dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Uma história de férias O pequeno-almoço O empregado da mesa que nos servia, era uma pessoa amável, assemelhava-se muito ao ator americano Sidney Poitiers. Sempre cumprimentava com "Bom dia. Gute morgen ,good morning" e em seguida envolvia-se uma conversa pequena com os hospedes. Também quando passou pela nossa mesa. -O Senhor é brasileiro. O Sidney repostou com uma risada jovial. -Não, não, sou mais próximo à original, sou Angolano mas já vivo trinta anos em Lisboa. Mas donde vêm os Senhores? -Somos belgas de Antuérpia. O semblante de Sidney mudou num grande sorriso e os seus olhos gaiatos começavam a cintilar. --Ah! Que engraçado , conheço Antuérpia muito bem do tempo que estive hospedeiro a bordo dum cargueiro,regularmente amarrávamos no cais de Antuérpia. Sidney baixava a voz . - Noites fogosas. As senhoras belgas gostam de dançar. -Gostam de dançar? -Sim sim , á noite íamos para uma discoteca perto da estação central.Chamava-se "de lachende koe" ( A vaca que ri). Talvez conheça? -Sim, já ouvi falar daquela discoteca, mas ainda já não mais existe. O empregado tirava olhos esbugalhados de espanto, recitando as minhas palavras" já não mais existe". - Sim, a vaca morreu porque se acabava por dar leite e por isso acabou no matadouro. O sócio de Sidney Poitiers reagia com consternação. -a vaca está morta ? A amanhã seguinte quando passou pela nossa mesa, abandonava a cabeça - Coitada !A vaca não dava leite suficiente. Eu afirmava com a cabeça muito compassivo sim.
°°°°°°°°
Vakantie verhaal
Het ontbijt
De kelner die os bediende leek een beetje op de amerikaanse acteur Sidney Poitiers en was altijd vriendelijk in omgang. Hij was blij verrast dat wij van Antwerpen kwamen. Hij kende deze stad heel goed ,want in zijn jeugdjaren had hij gediend als stewart op een vrachtschip dat regelmatig in Antwerpen aanmeerde .´S avonds gingen ze op stap in de buurt van het centraal station en gingen zij dansen in de lachende koe.
Kennen jullie deze dancing ?.
Ja daar had ik al van gehoord maar zij bestaat niet meer want de koe gaf geen melk meer en eindigde in het slachtuis .Geschrokken , herhaalde hij mijn woorden . De lachende koe bestaat niet meer!.
De volgende morgend toen hij onze tafel passeerde schudde hij het hoofd en zei :De koe gaf geen melk meer ,en wij knikten bevestigend ja .
Com a subida a pique que foi feita debaixo duma tromba de água gelada começava o sofrimento. O trilho irregular tornou-se um lamaçal em que as pernas já doíam de tanto esforço físico e a cara pintava-se de castanho. Foi quiçá a mais difícil volta que empreendera. Com sempre o vento de frente, devia pedalar como um louco. «Perdido por cem, perdido por mil!» No entanto, havia momentos em que não dava mais.
Mas capitular,nada disso.
Rijden als een gek
. Met de beklimming die tijdens een ijskoude waterhoos werd gemaakt, begon het lijden. Het hobbelig pad veranderde in een slijkboel die de benen vermoeide door de fysieke inspanning en het gezicht met slijk beschilderde . Het was misschien de moeilijkste terugrit die hij had ondernomen. Met de wind altijd op kop moest hij rijden als een gek. "Wie A zegtmoet ook B zeggen" Echter waren er momenten dat hij niet meer kon , maar afhaken ,niets daarvan.
Na Costa da Caparica ,um elétrico transformado num bar era frequentamente a localidade para consumirmos um petisco depois da praia. O zeloso dono ,sempre em companhia dum cãozinho, colocou desta vez um assador com por cima um chouriço na mesinha,e seguidamente acendeu a aguardente. Olhávamos com espanto. As chamas davam tanto calor , e porque não foi picado no chouriço, começava a mover-se tortuosamente. Quereria rebentar da casca, não conseguiu, e deu um pulo para o chão. Surpreendido ,desatámos a rir.Pois, o fiel Skippy, já foi embora com o chouriço.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Een leuk vakantieverhaal.
In Costa da Caparica stond een antiek trammetje getransformeerd tot een cafeetje, en was het de ideale plek om na het strand een snack te eten. De ijverige eigenaar , altijd in gezelschap van zijn hondje zette een grilletje met daarop een worst op tafel ,en stak vervolgens de brandewijn aan . We keken geboeid toe. De vlammen gaven echter zoveel hitte af ,dat de worst ,omdat er niet in geprikt was , zich probeerde te verlossen uit haar vel maar viel echter kronkelend op de grond .Verbaasd ,barsten we in lachen uit ,want trouwe Skippy was er met de worst vandoor. .
Depois de Tintim e de Asterix, Lucky Luke é a série mais popular e a mais vendida entre o género na Europa. Os álbuns foram ilustrados pelo belga Morris aliás, Maurice de Bévère, em 1946 (1923-2001) Em muitos álbuns, Lucky Luke encontra-se com heróis não fictícios do Velho Oeste como Calamity Jane, Billy The Kid, Jesse James ou Roy Bean entre outros. Foi publicado em inúmeros idiomas.
"Escrever é usar as palavras que se guardaram :
se tu falares de mais já não escreves porque não te resta nada para dizer".
"Schrijven is de woorden gebruiken dat men bewaarde :als je teveel praat dan schrijf je niet meer omdat er jou niets overblijft om te zeggen".
Carlos Quinto (Gent, Flandres , 24 de fevereiro de 1500 – Cuacos de Yuste,Espanha 21 de setembro de 1558)
pormenor dum vitral
Carlos Quinto e cerveja
A cidade de Mechelen (Flandres) conta uma cervejaria."Het anker (âncora)" Já existe desde o ano 1369, você leu bem, existe desde mil trezentos e sessenta e nove. Esta cervejaria efetuou a história rica desta capital anterior dos Países Baixos. Carlos Quinto o futura rei de Espanha, dos países baixos e imperador do sacro império romano - germânico passou a sua juventude sob a proteção da sua tia Margareta de Áustria nesta cidade. Por isso não é admirável que a cerveja foi batizada pelo nome do imperador "GOUDEN CAROLUS ". Essa cerveja é com o seu sabor excecional dos nossos tesouros de cerveja na Bélgica.Belgas são pessoa que procuram tirar o melhor da sua vida e sempre acompanharão uma refeição com uma cerveja saborosa de alta fermentação.
.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
belgisch bier onze trots
De stad Mechelen heeft één brouwerij. "Het anker (anker)" Het bestaat al sinds 1369,jij leest het goed, van het jaar duizend driehonderdnegenenzestig. Deze brouwerij maakte deel uit van de rijke geschiedenis van deze voormalige hoofdstad van de Lage Landen. Karel de vijfde ,de toekomstige koning van Spanje, van de Nederlanden en keizer van het heilige Romeins - Duitse rijk bracht onder de bescherming van zijn tante Margareta van Oostenrijk zijn jeugd in deze stad door. Het is daarom niet verwonderlijk dat het bier is vernoemd naar de keizer "GOUDEN CAROLUS". Het bier is met zijn uitzonderlijke smaak een van onze belgische. Wij Belgen zijn mensen die het beste uit hun leven willen halen en zullen altijd een maaltijd vergezellen met een smakelijk, hoog gefermenteerd bier.
Als het sneeuwt in het Noorden van Portugal História em 77 palavras
Desafio nr190
J e o B.
Tem de aparecer alternadas e sempre com 3 palavras pelo meio:
A violência doméstica Como sempre o jorro ciumento acabava numa briga. Desta vez, a jaculatória desesperada não a beneficiou. O punhal do jovem marido atingiu sua Beatriz infelizmente na zona jugular, era dessa única brecha do qual sangue jorrava, em ondas encarnadas. Bamboleando, ela caiu duramente. ― Basta! ― gritava chocado um justiceiro tentando salvar aquela balzaquiana da morte ao jeito dele. O avinhado jovem pedia desculpa, mas Beatriz rendera a alma. Jurou que não mais beberia, mas isto não justificou criminalidade.
Huiselijk geweld Zoals altijd eindigde de jaloerse bevlieging in een ruzie . Deze keer had het wanhopig schietgebedje haar niet geholpen. De dolk van de jonge echtgenoot trof zijn Beatriz helaas in de halsstreek, het was van die ene,maar diepe wond, waaruit bloed spuwde in rode golven . Waggelend , viel ze hard. - Genoeg! -riep een geschokte handhaver die op zijn eigen manier de mooie vrouw probeerde te redden van de dood. De dronken bruut vroeg vergiffenis maar Beatriz had de geest gelaten.Hij zweerde dat hij nooit meer zou drinken,maar dit geenzins rechtvaardigde criminaliteit .
Deixo-vos aqui um desses meus momentos de rir até a barriga doer!
carregue aqui
Porto vintage
As minhas férias começam tradicionalmente com um delicioso porto vintage à avenida da liberdade. Uma vez aconteceu-me o seguinte: Sentado numa esplanada, alguém bateu-me no ombro, olhei para trás mas observei ninguém. Claro, o patife encontrava-se no meu ombro oposto e tinha furtado despercebidamente o cálice com porto, esvaziou-o num só guloso trago, e foi-se embora. A acção era tão hilariante que os clientes na esplanada rebentavam a rir. Mesmo eu, a vítima desse capricho, devia rir.
Een grappige gebeurtenis:
We hadden vertraging met de vlucht naar Lissabon en konden pas later vertrekken . Om de pijn te verzachten had ik voorgenomen om het eerste wat we zouden doen in lissabon, was een glaasje Port gaan drinken .Toen we eindelijk op een terrasje zaten met ons glaasje Port,tikte iemand op mijn schouder,ik keek om ,maar zag niemand . De grapjas stond natuurlijk aan de andere kant van mij en dronk in een gulzige teug mijn glaasje Port leeg .Ik keek maar beteuterd ,pas toen de anderen in het gezelschap niet meer bijkwamen van het lachen kon er bij mij ook een glimlach vanaf.
Que surpresa! Encontrei, trazida pelo mar, uma garrafa com um pergaminho dentro. Tirei-o e li em tensão crescente um grito de socorro dum homem que se alistou sem saber num corsário. Só percebeu isto quando não iam ser atacados mas sim atacar uma fusta. Durante a abordagem perdeu o equilíbrio e caiu ao mar.............. Ali esse texto provavelmente histórico esteve espanado pela água, mas consegui decifrar a última frase diluída. Informa minha mulher com urgência. Fernão, mentes? Minto
Wat een verrassing ,op het strand vond ik een opgerold perkament in een aangespoelde fles .Ik haalde het eruit en ik las met stijgende verbazing ,een kreet voor hulp van een man, die het zonder te weten zich had aangemonstert op een piratenschip .Maar hij begreep dit pas , wanneer niet zij werden aangevallen maar zijzelf een zeilschip overvielen. Tijdens het enteren viel hij echter in de zee....... Hier werd de waarschijnlijke historische tekst op perkament onleesbaar,aangetast door het zeewater , maar ik slaagde er toch in de laatste verwaterde zin te achterhalen ."wie dit leest, verwittigt mijn vrouw, ik zal niet ´thuis zijn vanavond.
A culpa foi da Pandora que Medo fugia da caixa.Medo esconder-se-á inteligentemente no cérebro humano e Medo tornava-se assim elusivo para outros. Embora Medo seja uma perceção teimosa.Medo também exorta que estejamos com cuidado. Medo efetivamente não dói mas Medo pode acelerar o coração e Medo dá náusea e calafrios de medo. Ó Pandora! Foi Assaltado pelo Medo que você repentinamente tremeu de medo e a caixa fechou com medo antes que Esperança pudesse sair.
°°°°°°
Pandora’s doos.
Het was de fout van Pandora dat angst uit de doos ontsnapte, angst zou zich slim verbergen in het menselijk brein en angst zou zo ongrijpbaar worden voor anderen. Hoewel angst een koppige perceptie is, maant angst ons ook aan om voorzichtig te zijn. Angst doet niet echt pijn, maar angst kan hartkloppingen veroorzaken , misselijkheid en koude rillingen . Oh Pandora! Werd jij overvallen door angst dat je plotseling beefde van angst en de doos snel sloot van panische angst voordat" Hoop " kon ontsnappen.
.
