valt " het weer " niet erg mee, voor tom en fien kan het weekend niet meer stuk : enige tijd geleden stuurde ik een mail naar "make a wish". ik vertelde over ons fientje die leukemie heeft en heel veel moet laten door haar ziekte en dat het ook voor het ganse gezin een zware tijd is. ze contacteerden mijn dochter en kwamen op bezoek , praatten met fientje over wat ze graag eens wou doen : naar disneyland in parijs en eens met een vliegtuig meevliegen... en deze morgen zijn ze dan naar parijs vertrokken met het ganse gezin en dit dank zij "make a wish" ! ze keken er enorm naar uit en ik kreeg al een smsje dat het ginder mooi weer is, en dat ze een mooie kamer hebben in het hotel. dat belooft ! zondagavond ga ik ze oppikken aan sint pietersstation in gent. morgen is mijn lieve mama jarig : 77 jaar wordt ze, en enkel om te bevallen van haar vijf kinderen is ze ooit in het ziekenhuis geweest. ze is ook nog heel actief hoor, gaat heel graag kaarten of een uitstapje met één van haar dochters of haar schoondochter maken. daar kan ze nog meest van genieten. we hopen met zijn allen dat ze nog vele jaren gezond mag blijven. ondertussen heeft ze al 10 kleinkinderen en 8 achterkleinkinderen en het negende onderweg...(en er zullen er nog wel volgen !) mijn papa wordt eind deze maand 80. samen genieten ze van hun oude dag. voor jullie allen wens ik een fijn weekend, en wie niet weet wat gedaan, vandaag zijn de olympische spelen begonnen. dit zal ongetwijfeld veel kijkers lokken. en voor diegenen die graag eens een mopje horen :
50 jaar getrouwd, zegt de man opeens : "lieveling willen we nu nog eens doen zoals 50 jaar geleden. een gezellig romantisch etentje met ons tweetjes in ons blootje." "oké", zegt de vrouw " ga jij je voorbereiden in de badkamer en ik in de slaapkamer ". zij kleedt zich uit, kijkt in de spiegel en ziet dat er vanonder niks dan grijze haren te bespeuren zijn. vlug neemt ze haar mascara en begint héél het bosje zwart te verven. de man kleedt zich uit in de badkamer, kijkt in de spiegel en denkt, dat hangt er daar vanonder ook maar slap bij. hij neemt een houten plankje, legt het onder zijn slappeling en draait er kleefband rond zodat alles flink recht blijft staan. in de living aangekomen bekijkt de man zijn vrouw verwondert en zegt : " voor wie ben jij in de rouw? " de vrouw , wat geïrriteerd , antwoordt bitsig : " voor die dooie die daar op die brancard ligt. "
tis pas even na negen en t geeft hier al ontzettend veel geregend in eeklo. ideaal weer om aan de pc te zitten. vandaag schrijf ik enkele mopjes op, dan kunnen we toch ondanks het mindere weer, eens lachen.
een koppel zit in de wagen. er wordt haast geen woord gezegd. wanneer ze voorbij een weide rijden met ezels en varkens, zegt de man : "daar zie, familie van u " zijn vrouw antwoordt droogjes : "ja...aangetrouwde "
een man leest de krant en zegt tegen zijn vrouw : "wist je dat vrouwen 30.000 woorden per dag gebruiken en mannen slechts 15.000? " zijn vrouw antwoordt : "maar natuurlijk, we moeten alles twee keer zeggen vooraleer jullie iets begrijpen ! "
een man zegt tegen zijn vrouw : "hoe heeft onze lieve heer je in godsnaam zo mooi en gelijk zo stom kunnen maken? zij antwoordt : "God heeft mimj mooi gemaakt om je aan te trekken, en hij heeft me zo stom gemaakt om van je te houden. "
na een ruzie tussen man en vrouw wordt er niet meer gesproken. ze zijn allebei koppig en geen van beide wil het eerste woord zeggen. plots herinnert de man zich dat hij de volgende dag om 5 uur op moet voor een belangrijke zakenmeeting die hij in geen geval mag missen. hij neemt een stukje papier en schrijft : " maak me wakker om 5 uur. heb belangrijke vergadering. " hij legt het goed zichtbaar op het nachtkastje. de volgende dag wordt hij wakker om 9 uur. hij is razend. op zijn nachtkastje vindt hij een briefje : " het is vijf uur. opstaan "
door mijn actie leerde ik heel veel mensen kennen met een goed hart, maar ook twee boezemvriendinnen : antoinette uit vinkt en annie uitdrongen. zij beiden betekenen voor mij heel veel , en helpen me ook om het mooie werk dat ik startte verder te zetten. het is teveel voor één mens om dat allemaal te blijven doen. annie heeft een paar heel toffe mensen in haar omgeving, die geweldig graag en véél breien met hart en ziel . één ervan is liliane, die er dit jaar alweer meer dan duizend lapjes heeft gebreid !!!!! proficiat, liliane en heel erg bedankt hoor !!!! nog iemand is dan mariette, die ondertussen weer al meer dan 60 mutsjes klaar heeft voor trees van hove . ze heeft de film van trees gezien over haar werk in senegal en is supergemotiveerd om weer een hele collectie mutsjes mee te geven. ook voor jou een dikke proficiat, mariette !!!!! en heel erg bedankt !!!!! rose heeft mutsjes met bijpassende sokjes gebreid, waarvoor ik haar ook heel hartelijk bedank !!!!! en annie houd dat allemaal samen : ze haalt de lapjes en mutsjes op en geeft de mensen dan een kopij van wat ik op mijn blog schrijf, zodat ook zij op de hoogte blijven, en motiveert hen om samen verder te doen. het is een hechte familie aan het worden... dat alles maakt mij zo gelukkig. vandaag was fien in het uz voor de "voorlaatste" ruggemergpunctie, en die is heel goed verlopen. dus nog een reden om gelukkig te zijn. en zoveel dingen bezorgen een mens dagelijks toch fijne momenten, je moet het alleen willen zien....
