aantal stappen: 1.776.040 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 144
aantal fietstochten: 42
Zoeken in blog
19-02-2023
Op z'n zondags.
Vanmorgen leek het 'n droge start van de dag te worden. Zoals gewoonlijk zijn wij altijd redelijk vroeg aan het ontbijt, ook op zondag. En bij het nakijken van enkele weerapps, zou het inderdaad droog zijn. Ik heb zoals het spreekwoord zegt, "direct de koe bij de horens gevat" en zodoende was ik al om 8u10 op pad.
Eenmaal op straat zag ik dat mijn overburen wederom enkele biggenruggen netjes zullen moeten terugleggen. Carnavalsvierders met enkele pinten op, hadden er blijkbaar plezier in om die stenen op hun kant te leggen. Via het korte straatje In de Bruel en de Koning Albertlaan, langs de voormalige rentmeesterswoning van het kasteel van Pietersheim gewandeld. Aan het ronde punt in Tournebride, rechts af het kanaal over om via de Industrieweg en onder de brug in het centrum, terug te keren. En plezant, onderweg 'n prachtige carnavalsversiering gezien. Er zijn toch nog mensen die er veel tijd en moeite insteken. Lovenswaardig!
En over de rode loper, de laatste hectometers naar huis. En nee, droog is het niet gebleven, op het laatst viel er toch wat nattigheid uit de lucht. Ben benieuwd voor deze namiddag, de buienradar geeft vanaf 13u00 'n minimale regen, voldoende om nat te worden, onvoldoende om de stoet af te gelasten.
Officieel op de buienradar en het KMI geen regen, maar in werkelijkheid, voortdurende motregen, zo van die regen waarvan je toch goed nat wordt. Ik heb dus even zitten te wachten op wat opklaringen, maar noppes, de nattigheid blijft hangen.
Op 'n niet-geregistreerde wandeling na naar de bakker, ben ik dus vandaag nauwelijks buiten geweest. Geen probleem, na de werken van de voorbije dagen in mijn tuin en 'n keel die niet 100% lekker aanvoelt, is 'n dagje rust prima voor mij.
En wat carnaval betreft, sommigen denken dat ik mij nu alle dagen in het uitgangsleven stort. Sorry mensen, dan moet ik jullie ontgoochelen. Die tijd is voorbij. In mijn jongere jaren kon het niet op, van vrijdag tem. woensdag werd er op stap gegaan en de pinten gingen er als water binnen. We hadden toen ook 'n fijne groep van 'n tiental mensen en jaarlijks werd er naar uitgekeken. Maar de mensen worden ouder, krijgen kindjes, hebben links en rechts wat kwaaltjes en uiteindelijk viel de groep uit mekaar. Mijn echtgenote en ik waren uiteindelijk nog de twee overblijvers. Ook daar kwam 'n einde aan en het nachtelijk vertier hoort er tegenwoordig niet meer bij. Nu hoor je mij niet zeggen dat alcohol 'n must is, maar mijn echtgenote is sinds enkele jaren alcoholvrij en ikzelf heb op doktersbevel ook strikte richtlijnen gekregen. Ikzelf hou het dus bij onze carnavalskrant die we jaarlijks uitgeven (ben inmiddels 20 jaar redactielid), ik ga ieder jaar in de scholen de kinderen wat lesgeven over het dialect en carnaval (4de klasje van het lager onderwijs), naar de carnavalsstoet kijken en met veel interesse op sociale media het carnavalgebeuren volgen in mijn gemeente.
Gezien er dus niet gewandeld werd, maakte ik 'n kleine collectie van postkaarten van 'n naburige gemeente, de gemeente Eisden. Eisden hoort tot het grotere geheel van Maasmechelen en ligt juist voorbij het centrum van Mechelen a/d Maas. Ik passeer er heel dikwijls met mijn fiets, zowel op de heenweg als op de terugweg. Maar ook zonder fiets komen wij al eens in Eisden. Je kunt er goed winkelen en voor 'n hapje en 'n drankje kun je best naar de Pauwengraaf gaan, de belangrijkste straat van Eisden. De gemeente is vooral gekend voor zijn mijnverleden. Vele mijnwerkers hebben er gewerkt tussen 1922 en 1987.
