Na een nogal drukke week... moest 't manneke uitlaten... de kinderen voederen... de golf met mijn bezoek vereren... mijn kot van vuil ontdoen... een begrafenis bijwonen... intussen wat afspraakjes regelen... de was en de strijk bijhouden... heb ik eindelijk even tijd om eens enkele bedenkingen te spuien.
Niettegenstaande mijn aversie tegen Trump en zijn hele clan kan ik het toch niet laten om... het moment dat ik die lelijke kop zie... in te zoomen... waarom... omdat ik benieuwd ben welke onnozelteit die man weer uitkraamt... ik las net dat "Europa in verbijstering toekijkt hoe Trump als een olifant in een porceleinwinkel tekeer gaat" en zo is het maar... een dolle olifant die alles aanvalt wat hem stoort... alhoewel die man echt bangelijk is is hij toch een bron van vermaak voor mij... de keren dat ik mezelf dom vind is het een troost te weten dat er nog iemand is die nog dommer is en het toch tot leider van Amerika heeft gebracht... de man werd natuurlijk wel geholpen door de berg geld die hij in al die jaren heeft bijeen gesprokkeld maar toch... miljoenen mensen wachten nu bang af wanneer hij eindelijk die oorlog met zijn evenknie gaat ontketenen en niemand die die man tegen houdt... zijn medewerkers verlaten in bosjes hun job maar de rest blijft doof en blind voor dat rampgebied.
Het is mij een troost ook dat als ik soms domme dingen doe ik alleen er de gevolgen van draag... soms ook 't manneke natuurlijk als ik de maaltijd maar weer eens laat aanbranden maar die is dat ondertussen al gewend en proeft het niet meer... wat Trump doet is wel de hele wereld proberen te laten aanbranden en de oen beseft het niet eens... of zou hem dat gewoon worst wezen?
Zo hadden wij vroeger een buurvrouw die de meest beledigende dingen kon uitkramen... ze vond zichzelf heel wat en zag neer op het "plebs"... ik heb me jaren afgevraagd of het gewoon domheid of gemeenheid was... weet het nog niet... gelukkig is die buurvrouw naar een chiquere buurt verhuisd tot opluchting van velen.
Na dit zware denkwerk ga ik me verpozen met huiswerk... tot later!
|