Het leven is even wisselvallig als het weer... zo ook m'n gemoedsrust... donderdag was ik weer eens op stap met de club voor de hele dag... niettegenstaande de niet aflatende regen kon dat m'n goed humeur niet bederven... nee hoor... als ik met vrienden op stap ben moet er heel wat gebeuren voor m'n kin op m'n knieën hangt... we pletsten dus gezellig in de regen rond... bewonderden de stadhuizen van Lokeren en Dendermonde binnen en buiten... ook enkele kerken... zaten 's middags genoeglijk te smullen van een heerlijk maaltje overgoten met een nog heerlijker wijntje... als jullie ooit eens in Zele terechtkomen stap dan eens in restaurant Den Anker binnen... echt aan te bevelen... en plots tussen het hoofdgerecht en dessert in kreeg ik te horen dat een van onze oudste leden terminaal is... dat is wel even slikken... ik moet eerlijk bekennen dat de genuttigde wijn de schok ietwat verzacht heeft maar toch... de rest van de dag moest ik steeds aan G denken... een schat van een man waar ik vaak een babbel mee had als we op tocht waren... vrijdag lag er een doodsbrief in de bus... ik dacht direct aan G maar nee het was van een van onze andere leden die plotseling overleden was... weer een onaangename verrassing... 's avonds belde een vriendin uit ons vroegere fietsgroepje me op om me de laatste nieuwsjes mee te delen en vertelde en passant dat een van de fietsvrienden zwaar ziek is... pardaf... weer een stomp in de maag... die middag hadden we la mamma bezocht en we zien haar geestelijk achteruit gaan... verleden jaar was ze nog zeer helder maar elke week merken we het verschil... de hoofdverpleger van haar afdeling riep me voor een gesprek en vroeg me wat ze moesten doen... ze wil namelijk steeds zèlf van haar stoel in bed stappen en omgekeerd niettegenstaande het haar verboden is... er zijn 3 mogelijkheden... ofwel onder de pillen houden... of vastbinden in haar rolstoel... ofwel niets doen en het risico lopen dat ze een fatele val maakt... moeilijke keuze maar ik heb geopteerd voor het laatste... vastbinden en pillen zie ik niet echt zitten dus dan maar het risico... dat werd in haar dossier bijgeschreven en ik moest tekenen... als er iets gebeurt ben ik dus verantwoordelijk... zo zij het!!!

Dit alles maar om te zeggen dat m'n goed humeur op een laag pitje zat gisteren... trop is trop... wat ik me wèl heb voorgenomen... gezien de vergankelijkheid van het leven... is uit het leven dat mij nog beschoren is zoveel mogelijk vreugde te halen... ik heb 't manneke verwittigd dat hij niet moet proberen me tegen te houden want dit keer zal het hem niet lukken... ik ben altijd al wel een fuifnummer geweest maar was meestal aan huis gebonden door man en kinderen... op reis gaan met kleine kinderen vond ik niet zo leuk dus werd het in onze vakantie de ardennen of de zee... later zou ik m'n scha wel inhalen dacht ik... nu het wèl zou gaan krijg ik mijn huisband niet mee... ik heb me daar bij neergelegd maar wat andere uitjes betreft die laat ik me niet door de neus boren... men weze gewaarschuwd... vorige week ben ik met een vriendin naar toneel geweest zonder protest van zijn kant en de geplande blogmeetingen kregen ook geen commentaar te verwerken... bij de vorige uitstapjes die ik zonder hem deed stormde het nog... ik hoop dat hij eindelijk door heeft dat er aan mij toch geen eer te behalen valt... trouwens hij heeft ook zijn solo uitjes met de vrienden en daar heb ik nog nooit bezwaar tegen gemaakt... integendeel... lekker rustig thuis!!!

Lieve mensen allemaal... ik hoop jullie niet teveel verveeld te hebben... hoor ik daar niet iemand snurken... ach nee het is mijnen Buddy maar die er genoeg van heeft en een dutje wil doen... jaja venteke ik stop al hoor... tot de volgende aflevering blogmaatjes... doei!!!

