dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Eu tenho vinte e dois anos e tu às vezes fazes-me sentir como se tivesse oitocentos Que culpa tive eu que D. Sebastião fosse combater os infiéis ao norte de África só porque não podia combater a doença que lhe atacava os órgãos genitais e nunca mais voltasse
Quase chego a pensar que é tudo uma mentira que o Infante D. Henrique foi uma invenção do Walt Disney e o Nuno Álvares Pereira uma reles imitação do Príncipe Valente
Portugal
Não imaginas o tesão que sinto quando ouço o hino nacional (que os meus egrégios avós me perdoem) Ontem estive a jogar póker com o velho do Restelo Anda na consulta externa do Júlio de Matos.
Deram-lhe uns electro-choques e está a recuperar aparte o facto de agora me tentar convencer que nos espera um futuro de rosas Portugal
Um dia fechei-me no Mosteiro dos Jerónimos a ver se contraía a febre do Império mas a única coisa que consegui apanhar foi um resfriado Virei a Torre do Tombo do avesso sem lograr uma pérola que fosse das rosas que Gil Eanes trouxe do Bojador
Portugal
Vou contar-te uma coisa que nunca contei a ninguém Sabes
Estou loucamente apaixonado por ti Pergunto a mim mesmo Como me pude apaixonar por um velho decrépito e idiota como tu mas que tem o coração doce ainda mais doce que os pastéis de Tentugal e o corpo cheio de pontos negros para poder espremer à minha vontade
Portugal
estás a ouvir-me?
Eu nasci em mil novecentos e cinquenta e sete Salazar estava no poder nada de ressentimentos um dia bebi vinagre nada de ressentimentos
Portugal
Sabes de que cor são os meus olhos?
São castanhos como os da minha mãe
Portugal
gostava de te beijar muito apaixonadamente na boca
PORTUGAL ...Jorge De Sousa Braga
Ik ben 22 jaar en soms laat gij me voelen alsof ik er al 800 was ,ik tref geen schuld , dat koning Sebastian ging vechten tegen de ongelovige in Noord- Afrika ,enkel omdat hij de strijd tegen de ziekte die zijn genitaliën aanvielen niet kon winnen en nooit meer terugkeerde . Ik begin bijna te denken , dat alles één leugen is ,dat Hendrik de zeevaarder een creatie is geweest van Walt Disney en Nuno Perreira een gemene imitatie van de Moedige prins. Portugal. Ge kunt je niet inbeelden wat ik voel als ik de nationale hymne hoor , (dat mijn nobele grootouders het me vergeven). Gisteren speelde ik poker met de ouwe van Restelo ,loopt consultatie in het ziekenhuis Julios de Mato .Daar gaven zij hem elektrische schokken en is nu aan de beterhand ,ondanks dit feit , probeert hij mij te overtuigen dat er ons een toekomst wacht die over rozen loopt. Portugal Op een dag sloot ik me op in het Jerónimo Klooster om te zien of ik de imperiumkoorts kon krijgen,maar het enige dat ik opliep was een verkoudheid . Ik draaide deTombo toren op z´n kop, zonder zelfs het plezier van één rozenblaadje te vinden van de rozen die Gil Eanes meebracht uit Boujador. Portugal Indien ik geld had, kocht ik een imperium en gaf het jou . Ik zweer dat ik erin zou slagen , alleen maar om je te zien lachen, Portugal. Ik ga je iets vertellen dat ik nog nooit heb verteld aan iemand ,weet je . Ik ben waanzinnig verliefd op jou. Ik vraag het me zelf af ,Hoe kon ik verliefd worden op een afgeleefde oude idioot zoals gij ,maar wel met een hart nog zoeter dan de Tentúgal taartjes en het lijf bezaaid met zwarte meeeters die ik mag uitknijpen naar believen . Portugal hoor je me? Ik ben geboren in negentienhonderd zevenenvijftig, Salazar was aan de macht , zonder wroeging , mijn broer vocht in de oorlog, ik heb vrienden die emigreerde,zonder wroeging, op een dag dronk ik azijn ,zonder wroeging. Portugal, na talrijke keren os Lusiádas te hebben gered, zwemmend in het gemeentelijk zwembad van Braga ,ging ik nu een nobel nationaal doel voorstellen. Dat we met zijn ALLEN in Ceúta op zoek gaan naar het oog van Camões dat hij daar verloor. Portugal, weet ge welke kleur mijn ogen hebben ? ze zijn kastanje zoals die van mijn moeder Portugal ik hield ervan je hartstochtelijk op de mond te kussen
putos no jardim do Palácio dos Marqueses de Fronteira
...
