Even een adempauze... zoon gisteren uit kliniek gehaald met pak en zak... dat is natuurlijk goed nieuws maar er zijn natuurlijk weer complicaties zoals gewoonlijk... zonder telefoon thuis zitten is niet echt simpel... er moet 2 x per dag een verpleegkundige komen om die wond grondig te reinigen en verzorgen... de gezinshulp moet verwittigd worden... een huisarts gezocht... etc. etc. dus heeft moeke haar smartphone te leen afgestaan zodat zoon zich kan behelpen... zoon belde zonet dat alles in orde gekomen is... een opluchting voor moeke die momenteel met de pootjes omhoog ligt (last van haar oude rugkwaal)... enfin we zijn nu toch even verlost van die dagelijkse tochten van en naar de dieren en de kliniek... tel je zegeningen moeke... hoe de genezing zal evolueren moeten we natuurlijk afwachten maar die wond is wel een kanjer... die loopt door tot halfweg zijn been en moet dagelijks 2 x een spoeling en een wiek hebben... griezel griezel.

Intussen genieten man en ik even van onze "tijdelijke" rust en kunnen we weer even voorzichtig plannetjes maken voor ons eigen leven... duimen maar... alhoewel... een van mijn duimen heeft ook al een krak (reuma) en moet ontzien worden... ik moet altijd kotsen als ik lees over "oud worden heeft ook zijn charme"... jawatte... charme... ammehoela... nog niets van gemerkt.

09-03-2017 om 23:37 geschreven door natoken