jongeren geen discipline door slechte opvoeding ouders. doordat ouders niet weten hoe ze hun kinderen moeten opvoeden is er een generatie ontstaan die geen morele grenzen of discipline kent. dat zegt althans Philip Parkin, secretaris van een britse leerkrachtenvereniging. hij geeft de commercialisering van dekindertijd de schuld, maar ook de lange werkuren en het verval van de traditionele gezinsstructuur. scholen moeten meer en meer de verantwoordelijkheid van de ouders overnemen. leerkrachten moeten voor stabiliteit bij kinderen zorgen, maar normaal is dit aan de ouders, vindt Parkin. "leerkrachten worden gedwongen slecht gedrag te bestraffen en de opvoedende rol van ouders op zich te nemen. scholen worden meer en meer gevraagd om taken op zich te nemen waar ze nietverantwoordelijk voor zijn, zoals beperken van obesitas, bendevorming en alcoholmisbruik bij minderjarigen. " als oplossing wil Parkin dat opvoeding verplicht in het lessenpakket van de middelbare school zit, om zo de vicieuze cirkel van slechte opvoedingscapaciteiten te doorbreken. de oorzaak van dit probleem zijn volgens Parkin de familiestructuren die de laatste 30 jaar enorm veranderd zijn. "ouders zijn eerder bezig met hun carrière en minder met hun rol als fulltime ouder. de laatste 15 jaar zijn de standaarden opgebied van opvoeding bij ouders heel wat veranderd. ik kan het wel begrijpen. moderne ouders hebben te maken met veel stress en druk van buitenaf. het was makkelijker om ouder te zijn in 1970 dan nu. maar ook de media is verantwoordelijk. zij promoten slechte woorden en adverteerders gebruiken kinderen om producten te verkopen. ook de waarden zijn enorm veranderd. mensen zijn egocentrisch geworden en minder met anderen en de maatschappij bezig. "
het is misschien een raar voorstel, maar ik vind dat in het onderwijs plaats moet zijn om in elke klas, vanaf het middelbaar of misschien van in de lagere school, een senior te laten komen, om te vertellen tegen de kinderen over hun ervaring, over hoe men zich kan gedragen tegenover oudere mensen, of zwangere vrouwen, tegenover andere kinderen, tegenover allochtonen.... en waar de kinderen vragen aan kunnen stellen over hoe het is bijvoorbeeld om een huishouden draaiende te houden, om te vragen wat het allemaal kost, wat er allemaal bij komt kijken ... allerlei vragen waar jongeren nu niet bij stilstaan. het zou niet echt een vervelend lesuur moeten zijn hé.... en ik denk dat senioren zijn die dat echt wel zien zitten. tenslotte weten wij onderhand wel al wat het uiteindelijk allemaal toe leid. maar ja, wie ben ik... hetzelfde als de problemen met allochtonen proberen oplossen met en door oudere allochtonen. ik vind dat de samenleving eigenlijk zou moeten leven door meer rekening te houden met elkaar en ook meer te luisteren naar elkaar.