Eisden is wel niet te verwarren met Eijsden, de gemeente in Ned. Limburg die op de grens met Moelingen-Voeren ligt.
Het was vandaag kiezen tussen de aankomst en de ontvangst op het gemeentehuis van de Blauw Sjuut - waar ik de laatste jaren altijd bij aanwezig was - en 'n mooie fietstocht maken. Het is dat laatste geworden. Al moet ik zeggen dat ik toch wat spijt had niet bij de officiële ontvangst aanwezig te zijn geweest. Ik heb iets met carnaval en volgens de kronieken kondigt de Blauw Sjuut "vastelaovend" aan. Ze doen dat dit jaar voor de 71ste keer (1949 voor het eerst), maar oude geschriften maken al gewag van de Blauw Sjuut in de 12de eeuw. Zij komen uit Ned. Limburg en sinds 'n aantal jaren stoppen zij dus ook in Lanaken. Met dank aan Ronny voor de foto die hij vanmorgen maakte.
Maar goed, ik heb gefietst en dat had vooral te maken met het schitterende weer. De bedoeling was om naar de abdij van Val Dieu te fietsen. Ik vertrok aan de brug van Briegden. Maar om naar het jaagpad te rijden - bergaf dus - was het toch even voorzichtig zijn. Vannacht had het lichtjes gevroren en de helling naar beneden zag nog heel wit van de rijp.
Maar eens goed en wel langs het Albertkanaal, was ik al rap in Kanne. Je ziet daar boten aangemeerd liggen, die er al jaren zo bijliggen. Vervolgens de sluis van Lanaye, het dorp Lixhe en dan de Maas. In Moelingen, de Maas over om rechts aan te houden naar Voeren. Je komt dan verder door Warsage en Aubel waar de abdij gelegen is.
Ik had op voorhand gekeken of de cafetaria van de abdij geopend was op dinsdag, en ja, het terras begon bij mij aankomst al goed vol te lopen. Een tas koffie, 'n stuk vlaai en 'n cola voor 9,00 euro. Mijn batterijen waren weer opgeladen.
De terugweg was deels dezelfde als de heenweg met dit verschil dat ik in Voeren door het centrum van 's-Gravenvoeren gereden ben om in Eijsden, rechts af te slaan, richting Maastricht. In Maastricht wilde ik niet door het centrum rijden wegens carnavalitis, ik koos voor de rustigere weg via Gronsveld, Meerssen en terug via de Noorderbrug.
En in Lanaken, nog even 'n laatste halte voor 'n koffietje met uitzicht op de werkmensen die de tent aan het opzetten zijn voor carnaval.
Voila, 'n heel verslag, maar met dit weer was het 'n heel aangename fietstocht. Morgen staat er iets anders op het menu: bomen snoeien en het hout hakselen.
Prachtig weer vandaag, tenminste in de namiddag. Vanmorgen hing nog 'n mistlaag, maar tegen tienen was die zo goed als opgetrokken. Wandelen dus, want in de namiddag wilde ik naar de schaakclub gaan.
Deze keer nog eens de Industrieweg ingeslaan met zijn overslaghaven van zand en even verder, de eerste werkzaamheden voor 'n nieuw bedrijventerrein. Lanaken ligt nog goed in de markt voor nieuwe bedrijven. En er is ook nog voldoende plaats. Ik wandelde op het fietspad naar de grens van Smeermaas en Maastricht. Hierdoor kom je onder de oude spoorwegbrug door en passeer je die enkele mooie woningen pal achter de grens (Ned. grondgebied).