25-11-2006 om 16:26 geschreven door Myette

Ik heb weer een drukke week achter de rug... zoals altijd in m'n leven komt alles in "golven" op me af... gaat het slecht... ja dan wil er ook niets niemendal meer lukken... het enige wat je dan kunt doen is je in een hoekje terugtrekken en wachten tot de bui over is... deze keer was het een "leuke golf" en dat betekent plezier... ik had al enkele afspraken geboekt enige tijd geleden en plots kwamen er van alle kanten telefoontjes om hier en daar te verschijnen... ik heb een peperkoeken hart en kan moeilijk iets weigeren dus offerde ik me maar op... en schoof ze tussen de andere afspraken... als je wat ouder wordt stel je beter niets meer uit... DOEN is de boodschap.

Eén van deze uitstapjes was naar het "Echt Antwaarps Theater"... ik kan best begrijpen dat sommigen daar hun neus voor ophalen... dat zijn dan de diepzinnige types... och ik had  ook wel zo van die momenten vroeger... toen ik nog pril en leergierig was... dat ik diepzinnig zat te peinzen over het leven en dan uitriep : "Moeder Waarom Leven Wij" maar er heeft me nog nooit iemand daarop een zinnig antwoord gegeven ... dus ik neem het leven zoals het komt... als het regent trek ik m'n haar over m'n ogen en wacht stillekes af tot de vlaag voorbij is en als de zon schijnt geniet ik er met volle teugen van... aangezien het soms meer regent dan zont moet je elke gelegenheid tot pret maken aangrijpen... toen ik jong was besefte ik dat niet tenvolle en stelde alles maar uit wegens "geen tijd" ... "geen goesting"... "zal het later wel doen"... ja ik wist toen ook wel dat ik ooit eens oud zou zijn en ooit eens zou sterven maar dat was nog hééééél ver van m'n bed... nu piep ik wel anders... ik hoor er enkelen denken : "Ai ai wat een oppervlakkig mens is dàt"... geen diepgang... maar dan vergissen ze zich toch een beetje... ik heb mezelf gewoon afgeleerd  te diep over sommige dingen na te denken... dat was in m'n tienerjaren en als jonge vrouw wel even anders... toen zat ik vaak te "navelstaren" ... heeft me niets opgeleverd... integendeel... je wordt er soms intens triest van... toen ik weer zo'n periode doormaakte dat ik het leven in het algemeen maar knudde vond heb ik totaal het roer omgegooid... ben de deur uitgestapt om allerlei activiteiten te ondernemen en ben er nog mee bezig... voel me nu heel wat beter in m'n vel.

Terug naar het Antwaarps Theater... niet Antwerpenaren zullen er misschien weinig van snappen want het is door en door volks... heb daar nog enkele typische uitdrukkingen gehoord waarvan ik dacht dat die terziele waren gegaan... nee dus tot mijn grote pret... ik hou van volks en van dialecten... nog zoiets waar veel mensen vies van zijn... ik dus niet... en niet alleen van m'n eigen Antwerps... Brussels op z'n ketjes vind ik zalig... eigenlijk elk dialect... zelfs die waar ik geen snars van begrijp... heb het altijd zo wonderlijk gevonden hoeveel verschillende uitdrukkingen er wel niet bestaan van een en hetzelfde ding... ik vind het wel spijtig dat onze jeugd dat niet meer kent... die gebruiken een uniforme zoutloze taal... op de chat is het cybertaal... en dat is dat... spelling is niet meer IN... en als men nog vaker de spellingsregels gaat veranderen is iedereen spoedig het noorden kwijt... ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig al een kompas nodig heb om m'n weg erin te vinden.

Maar nu ga ik even... heel even maar... wat huishoudelijk werk aanpakken... tot de volgende keer blogmaatjes!!!

21-11-2006 om 11:22 geschreven door Myette

MET DANK AAN BOJAKO


Danke Boke voor je hulp... eindelijk kan ik eens andere muziek op m'n blogje zetten!!!

18-11-2006 om 15:44 geschreven door Myette

Klik eens even op de kip!

