan een bepaalde bloeitijd houdt. hun tere en zoete geur spreekt niet alleen ons aan, maar lokt ook insekten. de insekten zorgen voor de bestuiving van de plant. bij ons is het de gewoonte om op 1 mei een tuiltje meiklokjes te geven aan al wie we liefhebben. de meiklokjes symboliseren oprechtheid, discretie, absolute zuiverheid en onschuld. in de zestiende en zeventiende eeuw genoot het groot aanzien als hart- en hersenversterkend middel. de plant schijnt in Midden en Oost Europa al heel lang te worden gebruikt tegen hartritmestoornissen. zo zie je maar.... ik hoop dat het voor iedereen een mooi weekend wordt. alvast een tip voor morgenavond 1 mei : avondmarkt in eeklo !
ik kreeg van Annie een enthousiaste mail toegestuurd in het weekend : " we hebben er weer een fervente breister bij...via schoonzus...haar schoonzus...haar buurvrouw. Raymonde zet zich blijkbaar in voor allerhande goede doelen en heeft me vandaag gebeld of ze mee mocht helpen... daar zeggen we geen neen op hé. " daar zeggen we zeker geen neen op , en ik kan alleen maar zeggen : Raymonde, van harte welkom in ons clubje van breisters, dat ondertussen al heel wat mensen telt van zowat overal in vlaanderen. we zijn heel blij met de komst van Raymonde maar ik wil ALLE mensen die meewerken aan onze dekens nog eens extra bedanken voor hun vele werk ! twee weken geleden belde een vrouw me op : ze stond voor mijn deur met heel wat afgewerkte dekens, gebreid door mensen uit Waregem ! probleem was, dat ik in Maldegem bij mijn kleindochtertje aan het babysitten was..... gelukkig heb ik een heel goede buurman, Stefaan, een gepensioneerde schipper van 86 jaar, die altijd thuis is en die de dekentjes voor me aanneemt. hij is ook blij dat hij eens een klapke kan doen met de mensen... dat was dan weer geregeld, maar ik heb die vrouw gevraagd , als ze nog eens komt op voorhand te bellen zodat ik thuis kan zijn. vorige maandag ben ik dekens gaan halen in Kleit (Maldegem). de missiekring aldaar heeft weer flink wat afgebreid. vrijdag ging de rit naar Rumbeke, waar Antoinette en Maggy hun steentje tot onze actie bijdragen : Antoinette breit de lapjes en Maggy naait ze aan elkaar. enkele weken geleden zette ik al een foto op mijn blog van een prachtig deken die ze gemaakt heeft. we kwamen samen bij Antoinette voor de koffie : Maggy had dekens mee, en Antoinette had weer een voorraad lapjes voor Maggy klaar. een prachtige samenwerking tussen twee mensen uit hetzelfde dorp ! vandaag ga ik met Antoinette uit Vinkt naar het klooster van de zusters van de 7 weeën in Ruiselede waar de missiekring deze namiddag samenkomt. zuster Cécile en zuster Noëlla hebben me laten weten dat er heel wat klaarstaat. het is echt heel bijzonder hoe goed die missiekring daar werkt. onder impuls van de twee zusters loopt alles daar op wieletjes. in het lokaal waar ze breien worden de lapjes verdeeld, wol uitgedeeld, de afgewerkte dekens afgegeven... en dat alles bij een lekker kopje koffie en een gezellige babbel. het is daar echt een gezellige bedoening waar we graag eens bijzijn. ik vermoed dat ik morgen met een ganse auto vol naar Gent naar Huize Triest rij. ik weet niet of jullie het al gelezen of gehoord hebben maar het opvangtehuis heeft plannen om vanaf september broodjes te verkopen aan daklozen. het initiatief komt er omdat daklozen vaak niets kunnen aanvangen met de algemene voedselpakketten doordat ze op straat niet kunnen koken. het opvangtehuis heeft al een sociaal eethuis, maar een deel wordt omgebouwd tot broodjeszaak. de broodjeszaak zal elke middag open zijn tussen 12 en 16 uur. voor één euro krijgt de klant vier belegde boterhammen in driehoekvorm. Huize Triest is een privié-initiatief van de Broeders van Liefde. naast een sociaal eethuis en douchemogelijkheden worden er ook zestien bedden ter beschikking gesteld. in het programma "stille weldoeners" vertoefde een welstellende zakenman een week tussen de mensen daar om te ervaren wat er allemaal gedaan wordt. op het einde van zijn verblijf gaf hij een cheque af, en keerde later nog eens met zijn gezin terug om hen eens te tonen dat niet iedereen het zo goed getroffen heeft, en weer gaf hij een cheque af. met dit geld kunnen ze in Huize Triest al heel veel doen. ik was superblij dat ook via televisie dit project eens onder de aandacht kwam, en dat wij hen ook helpen met onze dekentjes, die door de daklozen heel erg gewaardeerd worden.
als men de dag van vandaag spreekt over de 7 schoonheden, dan zijn dat :
1. amandelvormige ogen 2. kuiltjes in de wangen 3. blond haar en bruine ogen 4. donker haar en blauwe ogen 5. omhoogkrullende mondhoeken 6. sproetjes 7. schoonheidsvlekje
de Utrechtse schrijfster Johanna van Woude had in 1897 een eigen versie van de zeven schoonheden :
1. reinheid 2. vrolijkheid 3. geestdrift - enthousiasme 4. vriendelijkheid 5. zachtheid 6. eenvoud 7. oprechtheid al deze drukken hun eigen overgankelijke stempel op het gelaat. ze schreef een boek over de 7 schoonheden....
