Tonia had duidelijk The Beatles in gedachten... Die Vlaamse zangeres van Nederlandse afkomst zul je in de bovenstaande link niet terugvinden, de Fab Four daarentegen wel.
Een van de weinige wereldartiesten die het zich kon veroorloven zijn familienaam weg te laten. Tot het jaar van zijn overlijden want toen verscheen plots ene Costello op het toneel.
Robert Zimmerman alias His Bawbness.
Het meesterwerk van Brian Wilson en kompanen.
Wie houdt van jazz en van funk moet beslist dit album kopen. Ik vind het zó fantastisch dat ik het op vinyl heb èn op cd.
Zelfs DJ Zaki is een fan van Michael Jackson, net als ik trouwens, en dat bewees hij nog maar eens afgelopen zaterdag in Overijse.
Volgens mij het beste "unplugged" album, naast dat van Rod Stewart en Ronnie Wood.
Augustus was een hele warme maand en dus uitstekend voor optredens in openlucht. Op zaterdag 11 augustus trokken we dan naar Vilvoorde, meer bepaald in de Far West, om een optreden bij te wonen van de groep Blues Syndicate, van wie ik de gitarist ken. Ik ben namelijk met François Peremans bevriend via Facebook. Hij was ooit de gitarist bij Jimmy Frey en in de jaren '60 speelde hij gitaar bij The Sharks [een groep uit Vilvoorde met François Peremans (sologitaar), Walter Losci (bas), Hugo De Ruyssher (drums) en Ivo Cnops (ritmegitaar)]. Het werd een zeer geslaagd optreden met blues en ook rock-'n-roll, vooral uit de Chuck Berry-periode. En de weergoden waren ons gunstig gestemd.
Op zaterdag 18 augustus gingen we naar Overijse om het optreden te zien van Raymond van het Groenewoud tijdens de opening van de Druivenfeesten 2012. Raymond was fantastisch! Hij speelde enkele nieuwe nummers afgewisseld met krakers als "Warme dagen", "Meisjes", "Vlaanderen boven", "Gelukkig zijn", "Intimiteit", "Beweeg met dat lijf", "Liefde voor muziek", "Je veux l'amour" en vooral "Twee meisjes", mijn lievelingssong. Het was enorm heet geweest die dag en het zou de warmste nacht worden. Nadat druivenkoningin 2011 Kim Baeyens Raymond drie kussen had gegeven bleven we nog even napraten met enkele vrienden en kennissen onder de kerktoren om vervolgens naar een optreden van DJ Zaki te gaan in de nabijgelegen Markthallen. Jackie Dewaele, zoals hij echt heet, was in de jaren '60 en '70 samen met zijn collega Mike Verdrengh zeer succesrijk als deejay. En je moet het maar doen op je 67ste! Toen we omstreeks 1 uur 's nachts naar huis terugkeerden was het in openlucht nog 25 °C warm!
Hieronder enkele videoclips en foto's van die bewuste optredens.
De leuke affiche van dat geslaagd optreden.
Daniel Lenders en François Peremans (rechts).
De virtuoos op de mondharmonica.
Gezellige groepsfoto.
Druivenkoningin 2011 Kim Baeyens mocht Raymond driemaal kussen.
Rechts van Raymond staat Mich Verbelen, bassist als een rots in de branding.
Hoedje af voor Jackie Dewaele die op zijn 67ste nog enorm veel plezier beleeft aan het platendraaien.
In 1962 brengt Ricky Nelson een prachtige versie van "Summertime", geschreven door George & Ira Gershwin/DuBose Heyward. Er wordt een herkenbare riff gebruikt die twee jaar later, in 1964, gedeeltelijk opduikt in een coverversie van "Memphis", gebracht door Johnny Rivers. Het origineel is "Memphis, Tennessee" van Chuck Berry. Nog twee jaar later, in 1966, is er een Britse groep, de Liverpool Five genaamd, die waanzinnig veel succes heeft in de Verenigde Staten en niet in Europa. Zij gebruiken de riff in hun song "She's Mine". Datzelfde jaar nemen de Blues Magoos, een Amerikaanse groep, dezelfde riff over in hun song "We Ain't Got Nothin' Yet". Zij hebben zeer waarschijnlijk het nummer van de Liverpool Five gehoord. In 1970 tenslotte, wordt de volledige riff overgenomen door de Britse band Deep Purple (Mark II). Hij wordt gebruikt in hun eerste eigen compositie "Black Night" die toentertijd enkel als single uitkwam en niet op de LP "Deep Purple In Rock". Later werd die song toegevoegd aan de cd-versie. Luister aandachtig naar de zeer herkenbare riff in onderstaande links.