17-11-2006 om 15:49 geschreven door Myette

MET DANK AAN VIFKE VOOR DE HULP MySpace Comments Graphics

16-11-2006 om 20:16 geschreven door Myette

Ben zojuist begonnen met m'n blogronde en heb...  omdat de B van Bojako bovenaan m'n lijst staat... haar laatste bijdrage dus ook eerst gelezen... en bingo... de herinneringen kwamen bovendrijven... dat GES syndroom waar ze het over heeft heb ik dus ook al jààààren maar wist niet dat het zo heette... nu ik het uit geleerde bron bevestigd krijg voel ik me een stuk beter... toen de kinderen ons kwamen vervoegen heb ik verkozen thuis te blijven... kinderdagverblijven waren toen zeker niet drukgezaaid en ik wilde m'n ouders niet opzadelen met de zorg voor 2 peuters... met één modaal loon was het niet bepaald grote luxe maar we kwamen rond en ik was er steeds voor man en kinderen... als thuiswerkende moeder heb je ook het voordeel je dagen te organiseren zoals je zelf wilt... heb je geen zin om de vaat te doen dan laat je die gewoon staan tot later... je doet je eigen zin en dat gedurende al de jaren dat je man werkt... maar... eens komt de dag dat manlief op pensioen moet... ik beken eerlijk dat ik niet bepaald stond te dansen van plezier toen het eindelijk zover was... beide kinderen woonden nog thuis... en dan plots zit je man de godganse dag thuis... loopt je voor de voeten... zit zich te vervelen... wil met je vrijen op alle mogelijke en onmogelijke uren... of de deur uit om ik weet niet wat te gaan doen... want hij is nu vrij en wil ervan profiteren... waar hij niet aan denkt is dat de vrouw niet op pensioen is en nog steeds evenveel werk in huis heeft... ik stelde toen voor eens naar de mini golf te gaan om hem bezig te houden... dat was direct een succes... we kwamen in contact met mensen die in een wandelgroep en fietsgroep zaten... dus wij op wandel- en fietstochten... allemaal heel leuk hoor maar als ik thuis kwam lagen de was en strijk me aan te gluren en... terwijl manlief lekker lui op de bank ging liggen kon ik het achterstallige werk te lijf gaan... wat met 2 kinderen in huis aardig kan oplopen... hij begon zich ook te moeien in het huishouden... mijn manier om de vaat te doen was niet de juiste... en waarom deed ik DIT en waarom deed ik DAT niet... ik ben nu bepaald niet begiftigd met een engelengeduld en het stormde dan ook regelmatig bij ons... na enkele weken stond ik op een ochtend op en duikelde terug neer... och... 't zal wel overwaaien dacht ik... niks van overwaaien... het werd langsom erger en erger tot ik gewoon niet meer alleen de straat opdurfde... dan maar naar de dokter die constateerde dat m'n bloeddruk op 19 zat... pillen gekregen... toen die op waren terug die duizelingen... weer pillen... de derde keer vroeg hij me wàt me eigenlijk dwars zat... waarop ik begon met te zeggen dat alles prima was bij ons thuis... geen problemen met de kinderen... alleen dat m'n man op pensioen was gegaan... ik moest niet verder vertellen want direct repliceerde hij dat dàt het probleem was... en weet je wat hij nog meer zegde... dat dit op de stress schaal gelijk stond met een sterfgeval in de naaste familie... dit voor het GES syndroom... nu hebben we ons min of meer... met de nadruk op "min"... aangepast maar die bloeddrukverlagende pillen slik ik nog steeds of de stoom komt bij tijden m'n oren uit... ik las dat Paz het heerlijk vindt haar ventje thuis te hebben... dat moet dan een extra super fantastisch ventje zijn want de meeste van mijn vrouwelijke kennissen denken er anders over... Boke ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt te hebben ingehaakt op jouw logje maar toen ik het las moest het me even van het hart... en nu ga ik nog even verder op blogronde... tot de volgende...

15-11-2006 om 21:37 geschreven door Myette

Heb al enkele dagen geen blogronde meer gemaakt wegens tijdgebrek... jaja dit mens was weer "de hort op" zoals onze noorderburen het zo plastisch uitdrukken... wij noemen het hier "op de lappen gaan"... als je het mij vraagt een al even idiote uitdrukking want waar slààt dat nu op... hoe lappen... welke lappen... wie kan het me eens uitleggen... enfin ik was weer druk bezig... denk nu niet dat ik me ga beklagen hoor... nee nee... ik moet zeer regelmatig "gelucht" worden met de nodige "begietingen" of deze plant kwijnt weg... voor die "begietingen" prefereer ik Duvel of een rood wijntje boven water... ben dus als plant niet zo best gelukt... alhoewel wie heeft er ooit aan plantjes gevraagd of ze niet liever een lekker biertje of wijntje zouden hebben... ga dat morgen eens vragen... je weet maar nooit!