een uitgebreidere tekst vond ik in het tijdschrift "flow". ik kan je zeggen dat ik er heel veel mooie teksten vond, echt de moeite waard om eens in te kijken....
de voorbije weken waren nogal druk voor mij. een nieuwe periode is aangebroken.... enkele dagen in de week pas ik nu op Floortje, mijn derde kleinkindje. ik moet zeggen dat het natuurlijk tijd in beslag neemt, maar het is goed voor mij. ik ga bij haar thuis , zodat ze 's morgens niet vroeg uit haar bedje moet worden gehaald, en in haar eigen omgeving kan blijven. voor mij is het een dag rust... niemand kan onnodig beroep op me doen, geen druk 'van hier naar daar', tijd ook om lapjes aan elkaar te zetten, een middagdutje doen terwijl Floortje ook slaapt.... allemaal voordelen ! ze is nu vijf maand, heel rustig, slaapt goed, eet goed.... maar deze week was ze ziek, en dat deed me echt verdriet... je zou willen dat je hun pijn kan afnemen, maar dat gaat niet. na een doktersbezoek en vele medicatie is het nu al veel beter, gelukkig! zo'n kleine ukjes maken heel snel veel koorts, en de nachten zijn verre van rustig voor mama en baby. volgende week plan ik een bezoekje aan Maggy en Antoinette van Rumbeke. Maggy naait de lapjes aan elkaar die Antoinette breit. Maggy stuurde mij bijgevoegde foto op van één van de dekens die ze al samennaaide. héél mooi ! weer een goede samenwerking tot stand gekomen. en zo gaat het bij ons : er zijn breisters, en er zijn er die samennaaien. in Beke liggen dekens klaar, en ik moet zeker langs bij zuster Cécile en zuster Noëlla van Ruiselede. zij konden spijtiggenoeg niet naar de samennaaidag komen, en lieten me al weten dat de missiekring daar weer heel wat dekens en ander breiwerk samengebracht hebben. daar moet ik dus heel dringend naartoe. het is altijd met heel veel plezier dat ik bij hen op bezoek ga. ik schreef het vroeger al : de sfeer en de rust die je daar voelt is heel bijzonder. ik verbleef vroeger in het internaat en was daar heel graag. toen ik de eerste keer in het klooster van Ruiselede kwam, voelde ik datzelfde gelukzalige gevoel van mijn internaatstijd.
vandaag is het kuisdag, een voorbereiding op het weekend dat bij ons de komende weken in het teken staat van , hoe kan het ook anders.... de biljart. er zijn kampioenschappen in het oostvlaamse Lotenhulle, en als goeie biljarter mag mijn ventje niet ontbreken. ik maak van de gelegenheid gebruik om een dagje met Antoinette door te brengen. we zullen weer wat kunnen bijpraten over onze actie, waarvan zij van in het in begin aan mijn zijde stond. verder wens ik iedereen een heel fijn weekend toe !
in de libelle van deze week las ik een interessant artikel : Sorry, ik ben er even niet... All by myself... in liedjes lijkt het vaak een beetje zielig, maar eigenlijk hebben we er allemaal wel eens behoefte aan. en wat blijkt? het is goed voor je ! mensen hebben nu en dan eens nood aan een beetje alleen zijn, tot onszelf komen... de tijd die we alleen doorbrengen, maakt ons sterker en geeft ons zelfvertrouwen. we krijgen de kans om onze verbeelding de vrije loop te laten en ruimte te maken voor de creativiteit die we nodig hebben om problemen op te lossen. het brengt ook rust in je hoofd. psychologen zeggen dat als je op jezelf aangewezen bent, je in contact komt met je diepste gevoelens. eerlijk gezegd : wat is er nu heerlijker dan zo nu en dan helemaal niets te hoeven van jezelf, gewoon te zitten dagdromen of je gedachten te laten afdwalen? om nog maar te zwijgen van het feit dat je je achteraf heerlijk fris voelt. iemand zegt : "breien is voor mij dé manier om er even niet te zijn voor de rest van de wereld. met een bol wol en twee breinaalden creëer ik een wereld van rust waar niemand me kan storen. en als er iemand in de buurt komt, doe ik of ik heel hard aan het tellen ben...." (libelle)
ik vermoed dat we allemaal graag eens alleen zijn, ik zeker ! van zo'n dagje alleen kan ik echt genieten en ben ik weer helemaal opgeladen. voor mij is dat meestal een dagje Brugge, een wandeling aan zee, of gewoon ongedwongen thuis in mijn zetel mooi in een fleece-deken gewikkeld enkele uurtjes slapen.... van breien kom ik ook heel erg tot rust. en ik denk dat vele van onze breisters me zullen gelijk geven. het creëeren van een mooi breistuk geeft je enorm veel voldoening, of dat nu voor jezelf is, voor je kleinkinderen, voor anderen.... het is iets dat je zelf maakt, dat uniek is ! probeer het maar eens !
