dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Talvez não te impressionasse muito. Mas foi aqui que o meu pai nasceu. Naquele tempo ainda morámos sossegados, entre a verdura abundante com flores camponesas e uma grande vedação. Ainda criança, só desejava que esta vida sossegada nunca acabasse. Mas, provavelmente vivemos errados porque a aldeia foi modernizada, e a casa teria de se vergar a quadradas caixas de betão com grande janelas e uma ruidosa autoestrada através do jardim de antes.
°°°°°°
Welk verhaal kun je maken met een foto van een huis
Het geboortehuis.
Misschien dat je niet onder de indruk zijt. Maar het was hier waar mijn vader werd geboren. Toentertijd leefden wij nog rustig tussen het overdadig groen en prachtige veldbloemen.; Nog kind wensten wij dat deze vredige rust nooit eindigde. Maar blijkbaar leefden, wij verkeerd want het dorp werd gemoderniseerd e moest wijken voor betonnen dozen met grote ramen en een autostrade in de achtertuin.
«Vivo sempre no presente. O futuro, não o conheço. O passado, já o não tenho.»
°
°
Um ponto de interrogação grande
Seja como for, vivo sempre no presente, obrigatoriamente forçado pela cadência das horas tomarei minha medicação. Vivendo folgado como o passado, já o não tenho. Aliás, recuso a lembrar-me do que não mais há. Só nos sonhos, em momentos de descuido, o passado dirigiu um sorriso a mim. Ainda bem que o futuro,não o conheço, fica um ponto de interrogação grande, apenas sei que morrer não se faz de uma vez ,mas pouco a pouco.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
en Het groot vraagteken
Hoe het ook zij , ik leef alleen nog in het heden, verplicht zal ik op het cadans van de uren mijn levensnoodzakelijke medicatie nemen. Ongedwongen leven zoals in het verleden heb ik niet meer. Trouwens weiger ik te denken aan wat er niet meer is, gezondheid. Alleen in dromen, op onbewaakte momenten lacht het verleden mij nog toe . Gelukkig maar , ken ik de toekomst niet, blijft een groot vraagteken , ik weet enkel sterven doet je niet in een keer, maar beetje bij beetje.
Flandres a mais antiga amiga de Portugal em Europa
De vermaarde profesor ,José Hermano Saraiva ,kwam op uitnodiging van de portugeze gemeenschap naar Vlaanderen en vertelde over de relaties tussen beide landen. Koningskinderen trouwden met de graven van Vlaanderen en de handel tussen beide landen was erg intens .De geschiedenis verteld ,gezien door de ogen van een Portugees.Vlaanderen de oudste vriend van Portugal .
Por convite dos portugueses residentes na Bélgica o ilustre Prof. José Hermano Saraiva (falecido em 20 de Julho de 2012) adoptou como cenário as cidades de Bruxelas, de Bruges e narrou as relações, que sempre houve, entre Portugal e a Flandres desde o século XII. Dedica especial atenção à Duquesa da Borgonha e Condessa da Flandres, D. Isabel, uma portuguesa ,filha do Rei D. João I, que consagrou a sua vida a conservar a paz nos amplos territórios que governava. Os fascinantes cenários da capital Belga, dos canais de Bruges e a evocação da presença portuguesa naquelas paragens dão ao programa um estranho encanto e justificam a sua consagração às colónias de portugueses residentes em todo o mundo.
8 maal ler bepaald de inhoud van het 77 woordenverhaal
Estudar
Entre lerdezas e vazios, avancei a ler e reler um texto sobre leis keplerianas. Mesmo estando mais alerta, não entendia nada. Não sou lerdo, porém, era como se estivesse a tresler as palavras. Porquê? Um estudante pasteleiro deveria definir o movimento da terra em torno do sol para fazer pastéis. Aliás, quem de vocês já terá ouvido falar desse sábio alemão? Eu não, de Hitler, sim, mas este ditador colérico nunca foi classificado na galeria de cientistas.
Studeren
Tussen luiheid en grote leegte door las ik en herlas een tekst over de wetten van Kepler. Zelfs met meer alertheid, begreep ik er niets van. Ik ben geen dwaas ,maar het was alsof ik de woorden achterstevoren las. Waarom? Moet een student banketbakker de beweging van de aarde rond de zon kunnen definiëren om gebakjes te maken. Trouwens wie van jullie heeft er eigenlijk al van deze Duitse geleerde gehoord? Ik niet, wel van Hitler, maar deze razende dictator werd nooit classificeert in de eregalerij van wetenschappers .