Zaterdag en zondag was het golf... het ging dit keer om een plaquette en raad eens wie die heeft gewonnen... juist ja... IK dus niet... dat zal ook wel nooit gebeuren... ben helemaal geen competitiebeest... ik opteer voor het gezelschap en dat was beide keren uitstekend... heb me dus goed geamuzeerd en ben heel tevreden naar huis getrokken met m'n pot confituur... zondagavond was het onze kaartavond met de vrienden en het werd zoals gewoonlijk weer een dolle boel... er stond namelijk nogal veel wind en dat werkt sterk op m'n gemoed... dan doe ik zelfs nog onnozeler dan anders en dat hebben ze geweten.

Vandaag was een dag in mineur... donker en triest... ik had me juist voorgenomen eens lekker den Buddy te gaan vertroetelen toen manlief me klagend kwam opeisen om hem te helpen met die trapzaal... de ladder naar boven gezeuld... hij op de ladder boven het trapgat en ik in aanbidding naar hem opkijkend vol verlangen om hem de natte doeken te mogen aanreiken en zijn orders op te volgen... zie je het al gebeuren... ik heb er een stijve nek aan overgehouden... na zo'n 2 uren me te hebben staan vervelen kreeg 't manneke er genoeg van... het bovenste gedeelte was trouwens gedaan en we konden de ladder terug naar beneden dragen... dat is niet zo eenvoudig als het klinkt hoor... nee is een heel secuur werkje... die ladder is namelijk behoorlijk lang en er komt heel wat maat en paswerk aan te pas om ze al de hoeken om te krijgen... hij de ene kant en ik de andere... ook simpel maar... vermits 't manneke en ik nu eenmaal heel moeilijk kunnen samenwerken... we hebben nogal verschillende opvattingen over wat rechts, links, omlaag en omhoog is... werd het een soort trek-en duwwerk met het nodige commentaar erbij... uiteindelijk zijn we toch in de garage gesukkeld met die stomme ladder en ik hoop dat ding heel lang niet meer te zien verschijnen... wat wij in die trapzaal te zoeken hebben... wel... enkele jaren terug heeft man de hele trapzaal bekleed met kurktegels in parelgrijs marmereffect... hij heeft er volle 2 jaren op gedaan... stukje bij beetje... nu is m'n echtgenoot bepaald geen klusser en wat hem bezielde toen aan zo'n karwei te beginnen weet ik nog niet... IK heb het hem niet gevraagd... alleen moest er dringend iets gedaan worden... geschilderd of zoiets... het werd dus kurk... het is heel mooi geworden maar... op een dag kwam onze Poekie tot de ontdekking dat kurk echt het einde is om je nagels aan te scherpen... wat een ellende... eerst begon ze aan de hoeken... toen we die afdekten ernaast... toen we dat afdekten... enz. enz. zeer tot manliefs ongenoegen... toen we verleden maand de vloer van de overloop lieten beleggen met kurk besloot hij ineens alle muren eens na te kijken en de opengetrokken naden bij te werken... dan de kapotgekrabte plekken te repareren... een laag verse lak erover en dan maar hopen dat de kat vies is van de lakgeur... daarstraks hoorde ik hem ineens uit zijn slof schieten... hij betrapte Poekie juist toen ze haar nagels in de muur had geslagen... ze zit nu opgesloten in de living en ik hoop maar dat ze uit frustratie niet aan m'n leren bankstel gaat beginnen... zal best eens gaan kijken... tot de volgende blogmaatjes!!!