1962:
1964:
1966:
1966:
1970:
De fameuze riff maakte een reis doorheen de tijd tussen 1962 en 1970.
Goede muziek is van alle tijden maar toch heb ik het gevoel dat de laatste jaren de spoeling nogal dunnetjes is geworden. Ik druk hieronder een lijst af van de hits van l958, het jaar waarin ik 7 jaar werd, en ik herinner er mij heel veel van. Het jaar van de Expo was een uitzonderlijk goed muzikaal jaar.
1. AT THE HOP - Danny & The Juniors (ABC-Paramount) 2. NEL BLU DIPINTO DI BLU (Volare) - Domenico Modugno (Decca) 3. ALL I HAVE TO DO IS DREAM - The Everly Brothers (Cadence) 4. TEQUILA - The Champs (Challenge) 5. PATRICIA - Perez Prado & His Orchestra (RCA Victor) 6. ITÂ’S ALL IN THE GAME - Tommy Edwards (M-G-M) 7. LITTLE STAR - The Elegants (Apt) 8. WITCH DOCTOR - David Seville (Liberty) 9. TO KNOW HIM, IS TO LOVE HIM - The Teddy Bears (Dore) 10. TOPSY (pt. 2) - Cozy Cole (Love) 11. YAKETY YAK - The Coasters (Atco) 12. TEA FOR TWO CHA CHA - Tommy Dorsey Orchestra starring Warren Covington (Decca) 13. TOM DOOLEY - The Kingston Trio (Capitol) 14. BIRD DOG - The Everly Brothers (Cadence) 15. GET A JOB - The Silhouettes (Ember) 16. THE PURPLE PEOPLE EATER - Sheb Wooley (M-G-M) 17. TWILIGHT TIME - The Platters (Mercury) 18. RETURN TO ME - Dean Martin (Capitol) 19. ROCK-IN ROBIN - Bobby Day (Class) 20. WHOÂ’S SORRY NOW - Connie Francis (M-G-M) 21. ITÂ’S ONLY MAKE BELIEVE - Conway Twitty (M-G-M) 22. TEARS ON MY PILLOW - Little Anthony & The Imperials (End) 23. SECRETLY - Jimmie Rodgers (Roulette) 24. THE CHIPMUNK SONG - The Chipmunks with David Seville (Liberty) 25. QUEEN OF THE HOP - Bobby Darin (Atco) 26. SPLISH SPLASH - Bobby Darin (Atco) 27. POOR LITTLE FOOL - Ricky Nelson (Imperial) 28. LOLLIPOP - The Chordettes (Cadence) 29. LA DEE DAH - Billy & Lillie (Swan) 30. YOU CHEATED - The Shields (Dot) 31. SUSIE DARLINÂ’ - Robin Luke (Dot) 32. SWEET LITTLE SIXTEEN - Chuck Berry (Chess) 33. BEEP BEEP - The Playmates (Roulette) 34. TORERO - Renato Carosone (Capitol) 35. BOOK OF LOVE - The Monotones (Argo) 36. FOR YOUR LOVE - Ed Townsend (Capitol) 37. THE STROLL - The Diamonds (Mercury) 38. SHORT SHORTS - The Royal Teens (ABC-Paramount) 39. CHANTILLY LACE - The Big Bopper (Mercury) 40. MY TRUE LOVE - Jack Scott (Carlton) 41. ONE NIGHT - Elvis Presley (RCA Victor) 42. ONE SUMMER NIGHT - The Danleers (Mercury) 43. HEÂ’S GOT THE WHOLE WORLD (In His Hands) - Laurie London (Capitol) 44. LAZY MARY (Luna Mezzo Mare) - Lou Monte (RCA Victor) 45. LONESOME TOWN - Ricky Nelson (Imperial) 46. JUST A DREAM - Jimmy Clanton & His Rockets (Ace) 47. FEVER - Peggy Lee (Capitol) 48. OH JULIE - The Crescendos (Nasco) 49. DEDE DINAH - Frankie Avalon (Chancellor) 50. NO CHEMISE, PLEASE - Gerry Granahan (Sunbeam)
Onderaan dit bericht heb ik de link geplaatst en daar zijn de 200 hits te bewonderen.
