Jakkes en nog eens jakkes... na een geweldig stresserende week met die Polo-perikelen... niet dat die Polo er schuld aan heeft maar wel de onhandige gebruiker ervan... begon onze zaterdag al met een klapper... we zouden gaan petanquen... 't manneke stapte op de auto af en... wat hij deed weet ik niet maar dat ding liet zijn alarm loeien en man stond erbij als van gods hand geslagen... ik wist ook niet zo direct hoe Polo's klep te doen houden... uiteindelijk lukte het toch maar ik weet niet meer hoe... toen gelukte het manlief het autoportier dicht te gooien met de sleutel op de voorbank en konden we er niet meer in... de reservesleutel die ik op zak had bleek niet te werken... heel waarschijnlijk had het ding een nieuw batterijtje nodig... toen deed man de auto open met de sleutel maar wist niet dat hij dan binnen de 15 seconden de sleutel in het contact moest steken met als resultaat dat Polo weer begon te loeien als een koe die moest gaan werpen... intussen begonnen al overal gordijnen te bewegen van de buren... ik onder de stress... man onder de stress die probeerde de schuld op mijn tengere schouders te laden wat ik natuurlijk niet zomaar aannam... ik ben de tel kwijtgeraakt maar na nog enkele kwade kreten van ons getergde Poloke wisten we eindelijk te vertrekken... na de petanque nog efkes naar de garage gereden met enkele vraagjes en dan naar huis... daar aangekomen kwamen de overburen ons vragen op hun barbecue ter ere van het afstuderen van een van de aanstaande schoonzonen... wij erheen en aan de wijn... héél gezellig tot 't manneke plots een gesmoorde kreun liet horen en me kwam zeggen dat hij iets in zijn rug had... buurman hielp hem naar huis en de trap op en stond erop dat ik nog even bleef... wat ik nietsvermoedend en met graagte deed... na zowat een uurtje ben ik dan toch schuldbewust naar huis getogen waar ik 't manneke vond... helemaal scheef in een zetel hangend en gillend van de pijn... na 3 pijnstillers die niet hielpen belde ik de dokter van wacht maar kon hem niet bereiken... dan maar een ambulance opgeroepen die er direct waren... die bekeken manlief en toen ze hoorden dat het rugproblemen waren besloten ze de brandweer te roepen want langs de trap riskeerden ze niet...ze begonnen met man een spuit te geven... legden hem plat op de grond op een brancard... toen een van hen een zak over zijn gezicht legde en begon te pompen dacht ik even dat hij foetsie was maar nee hij was alleen in slaap gevallen... oef... toen begonnen ze met de meubels te schuiven en de planten van de vensterbank te halen... de gordijnen opzij... venster open... de brandweerwagen liet een soort platform stijgen en daar werd man op geschoven als een brood in de oven... en ik stond erbij en keek ernaar met verbijstering... ik denk dat er zo'n zestal bonken in onze living stonden die allemaal hun ding deden... toen man ingeladen was konden we vertrekken... hoe ik op dat ogenblik aan alles heb kunnen denken is me nog een wonder want om eerlijk te zijn ik had wel wat wijntjes op... in de spoed vroeg men me te wachten wat ik deed... en deed... en bleef doen tot na ongeveer anderhalf uur ik het beu werd en vroeg of er nog iets ging gebeuren... toen plots mocht ik bij 't manneke die al in een bed geïnstalleerd lag met baxter met pijnstillers... toen kon ik naar huis maar om uit die kliniek te geraken was weer een ander probleem... ik die al een oriëntatiegevoel van 3x niks heb en dan nog halfteut ook was heb daar wat rondgedoold in ettelijke verlaten gangen met ettelijke hermetisch gesloten deuren tot ik ten einde raad terug ben gesukkeld naar de eerste kamer en die man daar zo ver heb gekregen dat hij me tot aan de hoofdingang begeleidde... dan nog een bus zoeken om 11 u 's avonds... toen ik in dat bushokje moederziel alleen zat te wachten en me zielig begon te voelen belde onze buurjongen me op om te zeggen dat hij me kwam ophalen aan de kliniek... OEF... ik heb me nog net kunnen inhouden maar ik had het jong kunnen opvreten van dankbaarheid... thuisgekomen moest ik nog eerst alles daar terug op zijn plaats sleuren... de kat troosten... de deuren op nachtslot en dan maar eerst in m'n bed kruipen... vervolg morgen... nu dodoke doen.

24-04-2012 om 10:21 geschreven door Huismusje/Petra

24-04-2012 om 10:19 geschreven door Huismusje/Petra

23-04-2012 om 15:10 geschreven door Ludovikus

23-04-2012 om 00:15 geschreven door Natoken