Jullie weten het al. Eén maal per jaar schrijf ik een blogartikel in ons dialect, kwestie van dat niet verloren te laten gaan.
Voor de ‘aangespoelden’ is dit een gelegenheid om zich nog beter te integreren. Pikt er hier en daar maar een woord uit. Het staat goed als jullie die uitspreken in een winkel of tegen de postbode ... als dat zelf nog Westendenaars van geboorte of van opvoeding zijn!
De lezers van buiten de gemeente zullen daarna misschien een beetje beter wegwijs geraken in ons koeterwaals. Veel succes!
De Westendenaars roep ik op om mij eventueel te corrigeren. Ik zou er dankbaar voor zijn.
Hier gaan we dan!

Wa vienje gieder van d’uppalienge van junder keuknofvol of restofvol, van tpapier, de bliksjes, tgroen en aal de reste?
Vienje gieder daan ze genoeg roendkommn?
Dat angt nateurlik of va je gezinstoestant.
In uus dorp kommn z’iedre weke de bruune zakkn aaln, de diessendag te vroegste ten achtn.
Kommn ze bitje up tied, volgens junder?
En de pries van u zak? Scheurn ze bie junder ook zo gemaklik?
Alles moe goeët gesorteerd zien, é!
En de meeëwn? Pekkn dedeze ook junder zakkn oopn?

En nie buutenzettn de navond vantevoorn, wi.

En je ku nog assan no tcontainerpark rieën ook, é. Wa betaal je doa? Uneuro is nie te vele, hé?
En is da goeët gorganiseert? Zien ze doa u bitje vriendlik, no junder gedacht?
En zien dopeniengseurn no junder goeste?

Me betaaln ieder joar 50 euro milieubelastiengn. Vienje gieder da tevele?
Oje je nage geschoorn et of je gas ofgedoan et, viengkik dadd’u goe zake daje de zoaterdagvornoene jun ofvol ku kwiet graakn in Westende-dorp op tpling an de kerke of in Lombardsiede an tvoetbalpling of moenk zeggn an tstadion?
Oju gesnoeid et, e je stoat doa met takkn die grodder zien dan 25 centimeters mo klinder dan twi meters, gin boomstroenkn, é, ewe biend ze toen mo thope en ze goan ze kommn aaln, twi keeërn in moarte en twi keeërn in oktobre.

De blauwe zakkn dieën voe de pee-dee-im, das d’ofkortienge voe plastiek, drankkartongs en metaaln verpakkiengn. Dus nie voer isimo (piepschuim in tschoan vlams) of alluminiom, anders zoetda pidam noemn, é.
Dedie die dat ovaaln begun snuchtens vroeger te werkn want ze kun dral stoan van te zeevn.
En nie doeën lik ieroender, hé!

Junder gloazn flesschn en gloazn potjes, witte en gekleurde, (nie missn van gat, hé) briengje gieder toch ook no de glasboaln, zeker? Oje doa roend weunt, makt da zeker vele leevn? Voa den achten snuchtens en achter den achten savens mag je doa wel nietn insmietn. Mo ja, jetrassan die doa nie achter kiekn. En tliggn doa soms glasschervn roend, hé. En vele meeër ook nog! Dat is gevoarlik voe de bandn van junotto, é?
Witje gieder dat er nu ook al oendergroensche bestoan. In Brugge bievoorbeeld. (ieroender rechts)
En ze zeggn ton dat de Bruggeliengn zot zien! Amai!

          

En ja, deris nog u nieuwigheid, é? De oendergroensche betaalofvolcontainers. Datis voer oje je zakkn nie up tied e kunn buutenzettn of oje die dag nie tuuswoart of oje up reize wilt goan. U noave neuro voe 30 lieters, dat is nieks é, e je nofvol moe zêfs nie in u zak van de gemeeënte zittn. Tstoad eeën op tpling rechtover de kerke of anders moe je mo toetan de kalliedries of no de diek rieën?

En … dur nieks neffens smietn, ej tgoort?

Oje alle dagn u gazette leest met in twiekend u dikke bielage en oje drie keeërn per weke reclamebladjes in je busse gepropt kriegt, verzamel j’u geeële noop papier. Gin noad, ze kommn twi keeërn per moand tpapier en tkartong upaaln. Zorg junder dermo voarn dattin u kartongdoze zit die goed toegeboengn is of makter u paksche van met u koarde roend, anders woait dat ovral in troende en ligt de stroate vul met gazettn en reclaamtjes. Behangpapier is ook papier, é, mo da mag nie, wi.

Je gieder toch gin spriengstoffn of radioactieve stoffn, é? Toch we? Awe de deze ku je mo moeilik kwiet graakn! Je moe ze mo bie joen tuus upsloan. Of DOVO loaten kommn! Tzêfste voe goazeflesschn. Mo dedeze kujook no de buutagoazeverdeeëler briengn.

          

Ander kleeën gevoarlik ofvol lik moteurolie, battrieën, verve, kwik, kuusproduktn, enzovoart ku je no tcontainerpark briengn of meegeevn met de chemokarre die vier keeërn per joar an de kerke stoat. Kiek mo op den uphaalkalendre.

          

En ton ejje nog tgrof uusvuul; elektrieke toestelln, compjoeters, metaal. Oje je nuus ofbrikt moe je we nie met je steeën ofvol no tcontainerpark goan. Tzien dovoorn unaantal dagn per joar vorzieën mo je moet dat aanvraagn daan ze da moetn kommn aaln. Letop é, das nie voe nieks é.

Vertaling van sommige woorden uit de tekst
http://users.skynet.be/Stam/lefevere/Blog/DialektWestende.htm

12-03-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Eerlijkheidhalve moet ik toegeven dat ik het restaurant-taverne ‘La Belle Epoque’ op de Zeedijk 58 in Middelkerke niet kende. Uiteraard wist ik dus ook niet dat het al zestien jaar uitgebaat wordt door ene Daniëlla en ene Eric.
Tijdens het TV - zappen op 21 februari 2012 maakte ik er kennis mee via de vijfde aflevering van “Chef in nood”, één van die vele kookprogramma’s, die we heden ten dage (om het met een toepasselijk werkwoord uit te drukken) voorgeschoteld krijgen. Vooral VTM schijnt er maar niet genoeg van te krijgen.

Ik kende natuurlijk wel de villa ‘Cogels’, het gebouw waarin het restaurant gevestigd is en dat perfect gelegen is op de zeedijk.
Ze werd rond 1900 gebouwd in opdracht van de Antwerpse baron Cogels. Na de aanleg van de zeedijk in 1898, was het één van de tweeëndertig dijkhuizen en hotels die er in die periode verrezen. Een groot deel werd tijdens de Eerste Wereldoorlog vernietigd om nadien weer opgebouwd te worden. In 1978 werd de ‘Villa Cogels’ als eerste beschermd. Of toch een deel er van. Op het moment van de bescherming was al een bouwvergunning verleend voor een nieuwbouw. De gevel moest bewaard blijven, daarachter mocht de projectontwikkelaar zijn zin doen. Resultaat is het meest surrealistisch beeld van de Belgische kustarchitectuur: een mooie arduinen façade met loggia, art-nouveausierelementen, vergulde opschriften, lijsten en borstweringen, met daarboven vier monotone bakstenen appartementenlagen. Ik meen mij te herinneren dat men er destijds alles aan gedaan heeft, tot bidden toe, opdat die gevel toch maar zou omvallen, maar helaas. Het werd dus maar een architectonisch gedrocht.

Maar goed, ik wou het hier eigenlijk over gastronomie hebben, niet over architectuur…

Even voorstellen
Op 18.12.2011 publiceerde ik een blogartikel ‘Hoe lekker kan men in Middelkerke eten?’ Ik gaf daarin de waardering weer van onze kustrestaurants volgens ‘Michelin’ en ‘Gault Millau’.
Jullie zullen daarin ook het restaurant ‘Le Fox’ in De Panne terugvinden, dat bekroond werd met twee Michelinsterren en een 16 op 20 score van Gault Millau.
Stephane Buyens is er de chef. Hij is voorzitter van de ‘Meesterkoks van België’ en ontpopt zich stilaan tot mediakok. Is dat positief of niet ? Volgens één van de geraadpleegde websites zou zijn keuken daaronder niet te ‘leiden’ hebben. Nochtans hebben de meesters Bloes mij in de lagere school geleerd dat het ‘lijden’ (met gestipte ij) moet zijn als je het in het West-Vlaams uitspreekt als ‘lieën’. Maar goed …

Buyens heeft het koken van zijn moeder Denise geleerd. ‘Mamakoken is koken met buikgevoel’. In ‘Le Fox’ is zij het die nog steeds elke dag de garnalen pelt. ‘Zij is daarin een kampioene’, vindt haar zoon! Zou zij dan de enige zijn die deze kunst meester is? Of betrouwt de chef enkel zijn moeder? “Ik doe het voor mijne zoon en hoe zou hij anders goeie garnaaltjes hebben in zijne Le Fox”, zegt moeder.

Zoals enkele andere mediakoks, Peter Goossens voorop, is Stéphane niet gespeend van een hoog gehalte aan meerderwaardigheid ten opzichte van minder begaafde (?) of minder succesrijke collega’s.

Wat heeft VTM op het oog?
Die maken natuurlijk programma’s met de bedoeling zo hoog mogelijke kijkercijfers te halen.
Het minste wat men kan zeggen is dat enkele van die uitzendingen die met koken en restaurants en hotels te zien hebben, niet steeds aflopen zoals men beoogd had. Denken jullie maar aan ‘Mijn Restaurant’ en aan ‘Hotel Westende’ (van VT4).

Met ‘Chef in Nood’ wil men slabakkende restaurants een tweede adem geven. Stéphane Buyens werd ingeschakeld om te verhelpen aan de talloze redenen waarom een horecazaak niet draait zoals het zou moeten en niet de vooropgestelde resultaten behaalt. De uitbaters die er middenin zitten en vaak het bos door de bomen niet meer zien, worden door hem met hun neus op de feiten gedrukt.
Zijn methode wordt als volgt beschreven: “Zes weken lang doorkruist hij Vlaanderen om horecazaken die hun glans verloren hebben weer op de culinaire kaart te zetten.Met zijn scherpe visie, pure smaak en inspirerende ideeën helpt Stéphane de restauranthouders aan een nieuwe toekomst te bouwen. Dat doet hij à la carte. Om de pijnpunten bloot te leggen en te ontleden, proeft Stéphane van de keuken, evalueert hij de bediening en inspecteert hij de andere facetten zoals het interieur, de netheid … en de uitstraling en voorkomen van de uitbater.Vervolgens stelt hij een actieplan op en pakt hij samen met de eigenaars en het personeel de diverse problemen aan. De ene keer zal hij het restaurantconcept volledig omgooien en de menukaart helemaal aanpassen, de andere keer zorgt hij dat de kok bijscholing krijgt of organiseert hij een teambuilding als hij merkt dat de communicatie tussen keuken en zaal stroef verloopt. Hij zorgt er ook voor dat de bediening op punt wordt gesteld, dat het interieur een facelift ondergaat en dat er publiciteit wordt gemaakt voor de nieuwe start.Tijdens het ganse traject luistert, begeleidt en moedigt Stéphane de restauranthouders aan vanuit zijn allesoverheersende passie voor koken en de horeca. Als een goede coach leeft hij mee en heeft hij aandacht voor de emotionele reacties bij het blootleggen van de problemen en het doorvoeren van de veranderingen.”

Dat klinkt dus wel zeer verdienstelijk!!

Waarom leent de hotelschool van Koksijde zich tot zo’n programma?
Reclame voor een bedrijf, op TV dan nog, is altijd graag meegenomen.
Zou het kunnen dat ze op die manier ook willen aantonen dat wie hun hotelschool niet gevolgd heeft, niet kan koken?
Hebben ze anderzijds geen schrik dat de kijkers de indruk krijgen dat men chef kan worden mits wat goede tips te krijgen? Of een korte cursus volgen? Natuurlijk wil de chef van ‘Le Fox’ niet aantonen dat een paar lessen door hem gegeven, van een heel doodgewoon restaurant een sterrenrestaurant kunnen maken? Die indruk zullen sommige kijkers nochtans krijgen. Mocht dat zo zijn, moet de hotelschool dan niet afgeschaft worden?

Stéphane Buyens bezoekt ‘La Belle Epoque’
Daniella ‘die nog nooit gekookt had voor de chef van een tweesterrenrestaurant’ was toch wel wat zenuwachtig vóór de ‘inspectie’… En terecht, zo zagen we daarna.
Buyens vond het interieur allesbehalve en ook van de spijskaart was hij helemaal niet onder de indruk.
Hij oordeelde dat ‘men geen enkel risico genomen had’ en dat bij verschillende schotels had moeten vermeld worden welke groenten men daarbij op zijn bord zou krijgen.
Hij vond de kaart zelfs niet sympathiek omdat er in het rood op vermeld stond dat voor een bepaald gerecht het principe ‘Eén tafel, één menu’ van toepassing was. “De mensen hebben dat niet graag!!”
Omdat ‘La Belle Epoque’ een visrestaurant is, koos hij voor vis: één tomaat met garnalen, gebakken pladijsfilet en een halve portie mosselen in roomsaus.
De garnalen moesten het al onmiddellijk ontgelden: “Je zit hier te kijken op de zee en je krijgt verdomme brolgarnalen op je bord.” De schaaldiertjes waren namelijk niet zelf gepeld… niet omdat noch chef noch patron daar geen tijd voor hebben (zoals Daniëlle vooraf beweerde) maar omdat geen van beide er enig benul van had hoe je dat doet… en dat voor mensen die al 16 jaar een visrestaurant openhouden aan de kust.
Buyens: “Zeg me niet dat jullie geen tijd hebben om zelf te pellen, want jullie hebben wel tijd om tien keren over en weer te lopen met een koffie die 2 euro kost”.
De pladijsfilet kreeg het nog harder te verduren: “dat moet croustillant, krokant zijn, zo lust mijn kat dat heel graag, maar ik ben geen kat”.
Wie nu gedacht had dat de mosselen misschien genade zouden vinden in Buyens’ smaakpapillen, die kwam aardig bedrogen uit: “maar dat zijn geen mosselen in roomsaus!” De chef in de keuken en de patron hadden elkaar toch wel verkeerd verstaan, zeker? Na vervanging was het de roomsaus zelf die niet door de beugel kon: “maar, dat is geen roomsaus, dat is half afgeroomde melk! De grootste miserie van mosselsaus die ik ooit in mijn leven gezien heb! Daar kan je niets mee doen!”