vier kuikentjes, zoals ons klavertje vier... in naam van Antoinette, Annie , Patricia en mezelf wens ik jullie allemaal een Zalig Pasen ! na een koude, donkere winter, komt eindelijk alles weer in bloei... mensen werken in hun tuintje, de krokussen... paaslelies bloeien, de bomen krijgen weer blaadjes, de vogels fluiten dat het een lust is... regelmatig zie ik hen met een takje of zo in hun bek vliegen om hun nestje klaar te maken... alles komt weer helemaal tot leven.... morgen zal weer een feest zijn voor de kleinsten : paaseieren rapen en ... opeten! ook de groten zullen eran genieten, want wie houd nu niet van lekkere chocolade-eitjes ? Pasen is een kerkelijk feest : de verrijzenis van Christus. in deze tijd wordt dat wel eens vergeten, en voor velen zal het wel niet méér zijn dan een extra lang weekend , spijtig genoeg... voor diegenen die wel nog geloven is het, na een 40 -dagen vastentijd, palmzondag en de goede week een echte feestdag ! ieder van ons kan deze bijzondere dag op zijn eigen manier beleven, maar kijk eens rond in de natuur en je beseft toch dat er Iemand is, die dit alles voor ons zo mooi gemaakt heeft ! Iemand die méér is dan wie of wat dan ook ! Iemand héél véél van ons houd !
eindelijk was het zo ver : onze tweede samennaaidag ! om 8.30u hadden we de zaal klaargezet, alles was klaar om er een geslaagde dag van te maken. Antoinette , Germaine en Rita hadden soep gemaakt en die moest niet onderdoen voor soep uit een chique restaurant ! Rita had daarbovenop nog twee bakplaten gebak klaargemaakt, voor bij de koffie. ik bedank hen in naam van alle aanwezigen, die het er roerend over eens waren, dat we echt verwend werden met zoveel lekkers !
deze morgen waren we met ongeveer een 25 'samennaaisters', deze namiddag kwamen daar nog een tiental bij. Annie en ik hadden zorgvuldig pakjes klaargemaakt waarin het aantal lapjes voor één deken zaten... zo kon iedereen vlot beginnen samennaaien. Antoinette noemde ons (= Annie, Antoinette, ik en onze nieuwe steun Patricia ) "een klavertje vier". een klavertje vier brengt geluk ! en zo voelt het ook : wat ik alleen begon, zou ik niet verder kunnen uitbouwen hebben zonder de fantastische steun van Antoinette en Annie. vorige zomer leerden we via Annie, Patricia kennen, en we voelden onmiddelijk dat deze merkwaardige vrouw heel veel in haar mars heeft! en zo zijn we nu met vier : het klavertje vier, waar Antoinette het over had. met ons vier hebben we deze dag voorbereid tot in de puntjes. ik bedank mijn drie maatjes voor hun inzet en alles wat zij voor mij doen, en om wat zij voor mij betekenen. wie ik vandaag extra wil bedanken is Mireille, die samen met Antoinette de Crea in Vinkt oprichtte. vorig jaar was zij er niet bij wegens gezondheidsreden, maar vandaag was ze voortdurend in de weer om mensen van koffie, thee, frisdrank.... te voorzien. zo konden wij eens een praatje slaan met de mensen, zelf wat samennaaien... ik leerde vandaag Maggy kennen die speciaal van Roeselare kwam om deze dag mee te maken, ook Rosa, en nog enkele mensen, die ik nog niet kende. het was een echte verrijking vandaag, en daar zullen ze het allemaal mee eens zijn... er zijn heel wat dekens gemaakt, en er zijn er ook nog meegenomen naar huis om verder af te werken. we hebben weer een voorraad die nog zal groeien.... vandaag heb ik even achteruit gekeken : wie hebben we al allemaal verwarmd met ons dekentjes? hoeveel mensen hebben we hier al mee bereikt? we hebben een fijne hobby, waar we ook nog eens mensen mee helpen. we recycleren , want we gebruiken restjes wol, die anders in de vuilbak belanden. we zijn superfier op wat we doen !
op initiatief van WWF wordt vanavond Earth Hour georganiseerd : vandaag zullen meer dan een miljard mensen en tal van steden en organisaties over de hele wereld tussen 20.30u en 21.30u lichten doven. met dit sterke gebaar wil WWF bewijzen dat mensen wel degelijk een verschil kunnen maken in de strijd tegen de klimaatverandering. deze nacht mogen we onze klok een uur vooruit draaien, ook in zekere zin een maatregel om energieverbruik te sparen... maatregelen om onze aarde een beetje te sparen.... en dat is nodig voor de toekomst ! de toekomst van onze kinderen moet hoopvol blijven.... wij willen allemaal wel dat ze hier nog een mooi leven kunnen opbouwen, en dat kan alleen als we zuinig omspringen met wat we hier hebben. en dat doet me eens achterom kijken : als we gewoon eens denken aan wat er de laatste 50 jaar allemaal veranderd is, beseffen we ook dat we héél véél vragen van deze aarde... tijd dus om eens allemaal een inspanning te doen !
maandag is er onze tweede samennaaidag. Rita en Germaine maken soep (Germaine levert de groenten!) Rita bakt taart voor bij de koffie en Antoinette doet de inkopen (drank, toespijs, brood...) Antoinette, Annie, Patricia en ik zullen ons best doen om de mensen, die zich opgegeven hebben om te komen, een gezellige dag te bezorgen. we hopen op veel afgewerkte dekens, zodat we weer een nieuwe voorraad kunnen opbouwen. op die manier dragen we ons steentje bij tot een betere wereld. prettig weekend !
eerst en vooral hoop ik dat vele mensen het artikel over onze dekens gelezen hebben in de krant "het nieuwsblad"... vrijdagnamiddag kwamen Rita, Annie en Leen van Stalhille naar mijn appartementje met hun lading dekens. die konden niet meer mee naar Haïti maar Annie doet ze naar Huize Triest. Patricia, Antoinette en Annie waren ook van de partij, en daarmee hadden we een gezellig onderonsje met ons zeven : een koffietje, een stukje taart, paaseitjes.... slecht voor de lijn, maar we hebben er niet naar gekeken hoor ! we waren apetrots dat "onze dekens" naar Haïti gaan, en daarop mag je wel eens trakteren... nu starten we opnieuw met een nieuwe voorraad en die zal met onze tweede samennaaidag een flinke start kennen....