fien was een wolk van een dochter van ann neelen en dirk kerstens en zusje van staf, uit essen. vol levensvreugd, zin in het leven en dan plots is er iets sterker dan al haar levenskracht... fien is op 3 september 2007 op bijna tweejarige leeftijd overleden aan een uiterst zeldzame, erfelijke stofwisselingziekte, waarvoor tot op heden geen enkele behandeling is. het palliatieve thuiszorgteam voor kinderen, verbonden aan het uz gasthuisberg in leuven heeft het mogelijk gemaakt dat wij, ann en dirk ons kind thuis hebben kunnen verzorgen en haar thuis hebben kunnen laten sterven. ze gaven antwoorden op onze vragen en boden hulp bij elk probleem. één telefoontjes en stond iemand van het team klaar. hun telefonische en fysieke aanwezigheid op elk moment van de dag en nacht heeft de laatste weken van het veel te korte leven van fien dragelijk gemaakt. palliatieve thuiszorg voor kinderen draait echter volledig op goodwill omdat ze niet erkend zijn door de overheid. en dit in onverklaarbare tegenstelling tot palliatieve zorgen voor volwassenen die wel van overheidssteun genieten. daarom gaat er teveel kostbare tijd verloren aan fondsenwerving. wij zijn daarom op zoek naar 25.000 handtekeningen van mensen die deze actie willen ondersteunen. met deze handtekeningenactie willen we ons hoofddoel bereiken : het politiek gezag aanmoedigen en aanzetten om werk te maken van erkenning zodat er in de nabije toekomst wel enige vorm kan zijn van subsidiëring. alvast bedankt. teken de petitie op www.tekenvoorserafien.be en steun op deze manier het streven naar erkenning van palliatieve thuiszorgteams voor kinderen. u kan ons nog een extra handje helpen door deze mail naar zoveel mogelijk mensen door te sturen.
zo'n mail stemt je wel even tot nadenken... ik heb de petitie getekend, en mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik klikte door naar de website van fien. ik las het hele verhaal van de ouders en het broertje die hun lieve schat verloren aan deze verschrikkelijke ziekte. ik denk dat iedere ouder zich levendig kan inbeelden hoe onmenselijk dit is. een ziekte waarvoor nog geen behandeling bestaat... in samenwerking met toon van mierlo schreven de ouders over de twee fantastische levensjaren van hun dochtertje fien. samen met sam wauters werkten ze ook aan een single . het nummer is intussen geschreven en ingezongen door : de fixkes, laïs, gert bettens, eva de roovere, koen wouters en bart peeters. tijdens de boekenbeurs zal het boek : "fien, zo klein en al zoveel te vertellen " voorgesteld worden samen met het lied "fien".
zijn jullie ook getroffen door dit verhaal en willen jullie de ouders van fien steunen, teken dan alsjeblieft de petitie . het boek zal vanaf 15 oktober in de boekhandel te krijgen zijn, maar je kan het ook via de website bestellen : www.serafien.be
31 juli 1993 belgië ontwaakt met het droevige nieuws dat koning boudewijn overleden is in zijn zomerverblijf in mortril, spanje. een golf van sympathie overspoelde het land. dagenlang stonden mensen in lange wachtrijen om onze vorst een laatste keer te begroeten en van overal in de wereld kwamen rouwbetuigingen toe. boudewijn was zeer geliefd , en nu 15 jaar later, denken we nog vaak aan hem. hij zette zich in voor de armoede, tegen de mensenhandel, voor een belgië waar iedereen zich goed voelt !
vanaf vandaag en dit tot en met zondag gaan in aalter voor de 25ste keer de oogstfeesten door in aalter. het weer zet in elk geval zijn beste beentje voor, want vorig jaar kon de tractorpulling op zondag niet doorgaan door de overvloedige regen van de voorgaande weken. maar nu straalt de zon en het belooft weer een superweekend te worden in aalter. gisteren werden de feesten geopend, deze namiddag staat al een groot schlagerfestival op het programma met heel veel vlaamse artiesten. morgen, vrijdag is er de foute nacht met bekende dj's. zaterdag is er dan een megafuif.zondag begint het al van in de voormiddag. er is de tractorpulling, 'smiddags kan je er beenhesp àvolonté eten voor een deftige prijs. de namiddag wordt dan echt een familiegebeuren : er zijn optredens in de mega-tent, er is animatie voor de kinderen, en voor de liefhebbers van tractoren is nog gans de namiddag spektakel. wil u wat meer lezen hierover surf dan naar www.oogstfeesten.com en je zult zien, in aalter valt wat te beleven !
het is geleden van vorig jaar juni dat we naar de stembus gingen, maar zoals het er nu naar uitziet zal het niet lang meer duren voor we wéér moeten stemmen. en waarom eigenlijk????? ik vraag me af of dat dan zo moeilijk is om als regering overeen te komen? soms is het gewoon belachelijk : als de één premier is, weet de oppositie goed uit te leggen hoe het moet, maar eens zij het voor het zeggen hebben, ziet het er niet beter uit.... al dat gebakkelei kost handenvol geld. geld die men beter kan besteden aan de broodnodige dingen waar we nood aan hebben. éénheid zorgt voor stabiliteit, maar die eenheid is er niet, men ziet al slogans : belgië barst ! is dat de toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen....??? ik vraag alle politici eens goed na te denken en te proberen tot één gemeenschappelijk standpunt te komen, want alleen de eenheid in een land maakt ons sterk. maar :
in the United States, they have : George W. Bush, Stevie Wonder, Bob Hope, Johnny Cash. in Belgium, we have : Yves Leterme, NO wonder, NO hope, NO cash !