De debriefing was pijnlijk: Daniëlla vroeg zich angstig af ‘Was er dan niets goed?’.
De inspecteur was ‘echt teleurgesteld’. Hij vond namelijk alles ‘echt zwak’: kader, kwaliteit van het eten en de bediening.
Eén schamele troost: Buyens vond dat er geen enkel goed restaurant is in Middelkerke.
Dat zullen zijn collega-chefs, die ook afstudeerden aan de hotelschool in Koksijde, vol ongeloof aangehoord of later vernomen hebben: Patrick Noël van ‘La Marquise’ in Westende, Maxim Renty, …

De opleiding: garnalen pellen, karnemelksmeus en mosselen ‘Denise’
Na het afbreken tot op de grond van de prestaties van de uitbaters, moest daarna één en ander weer opgebouwd worden. "Eric moet in de toekomst groenten gaan kopen!!”
Stéphane kon er niet bij dat Daniëlla zich niet culinair laat inspireren door de heerlijke producten van de Noordzee: “de zee is jouw tuin en je moet de producten ervan ontdekken en leren gebruiken."
Stéphane had er zelfs zijn moeder bijgehaald om de patron garnalen te leren pellen.
Moeder Denise: “Als een restaurant niet zelf pelt, dan worden de garnalen met bloem bestrooid, naar Marokko gestuurd om daar gepeld te worden en zo krijg je die hier dan op je bord.”
Toen werd een nieuw gerecht uitgevonden: “mosselen Denise”. Zoals de lokale chef het al zestien jaar gedaan heeft, dat vond moeder maar niets: “Je kunt op veel manieren mosselen klaarmaken, maar zo heb ik het nog nooit gezien.” De uitbaters voelden zich uitermate gelukkig dat een tweesterrenrestaurant hen dat recept bezorgde! Wat is een kinderhand toch rap gevuld!
Daniëlla moest zelfs leren aardappelpuree klaarmaken: “Karnemelksmeus met garnalen moet juist zurig genoeg zijn en niet vergeten: proeven, proeven en nog eens proeven!!” Begrepen, chef??
Als Daniëlla zegt dat ze eigenlijk niet weet hoe het moet smaken, dan is dat voor haar ‘keukenhulp Stéphane die haar een boost geeft’ duidelijk: “je proeft dat dit van de chef is!”

Les in de hotelschool in Koksijde
Eric (voor het zaalwerk) en Daniëlle (voor het koken) moesten toen in de hotelschool proberen indruk te maken op een team van deskundigen. Ik begrijp zoiets niet. Eerst en vooral werden ze daarbij geholpen door personeelsleden van de school zelf, maar in de ‘Belle Epoque’ wordt toch niet gekookt voor chefs en voor Michelin - inspecteurs, maar voor gewonen klanten, die vaak al tevreden zijn dat ze Lotte niet met kabeljauw verwarren en die dikwijls niet in staat zijn een passende wijn bij een gerecht te kiezen?

Waarom dus die show in Koksijde?

De opening
De opening van de mooi opgeknapte zaak met bijgewerkt personeel, was een evenement op zichzelf: rode loper, Belgisch lint doorgeknipt door de burgemeester, het koninklijk paleis zou het niet beter gekund hebben.

Waarom Eric er absoluut als een pinguin moest uitzien en niet gewoon een gewone grijze outfit mocht dragen, dat begrijp ik niet. Iedereen vond dat hij er ‘stralend’ uitzag, een ‘totaal andere man’. ‘duidelijk deugd gehad van zijn mental coach’.

Moeder Denise had haar beste wensen met de zoon meegegeven: “Zorg dat ze het goed doen bij de opening.”

Wordt de restaurantnaam ‘La Belle Epoque’ nu gewijzigd in ‘Mosselen à la Denise’?
Of mag chef Daniëlla nu naar sterrenchef Stéphane telefoneren als ze Salimboca van tarbot met een jus van eendenlever of toast kannibaal van rauwe langoustines en gekonfijte tomaat of een toets van Gold Belgium kaviaar wil klaarmaken?
Worden de prijzen nu op het niveau van ‘Le Fox’ gebracht?
Neen, alle gekheid op een stokje, maar waarom werd het restaurant niet op zijn eigen niveau voorgesteld, verbeterd met enkele tips van Stéphane?
Zelfs op de openingsdag scheen Buyens nog onmisbaar te zijn! En hij liet het ook voelen! Daniëlla was hem zeer dankbaar ‘zelfs al krijg ik onder mijn voeten’.

Besluit
Deze uitzending van ‘Chef in nood’ zal de ‘Belle Epoque’ waarschijnlijk geen windeieren gelegd hebben. Voorlopig althans. Ik wens hen trouwens veel succes!! De uitbaters moesten daarvoor wel door het stof kruipen voor chef Buyens, onder het mom van “je kan geen omelet bakken zonder eieren te breken”. In de taal van moeder Denise luidt dat: “Je kunt op veel manieren een omelet bakken, maar zo heb ik het nog nooit gezien.”

Bronnen
Foto Willy Vereenooghe, bron: www.erf-goed.be
http://vtm.be/chef-in-nood/nieuws

05-03-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Gelukkig hebben ze nu in Middelkerke een marktplein!!
In de loop van de voorbije week kreeg ik een alarmerend telefoontje … “ze zijn het marktplein in Middelkerke weer aan het afbreken!!”
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik eigenlijk niet zo verbaasd was. Ik dacht dat het bestuur eindelijk ingezien had dat ze wat (!) overdreven hadden.
Die luifels zijn inderdaad overbodig. Je kunt er niet onder schuilen want het is eigenlijk geen dakbedekking. Mooi zijn ze evenmin! Van het door Michel Landuyt aangekondigde ‘Naar Frans model’ is helemaal niets in huis gekomen.
Trouwens, tegenwoordig worden grote tenten ingezet als er ook maar enige kans bestaat dat het gaat regenen of sneeuwen. Hieronder zien jullie wat ik bedoel: toch natte voeten onder een luifel!

          

          

Kiss-and-ride … en niet betalen!
Wat ik ook reeds voorspeld had: de Kiss-and-ride- zone is een ordinaire parking geworden, die gebruikt wordt om niet te moeten betalen in de ondergrondse parking. Wie me niet gelooft moet, onder andere, maar eens de rechtse foto hierboven bekijken.

Moet de wekelijkse markt echt verhuizen naar het marktplein?
Het woord zegt het zelf: een markt wordt gehouden op het plein met die naam.
Het gemeentebestuur wil dat laatste wel omdopen naar ‘evenementenplein’, maar volgens schepen Maesen wil hij gewoon de afspraken nakomen: de markt op het marktplein en niet langer in de Kerkstraat!
Ik begrijp één en ander eigenlijk niet goed.
Het gemeentebestuur voert een enquête uit bij de marktkramers om te vernemen wat zij ervan vinden.
Ik versta al het waarom van die enquête niet! Het is toch altijd de bedoeling geweest om naar het marktplein terug te keren, of niet?
Als de navraag dan als resultaat oplevert dat ALLE marktkramers liever in de Kerkstraat blijven, dan houden ze daar toch wel geen rekening mee, zeker!
Vraagt men zich ook af waarom die marktkramers dat willen?
Vinden zij het gezelliger in de straat, komt er meer volk omdat het marktplein wat buiten het centrum ligt?
Wat denken de handelaars van de Kerkstraat? Ik neem maar aan dat in het krantenartikel de Kerkstraat en de Leopoldlaan verwisseld werden. Dat de handelaars de markt uit hun straat willen, daar heb ik mijn twijfels over. Hoe meer handelaars, hoe meer handel, heb ik altijd gehoord!

Nog meer sfeer in de gemeente!
Ik heb het al vaak gehad over de slaapkamer-nachtlampen die overal verspreid staan in de gemeente. Te vaak, ik weet het, maar ik word steeds weer verrast met nog meer sfeerverlichting. Naast de de paarse op het Westendse kerk- en marktplein, de gele op het Marktplein en de witte in de Oostendelaan, heb ik er nu ook rode opgemerkt in de Portiekenlaan!

Met ‘Westendse Blik’ naar de gemeenteraadsverkiezingen in oktober 2012
Het zal jullie wel niet verwonderen dat ik van plan ben extra veel aandacht te besteden aan de komende gemeenteraadsverkiezingen.
Om mezelf en jullie in gang te lopen, zal ik in maart, april, mei, juni, juli en augustus maandelijks een artikel brengen om dan in september – oktober in te spelen op de actualiteit. Ik hoop met jullie dat het er spannend aan toe gaat. Waarover ik het zo allemaal zal hebben?
Natuurlijk over de ‘verwezenlijkingen’ van de huidige meerderheid, zowel Open VLD als Progressief kartel. Ik zal heel zeker ook de al dan niet gemeende onenigheid tussen de meerderheidspartners’ uitspitten. De samenstelling en de kwaliteit van de ingediende lijsten zal natuurlijk eveneens een belangrijk onderwerp worden. Stoere uitspraken van kandidaten zullen heel zeker niet ontsnappen aan mijn kritische aandacht.

Bron
Artikel ‘Het Nieuwsblad’ van Dany Van Loo van 18.02.2012

27-02-2012, 08:16 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Wat is het gemeentebestuur van plan?
Op 27 maart 2011 verscheen mijn blogartikel ’Hevig stormen in Middelkerke? Dat gebeurt toch maar om de 250 of zelfs om de 1000 jaar!’ Het staat in de categorie ‘Strand’, in de linkse kolom van deze blog.
Ik wil er de voorafgaande lectuur van aanbevelen om hier niet in herhaling te moeten vallen met een uitleg over de bescherming van onze dijken tegen zware stormen en over de voordelen van bredere dijken.

Op 8 december 2011 las ik in ‘Het Nieuwsblad’ dat het gemeentebestuur, of met andere woorden Michel Landuyt en Janna Opstaele, de dijken van Westende en Middelkerke, over een afstand van vier kilometer, tien meter breder willen maken.
’Samen met de Vlaamse overheid zullen we aan de geplande ingrepen een toeristische en economische meerwaarde geven. Dat gebeurt via een zogenaamde golfdempende uitbouw, die grotendeels door de gemeente zelf zal betaald worden. De dijk wordt daardoor niet alleen veiliger, maar ook mooier en met ruimte voor tal van bijkomende functies. Zitbanken, herkenningspunten en een sfeervolle en milieuvriendelijke verlichting zullen het geheel aantrekkelijk maken. Om het directe contact met en het prachtig uitzicht op de zee te versterken, komt er een uitkijkpost ter hoogte van het casino. We zullen ook in- en uitritten voor ondergrondse parkeergarages voorzien zodat de gemeente die in een latere fase kan aanleggen. Er komt ook een stormmuur rond het casino.
Horecavoorzieningen op het strand zijn eventueel ook mogelijk. De gemeente zal nu samen met de Vlaamse overheid een ontwerpprocedure opstarten. Een studie zal het concept en de uitvoering van het bouwprogramma definitief bepalen.

De realisatie van de plannen is voorzien voor de periode 2013-2016.’

          

Een golfdempende uitbouw van de zeedijk vangt golven onder stormomstandigheden op in een bassin en laat het water terugvloeien naar zee. Zo mogen de gol­ven groter zijn alvorens ze voor schade of hinder zorgen. Aangezien de uitbouw aan de zeekant van de dijk wordt gebouwd, gaat het ook om een dijkverbreding.