in Groot-Brittanië heeft men misschien ooit eens iets over onze lapjes gelezen..... vorige week stond het volgende in de krant : Britse pubs worden bezet door vrouwen met breipriemen in de handtas. breiclubs veroveren namelijk stilaan de Britse cafés met hun concept "Stitch and Bitch". Stitch and Bitch, in het nederlands "brei en roddel", is een nieuw concept in Groot-Brittanië dat vrouwen aanzet om op café te trekken met hun breipriemen. zo kunnen ze niet alleen hun hobby uitoefenen, ze ontspannen ook bij een glaasje wijn en kunnen de laatste roddels met breigezellen wisselen. sommige breiverenigingen noemen zichzelf zelfs een nieuwe soort boekenclub.
als ik meega met mijn ventje, die biljarter is, neem ik heel vaak lapjes mee, en naai ik die aan mekaar terwijl hij deelneemt aan een wedstrijd. vele mensen zijn me al komen vragen wat ik doe en voor wie.... en dan doe ik mijn verhaal....
ik lees net bij de krantenartikels op seniorennet dat de schade door de aardbeving op Haïti veel meer is dan oorspronkelijk werd geschat. hulp zal dus meer dan welkom zijn. vorige week stond in de krant al een artikel over Dieter, een negenjarige jongen uit Turnhout die 4,5 ton hulpgoederen inzamelde . dit alles werd afgehaald door Wereldmissiehulp en vertrekt volgende week per boot naar Port-au-Prince. wie ook goederen meegeeft met Wereldmissiehulp zijn wij ! gisteren doken Antoinette en ik op haar zolder om onze voorraad dekens en truitjes te sorteren. ik wou echt eens weten hoeveel dekens we konden meegeven en heb ze ook effectief geteld : het waren er 400 !!!! 400 mooie, warme dekens.... de hulpgoederen van Dieter zullen straks toekomen bij pater Jan Hoet, die twee projecten heeft in Haïti. in Haïti is de toestand schrijnend. Jan doet wat hij kan, maar het is niet gemakkelijk. Pater Jan Hoet komt deze zomer naar België en zal Dieter persoonlijk gaan bedanken. misschien komen onze dekens daar ook terecht, ik hoop het, en anders zal het wel ergens anders in Haïti verdeeld worden. sowieso hebben we weer ons "warme" steentje bijgedragen... ik dank alle mensen die lapjes gebreid en samengenaaid hebben. jullie zien nogmaals dat het goed terechtkomt.... er is ook een journalist langsgekomen en het artikel + foto komen waarschijnlijk morgen zaterdag in het Nieuwsblad ! (misschien alleen maar in onze rego)
donderdagnamiddag ben ik samen met Annie naar Watervliet gegaan om daar samen met de breiclub 'de Vierkantjes' lapjes aan elkaar te zetten. Annie had een grote voorraad wol mee. eerst en vooral kleine restjes voor de 'streepjesmadam', dat is een dame die allemaal lapjes breit in streepjes..... de overige wol werd verdeeld onder de andere vrouwen. ze waren er heel blij mee. het was een gezellige namiddag, en er stond heel wat klaar voor Huize Triest. Vrijdag ben ik even tot bij Antoinette geweest. ze was samen met nog een paar vrijwilligers pannekoeken aan het bakken : bijna 500 stuks, die zaterdag zouden verkocht worden in Deinze ten voordele van Haïti. ondertussen belden ze van Wereldmissiehulp dat ze aanstaande vrijdag in de late voormiddag al onze dekens en ander breiwerk komen halen voor verzending per boot naar Haïti. we zijn toen samen op de zolder van Antoinette even gaan kijken wat we zo al allemaal klaar hebben liggen : het zal de moeite zijn !!!! donderdag gaan we een ganse dag alles sorteren, inpakken en klaarzetten voor vrijdag. ben benieuwd hoeveel het zal zijn !!!! ondertussen liet Patricia me weten dat Chris uit Beveren de beloofde wol heeft opgestuurd. aanstaande vrijdagnamiddag komt Rita uit Stalhille met nog een paar vrouwen hun breiwerk afleveren, dat dan wel niet meer meekan naar Haïti , maar we beginnen dan opnieuw met een voorraad aan te leggen. mijn nichtje Lara gaat ondertussen informeren bij de organisatie van hun reis naar de Filipijnen of ze ook dekens kan meenemen. Lara gaat met nog andere afgestudeerden tandheelkunde en dokters in oktober naar de Filipijnen om de mensen daar te behandelen. (enkele dagen geleden drukte ik haar mailtje af)
als ik zo even achteromkijk.... dan denk ik dikwijls : ons bedrijfje draait echt goed... we boeken geen winst, dat is niet nodig, het bezorgt ons allemaal zo'n superfijn gevoel !!!!! en dat is met geen geld te kopen !!!!
een meisje keek naar haar oma, die een brief aan het schrijven was.
op een gegeven moment vroeg zij : "oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt? of schrijf je misschien een verhaaltje over mij?"
haar oma stopte met haar brief en zei :
"ik schrijf inderdaad over jou. maar belangrijker dan de woordjes die ik schrijf is het potlood waarmee ik schrijf. ik zou willen dat je later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt."
het meisje keek nieuwsgierig naar het potlood, maar kon er niets bijzonders aan ontdekken.
