Door allerlei omstandigheden ben ik al niet meer naar de koekenstad getrokken in zeker 8 maanden... ik snak ernaar nog eens gewoon te doen zoals vroeger en mijn vertrouwde winkels in te stappen om wat rond te neuzen... deze week vatte ik het plan op donderdag of vrijdag te gaan shoppen maar dat is weer glorieus in het water gevallen... woensdag kwamen de kinderen eten en... zoals elke huisvrouw weet... sta je dan uren in de keuken... dat staan was funest voor mijn rug en die begon terug op te spelen... niet erg dacht ik... ik ga vroeg slapen en ben morgen weer fit... ik had wel eerst een afspraak met de bank en was van plan daarna de tram op te springen... allee springen is wel wat overdreven... en stadwaarts te rijden... maar... toen ik in me in de badkamer optutte kwam 't manneke gruwelijk brullend de trap op gekropen... pijn in de onderbuik... en als die man pijn heeft kan zelfs een dove hem horen... na wat beraadslagen van hoe we die situatie gingen aanpakken besloten we toch maar het oorspronkelijke plan te volgen met als aanpassing dat ik na de bank niet naar de stad maar wel mee naar de huisarts ging... die constateerde na één blik op 't mannekes blote buik dat het hier om een liesbreuk ging... wij naar de dokter voor een echo en ja het was een liesbreuk... zelfs een dubbele... daarna naar de kliniek voor een afspraak met een chirurg... dat is dus morgen, vrijdag, en ik mag/moet weer mee... thuis even de uitslag van de echo bekeken en uitleg over liesbreuk operaties... et voilà we zijn weer vertrokken... adieu stad... wanneer ik je ooit zal weerzien weet ik nog niet... die rug wil ook maar niet beter worden n zitten of staan is een kwelling... ik heb en passant een voorschrift losgepeuterd van de huisarts voor kine... nu nog afspreken.

Ik ben het leven nog niet beu maar er zijn van die dagen dat ik het toch wel een ietsiepietsie zwaar vind.

Het houdt bij jullie ook niet op hé maatje? En ja.. sommige mensen klagen zo snel dat als het dan toch eens ernstig is ze niet altijd serieus genomen worden...Je zal je manneke zker goed verzorgen en in de watten leggen, zo kennen we jou! Succes met de ingreep of is die nu al achter de rug? En die koekenstad ... die loopt niet weg, zeker weten! Maar verzorg je rug hoor want dat is geen lachertje!! Dikke kus en knuffel

21-06-2014 om 18:29 geschreven door Natoken

't Is daar bij jullie wel veel ineens hé lieveke...Niet ongerust zijn over liesbreuk hoor; mijn lief heeft dat jaren geleden al doorgemaakt en hij vond het vakantie, eens de operatie achter de rug was(hangt natuurlijk wel wat van je instelling af ;) ). Maar die rug van jou is andere koek, ik hoop dat het met de nodige kine mag beteren! xxx

21-06-2014 om 09:58 geschreven door paz

Onder een ladder doorgelopen, of gestruikeld over een zwarte kat? Ze, en ik weet zelfs niet wie "ze" is, hebben het precies op jullie gemunt. Maar zie je nu, iemand die van natuur uit al kleinzerig is, wordt niet snel meer ernstig genomen. En dan blijkt het opeens toch serieus te zijn. Ik dacht dat liesbreuken voorkwamen bij mensen die plots iets waar optilden. Misschien loopt hij er al een hele tijd met rond, en breekt het nu echt door. In elk geval, laat ons hopen dat hij het er goed van af brengt. Hij zal wel een tijdje nog meer in de watten gelegd willen worden, maar daar zal jij wel  voor zorgen he. Hopelijk komt na regen, zonneschijn. Letterlijk en figuurlijk. Hou de moed er in lieve schat, verbijt jouw pijn, want zoals we Hubertje hebben leren kennen, zal hij wel heel, heel, heel, veel troost nodig hebben. Maar nee, met zo iets valt niet te lachen. Tussen twee bezoeken in, kan je toch ook even de stad in trekken, twee vogels met één schot. Mag ook wel he . Kus.

20-06-2014 om 14:53 geschreven door Ludovikus