Is dat geen diefstal van ideeën?
Als een partij van de oppositie, in dit geval de CD&V, goede ideeën naar voren brengt, zelfs al zijn ze niet echt 100 % origineel, dan mag de meerderheid die natuurlijk overnemen, aangezien zij aan de macht zijn en dus de bevoegdheid hebben om tot de uitvoering ervan over te gaan.
Als de twee kopstukken van de Open VLD, Janna en Michel, gaan pronken met het verbreden van de zeedijk en het zelfs één van de speerpuntprojecten voor de komende (!) legislatuur noemen, dan zouden ze toch minimum de elementaire beleefdheid aan de dag moeten leggen om te vermelden dat het hun eigen ideeën niet zijn. Ere wie ere toekomst, dus…

Maar is dat wel degelijk een idee van de CD&V?
In ‘Het Laatste Nieuws’ van 26 november 2005 schreef Paul Bruneel reeds dat schepen Pylyser een verbreding van de dijk met drie meter wilde, door middel van een houten aanbouwstrook zoals in Oostende.
Dat was ten tijde van de discussie ‘al dan niet een naaktstrand’: Open VLD was vóór, CD&V gesteund door de Westendse pastoor, was tegen en herhaalde nog maar eens haar vroeger voorstel om eerder een afgebakend fiets- en wandelpad of mountainbikepad aan te leggen dat zou aansluiten op het natuurgebied van Nieuwpoort.
Op 11 april 2008 verspreidde de CD&V onderstaand persbericht (lichtjes ingekort)

Naar het voorbeeld van Knokke, lanceerde CD&V-schepen voor Openbare Werken Liliane Pylyser-Dewulf tijdens de vorige legislatuur 2000-2006 de idee om de Middelkerkse zeewandeldijk uit te breiden met een houten staketsel. Het huidig Middelkerkse gemeentebestuur (Open VLD-Progressief Kartel) is daar nu toch voor gewonnen. Dat bleek donderdagavond tijdens de gemeenteraad.
De terrassen van de diverse horecazaken zouden er kunnen opgesteld worden zodat de klant er kan genieten van de zon. Door de hoogbouw en vooral door de noordwestelijke oriëntatie van de Middelzeedijk blijven de huidige terrassen het grootste deel van de dag in de schaduw.
Een andere mogelijkheid zou erin bestaan om niet de terrassen op de houten uitbouw te installeren, maar deze te reserveren voor wandelaars. De huidige gevaarlijke situatie waarbij wandelaars, fietsers en gocarts door elkaar wemelen zou dan ineens opgelost zijn. Een verdere uitbouw rond het casinogebouw zou bovendien de voeling met de zee nog meer verhogen.
Middelkerks burgemeester Michel Landuyt bevestigde tijdens de jongste gemeenteraad dat het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, afdeling kust sinds kort niet meer zo afkerig staat tegenover de idee. Het Middelkerkse strand zal immers binnen afzienbare tijd – naar analogie van Oostende - opgehoogd worden om eventuele overstromingen of dijkbreuken te voorkomen. Door die ophoging wordt de uitbouw van de zeewandeldijk mogelijk.

Op 4 februari 2009 hadden de kopstukken van de CD&V in Leffinge daarover een ontmoeting met hun partijgenote en bevoegd minister Hilde Crevits.

Jullie zullen ook reeds opgemerkt hebben dat de Open VLD en de CD&V niet met dezelfde hoeveelheid willen verbreden. De eerste wil 10 meter meer, de tweede drie meter.

Ik kom daarop terug als ik mijn keuze maak in verband met de activiteiten die op die uitbouw zouden moeten plaatsgrijpen.

‘Open VLD Blik’ en de ‘Uitbouw van de zeedijk’
Het partijblad van de Open VLD wijdt in het decembernummer 2011 (Nr 3) de voorpagina aan het onderwerp. Daar is nu sprake van een zeedijk met twee niveaus.
De uitlating over ‘horeca op het strand’ komt er niet meer in voor.
Ze nodigen de lezers zelfs uit om hun mening te geven over de plannen. Moeten de evenementen/markten plaatsgrijpen op het bovenste of onderste niveau? Waar moeten de fietsers en gocarts rijden? Waar ziet u de wandelaars? Moeten de terrassen naar beneden verhuizen?
Denken zij nu echt dat ze daar een zinnig, goed gefundeerd antwoord op krijgen?
Daarvoor moet de lezer toch eerst weten hoe dat project er ongeveer zal uitzien.
Daarom wil en kan ook ik me voor het ogenblik nog niet uitlaten over de werken zelf. Hoewel alles zich nog in de studiefase bevindt, voel ik de bui al hangen: dat wordt weer een prestigeproject van ons duo, dat weer miljoenen euro’s zal kosten. Ik huiver al als ik nog maar ‘ondergrondse garages’ en ‘sfeerverlichting’ hoor uitspreken. Er zou een prijs moeten uitgereikt worden aan diegene die dat megalomaan duo eindelijk eens een halt toeroept?
Maar wie weet? Misschien krijgen we in de volgende legislatuur een andere meerderheid die zich wat bescheidener opstelt. Dat ligt wel niet in de aard van politici, maar ik hoop het toch!

Zal Middelkerke daar weer ‘uniek’ in zijn?
In ‘Open VLD – blik’ beweert Michel Landuyt nog maar eens dat zijn gemeente met die verbrede dijk een voortrekkersrol zal vervullen voor de hele kustregio en dat die idee het visitekaartje van Middelkerke zal worden. Ofwel weet hij het niet ofwel doet hij alsof. Eigenlijk vind ik beide even erg, maar het verbreden van de zeedijk wordt zo een beetje in alle kustgemeenten overwogen en … niet in navolging van Middelkerke.

In Mariakerke – Oostende is de houten uitbouw er reeds. Deze kunnen jullie zien op de fotos hieronder.

          

In De Panne was de verbreding in de gemeenteraad van 25 november 2010 het meest in het oog springende dossier.
De burgemeester zei daarna: “In september willen we die werken starten. We zullen de dijk verbreden naar 18 meter. Aan de kant van de zee komt een houten wandelpad dat een golvende beweging zal maken. In het midden voorzien we een strook voor fietsers en go-carts en langs de zijde van de horeca zal een laad- en loszone komen. Op het houten wandelpad zullen we ook rustpunten met zitbanken creëren.”

In Blankenberge pleit de N-VA voor de verbreding via volgende tekst: Door het strand voor de zeedijk te verhogen en de schuine helling op te trekken door middel van een houten constructie, die eveneens dienst kan doen als wandelweg. Op die manier komt de bestaande zeedijk meer tot haar recht als de prachtige, brede wandelweg die ze is. Daarenboven dient de dijk toch verstevigd te worden in het kader van de stormbeveiliging. Hiervoor kan een stormmuurtje worden opgetrokken, net zoals dit reeds het geval is aan de haven, waarin zowel zitbanken als meeuwbestendige vuilnisbakken worden verwerkt. Wat betreft de bestaande terrassen kunnen deze naar voor worden geschoven tot
waar de huidige dijk, de bekende blauwe steen, nu komt. Bijkomend voordeel voor de terrasgebruiker is dat de tafels in deze opstelling veel vroeger in de zon komen te staan en de gasten dus veel vroeger ten volle zullen kunnen genieten. Ook wat betreft de concurrentie met de terrassen op het strand zorgt dit voor een eerlijkere oplossing. Beide zullen immers achter een wandelweg gelegen zijn .Ook de fietser wordt door N-VA niet uit het oog verloren. Tussen dijk enstormmuurtje kan een fietspadworden voorzien. Op die manier worden de fietsers niet enkel veilig over de dijk geloodst, ook voor de horeca zullen zij niet langer een storende, en potentieel gevaarlijke factor vormen.

Gewoon ter info, vinden jullie hieronder een mooie dijk in twee niveaus. Niet dat ik daarvoor pleit, want een houten uitbouw zal al duur genoeg zijn.

Waar moet wat komen? Enkele ideeën en persoonlijke keuzes.
Uit de teksten over andere gemeenten kunnen zeker al enkele ideeën geput worden, maar niet alle dijken hebben dezelfde afmetingen. Er moeten dus inderdaad keuzes gemaakt worden, niet enkel om de dijk mooier te maken, maar ook om het comfort te verhogen maar vooral om de veiligheid te verhogen.
De vraag die gesteld wordt is de volgende: ‘Vindt u bijvoorbeeld dat het niveau onder de bestaande zeedijk vrijgehouden moet worden voor evenementen, voor fietsers, wandelaars en gocarts? Of wilt u daarentegen dat er op de huidige dijk meer ruimte komt voor fietsers, gocarts, wandelaars, markten en evenementen en ziet u daarom liefst de terrassen verhuizen naar het lager gelegen niveau?‘
Er is dus geen sprake van een scheiding van fietsers, gocarts en wandelaars!

MOETEN die wandelaars allemaal naar beneden?
Dat kan niet want wie op een terras wil zitten, wandelt of fietst er naartoe en veel ouders wensen de kinderen met een gocart in de gaten te houden. Daar zouden ook de handelaars in kleding, ijscrème, restaurateurs, fietsenverhuur, … die het van wandelaars moeten hebben, niet mee kunnen leven. Terecht, natuurlijk.
Waar komt het dan wel op aan? Gewoon op een ontlasting van de huidige zeedijk.
De houten uitbouw beneden EN de bovenste dijk zullen dus beide moeten en kunnen gebruikt worden door wandelaars, fietsers en gocarts.

MOETEN de terrassen naar beneden? Natuurlijk niet! Daarvoor zijn er drie redenen.
Ten eerste, wegens mijn besluit hierboven.
Ten tweede wegens de afmetingen van de terrassen. De gemeente legt op dat de huidige terrassen slechts mogen opgesteld worden, te beginnen op 0,50 m van de rijsuggestiestrook, dat ze 6,50 m diep mogen zijn en 5 meter verwijderd moeten blijven van de zeedijkglooiing.
De dijk wordt 10 meter verbreed, dus blijft er maar maximaal 3,5 meter over voor fietsers, wandelaars en gocarts, 1,5 meter minder dan boven. Ik veronderstel dan nog dat het terras zou beginnen tegen de huidige één meter hogere dijkglooiing/ - muur wat voor de klanten aan die zijde geen mooi zicht zou zijn.
Ten derde, zal het personeel dat de klant op het terras moet bedienen, de hele weg van de horecazaak, over de oude dijk, via een trapje naar het terras moeten afleggen? Zelfs als daar een toog geïnstalleerd wordt, wat een vast personeelslid zou vergen, zouden daar enkel dranken kunnen besteld worden.
Kleinere terrassen zullen de uitbaters wel niet rendabel meer vinden.

De huidige terrassen vijf meter opschuiven tot aan de zeedijkglooiing, vind ik de beste oplossing. De klanten zitten vroeger in de zon en het is een tussenoplossing voor het horecapersoneel.

En wat met de rommelmarkten en sportieve evenementen? De eerste blijven gewoon waar ze nu waren!
Markten moeten één geheel blijven vormen met de niet-horeca handelszaken op de dijk.
Loopkoersen, wielerwedstrijden of stoeten kunnen wel de houten uitbouw gebruiken.

Persoonlijk deelbesluit
De houten uitbouw zou dus enkel gebruikt worden door een deel van de fietsers, wandelaars en gocarts.
Ik vind dus dat een verbreding met tien meter niet nodig is. Een compromis tussen de tien van de Open VLD en de drie van de CD&V, bijvoorbeeld vijf of zes meter zou volkomen voldoen aan de noden.

Horecavoorzieningen op het strand zelf?
Wat nu volgt, is slechts zinvol indien het gemeentebestuur toch horecavoorzieningen toelaat op het strand zelf. Dat willen de toeristen, naar het schijnt, terwijl ook veel horeca-uitbaters daarvoor wel te vinden zijn … op voorwaarde dat het enkel over raamverkoop en selfservice gaat.
‘Raamverkoop’ betekent dat enkel de verkoop van dranken en versnaperingen toegestaan wordt en enkel vanuit een verkooppunt, dus geen terrassen noch tapinstallaties plaatsen.
En zeker geen maaltijden aanbieden!!
Dat besliste de raad van state in januari 2009, na een klacht van de vzw Ter Dijk in Knokke, gesteund door de provincie West-Vlaanderen en na een jarenlange procedure. Deze vzw samengesteld uit enkele horeca-uitbaters op de dijk, wilde daarmee de oneerlijke concurrentie door de stranduitbaters bestrijden.Over de jaren heen hadden de misbruiken zich immers opgestapeld.
Zo mochten de strandterrassen eerst maar 20m² groot zijn en dat werd uiteindelijk op 50m² gebracht. Meerdere vaststellingen door deurwaarders bewezen echter dat sommige terrassen reeds 140m² besloegen.
De horeca-uitbater op de dijk zelf mag NIET aan raamverkoop doen indien hij niet over een verbruiksruimte van ongeveer 30 zitplaatsen beschikt.

In Blankenberge gaat het inderdaad dezelfde weg op. Dat is niet verwonderlijk als men weet dat de Knokse stranduitbaters enkele concessies opgekocht hebben in Blankenberge.
Volgens mijn inlichtingsbron, zouden de stadsbesturen zich namelijk van dat verbod niets aantrekken en zou de politie opdracht krijgen om geen bekeuringen op te maken tegen de overtreders.

Welke zijn de verschillen tussen een stranduitbating en de dijkhoreca?
Het eerste verschil betreft de kosten. In Knokke-Heist betaalt men voor een concessie 3.000 euro per jaar, winter begrepen. Op de dijk betalen sommige restaurateurs een huurprijs van 3.000 euro per maand.

De personeelskosten zijn op het strand veel lager omdat meer met studenten gewerkt wordt. Dat betekent minder loon, geen 13^de maand, enz… Op de dijk worden die kosten op 30 à 40 % geraamd.

Op het strand zijn de bouwkosten lager en is de oppervlakte veel groter. (500 tot 800 zitplaatsen tegenover 40 tot 150)

De stranduitbaters hebben het statuut van leurder. Zij genieten van een gunstiger BTW – statuut, 6% in plaats van 21 %, die de dijkhoreca betaalt op dranken. Bij raamverkoop kan men inderdaad genieten van een gunstiger belastingssysteem. Zij worden belast op een forfaitaire voet.

Op het strand wordt ook geen onroerende voorheffing betaald omdat er geen kadastraal inkomen is.

De horeca-uitbater op de dijk wordt ook nog verplicht om een uitbatingvergunning te hebben, een diploma voor te leggen, een rookverbod aan zijn klanten op te leggen, enz. Daar waar op de dijk de vrije markt een rol speelt, kan men op het strand spreken van regelrechte bescherming. Zo kan niemand zonder toestemming van het gemeentebestuur een concessieaanvraag indienen. Op het strand zou er praktisch geen controle gebeuren door de officiële instanties.

