WELKOM OP MIJN BLOG... DOE JE JAS UIT... ZET JE GEZELLIG NEER... IK HOOP JE SPOEDIG WEER TE ZIEN... TOT DAN... MYETTE

Naam : Myette,
woon in Antwerpen,
heb 1 man, 1 dochter,
1 zoon, 1 schoonzoon,
geen kleinkinderen,
1 schildpad,
ben Boogschutter,
verjaar in november,
ik hou van lezen, crypto-
grammen, schrijven, com-
puteren, bloggen, minigolf,
nieuwe contacten maken,
pret maken met vrienden.

100%
150%
200%
LOEP

REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT

MIJN FAMILIE

Het manneke

Dochter Myriam

Zoon Nico

Schoonzoon Kurt

Schildpad Polleke

Kiko en Chita

Konijn Pruts

Gezellig

IN MEMORIAM

Konijn Bik

Kiddy

Felix

Prinses Poekie

Minneke

Lucky

VICO

de hond van Nico

Inhoud blog

	Warm, warmer, warmst
	Buren
	Joehoe
	Haha
	Hoi
	PFFFF
	Warm

	Ocharme
	Regen
	Ahoy
	Pasen
	SORRY

	Zalig
	OEF
	PFFFFFFF
	Hoop
	Lachen
	OEF
	Amaaaaaaaiiiiii!!!
	Raprap
	Kerstmis

	Verbaasd
	Donker
	Opluchting
	Geduld
	Voorzichtig
	OEF

Zoeken in blog

Nieuws GVA

Archief per maand

	08-2025
	07-2025
	06-2025
	05-2025
	04-2025
	03-2025
	02-2025
	01-2025
	12-2024
	11-2024
	10-2024
	09-2024
	08-2024
	07-2024
	06-2024
	05-2024
	04-2024
	03-2024
	02-2024
	01-2024
	12-2023
	11-2023
	10-2023
	09-2023
	08-2023
	07-2023
	06-2023
	05-2023
	04-2023
	03-2023
	02-2023
	01-2023
	12-2022
	11-2022
	10-2022
	09-2022
	08-2022
	07-2022
	06-2022
	05-2022
	04-2022
	03-2022
	02-2022
	01-2022
	12-2021
	11-2021
	10-2021
	09-2021
	08-2021
	07-2021
	06-2021
	05-2021
	04-2021
	03-2021
	02-2021
	01-2021
	12-2020
	11-2020
	10-2020
	09-2020
	08-2020
	07-2020
	06-2020
	05-2020
	04-2020
	03-2020
	02-2020
	01-2020
	12-2019
	10-2019
	09-2019
	08-2019
	07-2019
	06-2019
	05-2019
	04-2019
	03-2019
	02-2019
	01-2019
	12-2018
	11-2018
	10-2018
	09-2018
	08-2018
	07-2018
	06-2018
	05-2018
	04-2018
	03-2018
	02-2018
	01-2018
	12-2017
	11-2017
	10-2017
	09-2017
	08-2017
	07-2017
	06-2017
	05-2017
	04-2017
	03-2017
	02-2017
	01-2017
	12-2016
	11-2016
	10-2016
	09-2016
	08-2016
	07-2016
	06-2016
	05-2016
	04-2016
	03-2016
	02-2016
	01-2016
	12-2015
	11-2015
	10-2015
	09-2015
	08-2015
	07-2015
	06-2015
	05-2015
	04-2015
	03-2015
	02-2015
	01-2015
	12-2014
	11-2014
	10-2014
	09-2014
	08-2014
	07-2014
	06-2014
	05-2014
	04-2014
	03-2014
	02-2014
	01-2014
	12-2013
	11-2013
	10-2013
	09-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	04-2009
	03-2009
	02-2009
	01-2009
	12-2008
	11-2008
	10-2008
	09-2008
	08-2008
	07-2008
	06-2008
	05-2008
	04-2008
	03-2008
	02-2008
	01-2008
	12-2007
	11-2007
	10-2007
	09-2007
	08-2007
	07-2007
	06-2007
	05-2007
	04-2007
	03-2007
	02-2007
	01-2007
	12-2006
	11-2006
	10-2006
	09-2006
	08-2006
	07-2006
	06-2006
	05-2006
	04-2006
	03-2006
	02-2006
	01-2006
	12-2005
	11-2005
	10-2005
	09-2005
	08-2005
	07-2005
	06-2005
	05-2005
	11--0001

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Myette's Eigen Hoekje

12-04-2022

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Jubelstemming

Lieve blogvrienden ik heb heuglijk nieuws... nee ik ben niet in blijde verwachting... trouwens moest dat zo zijn zou ik echt niet blij zijn... nee hoor... toen 't manneke en ik deze namiddag in de tuin zaten te genieten van het duivengekoer en de zon... zagen we plots ons Polleke (de schildpad) vanonder zijn struik kruipen en gras knabbelen... wij in looppas naar binnen witloof gaan halen en hij begon er van te smullen... en wij... als trotse ouders... zaten vertederd en opgelucht toe te kijken... toen zijn maaltje opgesmikkeld was kroop hij terug zijn struik in om te digereren... ik dacht eventjes dat ik een klein boertje hoorde maar misschien was het verbeelding... enfin hij eet terug dus hij leeft nog... tenslotte hebben we dat beestje al meer dan 50 jaren in de familie... dat is een stuk van je leven.

De week verliep rustig behalve enkele dagen geleden toen ik een brief kreeg van onze energie leverancier... 2 maanden geleden verdubbelde deze ons maandelijks voorschotbedrag en ik vond dat al genoeg... nu hebben ze dat nog eens verdubbeld en ik moest toch wel effen naar adem snakken... ik ga hier niet zitten klagen want wij kunnen het nog wel betalen omdat wij heel eenvoudig leven... geen reizen... geen uitstapjes... geen restaurantbezoekjes... geen clubs meer... dit alles om te beginnen door de ziekte van 't manneke en daar kwam dan nog corona bij... maar ik vraag me af hoe alleenstaanden met een klein pensioen zich moeten redden nu... men wil dat wij ouderen zo lang mogelijk in ons eigen huis blijven wonen maar of je nu alleen of met velen bent dat huis blijft hetzelfde en moet verwarmd worden en onderhouden... en dan spreek ik nog niet over de huurprijzen... we leven in een woelige tijd en worden geregeerd door onbekwame lui... ik wilde een ander woord gebruiken maar wil het enigszins beschaafd houden hier al kost het me moeite... het begint erop te lijken dat men het erop aanstuurt de gewone burgers te kraken... en nu dat gestook over die oorlog... het is beangstigend... ik heb al een oorlog gehad in mijn jeugd en dat vind ik genoeg voor één leven... en die oorlog was wel vreselijk maar niet te vergelijken met wat er zou kunnen gebeuren in een huidige.

Verdorie... ik begon met een heuglijk feit en eindig in mineur... tijd voor mij om mijn kwek te houden en te gaan slapen... sloppel!!!

12-04-2022 om 22:00 geschreven door Myette

>> Reageer (10)

06-04-2022

Opluchting

Aangezien mijn ingewanden al een hele tijd overstuur waren en ik me rot voelde begon ik toch ietwat ongerust te worden... ik ben altijd al een "krakende wagen" geweest... geplaagd door allerlei kwaaltjes die dan na een tijdje weer verdwenen gevolgd door een ander... zodat ik me aangewend heb geduld te hebben... maar ditmaal was ik er echt niet gerust in en trok naar de kliniek voor een onderzoek... bloed en staaltje van mijn "afvalprodukten" ingeleverd en wachten op de uitslag... en wachten... en wachten... ik belde onze huisarts voor die uitslag maar kon hem niet bereiken... hij zou me wel bellen... dan zit en loop je de hele dag met je telefoon in de aanslag... tevergeefs... dit was zo drie dagen en ik begon me wreed kwaad te maken... begon allerlei plannen te bedenken om die dokter te dumpen... niet zo simpel de dag van vandaag... zoek maar eens een andere... tot gisteren tegen de avond de langverwachtte uitslag... wat betreft maag... darmen... lever en nieren... alles blijkt nog normaal te werken zij het wat in vertraagd tempo door de leeftijd... er viel een pak van mijn hart... tja dat hart is nog niet onderzocht en dat arme ding krijgt dagelijks heel wat te verduren door 't manneke... deze ochtend heel vroeg werd ik gewekt door gekreun van hem want hij ging weer dood... door ervaring wijs geworden geef ik hem een pijnstiller en hij viel terug in slaap... of het door de pijnstiller of de dosis aandacht komt weet ik niet maar het werkt... alleen lag ik dan weer klaar wakker te luisteren of hij nog wel ademde... het wordt weer een moeilijke dag heb ik al gemerkt... best is dat ik uit zijn buurt blijf.

Voor de rest niet veel te melden... dat ons Polleke gisteren terug uit de grond is gekropen... het beest had zich terug ingegraven door de vriesprik... zou hij de lente voelen aankomen... nog iets positiefs... voor mij althans... onze meidoorn die ik dacht dood te zijn staat terug vol groene bladjes... ik wacht in spanning af of hij nog gaat bloeien... en we hebben een merelpaartje in de buurt... ze komen elke ochtend van het voer eten dat we strooien... ik heb het mannetje gezegd dat hij als dank mag zingen voor ons... ben benieuwd of hij het gaat doen... de bosduiven doen het goed en dat laten ze horen... zijn dat kwebbels.

Over de politiek kunnen we beter zwijgen want daar is niet veel zinnigs over te vertellen en covid zwijgen we ook liever dood want dat beest is niet van plan te verdwijnen net zoals griep en snotneuzen... nu willen ze weer dat we vlees gaan bannen... ik wil gerust wel meer groenvoer eten als ze maar niet denken dat ze me ooit insecten door mijn strot gaan porren... daar trek ik de grens... en dat idiote WOKE gedoe hang ook mijn nikkel uit... ik las dat "borstvoeding" niet meer zo mag genoemd worden maar moet "borstkasvoeding" worden... zie je al een baby liggen aan zo'n platte borstkas huilend van teleurstelling en uitdroging... jaja je kan er beter om lachen voor ook dit verboden wordt.