"maar het is een gewoon potlood, niets speciaals"
"het is maar hoe je ernaar kijkt. het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou -maar dan moet je ze wel onthouden- tot iemand zullen maken die altijd in vrede met de wereld zal leven.
ten eerste : je zult misschien grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die jou leidt. deze hand noemen we God, en hij zal je altijd leiden volgens zijn wil.
ten tweede : af en toe moet je stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar wordt er wel scherper van. dus moet je wat pijn kunnen verdragen , het maakt je een beter mens.
ten derde : als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgommen wat je fout schreef. de les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijk, om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan.
ten vierde : het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat er in zit. dus wees steeds bezorgd om wat er binnenin je gebeurt.
tenslotte : het vijfde wat een potlood bijzonder maakt : het laat altijd een spoor achter. besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten en probeer je daar bewust van te zijn."
vandaag wil ik eens een bijzonder initiatief onder jullie aandacht brengen. Lara Dejonghe is de dochter van mijn neef Dirk en is laatstejaarsstudente tandheelkunde aan de KU Leuven. na hun studies gaan de studentes tandheelkunde op speciale missie naar de Filipijnen. Lara stuurde een mail aan iedereen die ze kent om wat meer uitleg te geven over deze missie. ik druk de tekst hier eens af, zodat jullie weten wat zij daar gaan doen. (bekijk ook het filmpje op youtube. het is de moeite )
Hallo iedereen,
Van donderdag 21 oktober tot zondag 31 oktober trekt er een delegatie van 30 tandartsen, tandtechnici en logistiek medewerkers op missie naar de Filipijnen om de arme bevolking daar van de broodnodige tandheelkundige zorgen te voorzien. In 2007 heeft deze missie al eens plaatsgevonden en dit had een geweldig succes. Graag doen wij dit nog eens over! Dit jaar gaan er ook laatstejaarsstudenten tandheelkunde mee (tegen dan afgestudeerd), onder andere ikzelf. Op volgende link kan u een videoverslag bekijken zodat jullie zich een beeld kunnen vormen van wat wij daar gaan doen.
Voor het project is natuurlijk de nodige steun vereist; niet alleen mankracht maar ook financiële steun is noodzakelijk om het nodige materiaal aan te schaffen en over te brengen naar de Filipijnen. Om geld in het laatje te brengen, organiseren wij verschillende evenementen. De winst gaat integraal naar de Filipijnen aangezien wij zelf ons vliegticket en verblijf daar bekostigen.
Overzicht benefietacties:
maandag 8/3: TD in Leuven => Dit vooral met studenten als doelgroep. De studenten die meegaan, hebben de organisatie hiervan op zich genomen.
vrijdag 16/4: Koor met wereldfaam: The University Singing Ambassadors - in Geel (zie uitnodiging in bijlage) => zij hebben al een hele lijst internationale prijzen op hun curriculum staan
vrijdag 30/7: Herentals loopt - Herentals => Lopen voor het goede doel, ik nodig de sportievelingen onder jullie van harte uit!
zaterdag 9/10: Modeshow - Herentals => voorstelling van de wintercollectie van verschillende kledingzaken
Meer info omtrent deze evenementen volgt. In bijlage vinden jullie alvast een uitnodiging voor The University Singing Ambassadors. Reserveren kunnen jullie alvast op het telefoonnummer 014 236 448, wees er snel bij want tickets zijn gegeerd! Binnenkort volgt de link naar onze website waar jullie goed kunnen volgen hoe onze missie vordert.
daarnet opende ik mijn mailbox, en er kwam een mailtje binnen van Wereldmissiehulp !!!! eindelijk !!!! de directeur, de heer Demullier, liet me weten dat ze bezig zijn met laden voor Haïti, en dat we al onze dekens mogen meegeven met hen. in de loop van volgende week komt de vrachtwagen van Wereldmissiehulp bij Antoinette langs, om de dekens en ander breiwerk op te halen. ik haastte me om Antoinette te bellen, en af te spreken om daags ervoor alles klaar te zetten. Rosette van Watervliet had me deze middag nog gebeld om te vragen of ik donderdag hun breiwerk en dekens kom halen. het is maandelijkse breinamiddag en Annie en ik waren toch van plan om te gaan samennaaien bij hen. er staat veel klaar, dus dit kan dan ook mee naar Haïti. onlangs was ik nog in Brugge bij Integraal, en bij de missiekring van Ruiselede, waar ik heel veel prachtige dekens ophaalde, die nu allemaal meekunnen naar het zeer getroffen gebied in Haïti. onze dekens zullen de mensen daar warmte en beschutting bieden, dat is onze missie !
ik schreef vorige week over de uitzending van "stille weldoeners" waar Huize Triest een cheque kreeg waar ze heel tevreden mee waren. Annie had een mailtje gestuurd naar Werner, de coördinator van dit tehuis voor daklozen, waar wij sedert twee jaar héél véél dekens naar toe doen. "hallo Werner, wat was ik blij toen ik zag dat jullie nog een extra cheque kregen...jullie verdienen het echt hoor ! elke keer als ik breiwerk bij jullie aflever, vraag ik me af wat ik nog meer zou kunnen doen...maar beschik helaas niet over dat grote kapitaal. daarom proberen we via ons breiwerk toch een druppeltje op die hete plaat te zijn... en zoals je weet ...vele druppeltjes zijn het begin van een rivier. vele groetjes, Annie" Werner antwoordde : "Jullie druppeltjes zijn bij ons meer dan welkom, want wij zijn één grote familie druppels samen. van harte dank voor alles. met vriendelijke groeten, Werner Van de Weghe, coördinator Huize Triest - Gemeenschapshuis Tabor Broeders van Liefde Een thuis voor medemensen....
