-48- VERVOLG JOEGOSLAVIE

Onze medereizigers van de charter zaten allemaal in hetzelfde hotel en ook daar vonden we enkele gelijkgestemde zielen… de eerste avond zaten we na het diner te genieten van het zoele weertje toen er een onweer kwam opzetten… het rommelde en donderde nonstop en de volle twee weken kregen we het ene na het andere onweer te verwerken… volgens de plaatselijke bevolking “hoogst ongebruikelijk” maar je moet maar pech hebben… niettemin hadden we een zalige vakantie daar… we bezochten Dubrovnik… Split, in de regen… de watervallen van Plitvice hebben we niet gezien want die verdwenen in de regen… ’t manneke en ik wandelden in badpak… in de regen… een heel eind de kust langs… prachtig uitzicht daar… we maakten een boottocht naar een eilandje in de buurt… een klein vaartuigje waar de schipper ons trakteerde op wijn en salami… toen we zowat een uur onderweg waren kwam er weer een storm opzetten en de schipper besloot wijselijk rechtsomkeer te maken… ik zat al zielig in een hoekje pogingen te doen niet zeeziek te worden toen ik plots tumult hoorde en iemand riep “dat is die mevrouw haar man” … ze stonden in groep aan de reling te kijken naar iets dat ver weg in het water lag te dobberen… ja mijn nieuwbakken echtgenoot… tja het “lag” niet… het stond rechtop met strohoed en zonnebril op… water te trappen… onze bootsman… zo’n kerel die geboren en getogen is op en in het water... stond te lachen maar ik dus niet want manlief kon niet zwemmen… ik probeerde die kerel aan zijn verstand te brengen wat het probleem was… en in het Duits dan nog wel… en in mijn wanhoop heb ik de man praktisch over boord gekieperd… intussen was er een jongetje op een watermatras naar man gepeddeld en kon hij zich daar aan vasthouden tot de boot gekeerd was… toen ze hem aan boord hesen stond hij te showen als een bokser die net een match gewonnen heeft met zijn armen omhoog… mij bekeek hij niet eens… ik was door de commotie wel van mijn zeeziekte verlost… toen moest hij vertellen hoe hij in het water terecht was gekomen… tja de bootsman had aan hem gevraagd wie dat “schwarze mädel” was en of ze vrij was… behulpzaam als hij is was hij op de rand van de boot geklommen om te gaan kijken… toen door de golfslag de boot overhelde greep hij zich vast aan een ladder die tegen de wand hing… een ijzeren ladder… ladder en man samen het water in… toen we gingen slapen werd mijn moedige showman echter heel wat minder dapper en moest een borrel hebben om te kunnen slapen… die borrel heb ik hem wel gegeven maar wreed tegen mijn goesting want ik was nog niet vergeten hoe hij mij negeerde toen hij opgevist werd… de volgende dag probeerde ik man te overtuigen dat hij wel kon leren zwemmen aangezien hij al die tijd rechtop in het water stond MET hoed… zonnebril EN canvas schoenen zonder te zinken… zodoende… maar al mijn gevlei en gezeur hielp geen sikkepit… hij kan nog altijd niet zwemmen.

23-12-2013 om 12:05 geschreven door paz

23-12-2013 om 10:53 geschreven door ani

22-12-2013 om 08:57 geschreven door Natoken

22-12-2013 om 00:18 geschreven door Huismusje