‘Terrasjesmensen wensen in de zon te zitten’ OF ‘Verdeling van de zonnestralen over dijk en strandterrassen.’
In het strand- en dijkgebeuren kan men drie periodes onderscheiden.
In het voorjaar blijft de zon verdoken achter de hoogbouw van de dijk terwijl de eerste gasten zich installeren op de strandterrassen om daar van de eerste zonnestralen te profiteren. Pas later in de namiddag profiteert de dijkhoreca mee.
In het hoogseizoen is er een betere verdeling, maar de horeca trekt toch nog altijd aan het kortste eind. In de ochtend profiteert het strand logischerwijze eerst want men kan er een hapje nemen en een koffie drinken. Pas tegen de middag verplaatsen de toeristen zich naar de dijkterrassen, om er te lunchen. Dat moeten ze wel want het opdienen van maaltijden op het strand heeft het stadsbestuur dan toch niet toegelaten. Niettemin verliest de dijkhoreca een deel van zijn inkomsten want het aperitief werd reeds op het strand genomen.
Eerst vullen de strandterrassen zich, dan volgt de dijkhoreca en als laatste volgen de terrassen gelegen in de zijstraten of net achter de dijk. Gewoon een kwestie van aanbod. Tegen de avond, nu de badkarhouders toestemming gekregen hebben om tot 20 uur open te blijven en een aantal zich specialiseert in avond-aperitief, verliest de dijkhoreca opnieuw een groot aantal aperitiefklanten en komen de gasten later eten. Dat resulteert dan weer in latere werkuren en meer personeelskosten.
Zelfs de cafés verliezen hun aperitiefuurtje ’s avonds want iedereen blijft op het strand.
Bij de vraag of de klanten wijn wensen bij de maaltijd, krijgen de restauranthouders vaak te horen ‘Neen dank u, ik heb al teveel gedronken op het strand! ‘ Hetzelfde geldt voor het aperitief.
In het najaar zit de dijkhoreca weer met een lage zon, hoogbouw en een toerist die nog zoveel mogelijk van de zon wil profiteren.

In de winter wordt de horeca dan wel goed bevonden om het weinige volk van dranken en eten te voorzien.

Besluit
Hier kan zowel aan het gemeentebestuur als aan de horeca-uitbaters op de dijk slechts één gouden raad gegeven worden: ‘Bezint eer ge begint’

Bronnen
http://www.kustveiligheid.be/uplfiles/NB_3.pdf
http://zeeweringenkustbeheer.afdelingkust.be/Userfiles/pdf/110628_RL_Rappor_%20KustveiligheidWEB4.pdf
http://zeeweringenkustbeheer.afdelingkust.be/Userfiles/pdf/572125405newbrief_Layout%202a.pdf
http://zeeweringenkustbeheer.afdelingkust.be/Userfiles/pdf/NB_KUST_LR.pdf
http://www.afdelingkust.be/Userfiles/pdf/NB_3.pdf
http://zeeweringenkustbeheer.afdelingkust.be/Userfiles/pdf/NB4_KUST_23-12LR.pdf

http://zeeweringenkustbeheer.afdelingkust.be/Uplfiles/file/Kennisgeving%20Plan-MER.pdf

20-02-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

‘Meer sociale en betaalbare woningen’, is dat niet de droom van alle politieke partijen?
Aan de kust is dat zeker geen eenvoudige opgave. Alle partijen wijten dat aan de vergrijzing en aan de aantrekkingskracht die de kust uitoefent op de gepensioneerden, waardoor de prijzen de hoogte ingejaagd worden. Er zijn in Middelkerke meer dan 14.000 tweede verblijven. De jongeren zouden geen kansen meer krijgen en de gemeente verlaten.

De (rijke) ‘aangespoelden’, zoals ze hier genoemd worden, brengen echter veel zaad in het bakje door de zeer hoge taks op tweede verblijven en door de onroerende voorheffing op hun villa of appartement.
Mogen we hier dus spreken van een zekere dubbelzinnigheid?
Sommige doen daar wel eens schijnheilig over, maar de politieke partijen van de meerderheid ervan verdenken dat ze die overvloedige inkomsten verkiezen en dat ze niet alles in het werk stellen om betaalbare/ sociale woningen ter beschikking te stellen van jongeren en minderbedeelden, dat zou een stap te ver zijn.

Wat is een sociale woning?
Volgens Wikipedia is sociale woningbouw “een vorm van filantropische en later gesubsidieerde bouw van volkswoningen die bedoeld zijn om zonder winstoogmerk te verhuren aan mensen die niet in staat zijn om zelfstandig een woning te kopen of te huren, bijvoorbeeld mensen die te weinig verdienen om markthuren te betalen of om een hypotheek af te sluiten voor een koopwoning”.

Sinds de wet van 8 augustus 1980 valt de sociale huisvesting onder de bevoegdheid van de Gewesten.

In huidig artikel wil ik het niet hebben over collectieve sociale huisvesting (jeugdbescherminghuizen, tehuizen voor gehandicapten, voor thuislozen en personen in moeilijkheden, bejaardenhuizen en internaten), maar enkel over de eengezinswoningen.
We moeten een onderscheid maken tussen sociale huurwoningen, sociale koopwoningen en sociale kavels.
Sociale huur- en koopwoningen hebben een deel van hun definitie gemeen.
Het zijn namelijk allebei woningen die als hoofdverblijfplaats worden verhuurd/verkocht aan woonbehoeftige gezinnen of alleenstaanden door de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen VMSW) of door een erkende sociale huisvestingsmaatschappij of door het Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen.

Sociale huurwoningen kunnen daar bovenop ook verhuurd/ onderverhuurd worden door een als huurdienst erkend sociaal verhuurkantoor (zie verder), door een gemeente, door een intergemeentelijk samenwerkingsverband, door een OCMW of door een sociale woonorganisatie, met uitzondering van de huurorganisaties.

Voor een sociale koopwoning mag de verkoopwaarde (grond inbegrepen) de door het Vlaamse Gewest bepaalde grenswaarde niet overschrijden.

De maximale verkoopwaarde verschilt in functie van de samenstelling van het gezin en wordt jaarlijks aangepast.

Op 1 januari 2012 bedraagt die

Een inwonende ouder of grootouder of een gezinslid met een ernstige handicap, tellen als een extra kind ten laste.

Een sociale kavel is een deel van een sociaal woonproject waarbij een perceel, voorzien zijn van de nodige infrastructuur en nutsvoorzieningen, tegen sociale voorwaarden wordt aangeboden aan een woonbehoeftig gezin of een alleenstaande, die geen eigen woning bezit en op dat perceel zelf een woning zal bouwen of laten bouwen.

Hoe is de sociale huisvesting georganiseerd?
Als ik over sociale huisvesting hoor spreken, dan krijg ik steeds de indruk dat zowat iedereen daarmee bezig is. Dat is niet negatief, maar waar het op aankomt is natuurlijk dat de bestaande organisaties nauw samenwerken … en elkaar niet in de weg lopen.

Laat mij zeggen dat iemand die niet actief is in die sector heel wat tijd nodig heeft om er zijn weg in te vinden. Maar dat wordt ook niet gevraagd van de burger die een sociale woning wil huren of kopen. Ik neem immers aan dat de dienst huisvesting van de gemeente (woonwinkel) hem/ haar elke vorm van begeleiding zal bieden.

Toch wilde ik eens proberen om een algemeen beeld van deze sector te krijgen, op verschillende niveaus maar uiteraard vooral in Middelkerke.

Op Vlaams niveau

“Wonen is een grondwettelijk recht.” Dat vormt de basis van de Vlaamse Wooncode, het basisdecreet van het Vlaams woonbeleid.

Aan de top van de organisatie van het beleid staat de Vlaamse minister van Energie, Wonen, Steden en Sociale Economie. Haar diensten zijn einde november 2011 gestart met de opmaak van een woonbeleidsplan, een langetermijnvisie voor het Vlaamse Woonbeleid. Ze willen de domeinen Wonen en Welzijn op elkaar afstemmen. Dat zou moeten klaar zijn tegen einde 2013.

Het ganse woonveld wordt erin betrokken: wetenschappers, huurderbonden, eigenaarverenigingen, sociale huisvestingsmaatschappijen, vastgoedmakelaars, …

Een duurzaam woonbeleid is het einddoel. Dat betekent vooruitkijken en rekening houden met alle te voorspellen evoluties: sociaal, maatschappelijk, ecologisch, economisch en politiek- institutioneel.

Dit zijn de vragen die men zich stelde: “Waar zal de Vlaming in 2050 wonen? Hoe zal hij wonen? Blijft het traditionele Vlaamse model van een vrijstaande woning in een landelijke omgeving overeind of kiezen we voor compactere woningen met gedeelde buitenruimtes? Hoe gaan we om met demografische veranderingen en maatschappelijke ontwikkelingen, zoals de vergrijzing, de vergroening in de steden, de gezinsverdunning en de buitenlandse migratie? Welke rol zal de sociale huisvesting spelen? Zullen de woningprijzen nog stijgen en hoe zorgen we ervoor dat onze woningen binnen 20 jaar geen energie meer lekken?”

Er werden twee voorbereidende studies uitgevoerd om er een antwoord op te vinden.

De eerste was voor het Steunpunt Ruimte en Wonen (SRW), één van de dertien door de Vlaamse regering erkende ‘Steunpunten voor Beleidsrelevant Onderzoek’. SRW wil een beter inzicht verwerven in de transformaties in de ruimte en in het wonen die in Vlaanderen plaatsvinden en nagaan waarom en hoe die transformaties gebeuren.

Als tweede werd het advies gevraagd van de Vlaamse Woonraad, de strategische adviesraad voor het beleidsveld wonen.Deze geeft raad over de hoofdlijnen van het Vlaamse woonbeleid en draagt bij tot de visievorming erover, nadat ze in dialoog trad met het maatschappelijk middenveld, onafhankelijke deskundigen en vertegenwoordigers van lokale besturen.

Tegen 2020-2025 moeten er, volgens het Vlaams grond- en pandenbeleid, 43.440 bijkomende sociale huurwoningen gerealiseerd worden, te verdelen per provincie volgens het aantal huishoudens in die provincie. Dat beleid beoogt de aansturing, de coördinatie, de ontwikkeling en de aanwending van ruimtelijke en sectorale beleidsstrategieën en instrumenten om de grond- en pandenmarkt te faciliteren, te stimuleren, te bevorderen en desnoods te corrigeren.

Binnen haar beleidsdomein Ruimtelijke Ordening, Woonbeleid en Onroerend Erfgoed (RWO) kan de Vlaamse regering ook nog rekenen op de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW), een extern verzelfstandigd agentschap, de opvolger van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij (VHM). De VMSW stimuleert, ondersteunt, begeleidt en financiert de lokale sociale woonactoren om betaalbare en kwaliteitsvolle woonprojecten te realiseren en in stand te houden.

Het Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen cvba is een door de Vlaamse overheid erkende sociale woonorganisatie die goedkope hypothecaire leningen toekent aan gezinnen met kinderen voor nieuwbouw, aankoop van een woning, verbouwingswerkenof aankoop van een bouwgrond.. Daarnaast biedt het Vlaams Woningfonds deze gezinnen ook sociale huurwoningen aan.

Er kan dus bezwaarlijk beweerd worden dat er op Vlaams niveau niet nagedacht wordt over ‘sociale huisvesting’. Daarvoor lijkt het mij alleszins niet te ontbreken aan diensten, middelen en personeel.

De goede voornemens kunnen evenmin geloochend worden.

Op provinciaal niveau
De rol van de provincie bestaat er vooral in het lokaal woonbeleid te ondersteunen, de vorming voor huisvestingsconsulenten en schepenen te organiseren, het aanbieden van praktijkgerichte publicaties en uitgebreide projecten en het stimuleren en subsidiëren van intergemeentelijke samenwerkingsinitiatieven voor woonbeleid en dienstverlening.

Op 1 december 2009 is het door de provincieraad goedgekeurde reglement betreffende het stimuleren van projecten tot het bouwen van sociale koopwoningen in werking getreden. Het beoogt het versneld realiseren van koopwoningen zoals bepaald in hetgrond –en pandendecreet. Volgens dat decreet moeten er tegen 2020 in West-Vlaanderen 3846 bijkomende sociale koopwoningen, 8125 huurwoningen en 183 sociale kavels gerealiseerd worden. De provincie verdeelt op haar beurt die aantallen over de gemeenten.

Om de realisatie van de woningen te versnellen maar tegelijk het aanbod te verhogen, wordt het provinciaal woonfonds ingezet. Erkende socialehuisvestingsmaatschappijen waarvan het werkgebied in West-Vlaanderen gelegen is kunnen onder bepaalde voorwaarden bij de provincierenteloze leningen ontvangen voor het bouwen van koopwoningen die niet in het programma van de VMSW opgenomen zijn.

Om de woorden van de provincie zelf te gebruiken: “De mogelijkheden van de provincie om betaalbare woningen aan te bieden, zijn eerder beperkt. Het voeren van een sociaal woonbeleid is immers een hoofdzakelijk lokale bevoegdheid. Bovendien heeft het weinig zin om van bovenaf structuren, instrumenten of verplichtingen op te leggen zonder dat hiervoor een draagvlak bestaat bij de gemeentelijke overheden. “

Aan de kust is de West-Vlaamse Intercommunale (WVI) werkzaam. Eén van de concrete doelstellingen van de intercommunale is het realiseren van sociale huisvestingsprojecten. De gemeente wordt er vertegenwoordigd door Janna Opstaele.