Annie liet weten dat Mariette weer in het ziekenhuis ligt. Mariette is een kranige vrouw die rond onze dekentjes een prachtig boordje haakt. haar dochter neemt haar breiwerk mee als ze op bezoek gaat, en ook dekens waar Mariette dan boordjes rond haakt.... ondertussen voert ze serieus campagne in het ziekenhuis voor onze actie ! ze vertelt daar honderduit over wat we doen en voor wie dat allemaal bestemd is....
Patricia, onze vierde musketier..(Antoinette, Annie en ik zijn de andere drie!) plaatste een zoekertje op seniorennet, en dat wordt toch blijkbaar goed gelezen... : van Viviane heeft ze een doos mogen ontvangen op haar kosten waar sublieme wol in zat... Mimi heeft wol beloofd ... bij Jacqueline mag ze wol gaan afhalen deze morgen kreeg ze nog een mailtje : dag Patricia, ik heb nog een kist vol wol staan. er zit van alles in. ze staat er al jaren in de hoop er ooit iets mee te doen, maar je mag alles hebben. mvg, Chris
enige tijd geleden stuurde ik een mail naar Jan, een vriend uit mijn jeugd, die zich ook inzet voor minderbedeelden. via Jan kreeg ik een mail van Véronique : Hallo Nadine, via Jan heb ik je email adres gekregen. zoals ik van Jan kon vernemen zijn jullie een organisatie of groep dames die als hobby haken en breien voor goede doelen. ik persoonlijk ben voorzitster van Okra trefpunt Menen. wij hebben een eigen creaclub. wij stellen ons graag ten dienste van goede doelen. verleden jaar waren wij actief voor kankerpatiënten. dit jaar willen wij wel denken aan de daklozen. jullie zouden me een groot plezier doen indien jullie me daarbij uitleg zou kunnen verschaffen. ik kijk uit naar een antwoordje van jullie, hartelijke groetjes, Véronique ik heb haar een uitgebreid antwoord gestuurd en ook verwijzing naar mijn blog. wéér een groep die gaat breien voor daklozen. dit doet me echt veel deugd.
maart is begonnen, de lente is in aantocht. tijd om even te bezinnen. 1. wandel elke dag 10 tot 30 minuten 2. spreek elke dag minstens tien minuutjes met God, zonder je desnoods af 3. luister dagelijks naar goede muziek, het is echt voedsel voor de geest 4. zeg 's morgens bij het opstaan het volgende : God de Vader... ik dank U voor deze nieuwe dag 5. leef met de 3 E's : ENERGIE, ENTHOUSIASME en EMPATHIE 6. kijk minstens één keer per dag naar de hemel, realiseer de majesteit van de wereld om je heen 7. droom vaker terwijl je wakker bent 8. eet vaker voedsel dat groeit aan de bomen en planten en minder vaak voedsel dat industrieel geproduceerd is 9. eet bessen en noten. neem groene thee , veel water en dagelijks een glas wijn. let er op dat je daarbij een toast uitbrengt op iets moois van het vele dat je in je leven hebt en als het mogelijk is in het gezelschap van iemand waar je van houdt 10. verwijder de wanorde in je huis, je auto en je bureau. laat nieuwe energie je leven binnenstromen 11. verdoe je kostbare tijd niet met roddels, zaken uit het verleden, negatieve gedachten of zaken die je toch niet kunt beïnvloeden. steek liever je energie in het positieve van het leven 12. realiseer je dat het leven een school is en da je hier bent om te leren. problemen zijn lessen die komen en gaan, wat je ervan leert geldt voor het leven 13. ontbijt als een koning, eet 's middags als een kroonprins en 's avonds als een bedelaar 14. het leven is te kort om je tijd te verspillen met iemand te haten 15. je hoeft niet elke discussie te winnen. accepteer dat je het niet eens bent met de ander 16. verzoen je met het verleden, dan zal je je heden niet ruïneren 17. vergelijk je leven niet met dat van anderen. je hebt er geen idee van welke weg zij in hun leven hebben afgelegd 18. niemand anders is verantwoordelijk voor jou geluk dan jijzelf 19. denk eraan dat je niet alles wat er gebeurt onder controle hebt, maar wel dat wat je ermee doet 20. wat anderen van jou denken is niet jou verantwoordelijkheid 21. help altijd anderen. wat je vandaag zaait zal je morgen oogsten 22. je werk zal zich niet met jou bezighouden als je ziek bent. je vrienden zullen dat wel doen. blijf in contact met hen. 23. gooi alle dingen weg die niet nuttig, mooi of leuk zijn 24. afgunst is tijdverlies. je hebt al alles wat je hebt 25. het beste moet nog komen 26. hou overvloedig van je bestaan 27. dank God elke avond voor het slapengaan, voor weer een dag die je hebt geleefd 28. realiseer je dat je te rijk gezegend bent om gestresst te zijn 29. geniet van de reis. je hebt maar één gelegenheid, haal er het beste uit ! 30. het leven is mooi, geniet ervan zolang je kunt
vorige vrijdagnamiddag was ik in Integraal in Brugge. zuster Noëlla had me gevraagd om hun breiwerk te komen afhalen. bij een kopje koffie en wat zoetigheden.... hadden we een toffe babbel over wie en waar gebreid werd... zuster Noëlla houd eraan om de breisters te informeren over waar alles naartoe gaat. tijdens de vakantiedagen is het in Integraal in Brugge wat rustiger en is het gemakkelijker voor haar om wat tijd vrij te maken voor mij. toen ik naar huisreed zat mijn ganse koffer en de achterbank van mijn wagen volgeladen. ik bedank hierbij nog eens de vele breisters uit Brugge.