13-11-2006 om 00:00 geschreven door Myette

10-11-2006 om 00:00 geschreven door Myette

08-11-2006 om 21:20 geschreven door Myette

Zoals ik al eerder zegde gaat mijn humeur OP en NEER zoals een jojo... vandaag was het een OP dag... ik had gisteren zorgvuldig mijn weekplan opgemaakt want het wordt een welgevulde week... niet elke dag kermis... o nee... maar deze dag was voorbestemd voor m'n eigen genoegen... toen ik al vroeg vanochtend m'n lodderogen opentrok was ik op slag wakker... de douche in... haar wassen... verder toilet maken... even vlug m'n ochtendappeltje en koffie naar binnen werken en bibi was ermee weg... ribbedebie... de stad in... het was weeral enkele weken geleden en dus hoog tijd om me daar nog eens te laten zien... dat wordt dan winkel in... winkel uit... alles bekeuren... nog eens terug want dat truitje in vorige winkel was precies toch wel leuker en minder duur ook... ik ga jullie de details besparen maar het werd een vermoeiende maar ook heel leuke dag alhoewel m'n voeten er op het laatst zowat afvielen...  het was al aan het schemeren toen ik op weg naar huis was... op de tram huiswaarts heb ik zowaar zitten wegdromen want ik reed m'n halte voorbij wat betekende dat ik er nog eens een extra kilometer bij heb moeten stappen... onderweg kreeg ik een telefoontje van 't manneke die me vroeg of ik soms terug naar mijn moeder was gegaan... mijn aankopen zal ik morgen wel bekijken en aanpassen want eerlijk gezegd heb ik er nu de fut niet meer voor... ik zit en blijf ziten tot het tijd is om naar m'n bed te trekken... soms kan het leven best wel genietbaar zijn... morgen wordt het iets minder want ik moet op controle bij de dokter en als het meevalt met die bronchitis kan hij me eindelijk die griepspuit geven anders is het niet meer nodig... dan naar de golf en 's avonds de kat van Nico gaan halen en naar de dierenarts brengen om de hechtingen van haar operatie eruit te laten peuteren... woensdag zal ik waarschijnlijk opgeeist worden om mee te helpen voegen in onze trapzaal... bwah... vervelende karwei... donderdag is het de beurt aan de dermatoloog voor die vervelende bobbels... vrijdag wordt ietwat leuker gelukkig... het mag niet elke dag kommer en kwel zijn... jaja... dat is nu het leven van een oprustgestelde gepensionneerde vrouw... soms druk maar ik zou toch niet anders willen... met mijn duimen zitten draaien is echt niets voor mij... alleen voelt den Buddy zich wat verwaarloosd... daarom zit ik hem nu wat te verwennen en heb ik m'n tekst in het roze en rood gezet omdat hij die kleurtjes zo leuk vindt... nu nog wat mailtjes beantwoorden en de dag zit er weeral op... tot de volgende lieve blogmaten!!!

06-11-2006 om 20:23 geschreven door Myette

A couple preparing for a religious conversion meets with the

orthodox rabbi for their final session.

The rabbi asks if they have any final questions.

The man asks, "Is it true that men and women don't dance

together?"

"Yes," says the rabbi, "For modesty reasons, men and women dance

separately."

"So I can't dance with my own wife?"

"No."

"Well, okay," says the man, "but what about sex?"

"Fine," says the rabbi. "A mitzvah within the marriage!"

"What about different positions?" the man asks.

"No problem," says the rabbi.

"Woman on top?" the man asks.

"Why not?" replies the rabbi.

"How about doggie-style?"

"Of course!"

"Well, what about standing up?"

"NO!" says the rabbi....

"Why Not???" asks the man.

"Could lead to dancing!"

02-11-2006 om 17:53 geschreven door Myette

02-11-2006 om 10:07 geschreven door Myette

31-10-2006 om 21:13 geschreven door Myette

Wat ben ik toch een oen... had ik zojuist een ellenlang epistel in elkaar geflanst... druk per ongeluk per abuis op de verkeerde toets en foetsie... alles weg... m'ne scheut is nu gebroken en ik vertik het om helemaal terug te beginnen... trouwens ik ben kwaad op den Buddy... hij had me moeten verwittigen.

Sommigen van jullie hebben misschien al gemerkt dat je bij mij niet meer kunt stemmen... deed toch nooit iemand... en die beoordeling heb ik er ook afgezwierd... op een gegeven ogenblik stond ik op 69 % heel goed... ikke blij ende fier... begon al naast m'n schoenen te lopen van hoogmoed... toen was het plots nog maar 67... dan 65... dan 63... geweldig frustrerend... nu ben ik van nature al geen competitiebeest... dus wèg met die ondingen... mij zul je dus nooit in de top zien zitten... ik neem het nu rustiger op... sinds ik niet meer in de koers zit moet ik ook niet meer aan m'n conditie werken... haha... ik schrijf dus alleen als ik eens goesting heb zoals nu... niet dat ik iets speciaals te vertellen heb... dat niet... maar vandaag kreeg ik een onverwacht mailtje van een medeblogster die op m'n blog was verzeild geraakt en me even wilde zeggen dat ze het leuk had gevonden...wel zie... zoiets doet me geweldig plezier... dan krijg je het gevoel dat je toch niet tegen de muren zit aan te wauwelen... is zoals een gesprek proberen te voeren in je dooie eentje... hou je niet vol he... alleen vertelde die dame me dat ze geen reactie kon invoeren op m'n blog... zijn er nog mensen met hetzelfde probleem... en kan ik er misschien iets aan doen... instellingen aanpassen of zoiets... zeg het me a.u.b.

