Ik dacht vandaag zo bij mijn eigen zichzelve... die achterwaartse salto was gisteren goed gelukt... waarom zou ik m'n grenzen eens niet verleggen... moet je steeds doen... alleen oppassen dat je niet te ver gaat en over de rand van de wereld duikelt... keek gisteren... tussen de boeiende afleveringen van Marokko en Algerije in... naar het laatste deel van een film over een in de woestijn gestrand vliegtuig... het schijnt mijn lot te zijn overal dat ietsje te laat te komen... heb het begin van die film gemist dus... de plot was dat de bemanning met de brokstukken van de vlieger een nieuwe bouwden... voor de nieuwsgierigen hier... het is hen gelukt en ze zitten nu veilig thuis... ik stond weer ietwat mistroostig naar buiten te turen... zag vanalles door het luchtruim vliegen... die storm wordt erger in plaats van minder zoals ze ons gisteren beloofden... dacht toen in mezelf... ja waar anders... vliegen moet toch plezant zijn... waarom zou ik dat niet kunnen... met deze wind moet dat een fluitje van een cent zijn... gewoon op het terras gaan staan... vleu... pardon armen spreiden... een hupsprongetje maken en me laten meedrijven door de wind... ik stond al haast buiten toen man weer roet in m'n eten kwam gooien met de vraag of we vandaag nog gingen eten... wie denkt er nu aan eten als je met van die grootse plannen in je hoofd zit... om hem te doen zwijgen eventjes enkele boterhammen in zijn mond gestopt... en toen ik toch bezig was in de mijne ook maar... dan was dat ook achter de rug... nu wacht ik enkel op nog meer windsterkte want met die boterhammen en de koffie erbij zal dat nodig zijn denk ik... dus nog even geduld schatjes... morgen hoor je of het me gelukt is... hoor je niets tja dan is het mislukt en lig ik bij de andere skeletten in m'n tuin.

14-03-2008 om 14:51 geschreven door paz

13-03-2008 om 00:44 geschreven door huismusje/troubadoerke

12-03-2008 om 16:43 geschreven door Ludovikus

12-03-2008 om 15:11 geschreven door Natoken