dinsdagavond was er het vervolg op televisie van "de stille weldoeners"... het was eigenlijk een programma dat drie maand later eens toonde wat er allemaal gebeurd was , dus ook bij Huize Triest in Gent. zij hadden drie maand geleden een cheque gekregen van een stille weldoener en waren daar heel blij mee. maar het liet die man niet los en hij wou met zijn gezin eens op bezoek gaan en zijn vrouw en kinderen laten zien wat daar in Huize Triest allemaal gebeurd. zijn familie was zichtbaar ontroerd toen de families met kinderen daar toekwamen om te eten en de nacht door te brengen. ze namen een kijkje in de slaapruimtes en zaten met hen aan tafel. wat me opviel was dat de vrouw van die stille weldoener zei : "ze zien er allemaal gelukkig uit" dat is ook wat mij en Annie telkens opvalt als we naar daar gaan : ondanks hun soms triestige toestand, zijn ze gelukkig. daar waar velen die heel veel hebben, nooit gelukkig zijn, of zich althans zo voelen... deze mensen zouden eens als vrijwilliger in Huize Triest moeten meedraaien... ze zouden een andere kijk krijgen op hun eigen leven... en beseffen hoe gelukkig dat ze wel zijn. ik wil nog eens Werner en alle medewerkers van Huize Triest bejubelen voor het mooie werk dat zij daar verrichten !!! wat die mensen realiseren is gewoonweg super !!! en dat wéét de stille weldoener ook te waarderen want hij gaf Werner nog een cheque van 20.000 euro voor hij weer huiswaarts keerde. er zouden méér van die mensen moeten zijn, die een deeltje van hun fortuin delen met deze arme mensen. die man heeft een week onder deze mensen geleefd en wéét dat zijn gift goed besteed zal worden.
lena dezwarte is een succesvolle zakenvrouw die samen met haar broers een elektrobedrijf heeft in diksmuide. sinds het begin breit ze voor onze actie. toen ik georgine, je weet wel het vrouwtje dat deze zomer 100 jaar werd, ging bezoeken ben ik ook bij lena langs geweest. we hadden een gezellige babbel en ik toonde haar de dekentjes en truitjes die we maakten van de lapjes. bijgevolg kreeg ik van lena regelmatig een doos toegestuurd met afgewerkt breiwerk. gisteren kreeg ik een mailtje van haar om te zeggen dat er een doos onderweg is met heel veel breiwerk. ik stuurde een antwoordje om haar te bedanken. deze morgen had ik al een mailtje weer, die me zo gelukkig maakte dat ik het hier helemaal wil neerpennen :
beste nadine, het is onvoorstelbaar, maar ik heb het je al eens verteld, er is al een gans netwerk van oudjes die aan het breien gegaan zijn en voor velen is het een echte therapie. want ik heb een tante van 89 jaar in koksijde waar ze de lapjes binnen brengen en zij ze dan aan mij bezorgd, maar nu is zij ziek gevallen en ligt in het ziekenhuis. men belde mij in paniek op waar ze nu de lapjes mochten brengen, want ze waren bang dat ze niet meer mochten breien... ze zullen ze nu binnen brengen in onze winkel in oostduinkerke... ik heb dan een ander madammetje die naast breien ook alle lapjes die ik krijg aan elkaar naait... zo zie je maar dat jou initiatief alleen maar positief is... wat een klein oproepje in de krant kan doen.. ze zullen jou eens moeten komen filmen voor man bijt hond... groetjes, lena
zo'n mailtjes doen echt wel deugd, en je ziet zelfs in de westhoek breien ze voor onze actie. met dit goeie nieuws wens ik jullie allemaal een fijn weekend.
k heb het enkele dagen zonder pc moeten stellen, maar nu is alles weer gefixt en kan ik weer wat neerpennen op mijn blogje. tijdens het weekend zat ik zo na te denken over de dekentjes en hoe het allemaal begon, en alles is terug te brengen tot dat kleine lapje ! een lapje gebreid met heel veel liefde voor de medemens, die niet zoveel geluk had als wij. een klein woordje waaraan ik volgende betekenis geef : Liefde (en) Aandacht (voor) Problemen (van minderbedeelden) kort maar krachtig en het houd zoveel in.... iedereen die nu breit voor onze actie kan het op zijn manier invullen, maar over één ding zijn we het roerend eens : het maakt van ons een gelukkige mens ! dat kleine lapje bracht zovelen samen om voor hetzelfde doel te breien, er onstonden levenslange, intense vriendschappen, het vulde uren vrije tijd.... hoe kan zoiets kleins, zoveel betekenen....? hoe dan ook, we zijn blij dat we ermee bezig zijn.
vorige week kwamen Antoinette, Annie, Patricia en ik samen om een nieuwe (ondertussen de tweede) samennaaidag te bespreken. Antoinette moest de zaal in Vinkt kunnen vastleggen. maandag 29 maart is de zaal nog vrij en past voor ons alle vier om deze dag in goede banen te leiden. net zoals vorig jaar kan iedereen die wil, komen 'samennaaien'. je kan in de voormiddag en/of namiddag komen. op de middag is er lekkere soep met boterhammen, in de namiddag is er koffie. er is ook frisdrank te bekomen. om alles goed te kunnen inschatten zouden we graag hebben dat jullie op voorhand laten weten wanneer je komt (voor en/of namiddag) en met hoeveel personen. dit om te weten hoeveel soep, brood.... er moet zijn. we vragen dat jullie een schaartje, een naald en een haaknaald meebrengen, en ...een goed humeur. we hopen dat diegenen die er vorig jaar waren ook dit jaar terugkomen en misschien nog mensen, die er vorig jaar niet konden bijzijn... in elk geval : iedereen is van harte welkom !