En na dit te hebben verkondigd neem ik afscheid voor vandaag... heb niets zinnigs meer te vertellen dus... bye bye en tot ziens.

30-10-2006 om 20:49 geschreven door Myette

23-10-2006 om 19:51 geschreven door Myette

De vorige dagen zijn heel kalm verlopen... slapen... eten... van eten gesproken... de katten en ik zijn aan 't bunkeren voor de winter... ik heb steeds maar honger... is eigenlijk geen echte honger maar trek in lekkere hapjes... 'k zal me toch moeten bedwingen want er is alweer een kiloke bijgekomen... mag niet... foei... aan de katten zie je ook al de winter aankomen... ze eten meer... verliezen haast geen haar meer... gelukkig want in de zomer vliegt de pels je om de oren... verder wat rondklungelen in huis... wekelijks bezoek aan la mamma... etc. etc... dus niets wereldschokkends.
 
Nee... ware het niet dat onze kaartvrienden ons hadden bewerkt om mee naar een bal te gaan... nu moeten jullie weten dat walsen en Strauss muziek nu niet bepaald in mijn bovenste la liggen... "jaja" zegden ze "maar ze spelen andere muziek ook hoor zoals rock-and-roll enz."... in onze vroege en latere jeugdjaren waren we fervente fuifnummers... altijd bereid een danske mee te pikken... nu nog eigenlijk maar er zijn niet zoveel gelegenheden waar je op onze leeftijd nog kunt gaan dansen... disco is uitgesloten... te lawaaierig... baancafes met orgel ook... te oubollig... die chique galabals zijn ook niet voor ons... we lieten ons dus overtuigen en trokken ten dans... ik weet nu ook wel dat ik geen tiener of twen meer ben maar toch... bij het binnenkomen zag ik alleen maar ouwe meneerkes en madammekes binnenschuifelen... hun baltenuekes uit de mottenballen gehaald... ik had eerlijk gezegd staan twijfelen wat ik zou aantrekken... me optutten of casual... het werd "beetje optutten maar niet overdreven"... de meeste heren waren in maatpak maar enkele liepen er wat verloren in smoking tussen... denkelijk door hun wederhelft opgejut... mijn wederhelft laat zich door mij niet opjutten... ik ben al blij als ik hem een das kan aanpraten... de vrienden zaten ons al op te wachten... flesje wijn erbij en de pret kon beginnen... nou moe... die pret begon al met een trage wals... echt mijn stijl... hihi... dan maar wachten op de volgende terwijl we ondertussen de verschillende dansstijlen zaten te bestuderen... die variëerden enorm... één koppel had de halve dansvloer nodig want met hun stijf uitgestoken armen maaiden ze iedereen omver... dan had je de "showkoppels" die recht van dansles kwamen... de volgende dans was een "rappe wals"... och here... ocharme... weer blijven zitten... dan een quickstep... hebben we gedaan... maar verdorie je moet toch blijven oefenen voor zo'n dingen hoor want ik kreeg al dadelijk kramp in m'n kuiten... dan weer wat walskes... enkele chachacha's... walskes... een jive waar we ons eens konden uitleven... wat "plakkers"... en zo verliep de avond zoetekes... ach het was niet echt vervelend maar toch niet voor herhaling vatbaar... nee hoor... oud of niet... zal mij een worst wezen... geef mij maar een leuk dansavondje met muziek waar ik me eens helemaal kan losgooien... toen de vrienden ons begonnen te pushen om mee naar het kerstbal te gaan heb ik me onder de tafel verstopt.

Na afloop stond ik even buiten wat na te praten met onze buren... de auto hadden we even wat verderop gezet... onderweg merkte ik dat de auto weg was en 't manneke ook... toen ik omkeerde kwam hij me straal voorbijgereden... bleef voor de ingang stilstaan... ik dus rechtomkeer naar de wagen toe... net toen ik er bijna was reed meneer door... straat uit... hoek om... wat doe je dan... dan maar tevoet naar huis he... was bijna aan de hoek toen hij me nog eens voorbijreed... maar dàn had hij me eindelijk gezien... en raad eens wiens schuld het was... tweemaal raden... niet die van hèm hoor... met bovenmenselijke inspanning heb ik m'n mond stijf dichtgehouden... geloof me m'n lippen doen er nog pijn van... toen we thuis aankwamen reden onze buren... die al vóór ons waren vertrokken... de straat in... man had hen in paniek aangezet om mij te zoeken... dus zij hadden blokjes rond gereden op zoek naar de verloren gelopen Myette... terwijl deze de straat niet uit was geweest... ach ach... wat een Strauss bal allemaal niet kan losmaken.