No Castelo ponho um cotovelo Em Alfama descanso o olhar E assim desfaço o novelo de azul e mar Á Ribeira encosto a cabeça Almofada da cama do Tejo Com lençóis bordados à pressa na cambraia dum beijo Lisboa menina e moça menina Da luz que os meus olhos vêm tão pura Teus seios são as colinas varina Pregão que me traz à porta ternura Cidade a ponto-luz bordada Toalha á beira-mar estendida Lisboa menina e moça amada Cidade mulher da minha vida No Terreiro eu passo por ti Mas na Graça eu vejo-te nua Quando um pombo te olha, sorri, és mulher…
.
Vanop het kasteel São George leunend op mijn ellebogen kijkt ik uit op alfama en ontwar ik het kluwen van zee en blauw mijmerend over Lisboa als over een jong en zindelijk meisje. De heuveltjes van lisboa de borstjes en met het hoofd liggend aan de oever met de Taag als kussensloop
en lakens zo fijn geborduurde als een lieflijke kus .Lisboa meisje,vrouw en geliefde lisboa stad ,de liefde van mijn leven.
Na praia, a pescadora não tinha olho para a imponente cobertura de nuvens que se refletia no mar. Era óbvio, não compartilhava a opinião romântica que turistas têm do oceano. Desde o furacão daquela noite passada, preocupou-se pela falta de contacto radiofónico do barco de pesca com o filho a bordo. Ora, melhor que qualquer outra pessoa, estava consciente do imprevisível risco. Deixou um suspiro de alívio notando ao longe um barco. Seria o barco dele! ..... Talvez.
Geen romantische kijk
Op het strand had het vissersvrouwtje totaal geen oog voor het imposante wolkendek dat zich weerspiegelde in het zeewater . Het was duidelijk dat zij de romantische kijk van toeristen over de oceaan niet deelde. Sinds de orkaan van gisteravond maakt zij zich zorgen over het ontbreken van radiocontact met de vissersboot met haar zoon aan boord. Welnu zij was zich meer bewust als geen ander van het onvoorspelbare risico.Zij slaakte een zucht van opluchting zij merkte in de verte een boot op. Zou het de boot van hem zijn !..... Of toch niet.
Um trecho do livro de Luize Valente "Uma praça em Antuérpia ,
Een fragment uit het boek van luize Valente" een plein in Antwerpen
A chegada a Antuérpia
Uma cidade plana, com prédios sumptuosos, e a estação de comboios mais bela que ela já tinha visto. Ao lado ficava o jardim zoológicos. O porto era um dos mais importantes da Europa, ouviam-se muitas línguas, mas nada era tão estranho como a língua dos belgas. Falavam flamengo. Tão diferente do português. Não havia uma palavra que ela reconhecesse . Era tudo novo ,diferente ! O próprio nome Antuérpia soava como algo de outro planeta e queria dizer mão arremessada. Tinha origem numa história como a de David e Golias .Havia a lenda de um gigante que cobrava portagem aos viajantes que queriam atravessar o rio Escalda, que banhava a cidade. Aos que recusavam, era-lhes cortada a mão . Um jovem guerreiro resolveu desafiá-lo. Matou o gigante e lançou a mão dele ao escalda e assim a cidade foi batizada.
De aankomst in Antwerpen
Een vlakke stad, met weelderige gebouwen en het mooiste treinstation dat ze ooit had gezien.Vlak ernaast was de dierentuin. De haven was een van de belangrijkste in Europa, en je hoorde er veel verschillende talen, maar niets was zo vreemd als de taal van de Belgen. Ze spraken Vlaams. Zo anders dan Portugees. Er was niet een woord dat ze herkende . Het was voor haar allemaal nieuw en anders. De naam Antwerpen zelf klonk als iets van een andere planeet en betekende een hand gooien. Het is als dat verhaal van David en Goliath. De legende van een reus die tol eiste van reizigers die de Schelde wilden oversteken, de rivier die langs de stad stroomt. Degenen die weigerden, werden de hand afgesneden. Een jonge galo romein besloot hem uit te dagen voor een gevecht . Hij doodde de reus en gooide zijn hand in de Schelde en zo verkreeg de stad haar naam.
Se eu pudesse trincar a terra toda E sentir-lhe um paladar, E se a terra fosse uma coisa para trincar Seria mais feliz um momento... Mas eu nem sempre quero ser feliz. É preciso ser de vez em quando infeliz Para se poder ser natural...
Nem tudo é dias de sol, E a chuva, quando falta muito, pede-se. Por isso tomo a infelicidade com a felicidade Naturalmente, como quem não estranha Que haja montanhas e planícies E que haja rochedos e erva...
O que é preciso é ser-se natural e calmo Na felicidade ou na infelicidade, Sentir como quem olha, Pensar como quem anda, E quando se vai morrer, lembrar-se de que o dia morre, E que o poente é belo e é bela a noite que fica... Assim é e assim seja...