eens een heel ontspannende tekst.... geboren voor 1970? wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag.. onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium. boven aan de trap was geen hekje. wie te ver ging kukelde naar beneden. als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten. flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen. poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers ertussen zat waren ze weg... op de fiets zat je achterop met je kont op de bagagedrager en probeerde je je vast te houden aan de staafveren van het zadel voor je. een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op de fiets... water dronken we uit de kraan, niet uit de fles. kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was...zie ik ze nu echt niet meer. een kauwgom legde je s avonds op het nachtkastje, en stak je 's morgens weer in je mond. op school hadden ze maar één maat bank, en met zo'n heerlijk gevaarlijke kleppen eraan. schoenen waren meestal in-gedragen door broer, zus, neef of zo... ook je fiets was of té groot of té klein. een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken. we gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. niemand wist in die tussentijd waar we waren en we hadden geen gsm. het bos of park was een plek om te spelen, en geen vieze mannetjes verzamelplek. als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naartoe, je hoefde niet aan te bellen, je ging er gewoon naartoe. we hadden geen playstation, nintendo, x-Box,64 televisiezenders,videofilms, dvd's, eigen televisie... we hadden vrienden! de televisie begon pas om 18 uur. dan kwam een uurtje voor kinderen en oh wee... als we daarna durfden op te staan en op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten aan het aan het toestel vast) pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek. we hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en hiervoor werd niemand voor de rechter gesleept. pedagogisch materiaal maakte we zelf, met stokken sloegen we naar ballen. we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren. we voetbalden op straat, en alleen wie goed genoeg was mocht meedoen. wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. op school zaten ook domme kinderen. zij gingen en kwamen naar dezelfde lessen als wij. zij deden soms nog een jaar, en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. de meester had altijd gelijk. wij smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als je ze vergeten was, kon je op school niets kopen. als je de korst niet at had je een beetje meer honger de rest van de dag. wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter ! als je moeder de huisdeur naar je zwaaide was je een watje! als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. ze kwamen je wel halen, maar niet om je eruit te lullen. onze daden hadden consequenties. dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen. wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. we hebben moeten leren ermee omgaan. onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico's durven nemen en instaan voor de gevolgen. hoor jij daar ook bij ? GEFELICITEERD ! WIJ WAREN HELDEN !!!!
Een nieuwe week is begonnen. Gisteren kreeg ik een mail van Annie :"Brigitte, oud-collega van mijn zus, kwam met een heleboel mutsjes, sokjes en truitjes die haar nicht uit De Panne gebreid had ... stuk voor stuk Juweeltjes!"
We staan er soms versteld van, waar het breiwerk allemaal vandaan komt .... Toen ik mijn oproep in de krant deed , na de aardbeving in Pakistan, kwamen de telefoontjes van overal uit nederlandstalig België. De mensen breiden en stuurden de lapjes op naar mij ... na ongeveer een jaar bleven een paar groepen over, die nog steeds breien ... maar de laatste tijd komen er af en toe nieuwe mensen bij, die van onze actie gehoord hebben, en ook beginnen breien .... de meesten maken zelf dekentjes van hun gebreide lapjes, en truitjes, mutsjes, sokjes .... dat is heel praktisch, want het aantal breisters is veel groter dan het aantal dat samennaait ... daarom gaan we opnieuw een samennaaidag organiseren. Eind deze week komen Annie, Antoinette en ik samen. Patricia komt waarschijnlijk ook. We gaan dan proberen een datum vastleggen, en dan het nodige doen om er weer een geslaagde dag van te maken. diegenen die er de eerste keer bijwaren, komen zeker terug! via mijn blogje ik hou jullie op de hoogte, en kunnen jullie inschrijven. Ondertussen kijk ik hoopvol uit naar verder nieuws van Wereldmissiehulp, om ons breiwerk te kunnen meegeven naar Haïti.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
het was een vruchtbare week. vorige week had ik al dekens opgehaald in Kleit(Maldegem), en dinsdagnamiddag trokken Antoinette en ik naar de missiekring van Ruiselede. daar wachten ons een ganse lading heel mooie truitjes en heel veel mooie dekens. zuster Noëlla toonde trots de voorraad wol die ze kregen van iemand die stopte met haar wolwinkel. het was echt mooi om te zien, al die prachtige kleuren. en wat bijzonder was, meestal krijgen we restjes wol, maar hier waren het allemaal zakken met een groot aantal van hetzelfde zodat ze er zeker mooie truitjes uit kunnen breien.
eindelijk was het zo ver : onze tweede samennaaidag !
donderdagnamiddag ben ik samen met Annie naar Watervliet gegaan om daar samen met de breiclub 'de Vierkantjes' lapjes aan elkaar te zetten. Annie had een grote voorraad wol mee. eerst en vooral kleine restjes voor de 'streepjesmadam', dat is een dame die allemaal lapjes breit in streepjes.....
vandaag wil ik eens een bijzonder initiatief onder jullie aandacht brengen.
daarnet opende ik mijn mailbox, en er kwam een mailtje binnen van Wereldmissiehulp !!!! eindelijk !!!!
maart is begonnen, de lente is in aantocht. tijd om even te bezinnen. 
Een nieuwe week is begonnen. 
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