En nu ga ik braafjes nog wat diakes scannen... ik zou deze winter er toch willen doorgeraken... wat een job... was ik er maar nooit aan begonnen... ik wens jullie nog een fijne week en tot de volgende.

23-10-2006 om 14:48 geschreven door Myette

Vandaag weer een geweldig opwindende dag beleefd... om te beginnen mijn afspraak met de dermatoloog... ik had toch pillen gekregen om m'n allergische boebbels te lijf te gaan... bijna 2 weken heb ik krabloos doorgebracht... zat dan wel met een bronchitis maar allee... ik had dan toch één hand om m'n neus te snuiten en één hand om voor m'n mond te houden als ik weer aan het blaffen sloeg... zondag kwam er weer zo een geniepig jeukend ding opduiken... ik begon natuurlijk te sakkeren van : "ojee... amaaai... 't is ni waar he" en nog zo van die intelligente uitroepen... en ja 't was wel waar... na dat ene kwamen er hier en daar nog wat aanzetten... dan maar terug naar de dokter... die heeft me nu een andere pil voorgeschreven... en maar hopen dat deze gaat "pakken"...

Dat was dus het plezant deel van de dag... de rest was om je dood te vervelen... donderdag is poetsdag en vermits m'n hulp dan trouw komt opdagen ben ik wel verplicht dapper mee te werken... zij boven... ik beneden... ik kan dat meisje toch niet alleen laten wroeten terwijl ik lig te luiwammessen he... ik zal ze niet lang meer kunnen houden want ze is in verwachting... binnen 2 maanden stopt ze ermee en zal ik weer iemand anders moeten inwijden in de geneugten van het poetsen...

Morgen moet ik weer naar de huisarts... ik geraak maar niet van die dekselse hoest af... zal de griepvaccinatie meenemen maar of hij het me zal willen geven is nog te zien... maar voor de rest gaat het prima met me... dank U... hihi... oeps... er komt zonet weer een bobbel opzetten... ditmaal op m'n knie... de rechter voor als jullie het willen weten... zal maar weer efkes dat zalfke smeren... zo blijft ne mens aan de gang he...

Dit was het relaas van een doordeweekse dag ten huize van Myette die zich nu gaat terugtrekken om nog wat dingeskes op den Buddy uit te proberen... toedeloe en tot de volgende!!!

19-10-2006 om 21:35 geschreven door Myette

Even ontspannen... testje doen... klik dan op Betty

16-10-2006 om 20:06 geschreven door Myette

Niettegenstaande al m'n goede voornemens loop ik steeds achter met m'n "dagboek"... niet dat mijn wederwaardigheden nu zo denderend zijn maar ik wil jullie niets onthouden... tenminste... ik vertel nu ook niet àlles hoor... zouden jullie wel willen he...

Dus om op de zaak terug te komen... gisteren vrijdag was het weer eens een schitterende dag... na de gewone huishoudelijke klussen te hebben afgehaspeld was het weeral tijd om la mamma te gaan bezoeken... gezien het mooie weer maakten we er een wandeling van... toen we haar kamer binnenstapten wierp ze één blik op mij en barstte prompt in huilen uit... was me dàt schrikken zèg... zag ik er dan zó slecht uit... verleden week had ik namelijk verstek laten gaan omdat ik met koorts in bed lag... 't manneke was haar dus alleen gaan opzoeken... wat haar al de hele week door het hoofd spookte was dat er iets met me gebeurd was... ze had de vreselijkste scenario's in haar verbeelding opgebouwd... dat H haar was komen opzoeken was ze glad vergeten... sommige zaken herinnert ze zich heel helder maar andere gaan gewoon de mist in... heel de duur van ons bezoek heeft ze om de 5 minuten herhaald hoe ze zich gevoeld had en dat ze toch zo blij was dat ik nog leefde... zielig gewoon... ik kon er wel inkomen want soms heb ik ook zo van die onberedeneerde "voorgevoelens" en dan voel je je doodongelukkig... 's avonds zijn we even een "cinemake gaan doen" bij Cartoons... Mongolean Ping Pong... speciale film... duurde even voor het verhaal zich ontplooide... het was wel rustgevend... TE rustgevend zelfs want manlief viel erbij in slaap zodat ik het begin maar met 1 oog heb kunnen volgen... het andere gericht op hem zodat ik hem op tijd een por in zijn ribben kon geven... zo een film proberen te volgen is geen sinecure.

