Het leven is even wisselvallig als het weer... zo ook m'n gemoedsrust... donderdag was ik weer eens op stap met de club voor de hele dag... niettegenstaande de niet aflatende regen kon dat m'n goed humeur niet bederven... nee hoor... als ik met vrienden op stap ben moet er heel wat gebeuren voor m'n kin op m'n knieën hangt... we pletsten dus gezellig in de regen rond... bewonderden de stadhuizen van Lokeren en Dendermonde binnen en buiten... ook enkele kerken... zaten 's middags genoeglijk te smullen van een heerlijk maaltje overgoten met een nog heerlijker wijntje... als jullie ooit eens in Zele terechtkomen stap dan eens in restaurant Den Anker binnen... echt aan te bevelen... en plots tussen het hoofdgerecht en dessert in kreeg ik te horen dat een van onze oudste leden terminaal is... dat is wel even slikken... ik moet eerlijk bekennen dat de genuttigde wijn de schok ietwat verzacht heeft maar toch... de rest van de dag moest ik steeds aan G denken... een schat van een man waar ik vaak een babbel mee had als we op tocht waren... vrijdag lag er een doodsbrief in de bus... ik dacht direct aan G maar nee het was van een van onze andere leden die plotseling overleden was... weer een onaangename verrassing... 's avonds belde een vriendin uit ons vroegere fietsgroepje me op om me de laatste nieuwsjes mee te delen en vertelde en passant dat een van de fietsvrienden zwaar ziek is... pardaf... weer een stomp in de maag... die middag hadden we la mamma bezocht en we zien haar geestelijk achteruit gaan... verleden jaar was ze nog zeer helder maar elke week merken we het verschil... de hoofdverpleger van haar afdeling riep me voor een gesprek en vroeg me wat ze moesten doen... ze wil namelijk steeds zèlf van haar stoel in bed stappen en omgekeerd niettegenstaande het haar verboden is... er zijn 3 mogelijkheden... ofwel onder de pillen houden... of vastbinden in haar rolstoel... ofwel niets doen en het risico lopen dat ze een fatele val maakt... moeilijke keuze maar ik heb geopteerd voor het laatste... vastbinden en pillen zie ik niet echt zitten dus dan maar het risico... dat werd in haar dossier bijgeschreven en ik moest tekenen... als er iets gebeurt ben ik dus verantwoordelijk... zo zij het!!!

Dit alles maar om te zeggen dat m'n goed humeur op een laag pitje zat gisteren... trop is trop... wat ik me wèl heb voorgenomen... gezien de vergankelijkheid van het leven... is uit het leven dat mij nog beschoren is zoveel mogelijk vreugde te halen... ik heb 't manneke verwittigd dat hij niet moet proberen me tegen te houden want dit keer zal het hem niet lukken... ik ben altijd al wel een fuifnummer geweest maar was meestal aan huis gebonden door man en kinderen... op reis gaan met kleine kinderen vond ik niet zo leuk dus werd het in onze vakantie de ardennen of de zee... later zou ik m'n scha wel inhalen dacht ik... nu het wèl zou gaan krijg ik mijn huisband niet mee... ik heb me daar bij neergelegd maar wat andere uitjes betreft die laat ik me niet door de neus boren... men weze gewaarschuwd... vorige week ben ik met een vriendin naar toneel geweest zonder protest van zijn kant en de geplande blogmeetingen kregen ook geen commentaar te verwerken... bij de vorige uitstapjes die ik zonder hem deed stormde het nog... ik hoop dat hij eindelijk door heeft dat er aan mij toch geen eer te behalen valt... trouwens hij heeft ook zijn solo uitjes met de vrienden en daar heb ik nog nooit bezwaar tegen gemaakt... integendeel... lekker rustig thuis!!!

Lieve mensen allemaal... ik hoop jullie niet teveel verveeld te hebben... hoor ik daar niet iemand snurken... ach nee het is mijnen Buddy maar die er genoeg van heeft en een dutje wil doen... jaja venteke ik stop al hoor... tot de volgende aflevering blogmaatjes... doei!!!

28-11-2006 om 09:20 geschreven door vif

26-11-2006 om 16:50 geschreven door Ludovikus

25-11-2006 om 20:12 geschreven door bojako

25-11-2006 om 20:07 geschreven door huismusje/troubadoerke