Ik kreeg van vele muziekliefhebbers fijne reacties op mijn blog en mijn kameraad-quizzer Frans J. stuurde mij de volgende nuttige websites, waarvoor dank.
Van oudsher heeft de generatiekloof bestaan. Jongeren wisten het altijd beter en luisterden niet naar de wijze raad van de ouderen. In 1984 bracht de Amerikaanse acteur-regisseur Orson Welles een schitterend plaatje uit met als titel "I Know What It Is To Be Young (But You Don't Know What It Is To Be Old)". Luister maar eens even mee:
Dat doet mij denken aan een andere acteur die zingt over een (groot)vader en zijn (klein)zoon:
Of aan deze andere song van Anthony Quinn:
Deze Franse acteur bracht ook een ontroerend plaatje op de markt:
Maar deze song uit 1965 is ook heel mooi:
En dit nummer spant toch wel de kroon: "When I was seventeen..."
Het weergeven van muziek is een fantastische uitvinding! Mede dankzij genieën als Thomas Edison kunnen we vandaag de dag nog genieten van oude opnames uit de jaren '20 om naar bluesgrootheden te luisteren of naar obscure opnames van jazzlegendes. En ook van de andere decennia blijft er veel moois over: de jaren '40, '50, '60, '70, '80, '90 en '00 (de nillies). Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de periode tussen 1955 en 1975. Daar heb ik de beste herinneringen aan!
Buddy Holly en zijn fantastische band The Crickets.
Bob Dylan
Deze lijst van foto's is niet beperkend, noch chronologisch. Het zijn foto's van artiesten die zomaar bij me opkwamen uit de periode 1955-1975 en daar horen de Fabulous Foursome altijd bij!
Vanmorgen had ik eens zin om mijn collectie platen (vinyl en compact disc) van The Beatles te repertoriëren aangevuld met enkele waardevolle boeken over het leven van The Fab Four. De soloprojecten van John, Paul, George en Ringo op vinyl staan er niet bij want dan zou ik nog een tiental foto's meer moeten maken. Hieronder staan ze te blinken in al hun glorie! Sommige exemplaren heb ik in twee- of drievoud. Op de originele LP van het Amerikaans label V-Jay ben ik toch wel een beetje fier.
In de loop der jaren zijn er fantastische duetten op de markt gebracht. Meestal door onafscheidelijke duo's. Ik geef hieronder 5 prachtige voorbeelden (volgens mij althans). Ken jij er ook? Geef mij dan een seintje per e-mail!
Bij twijfel of een liedje nu een origineel nummer is of een cover gebracht door een andere artiest, raadpleeg je best een betrouwbare databank. Want, wie heeft nu "Angel Of The Morning" geschreven en vooral wie bracht het nummer als allereerste uit? Waren dat Merrilee Rush, P.P. Arnold of Evie Sands? Iedereen kent "Wild Thing" van The Troggs maar was dat de originele uitvoering of slechts een cover? Wie zong als eerste "The First Cut Is The Deepest"? Waren dat Norma Fraser, P.P. Arnold of Cat Stevens zelf? En wat is een auteursversie? Dat is de versie van de auteur die dan meestal een aantal jaren nadien uitkomt vanwege het succes dat andere uitvoerders hadden. Voor al deze vragen kun je zonder twijfel terecht bij de uitstekende webstek van Arnold Rypens. De link plaats ik hieronder. Veel opzoekingsplezier!
Een flashmob (ook wel flash mob) is een verrassingsoptreden op een totaal onverwacht moment of onverwachte plaats. De term werd in 2003 uitgevonden en het gaat meestal om een groep mensen die in het openbaar beginnen zingen of dansen. Een flashmob wordt meestal aangekondigd via e-mail of langs de sociale media (Facebook, Netlog, Twitter, e.d.). De term wordt niet gebruikt bij politieke evenementen of protestbewegingen en ook niet bij publicitaire stunts. De eerste flash mobs werden gecreëerd in Manhattan in 2003 door Bill Wasik, hoofduitgever van Harper's Magazine. Zo is er een bekende flashmob in Spanje (n.a.v. de dag van de opera) en er was ook een bekende in het vernieuwd Antwerps Centraal Station. Enkele voorbeelden:
Flashmob in het Antwerps Centraal Station met muziek uit "The Sound Of Music" (Doremi).
Ik blijf The Guardian op de voet volgen en in de tweede editie over de muziek die in België gemaakt wordt "From Antwerp to Waterloo" maakt de journalist melding van The Singing Nun die in de Verenigde Staten eind 1963 vaak gedraaid werd omdat het land in treurnis was gehuld omwille van de moord op John F. Kennedy en zo op nummer 1 van de Amerikaanse hitlijsten terechtkwam. Vervolgens vermeldt hij Gotye die met "Somebody That I Used To Know" ook op nummer 1 kwam. Nochtans is deze Bruggeling sinds zijn tweede jaar opgegroeid in Australië. Dan komen ze bij The Black Box Revelation met "High On A Wire" en tenslotte is het de beurt aan Selah Sue met "This World".
Dit is al iets beter maar nog niet representatief genoeg voor ons land. Wordt ongetwijfeld gevolgd.
Volgens The Guardian van deze week klinkt België zoals het lijstje hieronder, samengevat in 10 nummers. Het is de eerste aflevering en ik hoop dat er in de volgende nog Belgische nummers zitten want dit is toch heel kort door de bocht. Hier volgen die 10 liedjes die representatief voor ons land zouden moeten zijn:
1. Jacques Brel - Amsterdam (1964) 2. Adamo - Inch Allah (1967) 3. Telex - Moskow Discow (1979) 4. Lio - Sage comme une image (1980) 5. The Honeymoon Killers - Decollage (1982) 6. Front 242 - Take One (1984) 7. Clouseau - Daar gaat ze (1990) 8. Pleasure Game - Le dormeur (1991) 9. Lasgo - Something (2001) 10. Baloji - Tout ceci ne nous rendra pas le Congo (2007)
Blijkbaar hebben die journalist en de lezers van die krant nog nooit gehoord van Django Reinhardt, Toots Thielemans, Wim De Craene, Bobbejaan Schoepen, Will Ferdy, Rocco Granata, Soeur Sourire, Will Tura, Louis Neefs, Ferre Grignard, Roland, The Pebbles, The New Inspiration, Irish Coffee, Pendulum, Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud, Yasmine, Ann Christy, Viktor Lazlo, Helmut Lotti, Confetti's, Wallace Collection, Jess & James with The J.J. Band, Francis Goya, Machiavel, Pierre Rapsat, Vaya Con Dios, Soulsister, Axelle Red, Admiral Freebee, dEUS, Absynthe Minded, Chakachas, Eddy Wally, Wannes van de Velde, Willem Vermandere, Ivan Heylen, de Kreuners, Noordkaap, Lara Fabian, Arno, Maurane, T.C. Matic, Jo Lemaire, Daan, K's Choice, Zita Swoon, Das Pop, Soulwax, Triggerfinger, Gabriel Rios, Two Man Sound, Lou & The Hollywood Bananas, Plastic Bertrand, Lange Jojo, 2 Many DJ's, Technotronic, Kate Ryan, Sylver, Stromae en vele, vele andere. Deze namen kwamen spontaan in mij op en ik zal er wel een paar vergeten zijn.
Benieuwd naar de volgende aflevering...
Toots is onlangs 90 jaar geworden en zou in geen enkele lijst mogen ontbreken!
De betreurde Wim De Craene had een repertoire om U tegen te zeggen.
Yasmine zullen we ook nooit vergeten.
De keizer van het Vlaamse lied met volgens mij zijn mooiste compositie.
Zij presenteerde ooit het Eurovisiesongfestival in Brussel en zij stal de show...
Het is inderdaad vijftig jaar geleden dat John, Paul, George & Ringo hun eerste plaatje opnamen en dat was "Love Me Do". Toevallig is het ook vijftig jaar geleden dat hun grootste concurrenten (maar achter de schermen waren ze goede vrienden) elkaar ontmoetten en dat waren Mick Jagger, Keith Richards, Brian Jones, Bill Wyman en Charlie Watts, m.a.w. The Rolling Stones. De pers heeft vaak de rivaliteit tussen beide groepen in het breed uitgesmeerd en sommige fans konden elkaar wel rauw lusten. Maar wie is de grootste van de twee groepen? Ik ben een grote fan van The Beatles maar ik hou ook van The Rolling Stones. Ik deed dus aan dat spelletje van de persjongens niet mee en genoot van elke noot goede muziek!
Hier volgen enkele cijfers op een rijtje en oordeel zelf maar wie de grootste band is:
The Beatles hadden de meeste Top 40 hits in de Amerikaanse Billboard: 51 The Beatles hadden de meeste Top 20 hits in de Amerikaanse Billboard: 42 The Beatles hadden de meeste Top 10 hits in de Amerikaanse Billboard: 34 The Beatles hadden de meeste Nummer 1 hits in de Amerikaanse Billboard: 20 In de periode 1964-1976 hadden The Beatles de meeste opeenvolgende Top 20 hits: 39
Vanaf 1963 was er sprake van Beatlemania vooral in Groot-Brittannië en Zweden.
Een vaak onderschatte LP.
De foto's van Richard Avedon uit 1967 werden legendarisch.
Het begon allemaal met The Quarrymen. Toen was Ringo er nog niet bij.
Toen The Rolling Stones in 1963 een compositie van Lennon/McCartney ("I Wanna Be Your Man") als single uitbrachten en er op de b-kant van dat singletje de groepscompositie "Stoned" stond (alhoewel oorspronkelijk per vergissing "Stones" gespeld), kwam Brian Jones op het idee die song te crediteren als "Nanker Phelge". Op sommige foto's trok vooral Brian een lelijk gezicht ("a nanker" in het Engels) en Jimmy Phelge was ooit een flatgenoot van hem geweest. Nanker/Phelge was dus een schuilnaam geworden voor een compositie van Mick Jagger, Keith Richards, Charlie Watts, Bill Wyman en Brian Jones. Soms werd Ian Stewart (de 6de Stone) eraan toegevoegd. Sommige composities van Nanker/Phelge zijn in de loop der jaren gewijzigd in "Jagger/Richards", vooral na het overlijden van Brian Jones en Ian Stewart en het vertrek van Bill Wyman. Zie ook naar de lijst van de Nanker Phelge composities in bijgaande link. Mijn eerste kennismaking met die vreemde naam was toen ik de single "Satisfaction" in 1965 omdraaide en daar "The Under Assistant West Coast Promotion Man" gecrediteerd zag staan als Nanker Phelge. Het was pas jaren nadien dat ik achter de waarheid kwam. Nanker/Phelge wordt dus op verschillende manieren gespeld.
Tony Burrows is een Brits sessiezanger die in het Guinness Book of World Records een vermelding kreeg omdat hij als leadzanger van verschillende groepen meer in de Britse en Amerikaanse hitlijsten heeft gestaan dan enige andere artiest. Zijn carrière begon als lid van de vocale harmoniegroep The Kestrels samen met het latere schrijversduo Roger Greenaway en Roger Cook. Vervolgens ging hij zingen bij The Ivy League. Hij was er nog steeds bij toen die groep van naam veranderde en zich omtoverde tot The Flower Pot Men. In 1967 had die band een geweldige hit: "Let's Go To San Francisco". Zowel Jon Lord als Nick Simper zaten ook in die groep en een jaar later sloten ze zich aan bij Deep Purple. In januari 1970 stond Brotherhood of Man in de hitlijsten met het nummer "United We Stand" en Burrows was de zanger. De groep die in 1976 het Eurovisiesongfestival won met "Save Your Kisses For Me" was niet meer dezelfde want de samenstelling wijzigde regelmatig. Ook Roger Greenaway maakte ooit deel uit van die formatie (1969-1971). In februari 1970 had een nieuwe popgroep een grote nummer 1: "Love Grows (Where My Rosemary Goes)". En wie was de leadzanger? Juist, Tony Burrows. In maart 1970 kwam het singletje "My Baby Loves Lovin'" van de White Plains de hitparades binnen met eveneens Burrows als leadzanger. In april 1970 bestormde een nieuw duo de hitparades met een noveltysong: The Pipkins met "Gimme Dat Ding" (volgens sommige bronnen de allereerste rapplaat). Dat duo bestond uit Tony Burrows en zijn makker Roger Greenaway. En in juli 1974 tenslotte zong Burrows de single "Beach Baby" van The First Class naar de hoogste regionen van de hitparades.
Op 26 februari 1970 gebeurde er iets onwaarschijnlijks: Tony Burrows moest driemaal optreden in Top Of The Pops van de BBC omdat Edison Lighthouse op nummer 1 stond en vervolgens moest hij de hits lippen van de White Plains en van Brotherhood of Man. Voorwaar een unicum!
Edison Lighthouse:
White Plains:
Brotherhood of Man:
The Kestrels: Tony Burrows en Roger Greenaway staan rond de microfoon.
The Flower Pot Men: Burrows staat tweede van links.
White Plains: Burrows zit tweede van links.
Novelty duo met Roger Greenaway en Tony Burrows (rechts). De song werd geschreven door Albert Hammond en Mike Hazlewood.
Zonnige site