Vandaag zaterdag de hele dag thuisgebleven... huisklussen gedaan en op de PC gewerkt... niets interessants te melden tenzij het je oplucht te horen dat ik vandaag de hele berg zakdoeken heb gestreken die ik vorige week heb vuilgemaakt... het was hoognodig want ik stond op het punt m'n stofdoeken aan te spreken bij gebrek aan propere zakdoeken... oef... ik ben al helemaal klaar voor de volgende snotvalling!

14-10-2006 om 00:00 geschreven door Myette

Ik sta vaak versteld van mezelf... daar moet je zo oud voor geworden zijn om jezelf nog te kunnen verrassen... je moet het maar kunnen he... gisteren zat ik nog diep in de put... vond dat het leven toch maar niks was... niks dan miserie en ellende (of is dat hetzelfde)... jaja ik weet het wel... het sop was de kool niet waard of was het andersom... is ook niet belangrijk... jullie verstaan me wel... maar ik voelde me van god en klein pierke verlaten... hier thuis moet ik niet klagen want dat is tegen dovemansoren staan kletsen... dus dan maar wat op het blog gaan zeuren... dat lucht al een beetje op... en door alle medelevende en bemoedigende reacties voelde ik me plots stukken beter... bedankt lieve medebloggers... ik begin me weer wat mens te voelen... hoesten en proesten doe ik nog als de beste maar mijn morele toestand is met sprongen de hoogte ingeschoten... al bij al ziet het leven er nog niet zo slecht uit...
tja zo ben ik nu ... een jojo is er vergeleken niks bij!

Ik ga het deze week rustig houden... ben vandaag niet naar de golf geweest... heb lekker hier in huis wat rondgeklungeld en geklust... mezelf een restauratieve opknapbeurt gegeven... 't manneke was de deur uit en dan kan ik me in de badkamer terugtrekken zonder gestoord te worden... als er dan iemand aanbelt heeft die pech want ik geef niet thuis... telefoon wil ik dan nog wel eens goedgunstig opnemen... verder nog wat nostalgische oude foto's gescand... den Buddy ook eens een opknapbeurt gegeven want dat ventje verdronk in de rommel... handwasje gepleegd... plantjes liefdevol verzorgd... de kat geborsteld en uit dankbaarheid installeerde ze zich in mijn relaxzetel... wat dat beest bezielt weet ik niet... ik betwijfel soms of het nog wel hetzelfde beest is dat we 10 jaar geleden in huis haalden... die sprong nooit op de tafels of kasten... had haar vaste bescheiden plekjes... kwam nooit in onze zetels... maar nu... het enige wat ze nog niet doet is in de gordijnen klimmen... ik ben benieuwd wanneer ze daaraan gaat beginnen... ondertussen doe ik het wel... in de gordijnen klimmen dan... zou ze misschien in de menopauze komen want dan doe je soms van die rare dingen.

Las gisteren dat Sennet een proces heeft opgelopen omdat er in de mailgroepen links worden doorgegeven om illegaal muziek te downloaden... ik vraag me af waar het gerecht zich mee bezig houdt... precies of er zijn geen andere meer dringende zaken te behandelen... maar nee... oudjes pesten dat kunnen ze... wordt het niet eens tijd dat we een eigen partij gaan oprichten... er is er ooit eentje geweest WOW (woeste ouwe wijven) genaamd maar die heeft het niet lang volgehouden... als iedereen op sennet voor ons stemt halen we met gemak enkele zetels... dat is dan afgesproken... nu alleen nog een pakkende naam vinden... alle suggesties zijn welkom!!!

Met deze hou ik het voor gezien vandaag... mag me niet al te moe maken nietwaar... slaap lekker vrienden en tot de volgende.

PSke : Speciaal voor Madammeke alias Sjoeke heb ik een ander
           muziekske opgezet want Madammeke kreeg van het vorige
           de zenuwen... zo goed Sjoeke... anders zoek ik er wel een 
           ander hoor... uw wens is mijn bevel.

 

10-10-2006 om 21:43 geschreven door Myette