Via de onverharde Grensstraat, was het terug wandelen naar Lanaken centrum. Aan de kerk linksaf naar huis. En thuis, staan de krokussen in volle bloei.
Zoals gezegd, ben ik in de namiddag gaan schaken (4 partijen gespeeld en 4 keer gewonnen) maar het deed me toch wat met terug naar huis te gaan, om in dat prachtige namiddagweer, binnen gezeten te hebben.
Morgen ga ik fietsen. Normaal gezien is de abdij van Val Dieu mijn bestemming.
Zondagmorgen, om 7u45 aan het ontbijt en naderhand geen krant, dat vraagt om 'n wandeling.
Zo gezegd, zo gedaan. De straatverlichting was nog overal aan en toch heeft er aan de kerk 'n voertuig dat paaltje niet gezien, ijzersterk verankerd. Of zouden die nevelen elders te zoeken zijn, alcoholnevelen ..... ? Naar 'n carnavalbal geweest ...?
Maar goed, aan het kanaal was het duidelijk mistig. En hoe die vogel aan zijn einde gekomen is .... ? Langs 'n nog te lossen schip en de brug van Briegden, op de terugweg. 9u15 en veel voetballende jeugd. Papa en mama moeten al vroeg chauffeur spelen. Onze kinderen hebben vroeger geturnd en hebben in de jeugdbeweging gezeten. Dat waren gelukkig geen vroege uren, trouwens chauffeur spelen zat er voor ons niet in. Toen hadden wij geen auto en nu nog altijd niet. Nooit gehad dus. En 'n gemis? Eigenlijk niet!
Gisterenavond was het dan zo ver. Onze Bèssemgezèt werd voorgesteld. De raadzaal van het gemeentehuis zat afgeladen vol. Allemaal genodigden. Gastspreker was de gouverneur van Belg. Limburg, Jos Lantmeeters. De man heeft zijn best gedaan om ons dialect te verstaan. Zelf spreekt hij het dialect van Genk. Het carnaval kan nu beginnen. En ja, Ronny van Fotolink, bedankt voor die mooie foto's.
Wandelen deed ik deze voormiddag onder 'n grijze en mottige lucht. Er was totaal geen kleur te bekennen en de vochtigheid toonde zich alom. Nu kon dat er mij natuurlijkheid niet van weerhouden om naar Gellik te wandelen door het bos. Eerst langs 'n mooie boom in de Bosstraat en de schapen aan het onverharde pad (verlengde van de Bosstraat). Aan het verlengde van de Kewithstraat, rechtsaf naar Gellik. Ik was er niet alleen, enkele anderen met rugzak op, waren de lange rode route aan 't maken.
In Gellik, 'n binnenweg genomen om de trappen naar beneden te maken naar het voormalige café 't Bergske. Even verder bedacht ik mij dat de eigenaar van die vervallen schuur, moet hopen dat de wind zijn pannen niet laat wegwaaien. Langs de paarden doorgewandeld naar de Kounterstraat en het onverharde pad genomen naar de Neergellikerweg. Terugkeren deed ik via de Stationsstraat en de bouwput op de Arkstraat. En dat carnaval niet meer veraf is, zie je overal in het straatbeeld.
Deze namiddag begonnen met het snoeien van mijn vlinderstruiken. Volgende week wordt al dat hout verhakseld. De zon komt dan ook terug, dadelijk 'n mooie fietstocht voorberijden.
Vanmorgen eens aan mijn spieren gevoeld, en nee, geen last van die fietstocht van gisteren. Deze voormiddag gewoon 'n wandeling gemaakt, deze keer weer eens door het bos.
Ik vertrok langs Camping San Lanaco, om op het kruispunt van boswegen, links af te slaan. Vandaar bergop om even verder, rechts de rode pijlen te volgen. Verschillende bomen hebben bezoek gekregen van diverse zwammen, 'n teken dat die bomen ten dode zijn opgeschreven. Aan de beek, rechtdoor naar Domein Zangersheide. Toevallig vandaag 'n ruiter tegengekomen met de emblemen van Zangersheide op zijn uitrusting.