enkele wielerliefhebbes uit aalter, die al jaren naar de grote rondes gaan, kregen een enorme bewondering voor carlos sastre. ze raakten in gesprek met hem en er ontstond een bescheiden vorm van vriendschap. bij iedere ontmoeting kwam hij hen groeten en een babbel slaan. op een keerde nodigde hij hen uit bij hem thuis in avila. ze waren zo gecharmeerd door " de mens carlos sastre " , zijn liefde en toewijding voor zijn gezin en familie, de inzet voor zijn sport, en zijn geloof in de waardevolle dingen van het leven, dat ze bij hun terugkeer in belgië, besloten een fanclub voor hem op te richten. niet zozeer in de vorm van een supportersclub, maar eerder een vereniging van wielerliefhebbers, die het hart op de juist plaats hebben. gesteund door het imago en de prestaties van carlos , wilden zij iets realiseren voor het goede doel... het werd "het kinderkankerfonds " van het uz gent. carlos was onmiddelijk akkoord en stelde zich volledig beschikbaar voor hun initiatieven. de wielerliefhebbers leerden hem kennen als de strijder tot de laatste meet. dit is een stimulans voor de kankerpatiëntjes van het uz gent om met dezelfde intensiteit te vechten voor hun genezing.
na de overwinning van de tour 2008, zondag, schilderden de "amigos carlos sastre" de gevel van hun supporterslokaal geel. gisteren kwam hij op bezoek bij hen, en het was tevens een blij weerzien met ashley, een kankerpatiëntje uit aalter. ashley is , net als ons fientje, nog in behandeling. vandaag gaat hij de afdeling in uz gent bezoeken, iets wat hij vorig jaar ook al deed. een kampioen met het hart op de juiste plaats !!!!
de amigos carlos sastre uit aalter zijn de enige supportersclub in gans de wereld van deze fantastische kampioen, dat mag ook wel eens gezegd worden. proficiat amigos en proficiat carlos !
28 juli 1998 zaten we vol spanning te wachten op nieuws van mijn oudste dochter die opgenomen was in de materniteit van eeklo. rond 21.15 u 's avonds , het verlossende telefoontje : " het is een jongen en hij heet tom. " ons eerste kleinkind ! inge had graag een jongen als eerste gehad, en nu was haar wens in vervulling gegaan. héél benieuwd ging ik de volgende voormiddag kijken naar mijn "metekindje". vanaf het eerste ogenblik was hij mijn hartedief en nu, tien jaar later is hij dat nog steeds. hij is zo fier dat hij vandaag al tien jaar wordt. hij houdt van playstation, pokémon, maar ook van fietsen, voetballen.... daar zijn fiets te klein is geworden , hebben we hem een nieuwe gekocht voor zijn verjaardag. ( hij heeft hem zelf mogen kiezen. ) k heb hem ook een mooie verjaardagskaart gemaakt en via mijn blog wens ik hem ook een heel fijne verjaardag.
een man ontsnapt uit de gevangenis, waar hij de laatste 15 jaar heeft gezeten. op zijn vlucht komt hij aan een huis en hij breekt in op zoek naar wapens en geld. het enige wat hij vindt is een jong echtpaar in bed. hij beveelt de man uit bed te komen en bind hem vast op een stoel. vervolgens bindt hij de vrouw vast aan het bed, gaat er bovenop liggen en kust haar in haar nek. dan staat hij op en gaat naar de badkamer. terwijl hij daar is, fluistert de man tegen zijn vrouw op het bed : "luister, die vent is een ontsnapte gevangene, dat zie je aan zijn kleren. hij heeft wellicht in jaren geen vrouw gezien. ik zag hoe hij je nek kuste. als hij sex met je wil, stribbel dan niet tegen, klaag niet, doe gewoon wat hij vraagt, stel hem tevreden. hij is gevaarlijk en als hij kwaad wordt, vermoord hij ons. weest sterk, schat, ik hou van jou..." de jonge vrouw antwoordt : "hij kuste mij niet in mijn nek. hij vertelde dat hij homo is en dat hij jou heel leuk vind en vroeg of er soms geen vaseline in de badkamer stond. weest sterk, schat, ik hou van jou..."