.
Putos no jardim do Palácio dos Marqueses de Fronteira -Lisboa
Traduzir:
é escrever um texto de uma língua a outra e criar um novo texto que mantenha as nuances e o conteúdo do texto original,naquilo esconde-se o meu problema para exprimir-me correto na língua portuguesa ,pois em cada língua se expressa de maneira diferente.
Um exemplo : Quando escrevo "O filho e pai são como duas gotas de água " nemhum lusófono entenderá o que queria dizer. ( O filho parece -se com o pai )
Je mag nooit een tekst letterlijk vertalen ,want in iedere taal drukt men zich op een ander manier uit.
Quando cheguei em Arrifana me Lembrava uma anedota gira.
A pastelaria " Arrifana"em Costa de Caparica era muito nova de decoração alegra, com os letreiros dos bitoques e dos hambúrgueres por cimo do balcão.
Entrei neste estabelecimento e escolhei um bife Arrifana assim como o snackbar chamasse .
Infelizmente,li o nome errado pois pedia um bife africano.A graciosa empregada de origem deste continente desatou a rir. Mesmo eu, tive de rir com o meu lapso.
Ik bestelde bife africana in plaats van Arrifana ,het meisje met afrikaanse roots achter de toog kon er heel hard mee lachen.
Queria ressurgir como um maço de poemas, escrito na língua materna de Camões de qual sou amante. Além, nas terras lusófonas, encontrarei sempre um leitor ou um ouvido dócil que tal prosa saiba apreciar. Pois esses poetas são os heróis, pertencendo ao orgulho nacional. Poemas deslumbrantes que muitos sabem de cor ou foram imortalizados pelos fadistas.
Eh! Alguém abrira uma das minhas páginas e declamava entusiasta:
"Ó mar salgado, quanto do teu sal
são lágrimas de Portugal."
°°°°°°°°°°
Por te cruzarmos, quantas mães choraram, Quantos filhos em vão rezaram!
Quantas noivas ficaram por casar Para que fosses nosso, ó mar! Valeu a pena? Tudo vale a pena Se a alma não é pequena.
Quem quere passar além do Bojador Tem que passar além da dor. Deus ao mar o perigo e o abismo deu, Mas nele é que espelhou o céu.
Fernando Pesoas
°°°°°°°°°°°
Gedichtenbundel
Ik zou willen terugkeren als een gedichtenbundel , in de moedertaal van Camões geschreven waarvan ik zoveel van hou .Ginds in de portugees sprekende landen zal ik wel altjd een lezer of een gewillig oor hebben die zulk proza weet te waarderen .Want deze dichters zijn de helden en behoren tot de nationale trots . Schitterende gedichten die velen van buiten kennen of onsterfelijk werden gemaakt door fado. Eh! iemand had een van mijn bladzijden geopend en las bevlogen een gedicht voor:
"Oh! zoute zee hoeveel van jouw zilte smaak zijn tranen van Portugal".
de stranden van Arrábida zijn bitter mooi met een altijd kalme zee en half subtropisch klimaat
A Serra da Arrábida abriga pequenas enseadas de areia branca e, apesar de estar à porta do Oceano, o mar aqui quase não tem ondas. Desafio nº 71 – frases de 2 a 12 palavras
Ainda adolescente.
Nossa querida Shiba. Tem apenas um ano. Inesperadamente revelou-se o cio precoce. De providência, fechámos as eventuais saídas. Ai, Shiba fez-nos corar, comportava-se muito estranha. Como um pano movia-se descarada sobre o chão. No parapeito olhava com ternura para os gatos vizinhos. Felizmente o cio não durou e recuperámos a bichana gaiata. Não obstante crescia a presunção obstinada que a Shiba estava grávida. Num dia, a suspeita foi confirmada, deu à luz quatro tigrados encantados.
Desafio nº 18 – palavras proibidas: não que mas pois como verbos:estar + ser
O Hospital
Olhe para este quadrinho pintado à mão. Um artista criou com pequenas pinceladas azuis uma ocorrência invulgar. A ação desenrola-se numa sala abóbada, há cubículos de cortinas fechadas em linha. Obviamente um hospital medieval. Dois homens levaram o ferido numa maca. Em consequência duma estaca atravessada na perna, sofria dor insuportável, entretanto um frade examina-o cuidadosamente. O fim da história ignoro, só sei os cirurgiões já tiveram a sabedoria necessária para tratar chagas vivas.
Een tegeltje vertelt soms veel, Hier zie je een man liggen met een staak dwars doorheen zijn been .Het speelt zich af in een mideleeuws hospitaal. De hulpverleners zijn duidelijk in paniek . Hoe het afgelopen is met de ongelukkige ,dat kan ik U niet vertellen .
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
"Afinal, era só um ovo de Páscoa e não um ovo de Fabergé".
Quereria recuperá-lo, mas,
coitado de mim!, o lambão ladrão só deixou pedacinhos da casca.
Os ovos de Páscoa de Carl Fabergé são os mais caros do mundo e considerados até hoje verdadeiras obras-primas da joalharia. Um requinte que lhe valeu a preferência dos czares da Rússia.
Participe em Histórias em 77 palavras
Desafio Nr39
carregue aqui
Ovo!
"Ei" Noemen de Portugezen ovo,
en hun buren zeggen HUEVO.
"EGG" begrijpt de hele wereld
"YUMURTA " enkel de Turken.
Maar wat mij het meest intereseert
wie de dief is geweest welke mijn gevuld ei met pralinen
heeft gestolen .
En zeg mij niet , zoals de politie mij antwoordde ,
"uiteindelijk was het maar een Paasei en geen ei van Farbergé".
Toch zou ik haar graag terug hebben .
Maar spijtig voor mij ,heeft de gulzegaard van een dief
Arrumando o sótão, o dono encontrou uma moldura pequena com a imagem desconhecida do seu pai. Contente, meteu-a no bolso interior. O que não tinha observado foi o facto que se tivera refletido a sua própria imagem num espelhinho. Briga em casa, a esposa invejosa detetou por acaso a moldura no casaco. Atemorizou-se indignada e vociferava:
― Na sua idade avançada está a enganar-me com uma outra mulher. Ai Jesus! Ainda se ela fosse bonita, mas tão feia.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° De zolder opruimend,vondt de huiseigenaar een kadertje met een onbekende foto van zijn vader.Tevreden stak hij het in zijn binnenzak. Wat hij niet had opgemerkt was het feit dan hij zichzelf in een spiegeltje zag.Ambras in het huishouden zijn jaloerse vrouw vondt het kadertje . Zij schrok verontwaardigd en tierde . Op jouw leeftijd mij nog bedriegen met een andere vrouw .Ach! was ze dan nog mooi geweest ,maar zo lelijk.
Numa noite abafada, havia uma vez um mosquito gordinho, estudante de acupunctura que ia buscar alguma companhia para, juntos, se entregarem a fartas libações sanguíneas. Quando passou pela porta do quarto, viu voar, em torno de um casal dormente, uma esbelta espécie de melga e deu meia-volta. Infelizmente, já manifestamente vencido por tanta beleza, atou-se-lhe a voz na garganta e só pôde balbuciar:
– Zzizza!
E a fêmea respondeu-lhe, com voz lasciva:
– Oui, Ziza! C´est moi.
– Ccaucaucautela!
Zás!
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Klets! Op een zwoele nacht ,was er eens een mug . Student acupunctuur die op zoek ging naar gezelschap,om samen zich te voldoen aan een bloedige slemparty . Toen hij de deur van een slaapkamer passeerde zag hij rondom een slapend koppel een slank mugje zoemen en keerde op zijn stappen terug . Geheel overdondert door haar schoonheid ,bleef zijn stem in zijn keel steken en kon enkel stotterent zeggen: -ZZizza! En het vrouwtje mug zei heel verleidelijk -Oui ,Ziza ! Cést moi . -opopgegepapast -klets!
A falcoaria Era uma vez um Xeque de Oman. Gostava muito de caçar com o seu falcão. Um dia, depois duma reunião fatigante sobre a importância da equitação, o Xeque convidou o ministro de desporto de Dubai para relaxarem no parque do seu castelo magnífico durante uma demonstração de falcoaria. Porém o dia terminaria num conflito diplomático. O falcão, provavelmente sem fome, em vez de apanhar presas, arrancou com as garras a peruca daquele ministro furioso e levantou voo.
Valkenjacht Er was een sjeik van Oman .Die ontzettend hield van de jacht met zijn valk; Op een dag ,na een vermoeiende bijeenkomst over paardrijden . Nodigde de sjeik de minister van sport van Dubai uit om te relaxen in het park van zijn prachtig paleis tijdens een demonstratie van de valkenjacht . Echter de dag zou eindigen in een politieke rel.De valk , waarschijnlijk niet hongerig ,in plaats van een prooi te pakken rukte met zijn klauwen de pruik af van de woedende minister en vloog weg .
Uma guerra é sempre a mais cruel maneira de matar inocentes Seis anos de sofrimento na Síria
fuga numa jangada de papel no mar de breu o vento nunca está a favor somente rumo morto para se ser imerso como um mergulho duma pena a fim de conter neste nivel um outro relato numa página que ainda seja desconhecido para mim
000000000000000000
Een gasaanval doet hen even zwijgen ,zij die bootvluchtelingen van deze vrede oorlog afschrijven als illegalen ,profiteurs en nog andere verontschuldigingen om hen niet te helpen .Gelukkig denken wij er allemaal niet zo over.
vlucht In een papieren boot op een inktzwarte zee zit de wind nooit goed mee enkel richting dood ondergedompelt worden als de dip van een pen om een nieuw verhaal in dit vlak te vatten op een bladzijde die ik nog niet ken
ik hoorde plots die merel fluiten een liedje zo helder ,zo klaar en dacht gelijk ,ik moet naar buiten voorbij de winter, hier is het voorjaar het nieuwe leven van moeder natuur de krokus groet verlegen ,de narcis van de morgendauw tot ´t avonduur zonneschijn wat heb ik jou gemist over het weiland en het veld overstemmen paasklokken t kindergejoel niet te temperen dat jong geweld gekoesterd, warm ,vredig lentegevoel
Jos vanderhoven
Primavera
Num aí ouvi aquele melro cantar uma cançoneta tão subtil, tão pura e ao mesmo tempo pensei, devo sair terminado o inverno, aqui se apresenta a primavera a renovada vida da mãe natureza o croco saúda envergonhado o narciso do orvalho matinal até o toque de recolher Ó soalheira o que te faltei sobre o prado e o campo os sinos de Páscoa cobrem as vozes das crianças não está a amenizar este reverdecimento, acarinhado, quentinho, manso sentido da primavera
O blogue "Histórias em 77 palavras". Quem ignora? Mesmo além das fronteiras de Portugal, sabe bem encontrá-lo. Ora, são desafios para todas as idades. Somente necessita um pouco de audácia e mente aberta. Seja breve e conciso. Uma palavra a mais ou sintaxe errada será desempanada mais rápido do que uma declaração de furto no posto de polícia. Participe! E sempre será recompensado pela sua contribuição literária com um encorajamento amigável. Adoro este mundo das 77 palavras.
Onde está o tempo, quando os blogues se formaram com a velocidade transónica das estrelas? Em grande número, cada dia milhares blogues transmigravam da internet. Não sei quantas destas estrelas transcendentes já desapareceram no buraco preto. No entanto, no firmamento ainda se encontram astros singulares que transluzem um clarão mais brilhante que outros , transmitando as suas mensagens para humanidade .
Adoro visitar todos os astros da língua portuguesa
Carregue nas estrelas para dar uma visita ao.
AVOGI - ANJO DA ESQUINA-ART AND KITS
De glans voor het bloggen is er voor velen af ,en het is duidelijk dat het bloggen nog maar weinig emoties kan opwekken , behalve dan de ergelijke reklamenvallen . Velen hebben er dan ook al de brui aangegeven en velen zullen volgen . Ik weet eigelijk niet waarom ,maar ik blijf nog even,.
Desafio nº 117 – uma história para ajudar a combater a psoríase
O preconceito é filho de ignorância
Entrando na aldeia, o rapaz foi quase apedrejado pelos aldeões, porém avisara-os com uma matraca barulhenta. Quem lhe ofereceu um lugar quente no curral foi o ferreiro. Esse antigo cruzado encontrara muitos leprosos na Terra Santa, esse pária não sofria de gafeira. Então, aconselhou-o a banhar-se cada dia no mar expondo o corpo inteiro ao sol. Milagrosamente, as chagas e dermite diminuíam a olhos vistos. Até os aldeões o saúdam, agora muito cordiais, sem restrições ou preconceitos.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Vooroordelen zijn de dienaren van onwetendheid Het dorp inkomend werdt de jongen bijna gestenigd door de dorpeleingen . Hij had hen echter zijn aankomst verwittigd met zijn lawaaierige ratel . Wie hem een warme plek in de stal gaf was de smid . Deze oude kruistochtvaarder had vele lepralijders ontmoet in het Heilig Land .Maar deze verschoppeling leed niet aan lepra . Wel gaf hij hem de raad om iedere dag een bad in zee te nemen en vooral om te zonnebaden .Wonderbaarlijk ,de wonden en huiduitslag verminderde aanzienlijk. Zelfs de Dorpelingen begroeten hem nu vriendelijk en zonder voorbehoud .
Ja onwetendheid is de grootste dader van vooroordelen .
een krekel en een duizendpoot waren goede buren en vrienden.
de krekel een echt uitgangstype vroeg aan zijn vriend of hij mee een pintje ging drinken hij kreeg niet gelijk een antwoord en riep ongeduldig "gaat ge nu mee!".Wacht nog effe, ik ben mijn schoenen aan het aantrekken.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
O fábula do formigo e o grilo todos conhecem, mas poucos conhecem a piada do grilo e a centopeia Era uma vez uma cigarra que vivia saltitando e cantando pela vida, pois julgava que o verão esteja para gente se divertir. Então morava numa casa abandonada por um caracol e tinha como vizinho uma centopeia que vivia numa casa igual. Embora juntos tivessem um caráter divergente, um com o outro entenderia -se bem .Tornavam-se bons amigos. A centopeia porque admirou o canto do grilo e o grilo porque admirou o seu vizinho para o seu talento de corredor. Uma noite de sábado queria tomar uma cervejinha com o seu amigo vizinho Assim, perguntou à centopeia, que estava dentro da sua casa:
- Ora! Gostavas de ir comigo ao café rock tomar uma cerveja?
Não houve resposta do seu amigo. Meio chateado com isso, ele esperou um pouco e perguntou de novo:
- Que tal ir comigo ao bar tomar uma cervejinha? De novo, nada de resposta... Ele esperou mais um pouco, e não sabendo o que estava a acontecer, decidiu perguntar de novo. Mas desta vez, impaciente gritou com voz alta :
-Vizinho queres ir ou não comigo ao café rock tomar uma cerveja? Uma vozinha veio lá de dentro da casinha:
IRRA! Já tinha ouvido! Estou a calçar os sapatos!
°°°°°°°°°° Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .