Lente... het woord alleen al brengt me in vervoering... en als die lente dan nog komt met een mild zonnetje ben ik helemaal niet meer te houden... inwendig... ja je leest het goed... inwendig spring ik dan rond als een zot veulen in een malse wei... uitwendig gaat het er ietwat minder uitbundig aan toe... ik ben tenslotte een "dame" op leeftijd he en dat brengt zijn verplichtingen en ook remmingen mee... haha... straks gaan we naar de minigolf voor een rondje spelen met daarna een welverdiend glaasje... ik denk dat het vandaag een Duvel wordt... het is er het weertje voor... voor de dierenvrienden onder jullie... met poes nr. 1 gaat het goed... het bloedonderzoek wees uit dat haar nieren niet zo goed meer werken... de schildklier was blijkbaar in orde... ze kreeg medicatie en aangepast voer... na wat zoeken heb ik gevonden hoe ik haar kan verschalken om de voorgeschreven pilletjes in te nemen... ik stop ze in een balletje van het een of ander wat ze gaarne lust en poes merkt er niets van... maar ze is heel wat levendiger dan voorheen nu... haar pels begint weer te glanzen en gisteren deed ze zowaar een poging in een boom te springen... als poes op leeftijd is het haar niet gelukt maar ze sprong en hupte rond als dat inwendige veulen van mij wat ik met welgevallig oog zat te bekijken... het door de dokter meegenomen voer vindt ze echter niet lekker en om eerlijk te zijn... mij zou het ook niet bevallen... ik moet nog bij de apotheek gaan kijken of ze daar iets hebben wat ze mag eten... één ding weet ik wel en dat is dat ik na deze poes nooit meer dieren in huis neem... alhoewel... ik heb soms wel een grote bek maar ooo zo'n klein hartje en als er zo'n mager scharminkel komt aanwaaien zal ik het weer niet kunnen laten vrees ik... zoon is van dezelfde stof gemaakt maar nog een graadje erger dan ik... die is in alle staten als zijn hond zich wat down gedraagt... verleden week moest hij voor zijn werk de hele dag op cursus en werden wij gevraagd de hond en kat te komen voeren... wat voor de kat niet zo van belang is maar voor de hond met diabetis dus noodzakelijk en uurgebonden is... gelukkig goed afgelopen... zaterdag hadden we een begrafenis van een van onze clubleden... nu ben ik al heel wat harder geworden met de jaren maar toch heb ik tegen m'n tranen moeten vechten toen echtgenoot en kleinkinderen kwamen vertellen wat hun vrouw en bomma voor hen betekende... heb de laatste dagen al genoten van het zonneke... na de middag lekker lui in de tuin gelegen en naar de meesjes liggen kijken die in en uit het vogelhuisje vliegen... dat hangt er al enkele jaren en elk jaar is het weer bewoond... zouden dat elk jaar de nakomelingen zijn van het eerste paar?

29-03-2012 om 15:06 geschreven door Natoken

28-03-2012 om 21:40 geschreven door Natoken

27-03-2012 om 12:01 geschreven door BOJAKO