de avs ballonmeeting, een van de grootste en populairste balloonmeetings van europa, gaat vandaag van start in eeklo, waar ik woon. naast de luchtballonnen die zowel vandaag als zaterdag en zondag opstijgen, werkten de organisatoren heel wat randanimatie uit. er zijn een kindershow, een unieke ballon nightglow, vuurwerk en een vlaamse vedettenparade. wie files wil vermijden kan per pendeltrein komen vanuit maldegem, adegem of balgerhoeke. 25 juli vanaf 19.30u 26 juli 17 - 24u 27 juli 14.30 - 23.30u aan de sporthal in de burg.L.Pussemierstraat te eeklo. je kan meer vinden hierover op mbm.chapelure.be zoals elk jaar trekt deze balloonmeeting heel veel volk. hopelijk zit het weer een beetje mee, zodat de ballonnen kunnen opstijgen.
dit weekend wordt het superdruk op alle wegen naar vakantie-oorden en de kust. het is een "wisselweekend" doordat vele vakantiegangers vertrekken, maar ook velen keren terug uit vakantie. er wordt dus gewaarschuwd voor heel veel file, en als het kan nog voor het weekend of pas maandag te vertrekken. ondanks alles wens ik alle mensen die met vakantie vertrekken een deugddoend verlof en aan allen die terugkeren : "welkom in ons belgenlandje"
ik was blij antoinette en annie vandaag eens te kunnen meenemen naar "integraal" in brugge. integraal is een "welzijnsschakel" . in een welzijnsschakel ontmoeten vrijwilligers mensen met kansarmoede of sociale uitsluiting. zij tonen respect voor elkaar. om mensen kansen te geven tot integratie, om mensen op verhaal te laten komen, om mensen ondersteuning en informatie te geven werd integraal opgericht. integraal vzw is werkzaam vanaf 1 mei 2000. de vrijwillige inzet van velen is een belangrijke troef wat de activiteiten betreft, maar talrijke vrijwilligers hebben ook geholpen aan de verbouwingen en inrichting van dit prachtige pand. alle ruimtes hebben namen van stripfiguren : suske en wiske, robbedoes..... er is een huiswerkschool, bedoeld voor mensen met verminderde leerkansen. vrijwilligers helpen deze kinderen bij het maken van hun huiswerk. kinderen uit de lagere school, uit het secundair onderwijs maak ook volwassenen met specifieke noden. tijdens de grote vakantie wordt een zomerschool ingericht met doel nederlands te leren aan kinderen en jongeren. straks in augustus wordt het daar zeer druk, en alles is al in gereedheid gebracht. er is ook een ontmoetingsruimte die kans biedt voor gezelligheid, een babbel of diepgaand gesprek. af en toe wordt er in de ontmoetingsruimte een groep ontvangen, een ontspannende activiteit georganiseerd....activiteiten voor kansarmen , voor de leerlingen van de huiswerkschool en hun familie of voor de vrijwilligers. op zolder is een mooie ruimte ingericht die uitnodigt tot stilte en "zin zoeken". een groep mensen komt af en toe samen rond interreligieuze dialoog. de ruimte wordt ook gebruikt voor bezinningsdagen. integraal staat eindelijk onder de dagelijkse leiding van zuster noëlla,een engel op aarde, zou ik zeggen. onder impuls van régine, één van de vrijwilligsters die van in het begin van mijn actie breidde, zijn ze bij integraal mee op de kar gesprongen. in al die tijd ben ik regelmatig heel veel breiwerk gaan afhalen. tot nu toe, altijd alleen.... vandaag met mijn twee maatjes. ze vonden het daar heel gezellig en waren blij eens kennis te maken met zuster noëlla en enkele andere zusters en vrijwilligers. na een gezellige babbel over al de projecten waar we voor werken, zijn we met een volle wagen weer huiswaarts gekeerd. we konden er zelf nog net bij....
gisteren kreeg ik een mail van andré otté, dat hij een nieuwe blog aangemaakt had bij seniorennet.nl. een tip om het misschien ook te doen, wat ik onmiddelijk gedaan heb. ik hou namelijk heel veel van nederland, in de eerste plaats omdat patriek al jaren "graag" voor een nederlands bedrijf werkt, maar ook omdat er heel mooie plekjes zijn, en omdat ik er al altijd goed ontvangen ben . mijn bedoeling is niet om een kopie van deze blog te maken, het zijn twee verschillende blogs, maar waar wel mijn hulpactie als rode draad doorloopt. heb je zin om er eens een kijkje te nemen : http://blog.seniorennet.nl/dino
even een vrolijk intermezzo : fata morgana . patriek is afkomstig uit sint-laureins en samen woonden we er een lange tijd voor we naar eeklo kwamen. ons hart is nog steeds verbonden met deze héél mooie, rustige poldergemeente. maar deze week is daar verandering in gekomen : antony arandia, bekend uit de tv reeks "sara" en winnaar van "sterren op de dansvloer" daagt deze gemeente uit voor het programma "fata morgana" zijn uitdaging : 1. maak een zelfontworpen scheepswrak van minstens 20 meter met schat erin 2. bouw een koraalrif van 400 m2 waarin 3000 kleurrijke visjes zwemmen 3. een levensgroot skelet van Moby Dick bouwen 4. breng een gorgellied met minstens 5000 mensen tegelijk 5. haal te voet 1000 emmers water uit de zee naar sint-laureins maandag om 9 uur was er een bijeenkomst op het dorpsplein en sindsdien is het daar een bedrijvigheid van jewelste. daar het dorpsplein weinig plaats biedt, wijken ze uit naar "de boerekreek" in dedeelgemeente sint jan-in-eremo. daar zal zaterdagnamiddag de ontknoping plaatsvinden. dat er bij zo'n realisaties veel volk nodig is, kan je wel begrijpen. alle helpende handen zijn welkom. ook mensen die willen "mee-gorgelen" kunnen zich altijd opgeven. als u geïnteresseerd bent in een deelname, of gewoon eens te komen kijken op zaterdag kan je altijd de website van fatamorgana bekijken : www.fatamorgana.be daar kan je alles volgen. op de website van sint-laureins www.sint-laureins.be kan je ook méér vinden, alsook informatie over deze fantastische gemeente met o.a. deelgemeentensint-margriete, bentille, sint jan-in-eremo en watervliet. er zijn heel mooie plekjes te bezoeken. vissers kennen waarschijnlijk wel de vele kreken in deze gemeente. het ligt aan de belgisch-nederlandse grens, dus niet ver van sluis, aardenburg, cadzand.... zeker een bezoekje waard, en als het kan, kom zaterdag af om deze gemeente te steunen . hartelijk dank bijvoorbaat. dino
zaterdag trok een artikel in de krant mijn aandacht : " hugo romboutsover het succes van zijn antwerps koffiebedrijf "
zijn grootvader, frans rombouts, huurde 112 jaar geleden een trommel om koffie in te branden en de passie heeft hij doorgegeven aan zijn kleinzoon. "ik ben in de koffie geboren. als kind speelde ik tussen de koffiebalen. ik heb nooit anders gekend. amper vijf moet ik geweest zijn toen ik mijn eerste kopje dronk. kwaliteit is heilig en elke koffieboon is als een diamant, zei mijn grootvader. laat hem dus niet op de grond vallen, herhaalde hij steeds. dat respect voor de koffie probeer ik nu door te geven aan mijn kinderen. " na zijn studies en legerdienst is hugo rombouts meteen in het familiebedrijf gestapt. "net op dat moment kregen we de kans om de franse koffiebrandermalongo in nice over te nemen. het bestuur vond mij de meest geschikte kandidaat om de zaak te gaan leiden. omdat er onaangenamere plaatsen zijn op de wereld dan nice ben ik op mijn 24ste naar het zuiden vertrokken. " rombouts vond er niet alleen geluk in het werk maar ook in de liefde. hij trouwde met een niçoise en kreeg twee kinderen. maar in 1980 keerde hij noodgedwongen terug naar antwerpen : het familiebedrijfstond toen op de rand van het faillissement. " door de concentratie van de distributiebedrijven was de onderhandelingsmarge al kleiner geworden maar de echte klap volgde toen een zware vorst dekoffieoogst in brazilië vernielde, en als gevolg vernegenvoudigde deprijs in amper twee jaar. het was onmogelijk de prijsaanpassingen door te rekenen aan de klant. ik heb toen snel ingegrepen : de kosten bijgeschroefd, de verkoop gestimuleerd. alle maatregelen die een goed management moest nemen. daar is mijn overtuiging uit gegroeid dat men met de rug tegen de muur de juiste beslissingen neemt. " door de tering naar de nering te zetten - zelf ruilde hugo rombouts zijnporsche in voor een R5 - slaagde de koffiebrander erin de moeilijke periode te overleven. "vandaag draait alles goed, maar dat betekent nog niet dat het gemakkelijk is. het is alle dagen knokken. "
als je goed gelezen hebt, besef je wel dat er een goede les inzit, die we allen, en ook onze politici zouden mogen onthouden : " de tering naar de nering zetten... alle maatregelen nemen die een goed management nemen moet.... porsche inruilen voor een R5... alle dagen knokken.... in het maandblad "milo" stelde men de lezers de vraag : "voel jij eendaling van de koopkracht in je portemonnee en wat doe je om te besparen? " één reactie vond ik heel goed : de koopkracht daalt en misschien is dat maar goed ook. want we consumeren ons kapot, en dat gaat ten kosten van ons milieu, onze planeet (co2-uitstoot), onze medemens (95 pct van de wereldbevolking is armer dan wij !!!) en tenslotten ten koste van onszelf. we kunnen deze hoge levensstandaard niet volhouden op deze manier. dus consuminderen is de boodschap. dus minder met de auto, minder met het vliegtuig, minder nutteloze dingen kopen, minder energie verspillen, minder vervuilen.
feit is, dat er steeds gewaarschuwd wordt, dat er slechtere tijden komen, de lonen zijn te hoog, de bedrijven kunnen niet meer concurreren met het buitenland.... en toch leeft men nog steeds alsof er niets aan de hand is. als de lonen zo hoog blijven , hebben de bedrijven straks geen werk meer en kunnen we zelf naar polen of een ander oosteuropees land gaan werken.... misschien moeten we eens denken als hugo rombouts, en onze levenswijze een beetje aanpassen : als we maar één keer op reis gaan per jaar, zal dat misschien véél meer gaan betekenen , als we dan iets kopen, zullen we er misschien véél meer van genieten.... en we helpen er ons milieu, onze planeet mee.... we hebben ook nog kinderen en kleinkinderen waarvoor we zeker niet wensen dat zij alle problemen van nu moeten oplossen, dat zij het met veel minder moeten stellen dan wij.
de les van hugo rombouts is voor mij duidelijk, voor U ook?
omdat er liefde is bestaat er geen voorbij in alle eeuwigheid ben jij
te leven is een gunst te weten "hoe" is een kunst
het mooiste dat het leven biedt zijn af en toe de dromen dat alles nog beginnen moet en 't beste nog moet komen...
we leven met de kleine dingen kleine vreugde, kleine pijn we leven met herinneringen die groter lijken dan ze zijn
liefde is op weg zijn naar : jezelf te vinden in elkaar
je kunt gezond of ziek zijn je kunt het alletwee belangrijk is alleen de vraag : wat doe je ermee?
het hoeft geen groot boeket te zijn, één bloem is evenveel
wie niet in 't kind het wonder ziet, die snapt het hele liedje niet
ik hou van jou, ik hou van jou een dag, een jaar, een eeuw ik weet ook dat liefde lente is maar ook een beetje sneeuw
hij schreef een klein gedichtje het had niet veel om handen maar het had iets van een lichtje dat in het donker brandde
tijd is iets en tijd is niets 't is een vleugel of een fiets tijd is net zo iets als "weer" wie geen tijd heeft, leeft niet meer
nacht of avond, middag of morgen maak je om de tijd geen zorgen kraaienpoten, grijze haren laat je drijven door de jaren en heb lak aan de kalender als je maar kunt zeggen : ik ben d'er
je kan niet altijd alles hebben waarvan je houdt als je maar houdt van alles wat je hebt
de hemel geeft wie vangt die heeft
alles is heimwee, wolken en water alles is heimwee naar vroeger - naar later vroeger is over, later...een ster gisteren is oud en morgen nog ver
niet je hele lange leven met je voetjes op de grond beetje dromen, beetje zweven lijkt me ook niet ongezond
ik heb gezocht, gevonden en verloren en weer opnieuw gezocht tot dat ik het weer vond een mens wordt zoveel meer dan ééns geboren en voor wie zoekt is op 'n dag de cirkel rond
veel mensen zijn eenzaam, geloof me daar is niets tegen, zeg dan op zijn minst even "dag"
het was alsof ze afscheid namen maar liefde is oneindig groot ze bleven en ze blijven samen liefde is sterker dan de dood
netje is het koosnaampje voor antoinette. en vandaag is ze 60 jaar geworden... maar het is haar niet aan te zien hoor !!!!! antoinette, annie en ik vormen een soort drieëenheid, of zijn we drie musketiers, ik weet het niet hoe je ons best noemt maar we vormen een perfect team . dus deze namiddag mochten annie en ik niet ontbreken op het appèl. gans de ochtend had "netje" haar uitgesloofd om taarten te bakken, en het was nodig hoor, want het was daar echt "de zoeten inval", wat nogmaals bewijst dat ze héél graag gezien wordt. ik zet het hier nogmaals op mijn blog ; van harte proficiat, netje, met je verjaardag !!!!!
wie kan afstemmen op avs, onze regionale zender, kan sinds enkele dagen de reis volgen van mensen van de vzw "vlamingen helpentsjernobylkinderen" , die kinderen gaan bezoeken in wit-rusland , die niet naar belgië kunnen komen, door hun gezondheidstoestand. daar een goede vriend van mij, een belangrijke rol speelt in deze vzw, en er heel veel voor doet, wil ik er op mijn blog even aandacht aan schenken .
"vlamingen helpen tsjernobylkinderen" werd in 1993 opgericht. alle medewerkers zijn onbezoldigde medewerkers. deze vereniging is politiek, religieus en filosofisch neutraal. deze vzw stelt zich een dubbel doel : ° zoveel mogelijk kinderen uit de besmette zones in wit-rusland een vakantie van één of twee maanden aanbieden in vlaamse gastgezinnen. medisch onderzoekingen hebben aangetoond dat tijdens een verblijf van één maand hier, het gehalte aan radioactief cesium- 137 in het lichaam van een kind met twee derde afneemt, zodat het nut van een kuur buiten kijf staat. naast de medische aspecten stelt men vast dat de sociale aspecten verbonden aan een verblijf hier zo mogelijk even belangrijk zijn. er blijkt een intense briefwisseling op gang te komen tussen de ouders in wit-rusland en de gastgezinnen hier. het is de bedoeling dat de kinderen elk jaar terugkomen tot ze de leeftijd van 17 jaar bereikt hebben. de belgische gastgezinnen betalen zelf het grootste deel van de busreis, verzekeringen, visa, enz... het resterende deel komt van sponsors, ondernemingen en particulieren.
° zoveel mogelijk medicamenten, vitamines en voeding naar die gebieden sturen teneinde het positief effect van de gezondheidskuur hier een positief karakter te geven. slechts sporadisch kunnen zij pakketten meegeven, voornamelijk voor weeshuizen van de getroffen streek. extra vervoer kost handenvol geld. alleen door de steun van ondernemingen en particulieren kan deze vereniging overleven.
je kan nog veel meer hierover lezen op http://www.vht.pbc.be/vhtweb/ het is echt de moeite wat die vzw en de gastgezinnen betekenen voor die kinderen van tsjernobyl. ik raad iedereen aan eens naar de website te gaan kijken .
in het weekend haalde ik de "nieuwe" pascal bij de boekhandel. elke maand lees ik met heel veel aandacht, dit interessante, gezellige blad. op pagina 51 staat de mening van leona kaes, een mening die velen van ons wel zullen delen : "mensen zijn altijd aan het klagen. ze zijn zo dolgedraaid dat ze niet meer beseffen hoe goed het hier eigenlijk is. terwijl er aan de andere kant van de wereldbol kinderen sterven van de honger. beschamend!!! " ze heeft het over de dalende koopkracht, zelfmoordberichten, over egoïsme en zwartgalligheid... en niemand die beseft dat aan de andere kant van de planeet mensen pijn lijden van de honger, mensen die elke dag proberen te overleven. ze zegt : "we horen er wel eens over praten, maar het dringt niet dieper door. het is ook niet "hip" om te denken aan mensen die zelfs geen handjevol rijst hebben om aan hunkinderen te geven." ze stelt voor om mensen met zelfmoordneigingen in dienst te stellen van de hongerigen. misschien als zij het echte leed zien, dit beter zou zijn als gelijk wel soort therapie...
ik vind dit heel goed verwoord, leona ! zij zegt ook : "wij worden immuun voor de beelden van hongerige kinderen"
onze kinderen hebben dikwijls geen besef hoe het er aan de andere kant van de planeet aan toe gaat. ik herinner mij het begin van mijn actie : de school "ter dreef" uitmerchtem reageerde op mijn oproep om lapjes te breien. de kinderen uit het derde leerjaar leerden breien (een vergeten hobby!) en al gauw groeide dit verder in de school, er kwam ook hulp van ouders, oma's en zelfs de merchtemse kav hielp lapjes breien. zo mocht ik daar 1128lapjes gaan afhalen. de kinderen zaten allemaal in een ronde bij de lapjes en ik vertelde hen hoe sommige kinderen in pakistan zelfs geen dak boven hun hoofd hadden, laat staan een zacht bedje, speelgoed en warme kleertjes. normaal gezien bij zo'n rampen steunen de ouders door een bijdrage te storten. nu hadden zij zelf actief meegewerkt, met een warm gevoel, een gevoel van liefde voor de medemensen.... wij zetten die lapjes aan elkaar tot dekens, en die dekens houden die mensen daar warm en beschutten hen toch een beetje tegen de kou. ze zaten met grote, blinkende oogjes te kijken : HUN lapjes geven die andere, arme kinderen WARMTE. de leraar daar zei dat er de kinderen zo enthousiast waren om dit te kunnen doen.
ik kan je verzekeren, op zo'n momenten heb je nog méér moed om er tegenaan te gaan, en dat doen we nu al enkele jaren, en ik hoop er nog lang mee tekunnen doorgaan ! vooral in scholen heeft dit een enorme impact : de kinderen zijn dol-enthousiast om zelf iets te kunnen doen voor de minderbedeelden. vorig jaar in drongen hebben de kinderen van vijfde en zesde leerjaar gebreid, en vanaf pasen ben ik de vrijdag , samen met annie en nog enkele moeders, de lapjes aan elkaar gaan zetten. de leraressen en kinderen waren opgetogen met hun grote "levering", die door wereldmissiehulp meegenomen is voor pater tailleu in congo. als kinderen hier warm voor gemaakt worden, zijn ze zo blij "hun warmte" te kunnen doorgeven.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino