Vandaag wil ik het eens over vriendschap en warmte hebben... er zijn van die dagen... zeg maar weken of maanden... dat je je verlaten voelt... de vrienden die je dacht te hebben zijn je vergeten omdat je een tijdje uit de circulatie bent... uit het oog uit het hart... en ik beken ook schuld... je wil wel bellen maar er komt iets tussen of je zal het straks doen en dan vergeet je het... enfin duizenden redenen om het niet te doen... 't manneke en ik zijn de laatste tijd niet meer met de club op stap kunnen gaan door onze gezondheidsperikelen... gisteren was het jaarlijks dinertje van de club en ik zag er eigenlijk wat tegen op... is dàt nu echt meegevallen zeg... ZE KENDEN ME NOG... ... en wat meer is ik kreeg van iedereen een dikke knuffel... en dat waren er gisteren 53 dus ik ben helemaal opgebloeid en klaar om de wereld tegemoet te treden.

Die wereld komt vandaag ons terras dichten... ik bedoel wel de lekken dichten en niet het hele terras... toen we gisteren thuis kwamen wachtte er ons een verlaat bericht op dat ze in plaats van maandag vandaag zouden komen... dus wij al heel vroeg uit de veren om die mannen deftig te kunnen ontvangen... kreeg ik even later een belletje dat ze maar eerst tegen de middag komen... en nu maar hopen en duimen dat het tegen die tijd niet weer gaat regenen.

Dat etentje was weer prima... het voer heel goed degusteerbaar... de wijn super... ach die wijn... ik had me voorgenomen heel voorzichtig te zijn vanwege mijn verdwenen galblaas en doordat ik nog moet ondervinden wat ik wèl of niet verdraag... dus in plaats van cava een fruitsapje als aperitief terwijl ik met jaloerse blikken naar het glas cava van mijn vrienden loerde... aan tafel enkele keren mijn lippen bevochtigd met de witte wijn die verrassend lekker was... maar dan die rode wijn... die was zooooooo lekker dat ik echt heel mijn voorraad karakter heb moeten boven halen om niet meer te doen dan lippen bevochtigen... de gesprekken aan tafel waren sprankelend zoals het bruiswater dat ik dan maar heb gedronken... in één woord het hele gebeuren was bevredigend en wat meer is... mijn "onthouding" heeft me een zalige slaap opgebracht... geen kater zelfs geen kleintje.

En nu ga ik verder zitten duimen opdat het niet zou gaan regenen.

Tof dat het " uitje" meegevallen is en ik weet net of een glaasje drinken echt kwaad kan hoor... Misschoen glaasje per glaasje proberen alhoewel .. ook zonder dat sprankelend vovht leek jouw avond geslaagd dus....En inderdaad soms is het wel zo uit het oog uit het hart maar dan denk ik dat het niet diep in het hart kan gezeten hebben...Nog een gezellig eavond en knuffel

21-11-2015 om 20:24 geschreven door Natoken

Er worden nog steeds aanslagen gepleegd. Krachtige huiszoekingen en controles. Mensen toch waakzaam blijven en door gaan met het leven van alledag. Denkende aan de nabestaanden die zitten nog in hun verdriet en verwerking. Er is een schuilplaats bij de Schepper. Naar eeuwige hoop, zekerheid en toekomst. Het wordt steeds vroeger donker. Het was helder en de zon heeft zich laten zien en is 9 graden. Het proeft frisjes aan.
LEVEN IS STREVEN NAAR EEN BETERE TIJD. Een aangename avond en een goed weekend. Hartelijk dank en gret.Wenst u bezoekers op uw bezochte logje reageer op een tegen bezoekjes. AUB Geen immorele en gruwelijke plaatjes plaatsen.

20-11-2015 om 16:55 geschreven door Patricia