...A soberba precede a ruína, o espírito arrogante vem antes da queda.
Muito notável
Arnold Schwarzenegger nao só tem biceps mas também bom senso quando criticou Donald : "O presidente tentou um golpe ,enganando as pessoas com mentiras. Este presidente ficará para a história como o pior presidente da história. A boa notícia é que em breve ele será tão irrelevante quanto um tweet antigo".
Opmerkelijk.
Arnold Schwarzenegger heeft niet alleen biceps, maar ook gezond verstand toen hij kritiek uitte op Donald:"De president probeerde een staatsgreep door mensen met leugens te misleiden. Deze president zal de geschiedenis ingaan als de slechtste in de geschiedenis. Het goede nieuws is dat hij binnenkort net zo irrelevant zal zijn als een oude tweet."
Toque no rádio para ouvir a história do papagaio da minha mãe O papagaio da minha mãe.
História engraçada, uma ave pode ser prenda original, porém, ignoro que a minha mãe tenha ficado satisfeita com um papagaio desordeiro. Todavia, ficaria trinta anos como companheiro dela. Coitado daquele que ficou perto da gaiola, se quis ou não, pois Joãozinho sempre berrava sem piedade gritos, e ao jantar bradava "bolobolo", somente se calava quando recebia como suborno uma batata quente. Após anos de tirania mostrou sua verdadeira natureza e pôs ovo. Desde esta revelação chama-se Joana.
tik op de radio en beluister mijn verhaal in het portugees op de kinderradio Ze kreeg hem van mijn oudste broer een krijsende papegaai "Janneke". Hij bleef mijn moeder 27jaar trouw. Boke was het enigste dat hij zei en wat gekrijs. Op een keer legde hij ongevraagt een ei en was het voor een keer stil in huis . En van toen af noemde we hem " Jeannineke".
"Pnmeumoultramicroscópico". Osinal alarme transformou em mobilização pessoal, osuper-homem!
Astronautas também embarcaram muito prementes. Ostensivamente somente àtoa. Embora manobrassem pouquinho, osatélite avançaria, teleguiando entre meteoritos pedrosos. Osupersónico arcaico transportou explosivos mortíferos para os soldados autóctones. Todos esperavam maiores perigos ofensivos. Só aterra era mais preservada. Ora, sobreviverão as tropas estes marcianos preponderantes! Oxalá salvar, aquele tempestuoso e marcial personagem, osuper-homem a terra. Esmagara-os manhoso pela ousada supremacia.
Participe nas Histórias em 77 palavras
Desafio Nr104
letras obrigatóriasATempos
opdracht een verhaal in het portugees van 77 woorden met
verplicht in deze volgorde de letters van atempos
<
Het uitgezonden telebericht "Pnmeumoultramicroscópico". Was het wachtwoord tot aktie, en mobilizeerde zelfs superman . Ook astronauten scheepten snel in .Overduidelijk op puur geluk . Hoewel ze zelf weinig moesten manovreren, telegeleidendtussen meteorieten.De verouderde raket transporteerde dodelijke explosieven ,voor ons leger . Iedereen verwachtte een grotere vijandelijke aktie .Enkel de aarde was iets beter beschermd . Welnu ! Zou de mens op aarde deze almachtende marsmannen kunnen overleven . Hopelijk wordt de aarde gered door die onstuimige strijdvaardige superman . Zal hij hen listig verslagen door zijn super sterke durf ?
geométricas Assim como os maometanos que devem ir a Meca, ao menos uma vez na vida, resulta que o maior desejo das figuras geométricas fica para viajarem pelo Legoland. Mesmo para aquelas pecinhas do lego ficariam sua maior aspiração em pertencer a qualquer forma neste parque. Então, seja retangular, cubo ou circule no país do lego pode admirá-los em monumentos históricos, como os peculiares túmulos tridimensionais em Gizé ou a torre Eiffel, construído com duas mil pecinhas geométricas.
EE
Een reis met geometrische figuren,
Net als de mohammedanen die minstens één keer in hun leven naar Mekka moeten, blijkt dat de grootste wens van geometrische figuren is om een reis in Legoland te maken. Zelfs voor die kleine legoblokjes zou het hun grootste betrachting zijn om in welke vorm ook tot het themapark te behoren. Welnu , of het nu rechthoekig is, kubusvormig of rond, in het land van lego, kunt je ze bewonderen in de historische monumenten, zoals de bijzondere driedimensionale piramides in Gizeh of de Eiffeltoren, gebouwd met tweeduizend geometrische legoblokjes
Ficção de que começa alguma coisa! Nada começa: tudo continua. Na fluida e incerta essência misteriosa Da vida, flui em sombra a água nua. Curvas do rio escondem só o movimento. O mesmo rio flui onde se vê. Começar só começa em pensamento
Fernando Pessoa
sprekend over het nieuwe jaar .
het is fictie dat iets nieuw begint er begint niets nieuw :alles gaat gewoon door in de vloeiende onzekerheid en het in essentie raadselachtige van het leven
als een steeds dezelfde voorbijstromend rivier waarvan de bochten die het maakt , enkel de richting verbergen
het stroomt zoals je het zelf wilt zien want een nieuw begin, begint enkel in gedachten.
participe em 77 palavras Desafio 229 não ao desperdício
°°°°°
No primeiro dia do janeiro houve.......;
António o varredor de ruas iniciou o trabalho como de costume às sete. Deu resignado um suspiro, copos, latas e garrafas de champanhe largados nos passeios. No primeiro dia do janeiro houve a máxima desordem. Os caixotes de lixo estavam cheios. Antigamente, as pessoas nunca deitariam fora comida. Passando o Lidl ouviu atividades na imundice dos contentores. Não era um gato, nem texugo. Não sabia o quê! Mas engolia todos os sobejos achados. Ai, Jesus! Era um sem-abrigo.
verhaal over verkwisting
Antoon de straatveger begon om zeven uur zoals gewoonlijk het werk. Hij zuchtte gelaten, glazen, blikjes en flessen champagne overal achtergelaten op de stoepen. Op de eerste dag van januari was het een grote rotzooi. De vuilnisbakken puilden over.Vroeger zouden mensen nooit voedsel weggooien.De Lidl passerend hoorde hij activiteiten tussen het vuil van de containers. Het was geen kat en ook geen wasbeer. Hij wist niet wat! Maar het veroberde alle gevonden etensresten Ach Jezus! Het was een hongere dakloze.
É Natal Uma celebração de tradições. Uma festa de convívio em volta da mesa Com toda a família No entanto essa tradição está a ser pertubada desta vez é pena Porque o Natal sem família é como empadinhas sem camarão dentro ou sem o traditional prato de bacalhau Muitos agora se perguntam : temos uma razão para festejar. A resposta fica simples , sim ! A árvore de natal brilha como todos os anos Afinal Natal ficará uma festa familiar, mesmo sem a presença do tiozinho "gabarola" e esposa tia "a gulosa" Abra aquela garrafa de vinho espumante E corte um pedaço maior do bolo-rei Porque merecemos Gozando das pequenas coisas do natal, ambiente intímo, apenas nós dois e o menino Jesus E assim venceremos o vírus da corana Feliz Natal
Een veilig en vrolijk kerst voor alle mensen van goede wil
Como o pai, o filho dirigiria a firma sem nada dentro de qualquer capacidade para tratar corretamente com seus assalariados. Tinha essa atitude grosseira não de estranhos, o pai também era alguém, sem nada dentro dele de simpatia. Ganhara fortuna por alugar aos emigrantes uns casebres a preços abusivos. Além disso fazia comércio, porém sem nada dentro dalguma legalidade. Um usurário que engana somente por próprio interesse, mesmo sem nada dentro da consciência que lhe desse remorso.
°°°°°°°°
Net als de vader zou de zoon het bedrijf runnen zonder enig vermogen om goed met zijn werknemers om te gaan.Hij had deze onbeschoftheid van doen , niet van vreemden, ook de vader was iemand, met niets medeleven voor anderen in zich. Hij had zijn fortuin verdiend door krotten te verhuren aan immigranten tegen woekerprijzen. Bovendien deed hij zelfs zaken buiten een bepaalde legaliteit. Een woekeraar die alleen uit eigenbelang iedereen bedroog, zonder een geweten dat hem berouw zou geven.
No fundo do mar há brancos pavores Onde as plantas são animais E os animais são flores.
Mundo silencioso que não atinge A agitação das ondas. Abrem-se rindo conchas redondas, Baloiça o cavalo marinho. Um polvo avança No desalinho Dos seus mil braços, Uma flor dança, Sem ruído vibram os espaços.
Sobre a areia o tempo poisa Leve como um lenço. Mas por mais bela que seja cada coisa Tem um monstro em si suspenso
°
Sophia de Mello Breyner Andresen
. Op de zeebodem heersen er nog onbekende creaturen. Waar planten dieren lijken en de dieren planten . Stille wereld die niet raakt aan de onstuimige golven . Lachend openen zich schelpen , danst het zeepaardje . Een inktvis maakt zich met zijn duizend armen wanordelijk uit de voeten . Een bloem danst ,zonder enig geluid trilt het in de dieptes . Over de zandbodem rust de tijd ,ijl als een laken en alhoewel alles op zich prachtig is schuilt er in elk van hen , een afwachtend hongerig monster . Gedicht van Sophia de Mello Breyner Andresen
... .
. . 