Aan de Neerharenweg, de straat overgestoken om via Pietersheim met zijn borden voor de toeristen, en de wijnwijk, terug naar huis te gaan.
Vanavond ben ik als één van de redactieleden van de Bèssemgezèt te gast op het gemeentehuis. De gezèt wordt straks officieel voorgesteld aan prins carnaval, de jeugdprinsen, de burgemeester en gemeenteraadsleden, genodigden en de gouverneur van Belg. Limburg als gastspreker. Wij als redactieleden beschouwen deze avond als mooi orgelpunt van het vele werk die wij in onze gezèt jaarlijks steken, 'n gezèt volledig in het plaatselijke dialect.
En ja, zoals jullie op de afbeelding zien, verleden jaar was er geen optocht wegens de gekende ziekte. Dit jaar kan alleen héél slecht weer, voor 'n afgelasting zorgen.
Meer zweet gelaten met stadsfiets dan met koersfiets.
Vandaag nog eens het verschil ondervonden tussen mijn stadsfiets en mijn koersfiets. De stadsfiets is 'n stuk zwaarder en meestal ben ik ook anders gekleed dan met de koersfiets. Het is gewoon met de vrijetijdskledij aan, aangevuld met 'n goede warme jas. Dat scheelt dus enorm. En ik heb het dus ondervonden onderweg, meer gezweet.
Nu, ik moet niet klagen, ik heb alweer gefietst en dat is hetgene wat telt.
Zoals afgelopen dinsdag, weer langs het kasteel van Rekem vertrokken, rechtdoor langs de Zuid-Willemsvaart. Aan het stadion van Patro Eisden, links af naar de oude gebouwen en de schachten van de mijn van Eisden. De gebouwen zijn goed onderhouden. Doorgereden naar Eisden-Tuinwijk met zijn imposante mijnkathedraal, hun parochiekerk.
Verderop richting de Salamander in Maasmechelen, kon ik bij wijze van spreken meedoen aan de Spinnenwandeling. Altijd leuk voor de kinderen. Halverwege het station van As, links af naar de brug van "Fietsen door de Heide". Doorgereden naar Zutendaal met zijn Klauterbos en de Lieteberg, om terug te keren via de brug van Eigenbilzen en Gellik.
Dat bad naderhand deed deugd, ik was redelijk goed uitgewrongen.
Daar hebben we lang op zitten wachten, stralend zonnig weer met omzeggens geen wind. Een mens zou voor minder 'n vreugdedansje maken.
Ver ben ik vandaag niet geweest, ik diende eerst muilezel te zijn bij onze wekelijkse inkopen en deze namiddag komt de kleinzoon op bezoek. Dus mijn wandeling situeerde zich in Pietersheimbos.
Eerst 'n foto van de vele reclamekaders in ons dorp die de carnavalsoptochten aankondigen om vervolgens langs de nog bevroren weiden te wandelen van Domein Zangersheide. En dan door het bos en de mooie dreef.
En ja, aan het kasteel kan ik maar moeilijk voorbij zonder eerst enkele foto's te maken. Vandaag nog even de burchtruïne binnengestapt. Eigenlijk stellen de resten van de oude muren, niet meer zo veel voor. Maar het geheel doet toch nog toeristen naar Lanaken afzakken.
Zo, we zijn in de helft van de week. Maak er het beste van.
Een stralende zon vanmorgen, joechei, joechei, sein om zeker die fietstocht te maken die ik gisterenavond in mijn hoofd had gezet.
Uiteraard niet te vroeg vertrokken, het had deze nacht gevroren. Alles zag wit. Maar eenmaal 11u00, ben ik er aan begonnen. Goed aangekleed vertrok ik naar Rekem om daar de Zuid-Willemsvaart te blijven volgen tot Dilsen. Daar rechtsaf naar het centrum van Dilsen en via enkele oude Maasarmen - mooi stukje natuur trouwens - naar de Maas gefietst. Aan de Wissen in Dilsen, even gestopt om 'n boterham te eten en enkele foto's te maken om vervolgens naar Meeswijk te rijden om daar de oversteek met het veer te maken naar Stein - Elsoo.
Wat verderop het Julianakanaal over en mooi mijn weg gevolgd langs Bunde, Itteren en Borgharen. In Maastricht terug de Maas over om bijna in Smeermaas zijnde, even te stoppen om die koeien op foto te zetten. Aan de overkant het kasteel van Borgharen waar ik even tevoren ben langs gefietst.
Met 'n koffie en 'n biertje, die mooie fietstocht afgesloten.
Vanmorgen, vochtig en grijs weer. Desondanks toch voor het eerst dit jaar, wat gedaan aan het ongewenst kruid. Na dat werkje was de emmer toch zo goed als vol. Daarna mijn koersfiets nog even onder handen genomen, de ketting ontvet en daarna opnieuw ingevet.
En na het middagmaal, was de goesting er om op pad te gaan. Deze keer wilde ik nog eens door de Holle Weg wandelen. Hiervoor koos ik de weg door de Com. Giddelostraat om aan de brug van Briegden, links af te slaan richting de fietssnelweg F72 oftewel de Albertkanaalroute. Maar na honderd meter, ging ik rechts omhoog, naar het Belvédèrepad met zijn weiden en paarden. Na goed één kilometer, koos ik rechts het Kronkelpad dat via het Kerkbergpad aan het voetbalstadion van Veldwezelt langskomt. En daar begint de Holle Weg. Hij lag er goed droog bij, dat is dikwijls anders.
Terug aan de brug van Briegden, effe links aangehouden om vervolgens over het oude spoor, mijn weg verder te zetten langs de Kounterstraat en de Kewithstraat. Terugkeren deed ik via de Bosstraat en de Sint Servaaskerk waar nu ook tijdelijk de Bib is ondergebracht.
Dadelijk mijn fietsroute voor morgen printen. Opgeplooid bevestig ik die op mijn fietsstuur. En die vlag, die is deze morgen opgehangen voor ons raam. Carnaval zit nog steeds in ons DNA.
Opstaan met regen, en dat op 'n zondag, je zou voor minder mismoedig worden. De wegen nat, 'n strakke wind, grijs, ... nee, dan wacht ik op volgende week. Wat kouder en veel zon. Ik ben al plannen aan het maken om te fietsen.
Maar goed, even naar de bakker dus, brood en wat lekkers voor straks tijdens het WK veldrijden. Het beloofd spannend te worden. En mijn paar foto's, die nam ik in het Uilenspiegelpark.
Ik hou dus "platte rust" vandaag, al is plat natuurlijk relatief.
Dag vrienden en vriendinnen, geregeld bezoek ik al eens jullie werkjes en lees dan ook hetgeen jullie zoal bezig houdt. En dan stel ik toch vast dat de meesten onder jullie snakken naar de zon en beter weer. De winter heeft zijn charme, maar het wordt zo stillekes tijd om over te schakelen naar ander weer. Da's toch tenminste mijn gedacht. Bedankt voor jullie trouwe bezoekjes.
Vanmorgen, nog in bed liggende, de vogeltjes horen fluiten, voor het eerst dit jaar. Even later (7u30) zagen we dat de buitentemperatuur 10° was, het was dus normaal dat de vogels aan hun ochtendgezang bezig waren.
En zoals gisteren aangekondigd, ben ik vandaag te voet naar Maastricht gewandeld om daar brood te gaan kopen. Eerst voorbij 'n opmerkelijke opstelling van paaltjes naast de Brusselseweg. Ik kom er geregeld voorbij en ben dus benieuwd wat de bedoeling is. Verder langs de nieuwe Belvédèrelaan met zijn oude witte woning en de Noorderbrug, Maastricht centrum binnen onder de oude brug door. Op de markt zie je dat Maastricht 'n studentenstad is. De fietsen staan of liggen her en der. En op de vrijdagmarkt hadden de klanten toch al 'n paraplu nodig.
Voor mij het sein om 'n tas koffie te scoren. Dat deed ik in de boekenkerk. Ook nog eens gekeken welke nieuwe boeken er op de markt zijn, kwestie ze te ontlenen in onze plaatselijke bibliotheek. Dwalend door enkele kleine straatjes, kwam ik aan in het Jekerkwartier waar ik aan de Bisschopsmolen mijn brood en broodjes kon kopen. Het werd 'n bruin spelt-desembrood.
Op weg naar de bushalte, nog enkele merkwaardige gebouwen gefotografeerd, eentje heel smal, het andere - tegenover de bushalte - zeer imposant. Te voet terugkeren zat er niet meer in. Het was inmiddels beginnen te regenen en dat was natuurlijk niet zo best voor mijn brood en broodjes in mijn draagzak.
Vandaag heb ik drie keer gewandeld, vanmorgen om 8u00 diende ik bij de kapper te zijn voor renovatiewerken, vervolgens met mijn vrouw gaan winkelen - koffie drinken - naar de markt (in die volgorde) om tenslotte na het middagmaal mijn Strava-app klaar te zetten voor 'n stevige wandeling naar Hocht. Mijn eerste twee foto's maakte ik trouwens om 7u40 op weg naar de kapper.
Maar nu mijn grote wandeling. Ik vertrok aan de fiets- en wandelbrug naar links, onder de brug en grote weg Maastricht - Genk door om vervolgens via het winkelcentrum van Smeermaas naar Hocht te wandelen. Eerst tussen de bloembakken door, langs de beek om vervolgens tot aan de toegangspoort van Hocht te stappen.
Naast het privé-domein van Hocht staan goed gesnoeide perenbomen. Aan de sluis van Neerharen, links af. Rechtdoor langs het kanaal, is het jaagpad naar Rekem. Naar het centrum van Neerharen wordt ik altijd gecharmeerd door die goed onderhouden oude woningen. En pal in het centrum zag ik dat er precies 'n einde begint te komen aan "het schandaal van Neerharen". Die bouwput is al jaren 'n doorn in het oog van de plaatselijke bevolking, maar nu, met die bouwkraan die ze er geposteerd hebben, gaat de nieuwe bouwheer de werken 'n nieuwe start geven, hopelijk nu wel met de juiste vergunningen.
Mijn terugweg ging ondermeer langs Villa Violette, de steen op de Neerharenweg en de visvijver achter het Domein Pietersheim. Tot slot kwam ik nog langs de woning van Prins IV. De hoogdagen van carnaval komen nu wel héél kortbij. Mijn laatste foto, bijna thuis, maakte ik bij Abraham, 't is te zeggen, hij die 50 jaar wordt. Heb dat maar in je voortuin staan ...
Thuis nog wat huishoudelijk werk gedaan. Mijn echtgenote en ikzelf hebben beiden last van allerlei kwaaltjes, zij in de nek en schouder, ik in de lage rug. Maar zo lang ik in beweging ben heb ik er niet te veel last van. Het is dat terug uit de zetel komen, dat voor gekraak zorgt. Koude en vochtigheid doen er geen goed aan.
Beste vrienden, zit ik gisterennamiddag bij jullie toch te mekkeren dat de zon ver te zoeken was, en wat zie ik deze voormiddag ..... jawel, de zon. Vooral boven Maastricht was de lucht bijna wolkenvrij zodat de zon optimaal kon schijnen.
Uiteraard voor mij het sein om te gaan wandelen. Ik kon zelfs muts en handschoenen thuis laten.
Ik vertrok langs 't Hofje, 'n klein straatje bij ons in de buurt om vervolgens langs het Huis van het Kind te wandelen. Via de trappen richting het kanaal, waar de wegen nog kleddernat waren. Ja, deze morgen omstreeks 7u30 had het nog geregend. Mijn route verdergezet langs de haven van Sappi om verder door te stappen naar de Sportoase. Ik wilde het speelterrein van de jeugd eens van nabij gaan bekijken. Ik moet op mijn woorden letten, maar de graffiti die ze op het skatepark hebben aangebracht, getuigt toch veeleer van vandalisme dan van kunst. De omgeving is nochtans zo mooi ontworpen door het gemeentebestuur.
En bomen, die weken altijd iets bij mij los, zo oa. de oude bomen in het voormalige park van het college en vooraan op de straat, een der mooiste bomen van de gemeente waar in de achtergrond vroeger 'n heus kasteel stond. Ik heb er als kind nog door de gangen geravot. Het kasteel was vroeger de verblijfplaats van de priesters en broeders die de school beheerden. Mijn moeder heeft er verschillende jaren gewerkt. Het kasteel zelf is in de jaren '60 van de vorige eeuw afgebroken.
Mijn laatste foto maakte ik deze namiddag op weg naar de schaakclub. Een der scholen die ik aflopen weken bezocht om 'n lesuur te gaan geven over carnaval, heeft 'n deel van de tekeningen van de kinderen uitgehangen voor 'n lege vitrine in onze winkelstraat.
En het schaken zelf, vandaag niet te fameus, het kopje was er niet bij, niet plezant dus voor mezelf en mijn tegenstander. En omdat we toch met 'n oneven aantal waren, heb ik vriendelijk afscheid genomen tot volgende week. Hopelijk met 'n betere concentratie.
Het zag er maar bevroren uit vanmorgen, 0° gaf de thermometer aan omstreeks 11u00.
Maar zoals het spreekwoord zegt: "hij is niet voor 'n kleintje vervaard", de wandelschoenen aangetrokken en het bos ingetrokken. Dat deed ik deze keer op de hoek van de Epsesiastraat en de Pannestraat. Eens in het bos, enkele paarden gezien in de vrieskoude op de naast liggende velden. En dan ging het omhoog naar de top van de Bessemerberg. Eenmaal boven, bevond ik mij in 'n heus wandelgebeuren, georganiseerd door Wandelclub De Sparrentrippers. Veel schoon volk op pad, oa. die laatste man op de foto in donkere kleding met 'n muts op. Met hem heb ik nog 'n heel gesprek gehad. Hij is 77 jaar, woont in Helchteren en is aangesloten bij 'n wandelclub. En als je met mekaar in gesprek bent, en het voelt goed aan, dan worden er al eens dingen gezegd die eigenlijk niet aan 'n vreemde gelijk ik verteld worden. De man had namelijk zijn 40-jarige zoon verloren aan 'n tumor.
Maar gezien de route van de Sparrentrippers op 'n bepaald moment links afboog, heb ik die man het beste gewenst en ben zelf rechtdoor gegaan met weliswaar ook 'n stukje links, om daarna voorbij de overvloedige beek en het bevroren bos te passeren. Ik wilde het bos uitstappen langs het Domein Zangersheide. Ook hier stonden de paarden op bevroren weiden.
Mijn laatste foto, op weg terug naar huis, moest ik absoluut maken. Dergelijke mooie oude auto's zie je niet zo dikwijls.
Nog 'n fijne zondag. Het warme middagmaal heeft bvb. al heel goed gesmaakt. Felicitaties voor de kokkin.
Het was deze namiddag rap beslissen, 'n fietstocht maken of gewoon gaan wandelen. Het hing van de zon en de wind af. Veel wind was er niet, maar de zon liet op zich wachten. Uiteindelijk toch maar besloten om mijn stadsfiets van stal te halen voor 'n tocht richting Moelingen.
Om daar te geraken, nam ik het jaagpad langs het Albertkanaal met ondermeer de brug in Vroenhoven en in de verte, de brug van Kanne. In Kanne kun je 'n mooie foto maken van het kanaal dat doorheen de heuvelruggen, zijn weg vindt. Via de sluis van Lanaye, richting Lixhe. Daar aan de boorden van de Maas, staat er 'n mooie woning (maison Abbeyfield de Lixhe). Het doel van die Abbeyfieldwoningen is dat alleenstaanden of zelfs koppels, 'n meerwaarde vinden in samenwonen met anderen, vooral als middel tegen de eenzaamheid.
Eens de brug over naar Moelingen, ben je direct in Eijsden met zijn 17de eeuws kasteel. Je kunt op het domein vrij binnen om oa. te wandelen. Wat verder in het centrum, 'n mooie beeldenrij.
En op de terugweg naar Maastricht, gebeurde het wonder, de zon kwam even piepen. Heerlijk was dat. Met 'n ommetje langs Gronsveld met zijn Torenmolen, bereik je Maastricht. Het laatste stuk ging over de fietssnelweg naar de Noorderbrug om via Smeermaas huiswaarts te keren.
Zo, ik ben blij weer eens 'n fietstocht gemaakt te hebben, weliswaar nog niet zo heel ver, maar ... het is pas januari.
Veel verbetering zat er vandaag niet in het weer. Het was weliswaar niet meer zo koud, maar het bleef toch 'n troosteloze bedoening. Wat zon zou je motivatie en ingesteldheid, direct 'n boost geven.
Niet getreurd, toch even 'n wandeling gemaakt. Op weg naar de Sportoase zag ik 'n container staan die op die plaats niet hoort te staan. Enkele leukerds die 'n grap wilden uithalen ....? In de sportoase zelf was er wel veel licht in de sporthal maar nog geen sporters.
Mijn wandeling ging dan verder langs papierfabriek Sappi en de graffiti onder de tunnel aan de Stationsstraat. En bij de werken op die straat, zag ik dat ze de hele gevel links en rechts beschermd hebben met 'n groot zeil.
In de rapte nog 'n pakje koffie gaan kopen in de Wereldwinkel (met uiteraard nog ene gezellige babbel met voorzitter Raymond). En om af te sluiten, in de Fitness 'n biertje gaan consumeren. Ééntje, voor de goesting.
Vuil weer vandaag, geen zon, koud, vochtig, weinig of geen wind (dus mist), slechte lucht en toch kon deze jongen niet aan de verleiding weerstaan om te gaan wandelen.
Ik had natuurlijk 'n goede reden, ik diende 'n brief te gaan posten en ik wilde dat zinkgat aan het kanaal eens gaan bekijken (dadelijk meer hierover).
Ik vertrok via de Wijngaardstraat naar de wijnwijk met ondermeer het grote plein op De Stichel. Van daaruit naar Pietersheim met de burchtruïne en wat verderop enkele paarden. Eens terug op de Koning Albertlaan, naar links naar de tunnel. Daar zag ik 'n verloren-gezette-fiets staan met het zadel onder de snelbinder. De fiets zag er nog in redelijke staat uit.
Aan het kanaal viel het mij pas op dat er toch wat mist hing. En dan even verder dan de sluis, was er dat zinkgat, veroorzaakt door bevers. Gelukkig werd er tijdig alarm geslaan zodat dat gat binnen de kortste keren kon opgevuld worden.
Via de andere tunnel aan de Stationsstraat, terug naar huis om mij te warmen aan 'n lekkere en warme oosterse maaltijd.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ben benieuwd voor deze namiddag, de buienradar geeft vanaf 13u00 'n minimale regen, voldoende om nat te worden, onvoldoende om de stoet af te gelasten. 
Ik ben Eddy Meuris