Het grootste aandeel van de grondaankoop is nog steeds bestemd voor de realisatie van traditionele verkavelingen. De doelstelling van deze verkavelingprojecten is bouwgronden op de markt brengen aan betaalbare prijzen.

Welke maatschappijen zijn er werkzaam op het grondgebied van de gemeenten?
Het bekendst zijn de sociale huur- en koopwoningen die worden beheerd, verhuurd en verkocht door huisvestingsmaatschappijen. Twee daarvan zijn actief op het grondgebied van Middelkerke.
Als je een sociale woning wil huren, dan moet je je inschrijven bij zo’n maatschappij. Je moet daarvoor aan een aantal voorwaarden voldoen: meerderjarig zijn, voldoen aan de inkomensvoorwaarde, voldoen aan de eigendomsvoorwaarde, voldoen aan de taal- of inburgeringbereidheid en ingeschreven zijn in het bevolkings- of vreemdelingenregister. Je zal wel geduld moeten oefenen. Er zijn namelijk wel meer mensen die moeilijkheden hebben om een geschikte woning te huren. Aangezien er niet genoeg sociale woningen zijn, kom je op een wachtlijst terecht. En dan nog krijgen bepaalde groepen voorrang: mensen met een handicap bijvoorbeeld of mensen die al in de gemeente wonen.

De huisvestingsmaatschappij ‘WoonWel’
In 2006 werd de fusie tussen de twee sociale huisvestingsmaatschappijen “Onze Landelijke Woning” Oostende en “Eigen Haard is Goud Waard” te Gistel een feit. De nieuwe huisvestingsmaatschappij werd zodoende werkzaam op alle gebieden van de sociale huisvesting: kopen, lenen, huren …. en heeft nu haar hoofdzetel in Oostende.
Ze actualiseert de sleutelbegrippen Wonen en Welzijn in heel concrete projecten zoals geïntegreerd wonen voor mensen met autisme of zelfstandig begeleid wonen voor licht mentaal gehandicapten.
De gemeente is in de raad van bestuur vertegenwoordigd door Inge Demoen (Open VLD) en Lode Maesen (Progressief kartel)

De huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en Zee’
De maatschappij ontstond uit de fusie op 15 juni 2007 van twee huurmaatschappijen die woningen bouwen om ze te verhuren (Nieuwpoortse Volkswoning en Veurnse Bouwmaatschappij) en één koopmaatschappij die sociale woningen bouwt om ze te verkopen (de Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij Veurne-Diksmuide).
De gemeente is in de raad van bestuur vertegenwoordigd door Patrick Van Herck (Progressief kartel). Lucien Niville (Open VLD) en Eddie Louwie zijn de afgevaardigden van respectievelijk het Middelkerks OCMW en van de private aandeelhouders.

Minder bekend en minder talrijk zijn de woningen van de sociale verhuurkantoren, kortweg RSVK’s.
Het ingehuurde patrimonium van het Regionaal Sociaal Verhuurkantoor kent nochtans een sterke groei. Bij toetreding van Middelkerke tot het RSVK waren dat 12 woningen, eind 2011 waren er dat reeds 40.
Dat is niet verwonderlijk als men weet dat Middelkerke, volgens het grond- en pandenbeleid, van de provincie ook zijn deel van de koek krijgt, met andere woorden de gemeente moet tegen 2020 nog extra sociale woningen realiseren.
In het hierboven genoemd beleidsplan staat dat men de volgende berekening moet toepassen om het gemeentelijk sociaal huurobjectief te berekenen.

Provinciaal objectief xgemeentelijk aantal huishoudens (op 1 januari 2008)                                              = 8125 x 8885 = 148
provinciaal aantal huishoudens (op 11.08)      488.666

In het verslag van de gemeenteraad van 6 mei 2010 vinden we echter dat Middelkerke nog 177 woningen moet realiseren. Dat zijn er 29 meer. Onze gemeente heeft te weinig sociale huurwoningen en wordt daarom ook onderworpen aan een inhaalbeweging, te realiseren tegen 2025.

Het sociaal koopobjectief dat door de provincie opgelegd wordt aan Middelkerke, bedraagt 68 sociale koopwoningen en 3 sociale kavels. De gemeente voorziet in een gemeentelijk advies aan de deputatie omtrent het aantal sociale koopwoningen en kavels dat ze als doelstelling wil realiseren. Dit gemeentelijk doel wordt geformuleerd na een lokaal woonoverleg en houdt rekening met de sociale woonbehoefte, de ruimtelijke structuur en de lokale contextfactoren.

De RSVK’s huren gewone woningen en appartementen, om die dan, eventueel na renovatie, door te verhuren aan woningzoekenden die op de gewone huurmarkt weinig kans maken. De volgorde op de wachtlijst wordt anders bepaald dan bij de sociale huisvestingsmaatschappijen: het inkomen en de herhuisvestingsnood bepalen namelijk de rangorde. Met andere woorden: degene die de woning het hardst nodig heeft, gaat voor.

Voor grote woningen met minstens 3 slaapkamers wordt een bijzondere werkwijze gevolgd.
De private eigenaars vragen een hoge huurprijs, bijvoorbeeld 600 euro per maand. Dat is zo goed als onbetaalbaar voor sociale kandidaten.
Het RSVK huurt die woning dan in hun plaats en verhuurt die door aan een sociale kandidaat aan dezelfde prijs. Deze laatste kan dan wel genieten van een Vlaamse huursubsidie. Het gemeentebestuur kent (voorlopig) van 1 januari 2008 tot 31 december 2012 (beslissing GR op 13.02.2008) eveneens een huursubsidie toe van 100 euro per maand voor woningen met minstens 3 slaapkamers, die verhuurd worden aan gezinnen met minstens 2 kinderen (ogenblik van toewijzing), op voorwaarde dat de huurder een inwoner van Middelkerke is. Dat betekent dat de laatste zes jaar één gezinslid minstens drie jaar in Middelkerke moet gedomicilieerd zijn en dat één gezinslid de laatste 10 jaar minstens 5 jaar in de gemeente gewerkt heeft. Zou dat echt streng nageleefd worden?
Zo krijgt de private eigenaar 600 euro, terwijl de basishuur voor de sociale kandidaat 500 euro is (- de huursubsidie die hij van de Vlaamse overheid krijgt).
Momenteel zijn er een 9 woningen die van een gemeentelijke huursubsidie genieten. In de toekomst zouden er daar ongeveer 3 moeten bijkomen in 2012 (reeds huurcontracten, maar de woningen dienen nog gerenoveerd te worden). De gemeente subsidieert maximaal 10 woningen per jaar.

Ik heb toch wel wat bedenkingen bij deze manier van handelen. Waar zal dat subsidiëren uiteindelijk naartoe leiden? Naar nog hogere prijzen? Naar nog meer inmenging door de overheid?
Kan de gemeente dat volhouden? Dat is toch 1200 euro per jaar per gezin, totaal maximaal 12.000 euro per jaar.

De gemeente en het OCMW betalen daarenboven ook elk nog de helft van de lidgelden gevraagd door het RSVK, namelijk 2,5 euro per inwoner (zie GR 6.5.2010 artikel 20). Als men aanneemt dat er op dat ogenblik (afgerond) 19.000 inwoners waren in de gemeente, dan komen we uit op 47.500 euro.

Daarvoor moet het SVK wel tegenprestaties leveren.
Het moet het vertrouwen winnen van de eigenaars- verhuurders die hun woning(en) niet op de sociale markt willen brengen uit schrik dat de huur niet op tijd zal betaald worden of voor ‘slechte’ huurders. Ze begeleiden de verhuurder bij de registratie van de huurcontracten, het regelen van de brandverzekering, het verzorgen van het contact met de huurder en ze staan in voor kleinschalige ingrepen aan de woning. Ze zetten zich in opdat de huurder aan z’n huurverplichtingen zou voldoen. Door de huurwoningen ook te renoveren vooraleer ze aan een SVK te verhuren, komen de eigenaars- verhuurders in aanmerking voor allerlei subsidies.

Op gemeentelijk niveau zelf
Elke gemeente heeft een ‘Dienst huisvesting’ en daarbij zelfs een ‘Woonwinkel’. In Middelkerke werd die geopend op 22 juni 2011 in een privaat huis in de Oostendelaan 13.. Schepen van huisvesting is Geert Verdonck van het Progressief Kartel.
Een woonwinkel is een laagdrempelig informatie-initiatief waar men terecht kan voor informatie, begeleiding en advies over verschillende aspecten van wonen. De dienst huisvesting van de gemeente is daarvoor verantwoordelijk. Ze voert ook een actief woonbeleid en wil een uitgebreid pakket aan dienstverlenende functies aan de bevolking aanbieden.
Erg positief vind ik dat alle actoren die actief zijn op de woonmarkt in Middelkerke, éénmaal per maand verzamelen in de woonwinkel.
Driemaandelijks grijpt het gemeentelijk huisvestingsoverleg plaats. Op die ‘woonraad’, want zo heet die vergadering, wordt iedereen die iets te zien heeft of kan hebben met ‘wonen’, uitgenodigd.
Voor het gemeentebestuur zijn dat de schepen van huisvesting Verdonck, de huisvestingsambtenaar Ilse Ravestyn, de sectorfunctionaris welzijn, de schepen van ruimtelijke ordening J. Rommel-Opstaele, de dienst ruimtelijke ordening en burgemeester Landuyt. Het OCMW wordt vertegenwoordigd door voorzitter Galle, het diensthoofd sociale zaken en de dienst huisvesting.
Andere deelnemers zijn de huisvestingsmaatschappijen WoonWel en IJzer & Zee evenals het RSVK, de Huurderbond*, het Algemeen Eigenaarsyndicaat, de voorzitter van de Seniorenraad, één vertegenwoordiger per politieke fractie en tenslotte de politieke afgevaardigden in de diverse sociale maatschappijen.
*De huurderbonden in Vlaanderen verdedigen de belangen van (private of sociale) huurders. Deze kunnen er informatie en juridisch advies bekomen in verband met bijvoorbeeld huurprijsverhogingen, einde van een huurcontract en opzeggingen.

Op dat overleg worden diverse thema's besproken: sociale huisvestingsprojecten, voorstellen met betrekking tot premies, voorstellen met betrekking tot heffingen, voorontwerp woonplan, .....
Ook dat is positief.

En dan is er ook nog het OCMW, dat ook sociale woningen ter beschikking stelt maar dan vooral serviceflats voor senioren, waarvoor wel lange wachtlijsten bestaan.

Waar worden sociale woningen aangeboden in Middelkerke?
‘IJzer en Zee’ heeft volgens zijn website http://www.ijzerenzee.be/language/nl-be/info/projecten
voor het ogenblik geen huur- of koopwoningen aan te bieden in Middelkerke.
Ook de website http://www.woonwel.be/Categorie/Huren.aspx van de maatschappij ‘Woonwel’ meldt ons hetzelfde nieuws.

Aangezien de wachtlijsten lang zijn, blijft een aanbod waarschijnlijk niet lang bestaan of kan er zelfs nooit een aanbod bestaan. Waarom dan nog een lege website in stand houden?

Het OCMW liet mij welwillend een lijst geworden met ‘Veel gestelde vragen’. Ik lees daar: “er kan maar een woning toegewezen worden, als er één vrijkomt. Dit gebeurt slechts als er iemand verhuist of overlijdt OF als er nieuwe woningen of appartementen bijkomen.
In de gemeente Middelkerke is het aanbod aan sociale woningen klein. Daardoor zijn de wachtlijsten lang. “

Dat betekent natuurlijk niet dat er helemaal geen resultaten kunnen voorgelegd worden.
Bekijken jullie maar eens onderstaand lijstje van de reeds verhuurde sociale woningen in Middelkerke.

Geplande projecten in Westende
De sociale huisvestingsmaatschappijen gaan in de toekomst enkele projecten met sociale huur- en/of koopwoningen uitvoeren. Deze projecten bevinden zich in verschillende fasen van ontwikkeling: opmaken van ontwerpplannen, aankoop van gronden, aanbesteding van de werken, …..
Volgens de directeur Charles Deconinck, die ik bedank voor zijn informatie, heeft de woonmaatschappij IJzer & Zee de volgende drie projecten op het oog.

Het eerste, in Westende St. Laureinsstraat, werd zojuist opgestart en omvat 2 sociale huurwoningen met twee slaapkamers en 2 met drie slaapkamers.
Zie www.wab.be. Selecteer links ‘Professioneel en voer daarna STLAUREINS in als login en tenslotte WESTENDE als paswoord.
De woningen zullen tegen Pasen 2013 afgewerkt zijn.

Het tweede bevindt zich in Lombardsijde, Zeelaan – Schoolstraat. Daar worden ongeveer 40 huurwoningen en 20 koopwoningen voorzien. ‘IJzer en Zee’ zegt zelf dat de realisatie nog niet voor morgen is en dat de maatschappij momenteel onderhandelt met de eigenaar omtrent de aankoop van de grond.

Het derde is gelegen in Westende, Badenlaan. Het betreft hier een Woonuitbreidingsgebied (WUG) van 12 ha, voor een groot deel eigendom van het OCMW Nieuwpoort, de kerkfabriek Westende en enkele particulieren. In opdracht van de gemeente Middelkerke is momenteel een inrichtingsplan in opmaak. Hier zullen sociale huurwoningen, koopwoningen, sociale kavels en privé woningen/kavels voorzien worden.

Ik heb al eens een artikel geschreven over die laatste twee projecten. Het heeft als titel “Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé?”.

Jullie kunnen het lezen in de linkse kolom ‘Categorieën” van deze blog, in de map ‘Milieu’. Het lijkt mij weinig waarschijnlijk dat daar vlug schot in komt.

Buiten de hierboven vermelde projecten in Westende, zijn er GEEN projecten in de andere deelgemeenten.

De maatschappij ‘Woonwel’ heeft verschillende projecten gepland, onder andere op de markt in Middelkerke, naast de bibliotheek en 3 appartementen in de Oostendelaan. Ook in Slijpe worden huur- en koopwoningen gepland. Daar de aankoop van de gronden nog niet definitief geregeld is, kunnen niet alle projecten vermeld worden.
Ik mocht trouwens geen antwoord ontvangen op mijn vraag daaromtrent aan de maatschappij. Spijtig!.

Het gemeentebestuur heeft een woning aangekocht in de Bamburgstraat, die eerst grondig moet gerenoveerd worden eer ze sociaal verhuurd kan worden.

De gemeente speelt wel een coördinerende rol op de Middelkerkse woonmarkt maar treedt eigenlijk niet op als verhuurder of verkoper van sociale woningen

Het OCMW heeft geen nieuwe projecten gepland, daar zij geen bouwgronden meer in bezit hebben.

De voorzitter beweert in een krantenartikel op 27.12.2011: “het OCMW heeft nu terug bouwgrond verkocht voor de realisatie van sociale woningen. Het gaat deze keer om een project van sociale huisvestingsmaatschappij WoonWel dat vier sociale woningen wil bouwen langs de Monnikenstraat in Slijpe en één langs de Patrijsstraat in Leffinge.“

Het Vlaams Woningfonds zou momenteel geen aanbod hebben in de gemeente.

Maar, waarom zijn de wachtlijsten dan zo lang?
Gezien het (groot) aantal organisaties dat zich beweegt op de huur- en koopwoonmarkt en gezien het belang dat schijnbaar door politici aan de sociale huisvesting gehecht wordt, vroeg ik mij af waarom er zo weinig sociale woningen beschikbaar zijn, met andere woorden waarom de wachtlijsten zo lang zijn.
Dat is nochtans eenvoudig: er worden gewoon te weinig woningen op de sociale woonmarkt ter beschikking gesteld. Waarom?
Niettegenstaande de inspanningen van de sociale verhuurkantoren, zijn er nog steeds zeer veel private verhuurders die afhaken uit schrik dat ze steeds weer zullen moeten wachten op de betaling van de huur of omdat ze vrezen dat hun eigendom zal verwaarloosd worden.

De werkwijze van de SVK is nog onvoldoende gekend.

De sociale huisvestingsmaatschappijen voeren bij de aankoop van gronden een ongelijke strijd met de private ontwikkelaars. Zij moeten zich namelijk houden aan de schattingsprijs, in tegenstelling met de immobiliënhandelaars, die zich wel de hoge grondprijzen kunnen permitteren.

Door het invoeren van het decreet op het grond- en pandenbeleid is er echter beterschap op komst.
Er worden nu namelijk sociale lasten gelegd op verkavelingen.
Volgens het grond- en pandendecreet moet in elke verkaveling of elk woningbouwproject van een zekere omvang een bepaald percentage aan sociale woningen gerealiseerd worden.

Er zijn nu ook meer mogelijkheden tot het aansnijden van woonuitbreidingsgebieden omdat de procedure vereenvoudigd werd.

De tijd die verloopt tussen de aankoop van gronden en de effectieve ingebruikname van sociale projecten is bijzonder lang. Deze is namelijk gebonden aan de subsidiëring en aan allerlei regels en procedures.

Door al deze redenen wordt het voor bepaalde bevolkingsgroepen (jonge startende gezinnen, senioren met een laag pensioen, alleenstaande moeders met kinderen, … ) moeilijk om nog een betaalbare woning te vinden.

Besluit
Mijn keuze om het eens over sociale huisvesting te hebben, was niet toevallig.
Zonder te beweren dat er onvoldoende inspanningen gedaan worden om meer betaalbare woningen ter beschikking van minderbedeelden te kunnen stellen, zal iedereen het met mij eens zijn als ik beweer dat het aanbod bij ons veel te laag is.
Er zijn wel plannen voor projecten, maar ik vrees dat sommige bijlange nog niet voor morgen zijn.Zo zien we dat het niet volstaat om voldoende centen te voorzien in één of ander woonfonds of met gulle hand subsidies uit te delen. Het moeilijk verwerven van gronden en het uitvoeren van werken om ze bouwklaar te maken, staan vaak de vooruitgang in de weg.Wanneer komt er een echte doorbraak?

Bronnen
http://www.vmsw.be/
http://www.west-vlaanderen.be/kwaliteit/Welzijn/woonloket/woonbeleid/Pages/default.aspx
http://www.acw.be/verbond/genteeklo/images/stories/dossier_sociale_huisvesting.pdf 
http://www.seniorennet.be/Pages/Wonen_zorg/huurdersbond.php
http://www.ijzerenzee.be/language/nl-be/info/projecten
http://www.woonwel.be/Categorie/Huren.aspx
http://www.rwo.be/Portals/100/PDF/Publicaties/decreet-grond-en-pandenbeleid.pdf
http://www.rwo.be/Default.aspx?tabid=12601
http://docs.vlaamsparlement.be/docs/stukken/2011-2012/g1334-4.pdf
http://www.rwo.be/Portals/100/PDF/GPB/Overzichtslijst%20van%20het%20sociaal%20objectief_12.pdf

13-02-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

IMMOTHEKER beweert een onafhankelijk bedrijf te zijn, dat ongebonden kredietadvies verstrekt. Het adviseert vóór, tijdens en na aankoop van een woning en geeft neutrale toelichting bij vermogensopbouw. Dit op en top Belgisch bedrijf bestaat 15 jaar en telt vandaag 55 kantoren en 115.000 klanten...
Enkele maanden geleden publiceerde ‘Het Nieuwsblad’ een vastgoedrapport afkomstig van immotheker.
Daarin konden we alle gegevens vinden die moeten verduidelijken hoeveel een appartement aan zee kost en hoeveel er in 2010 verkocht werden in de verschillende kustgemeenten.
Ik beperk mij tot de appartementen omdat die de woningmarkt aan de kust domineren.
Jullie zullen het mij toch niet kwalijk nemen dat ik nu even ‘immotheker’ speel zonder een specialist te zijn en toch wat commentaar verstrek over dat rapport en wat ermee samenhangt?

Aantal appartementen verkocht in 2010
Hieronder vinden jullie het aantal appartementen dat in 2010 verkocht werd in de verschillende kustgemeenten. Een splitsing in badplaatsen zou een beter beeld gegeven hebben, want er is bijvoorbeeld wel een duidelijk verschil tussen Middelkerke en Westende.

Bron: Federale Overheidsdienst (FOD) Economie

Volgens Fortissimo, software voor vastgoedmakelaars, werden er over de ganse lijn in 2011 veel minder appartementen verkocht dan in 2010. De grootste daling zou vast te stellen zijn in Knokke-Heist (-25,6%) en in Middelkerke (-21,9%).

Hoeveel kost een appartement aan zee?
Hierna vinden jullie, in afgaande volgorde van prijs, hoeveel een appartement kostte in de verschillende kustgemeenten, op 1 mei 2010 en op 1 mei 2011.

Er werd ook een gemiddelde berekend. Voor 2011 is dat 288.000 euro. Dat heeft volgens mij weinig zin noch betekenis. De meeste scoren onder het gemiddelde. Verwijder Knokke-Heist uit de lijst en je krijgt een gemiddelde van 235.000 euro, wat een totaal ander beeld geeft aan de kandidaat-koper.
Ook de opgegeven prijs voor een gemeente is een gemiddelde. De interessantste appartementen kosten natuurlijk het meest.

Alles hangt af van de wensen van de koper en van de financiële middelen waarover hij/ zij kan beschikken of wil spenderen. Het is inderdaad zo dat je voor 210.939 euro geen (deftig) appartement vindt op de zeedijk in Middelkerke.
Bovenop de vraagprijs komen er ook nog kosten en het is belangrijk zich daar goed over te laten informeren.
Verder denk ik ook dat de koper meer heeft aan een prijs per vierkante meter.

Laten wij nu even wat nader de factoren onderzoeken die de prijs beïnvloeden.

Welke factoren bepalen de vastgoedprijs ?
Het prijsniveau wordt vooral bepaald door de kwaliteit van het aanbod. De prijzen aan de kust schommelen naargelang de gemeente, de locatie en de grootte en de kwaliteit van het pand.
Hoe groter, hoe mooier en hoe beter gelegen, hoe hoger de prijs. Dat spreekt vanzelf!!
Het aantal aangeboden appartementen zou eerder invloed hebben op de snelheid waarmee de prijzen stijgen, de zogenaamde meerwaarde. Is er gedurende een bepaalde periode een tekort aan bepaalde types appartementen, dan zal de waarde van deze de neiging vertonen om vlugger te stijgen. Een chronisch overaanbod van een bepaalde klasse vastgoed kan ervoor zorgen dat de prijzen in deze klasse niet stijgen in functie van de tijd. Integendeel, ze kunnen zelfs een beetje zakken.

Is er een verschil tussen de kustgemeenten?
Dat Knokke en Heist er ver boven uitsteken, ligt voor de hand. Het staat goed daar een appartement te hebben, maar dat voordeel krijg je niet zomaar.
Mag ik aannemen dat de variëteit in grootte en in kwaliteit van de panden vergelijkbaar zijn voor alle gemeenten? Of heeft bijvoorbeeld Nieuwpoort meer recente woningen dan Middelkerke?
Speelt het feit dat in bepaalde kustgemeenten (Knokke-Heist, Koksijde en De Panne nog maar onlangs) geen aanvullende belasting op de personenbelasting moet betaald worden, een grote rol?
De eerste twee staan in elk geval op de plaatsen 2 en 4 voor wat de verkoop betreft.
Of is de ene gemeente aantrekkelijker dan de andere? Zouden Middelkerke en Westende, die de laatste plaatsen in de lijst innemen, samen met Blankenberge en Bredene, de kandidaat-kopers minder bevallen? Het zou wel eens kunnen!

In mei 2008 liet het tijdschrift ‘Knack’ een studie uitvoeren door de ‘Université Catholique de Louvain’ over de ‘Levenskwaliteit’ in 588 van de 589 Belgische gemeenten. (behalve Herstappe)
Zie hieronder de rangschikking. Zelfs indien in de voorbije drie jaar één en ander zou bijgewerkt geweest zijn (bijvoorbeeld veel nieuwbouw) en zelfs al beantwoorden dergelijke studies niet altijd voor 100 percent aan de realiteit, dan geeft het wel een idee over de goede en slechte punten van een gemeente. Uit onderstaande tabel blijkt natuurlijk ook niet welke (onder)punten er juist beoordeeld werden. Wie bijvoorbeeld kinderen heeft, kijkt uit naar de geboden ontspanningsmogelijkheden voor hen, alhoewel die wens slechts van tijdelijke aard is. Wie sportief is, zoekt een plaats met goede sportinfrastructuur. De keuze heeft voor elke koper een apart tintje.
Bredene en Middelkerke spannen de kroon op het gebied van aantal campings en staan dus eerder bekend om hun sociaal karakter. Dat weerspiegelt zich echter niet in de tabel.

Middelkerke slaat dus geen te best figuur in deze rangschikking. Men kan zich natuurlijk afvragen waarom de gemeente dan de derde plaats bekleedt, als het over het aantal verkochte appartementen gaat. En waarom telt Middelkerke zoveel tweede verblijven? Is het de lagere prijs die de kopers aantrekt? Het aantal hier verkochte appartementen is wel de som voor Westende en Middelkerke samen.
Dat geldt echter ook voor Knokke-Heist, Koksijde-Oostduinkerke en De Haan-Wenduine.

Is er nog plaats om appartementsgebouwen neer te poten?
De prijs van nieuwbouw is steeds de som van de grondprijs en de constructieprijs.
Door het strikter beleid in ruimtelijke ordening is er op heden in onze badplaats nagenoeg geen bouwgrond voor villabouw meer te vinden. Bouwgrond voor appartementsbouw is al helemaal uitgesloten. Nieuwbouw kan enkel nog geschieden door afbraak van oude panden. Vooraleer een dergelijk pand kan worden afgebroken dient een projectontwikkelaar eerst het oude pand te kopen. En oude panden behoren bijna steeds toe aan meerdere eigenaars waardoor de onderhandelingen dikwijls moeilijk verlopen en dus ook de prijs sterk de hoogte in schiet.
Maar, is er in de andere badplaatsen wel nog vrije bouwgrond te vinden?

Aantal immobiliënkantoren
Men zou kunnen geneigd zijn te denken dat een groot aantal vastgoedkantoren in een bepaalde badplaats zou meebrengen dat daar meer appartementen aangeboden worden. Maar ook kantoren van buiten de kustplaatsen (Antwerpen, Brussel, Gent, …..) starten nieuwe projecten op aan de kust. Sommige kustkantoren bouwen en verkopen ook in andere badplaatsen zonder daar een kantoor te openen.
Het aanbod is dus overal groot, zeer groot zelfs. Als buitenstaander denk ik dan dat het aanbod misschien wel eens te groot zou kunnen worden zodat de prijzen op de duur zullen ineenstuiken. Om nog beschikbare ruimte te vinden voor al die nieuwe appartementsgebouwen worden steeds recentere gebouwen afgebroken, vooral als ze weinig verdiepingen tellen.
Middelkerke is goed voorzien van immobiliënkantoren. Ik tel er niet minder dan 22, 10 in Middelkerke, 11 in Westende en 1 in Lombardsijde. en daarmee volgt de gemeente dicht in het spoor van Oostende en Knokke-Heist. De volgende mozaïek toont ze allemaal.

Bronnen
http://www.leerwiki.nl/Hoe_werkt_de_immotheker
http://www.nieuwsblad.be/extra/dekust
http://fortissimmo.net/newsdetail.aspx?id=285&lang=NL&pl=6

06-02-2012, 17:51 Geschreven door stammer
Reageren (1)

“De gemeenteraad heeft het plan goedgekeurd om van Zon en Zee in Westende opnieuw een toeristische trekpleister te maken.
Voor Westende is dit zonder meer een uitstekende zaak, en niet in het minst voor de plaatselijke economie. Westende lokte destijds met Zon en Zee een massa vakantiegangers. Ik ben ervan overtuigd dat door dit alles de toekomst er weer heel rooskleurig uitziet.
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad en de administratieve molen heeft in dit dossier wel heel traag gedraaid, maar nu is het eind van de tunnel eindelijk in zicht. De plannen zullen het mogelijk maken om op de terreinen maximaal 450 woongelegenheden te plaatsen naast het appartementhotel.”

Dat zegt Janna Opstaele aan Dany Van Loo, op 17 januari 2012 in ‘Het Nieuwsblad’ in het artikel ‘Voormalig asielcentrum wordt vakantieparadijs’.
Ik ben diep geschokt en veel Westendenaars samen met mij, hoop ik, als ik dergelijke woorden door lokale blauwe politici hoor uitspreken. In hun plaats zou ik mij niet durven vertonen aan ‘Zon en Zee’. Zijn zij dan echt al de schaamte voorbij?
De Open VLD treft in het ‘Zon en Zee’- dossier namelijk enkel maar een blaam. De partij, vooral de twee kopstukken, stapelde de blunders op. Een hoge borst opzetten over welke realisatie dan ook in dat dossier is dus erg ongepast.

Waar komt mijn verontwaardiging vandaan?
Ik heb er al zoveel over geschreven en jullie kunnen dat allemaal lezen in ‘Categorieën – map Zon en Zee’, in de linkse kolom van deze blog. Toch nog even een resumé.
De partij met en van Landuyt en Opstaele kwam begin 2001 aan de macht en nam al direct een valse start. Een actiecomité, dat zich om allerlei redenen maar vooral economische en wettelijke, verzette tegen de vestiging van een asielcentrum in een toeristische badplaats, werd op alle mogelijke manieren gedwarsboomd door het gemeentebestuur. Dat weigerde niet enkel de zijde van het comité te kiezen toen gerechtelijke stappen gezet werden, maar het vond het nodig bij elke gebeurtenis olie op het vuur te gieten en het comité te dwarsbomen. Dat overlast en criminaliteit toenamen, werd ontkend. De Westendenaar werd het recht van doorgang door het domein ontzegd. Het bestuur collaboreerde met Vande Lanotte en met de directrice die dagelijks de inwoners op stang joeg en het geld langs deuren en vensters naar buiten gooide, …

Het dossier bleef maar aanslepen.
De administratieve molen draait natuurlijk nooit snel en (te) veel instanties moeten er hun zegje over doen, maar het was vooral in het hoofd en in het hart van de blauwe politici dat het mank liep. Ze hebben ‘Zon en Zee” gewoon verwaarloosd, wat zeg ik ‘omgebracht’! De termijnen voor elk van hun acties werden eindeloos gerokken.
‘Ik heb dat dossier kunnen deblokkeren’ is een al enkele keren gehoorde uitspraak van de burgemeester, maar in het dossier ‘Zon en Zee’ werd daar zelfs geen poging toe ondernomen. Landuyt zegt trouwens nog steeds dat hij geen spijt heeft van wat hij toen gedaan heeft. Ondertussen is het vroeger bloeiende en welvaart brengende vakantiedomein twaalf jaar een asielcentrum en een woestenij geweest.
Het is iets dat de echte Westendenaar niet kan vergeven en vergeten. Het zal altijd een schandvlek blijven op deze generatie Open VLD’ers.

Hoe is de huidige toestand?
Mijn laatste artikel eindigde op 11 mei 2011 met de voorlopige vaststelling door de gemeenteraad van het Ruimtelijk Uitvoeringsplan Nr 29 ‘Zon en Zee’. Dat werd onderworpen aan een openbaar onderzoek van 30 mei tot 28 juli 2011. Ten laatste om 12 uur op die sluitingsdag, moesten de bezwaren en opmerkingen waartoe dit plan aanleiding kon geven, schriftelijk medegedeeld worden aan de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (GECORO). De commissie kwam (zes weken later) op 6 september 2011 bijeen om alle adviezen, opmerkingen en bezwaren te bundelen.
Het schepencollege nam dan nog eens drie weken en besprak dat advies van de GECORO op 27 september. Nog zes weken sudderen en op 8 november werd het ontwerp van RUP Nr 29 definitief vastgesteld.

Wat werd er besproken in de GECORO op 6 september 2011?
Dat kunnen jullie lezen op http://www.middelkerke.be/gecoro-ar.aspx
Het uitgangspunt was uiteraard dat van het gemeentebestuur. Zo moest een globale visie toegepast worden voor het hele domein. De volledige voormalige vakantiestraat diende te worden opengesteld en de parkeerbehoefte moest ingevuld worden binnen de grenzen van het domein.
De gunstige adviezen van de provincie West-Vlaanderen en van ‘Ruimtelijk Erfgoed afdeling West-Vlaanderen’ werden besproken.
Vier organisaties/ bedrijven dienden meerdere bezwaren in. Ze kwamen allemaal uit dezelfde hoek, die van de eigenaars uiteraard. Heel wat van die bezwaren zullen de lezers van deze blog maar matig interesseren. Dat is het geval als het gaat over de verkaveling VWE 6638, over het aantal en de diepte van de uitwendige balkons, over de dakconfiguratie van de gebouwen, over de grootte van de bezoekersparking, over het aanleggen van kleinschalige parkings voor bezoekers in de bufferzone, over de toegankelijkheid tot het hotel, over verharding van wegen en over al dan niet verplichten van zonnepanelen.

Wat de Westendenaar wel aanspreekt, mij persoonlijk toch, is de aantrekkelijkheid van en de doorgang door het domein.
Dat er niet toegeven wordt aan het voorstel om de minimum afstand tussen de gebouwen te verhogen om de dichtheid en dus ook de automobiliteit niet te verhogen, vind ik een goede zaak.
Wat betreft het in- en uitrijden van het domein, is er een dubbel probleem: enerzijds zou de Essex Scottishlaan (en Vakantiestraat) moeten ontlast worden, maar anderzijds komt de leefbaarheid van de Matthieulaan in het gedrang.
Vooral het verplicht aanleggen van een ‘evenementenplein’ schijnt een doorn in het oog van de eigenaars te zijn. De GECORO betwist dat het een openbare pleinzone wordt en zegt dat het zelfs in private handen kan blijven, maar noemt het wel een evenementenplein met publiek karakter waar iedereen dus vrije toegang moet krijgen. Is dat niet tegenstrijdig? Zeer duidelijk is het in elk geval niet. De gemeente noemt de Vakantiestraat de “centrale verkeersluwe as die structuur geeft aan het gebied en die functioneel versterkt wordt door recreatiemogelijkheden en horeca waaraan verschillende publieke ruimtes gekoppeld worden”.
De eigenaars vragen dat de alternatieve vakantiestraat zou bewaard blijven als fiets- en voetgangerspad. Om te vermijden dat iedereen tussen hun gebouwen door loopt of rijdt?

          

Uit de gemeenteraadszitting van 6 december 2011… en van 11 mei 2011
In de laatste zitting van 2011 werd kennis genomen van het hierboven besproken advies van de GECORO.
Het openbaar onderzoek zou volgens het gemeenteraadsverslag maar aanleiding gegeven hebben tot 1 bezwaar (!), in tegenstelling tot wat er in het verslag van de GECORO staat.
Uit het advies werd besloten dat de voorschriften van de verkaveling VWE 6638, goedgekeurd door het schepencollege met datum 27 april 1966, gelegen in het plangebied van het RUP ‘Zon en Zee’ in opmaak, niet in overeenstemming zijn met de visie op het plangebied.
Het zelfde geldt voor het recht van doorgang verleend bij beslissing van de gemeenteraad met datum 22 augustus 2002, punt 36, namelijk via de alternatieve vakantiestraat.
De raad werd dan ook gevraagd de verkaveling VWE 6638 en de erfdienstbaarheid van doorgang langs de alternatieve vakantiestraat (langs de zwemkom) op te heffen.

Wat belooft Janna Opstaele ons?
'De vakantieverblijven komen in een groene omgeving, een park met centraal een plein dat voor iedereen toegankelijk is. De plannen zijn nu ter goedkeuring naar het provinciebestuur opgestuurd. Eenmaal goedgekeurd, en dat goede nieuws verwachten we nog in het eerste kwartaal van dit jaar, kan de bouwheer starten met de realisatie. Ik hoop dat de eerste vakantieverblijven er al binnen de twee jaar zullen staan.'

Laat mij toe daar nog heel wat twijfels over te hebben. In het advies van de GECORO is al te vaak sprake van een verplichte nog uit te voeren inrichtingsstudie, die een antwoord zal moeten geven op een vijftal bezwaren van de eigenaars: bezoekersparkings, verschuiving van evenementenplein, bijkomende in en uitrit via Matthieulaan, twee in- en uitritten ondergrondse parking via Matthieulaan, behoud van alternatieve vakantiestraat als fiets- en voetgangerspad.
Vooral die Matthieulaan zou wel eens roet in het eten kunnen gooien. De GECORO adviseert zelfs dat er misschien een nieuw openbaar onderzoek zou moeten gebeuren.
Of worden die adviezen van de GECORO gewoon genegeerd?

Ik hoop dat ik ongelijk krijg en dat de eerste vakantieverblijven er inderdaad binnen twee jaar al zullen staan, maar ‘Zon en Zee’ heeft nu al zo vaak voor verrassingen gezorgd …..

30-01-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Waar is de tijd dat er helemaal geen plein was in Westende-dorp?
In mijn jonge jeugd lag er op de hoek van de Dorpplaats, zo heette de Westendelaan toen nog, en de Hofstraat een verwaarloosd stuk grond. Dat zien jullie min of meer hieronder links.
De kermiskramen, tijdens de jaarlijkse mei-kermis, werden opgesteld rond de tearoom ‘Ter Duinen’, toen uitgebaat door Camiel Strubbe.
Zoals op onderstaande foto rechts duidelijk te zien is, lag er daarachter een grasplein, waar nu het huis van notaris Porters staat. Daar konden de woonwagens terecht. De attracties, boksauto’s, schuiten, slingers, kindercarrousel, schietkraam en frietkraam werden opgesteld langs de Duinenlaan.

          

Er was dus geen vraag naar overdekte tenten op een ‘evenementenplein’. Die waren toen trouwens bijlange nog niet in de mode.
Er waren toen uiteraard veel minder auto’s, maar wel veel meer kerkgangers. Die vervulden te voet hun zondagse plicht, behalve de rijke boeren, maar die parkeerden hun wagen langs de straat, bij voorkeur voor één van de talrijke cafés, die het dorp toen rijk was: “De Kroon’, ‘Wiskes’, “Maria Prees’, ‘Koarel Ramon’ of ‘De Graaf van Vlaanderen’.
Een parkeerplein was dus niet echt onontbeerlijk.
‘s Vrijdags trok de Westendenaar met de fiets of zelfs te voet (!) naar de markt in Nieuwpoort. Er was geen inwoner die vond dat hier toch ook een marktdag zou moeten ingericht worden en dat daarvoor een marktplein nodig was.

Westende krijgt een geschenk
De gemeenteraad van Westende was toch eigenlijk wel van mening dat het opstellen van de ‘foorinrichtingen’ in de Duinenlaan het verkeer hinderde en een gevaar voor de kinderen opleverde.
Werden daarover onderhandelingen gevoerd? Kende iemand de eigenares van het stuk bouwland van 50 op 60 meter, welke de hoek vormt van de Dorpplaats en de Hofstraat, juist tegenover de parochiekerk?
Op 21 juli 1950 verscheen in het weekblad ‘De Zeewacht’ dat zij die grond aan Westende wilde schenken.
Het artikel vermeldde verder “Aan de woning van de heer H. Calie zal nog een woning aangebouwd worden en de beide zijden, niet palende aan genoemde straten, zullen voor bouwgrond voorbehouden blijven. Dit plein zal met boompjes beplant worden en met de kermissen zullen de foorlieden er hun tenten kunnen opslaan. “Arthur Meynneplein” zal de naam ervan zijn.”
Met een schrijven van 26 november 1950 bevestigde Hector Vermeulen, brouwer uit Ieper aan de gemeenteraad dat zijn echtgenote inderdaad bereid was een deel van het perceel, gekend bij het kadaster Sie A nr 124a 3 12’b 122k 122 l, met het doel er een openbare plaats op te richten, aan de gemeente te schenken op voorwaarde dat deze plaats te eeuwigen dage «Arthur Meynne Plaats» zou genoemd worden.
Het gebaar van Mevrouw Valeria Anna Camille Theresia Meynne afkomstig uit Nieuwpoort, die het grondstuk van haar vader Arthur geërfd had, werd in ieder geval bijzonder op prijs gesteld. De gemeenteraad aanvaardde de schenking in zijn zitting van 7 december 1950. De raad beslist op 13 mei 1952 Ir Van Rysselberghe te gelasten met het ontwerpen van de nodige werken voor de verharding en de aanleg van het plein. De ter plaatse liggende oude keien moesten daartoe aangewend worden.

Waarom spreekt men nog steeds van het ‘marktplein’ van Westende niettegenstaande de in de schenkingsakte opgenomen voorwaarde?
Natuurlijk is ‘marktplein’ eenvoudiger uit te spreken dan ‘Arthur Meynneplein’.
Maar … dat plein is geen plaats waar een wekelijkse of een andere markt plaatsgrijpt. Niettegenstaande pogingen van schepen Maesen konden nooit meer dan een paar marktkramers naar Westende gelokt worden. Daarvoor verplaatst de toerist zich niet van bad naar dorp en de autochtone inwoner vindt gemakkelijker en beter zijn gading in Nieuwpoort.

Hoe ziet het plein er nu uit?
Volgens ‘De Sirene’: “De markt van Westende heeft een grote metamorfose ondergaan. Het is de bedoeling dat de markt, samen met het eerder aangelegd plein voor de kerk, één visueel geheel vormt door het gebruik van dezelfde verhardingsmaterialen.”
Mogen we dat ‘gelukt’ noemen? Eigenlijk wel. Dat mag blijken uit de onderstaande foto links die ik even van het informatieblad geleend heb.

          

“Het vernieuwde marktplein is een multifunctionele oase in Westende-dorp geworden. Er zijn 56 parkeerplaatsen voorzien, en de overige ruimte werd ingericht voor fietsers en bezoekers. Je kan er op adem komen na een fietstocht op de vele rustbanken in tropisch hardhout, terwijl je je fiets veilig parkeert in een van de vele fietsrekken. Het geheel is omgeven door een groene gordel van bomen, hagen en beplanting.”

Waarom toch zo’n bombastische, hoogdravende, opgeblazen tekst? Wat is ‘een multifunctionele oase’?
Heeft een rustplaats dan meerdere functies?
En één zijde van het plein met bomen vormt nog geen groene gordel. Zijn bomen en hagen dan geen beplanting?
In tegenstelling met de geruchten die de ronde deden, krijgt Westende geen kunstwerk. Ging het volledig budget misschien naar de ‘transcendente metamorfose’ in Middelkerke? Maar sedert wanneer is dat een probleem voor onze bestuurders?
Vóór en tijdens de renovatie stonden hier twee ‘parasols’ die dienst deden als kunstwerk. Deze constructies dienden oorspronkelijk als overkapping van de speelkoer in een gemeenteschool en werden gerecupereerd toen ze daar overbodig geworden waren.
Ziehier twee foto’s van de aan gang zijnde werken en van … de kunstwerken.

          

De ‘markt’ wordt ingehuldigd op 22 januari 2012
Uit ‘De Sirene’ en uit de Nieuwsbrief van de gemeente konden we vernemen dat Westende ook zijn inhuldiging krijgt.

“Om 11 uur wordt het plein feestelijk en om 11u30 officieel geopend. Bezoekers zullen niet alleen de nieuwe functionaliteiten van de markt kunnen ontdekken maar ook kennis kunnen maken met de handelaars.
Daarna volgt een optreden van Jan Zonder Trees en DJ Luc. Nadien volgt een nieuwjaarsreceptie waar je gratis een glaasje kan drinken.
In de overdekte tent stellen de handelaars hun beste producten voor van voeding tot drank, van tuinaanleg tot decoratiematerialen. “

Een gebrekkige tekst, die ik wat bewerkt heb, maar goed, we hebben het begrepen!
De werkelijkheid zag er echter een beetje anders uit.
Het was een organisatie van de handelaarsbond van Westende in samenwerking met het gemeentebestuur. Er was voor alles gezorgd: een verwarmde reuzentent, toilet, springkasteel en een extra podium voor de attracties.

Waarom ik het deze keer niet heb over de kostprijs?
Eigenlijk heb ik er geen informatie over gevonden, noch op een informatiebord, noch in het verslag van een gemeenteraadszitting.
Natuurlijk had ik de kostprijs kunnen opvragen. Het zal wel weer een dure zaak geweest zijn, een verbetering natuurlijk tegenover vroeger, maar misschien wel niet onontbeerlijk. Zware excessen zijn daarbij wel niet begaan en daarom stel ik me minder kritisch op dan gewoonlijk.

23-01-2012, 20:17 Geschreven door stammer
Reageren (1)

De geschiedenis van de restauratie
In november 1980 besliste het schepencollege, samengesteld uit ‘Stem van het Volk’ en ‘Gemeentebelangen (VLD)’ onder de leiding van Andreas Inghelram over te gaan tot de restauratie van de kerk. De eigenlijke werkzaamheden zijn van start gegaan in 1983. Deze verliepen allesbehalve vlekkeloos. De eerste fase van de restauratie werd na 15 jaar afgesloten, de tweede ging ten onder samen met het aannemersbedrijf, de derde nam 18 jaar in beslag. De vierde is op een kortgeding uitgemond en de vijfde op het faillissement van het restauratiebedrijf. De zesde omvat onder andere het vernieuwen van de vloeren. Nu blijven nog schilderwerken en het aanpassen van de centrale verwarming, sanitair, verlichting en klankinstallatie. Als afsluiter komt het orgel aan de beurt.
Termen als ‘nachtmerrie’, ‘lijdensweg’ en ‘soap’ zijn hier werkelijk op hun plaats.
Op de website http://www.denysnv.be/projects/index/nl/2/116/ kunnen jullie zien in welke belabberde toestand het gebouw zich bevond. Jullie kunnen er ook enkele ingrepen zien die uitgevoerd werden om daaraan te verhelpen.
De slechte toestand van de huidige kerk was overigens voor een groot deel te wijten aan funderingsproblemen. Het gebouw scheurde op bepaalde plaatsen en de stabiliteit kwam in het gedrang.
Volgens het artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van deze week zou de inmiddels overleden ontwerper Walter Snauwaert destijds gezegd hebben dat het gebouw op twee soorten grond stond, slechte en zeer slechte. De kerk verzakte overal, de toren zelfs 20 centimeter.
Daarom moesten eerst stabilisatiewerken uitgevoerd worden vooraleer met de eigenlijke restauratie kon begonnen worden. Ik hoop dat die voldoende garantie bieden zodat zich in de komende jaren geen nieuwe verzakkingen (en nieuwe kosten) voordoen.
De kerk was vanaf oktober 1995 ontoegankelijk. Daardoor konden er geen belangrijke erediensten doorgaan in Leffinge. Voor begrafenissen, huwelijken of jubilea of concerten, moest uitgeweken worden naar de kerk van Slijpe, Wilskerke of Middelkerke.
Dat heeft bij de inwoners nogal wat kwaad bloed gezaaid. Ze zullen nochtans moeten toegeven dat dit een geval is dat valt onder de wet van de Amerikaanse ruimtevaartingenieur Murphy, die aan veiligheid-kritieke systemen werkte.
“Niets is zo eenvoudig als het lijkt
Alles duurt langer dan verwacht
Alles wat er fout kán gaan, gáát ook gegarandeerd fout.”

Met fouten worden hier niet enkel toevallige fouten bedoeld, maar uiteraard ook menselijke.
In welke verhouding die zich hier voorgedaan hebben, is natuurlijk moeilijk te achterhalen.

Vooral de organisatie van de eerste en plechtige communie stelden problemen. Daarvoor werd een noodkerk ingericht in de inkomhal van het Sint-Jozefsinstituut, die de directie wekelijks ter beschikking stelde.

Is dat een record?
De restauratie heeft dus bijna even lang geduurd als de bouw.
Is die periode van ongeveer 30 jaar een nieuw wereldrecord? Niet volgens burgemeester Landuyt. Deze Barcelonakenner (herinner u zijn vergelijking van de Westendse Meeuwenlaan met de ‘La Rambla’) weet ons te vertellen dat het lang niet ongewoon is dat een restauratie zolang duurt, want …. in Barcelona duurt de restauratie van de kathedraal al langer. Deze week werd het echter: “We hadden hier bijna onze eigen Sagrada Familia. Een echte lijdensweg was het.”
Volgens Wikipedia zal de Catalaanse kathedraal pas in 2026 klaar zijn, maar ze kon/kan al die tijd wel verder gebruikt worden.
Daar is de snelheid waarmee de bouw vordert, voor een groot deel afhankelijk van de hoeveelheid giften die bezoekers binnenbrengen. Dat was/ is ook zo voor de Dom van Keulen. Een vergelijking met Leffinge gaat dus niet op, maar ze ligt wel in de lijn van Michel. Moet ik nog vermelden welke van de beide onderstaande in Leffinge gelegen is?

          

Het leverde wel historisch materiaal op
Het heeft veel gekost, de gelovige Leffingenaar moest dertig jaar zijn/ haar kerk missen, maar er is ook een troost: er werden enkele belangrijke archeologische vondsten gedaan, die men als meerwaarde voor de kerk bestempelt.
Zo werd een 17de eeuwse marmeren grafzerk ontdekt van Valentinus Schelhaver (1616-1678), destijds pastoor in Leffinge.
Na de bouw van de huidige kerk in 1877 werd zijn zerk ingemetseld in de muur van het hoogkoor. Door de aanslepende renovatiewerken zou de tekst daardoor onopgemerkt gebleven zijn. Ik zie wel het verband niet!
Naast het grafzerk ontdekten archeologen in 2003 het graf van een Tempelier en een oude trap onder de vloer die naar een al lang verdwenen toren leidde.

En de klassieke vraag: hoeveel heeft dat allemaal weer gekost?
De kosten voor de geplande renovatie werden destijds geraamd op 1,7 miljoen euro. Tachtig procent daarvan zou gesubsidieerd worden door de overheid.
Bij een latere raming, na het doorlopen van vijf fasen, was er sprake van ruim 5,3 miljoen euro.
Deze week zegt Michel Landuyt: ‘Hoeveel het allemaal gekost heeft, kan niemand precies zeggen.(!!) Maar het is in ieder geval meer dan 6 miljoen euro, waarvan 80 procent gesubsidieerd is door de Vlaamse overheid en de provincie'. Bij een beschermd monument betaalt de Vlaamse Overheid Onroerend Erfgoed hiervan inderdaad 60%, de provincie voorziet in 20%.
Vergeten we nochtans niet dat de overblijvende 20 procent nog steeds een bedrag van 1,2 miljoen euro vertegenwoordigt.
En het werk is nog bijlange niet af: ook die zesde fase wordt niet gratis uitgevoerd. Integendeel, die zal nog stukken van mensen kosten.
Ik vraag me af hoeveel percent van het gemeentelijk deel er ten laste valt van de kerkfabriek? Logische vraag toch? En het is overal gebruikelijk!

Had men het destijds anders moeten aanpakken?
Michel Landuyt: “Met veel minder geld dan nu al in de kerk van Leffinge werd gestopt, had een veel functioneler gebouw kunnen gezet worden. Alleen had Middelkerke dit dan zelf moeten betalen, terwijl de hogere overheid nu -- omwille van de bescherming – subsidieert”.
Zo zie je maar weer hoe politici over subsidies denken. De burgemeester bevestigt daarmee al het negatieve wat ik reeds over subsidies geschreven heb. Als er geen subsidies waren, zouden heel wat onnodige werken niet eens aangevat worden.

Dertig jaar geleden had de katholieke kerk een totaal ander imago. Nu verkeert ze in een diepe crisis, deels door eigen schuld.
Er waren toen veel meer priesters. Elke kerk had één of meer bedienaars.
Er waren destijds veel meer kerkgangers. Bijna iedereen werd toen kerkelijk begraven.
Nu rijzen de rouwcentra als paddenstoelen uit de grond.
Ontdopingen (nieuw woord!) bestonden nog niet met als gevolg dat bijna alle huwelijken in de kerk gecelebreerd werden.

Het lijkt dus logisch dat de beslissing tot restaureren destijds genomen werd.
Nu zou men dat totaal anders aanpakken.
Men zou vooreerst nagaan hoeveel het gemiddeld aantal kerkgangers bedraagt. Als de verhouding tussen het aantal kerkgangers en de oppervlakte van de kerk niet meer in balans is, dan zou men zich afvragen of het nog verantwoord is om dergelijke gebouwen warm te stoken en te onderhouden. De gelovigen zouden in dat geval een nieuw (en aangepast) onderkomen krijgen of de kerk zou verschillende functies moeten krijgen. Zo kan de eredienst verplaatst worden naar een deel van de kerk (bvb door een box in the box te bouwen). De rest van de kerk kan dan andere functies krijgen. Die moeten vanzelfsprekend zorgvuldig gekozen worden.

In gemeenten of steden met meerdere kerken moet nagegaan worden of het niet kan met een unieke kerk.
Ik heb onlangs in Maastricht een prachtige boekenwinkel met cafetaria bezocht, ingericht in een voormalige kerk. Ook in Diksmuide doet de vroegere Paterskerk al sinds 24 mei 1986 dienst als Openbare Bibliotheek. De centen die vrij komen door het verkopen van kerkgebouwen zouden dan moeten/ kunnen aangewend worden voor het onderhoud van de resterende kerken, vooral voor restauratie.
Vlaanderen moet dringend werk maken van dit debat. Ook in Middelkerke zou moeten nagezien worden of het niet met minder kan. Is er nog behoefte aan twaalf kerken in Middelkerke (2), Westende-bad (2), Westende-dorp (1), Lombardsijde (1), Leffinge (1), Schore (1), Mannekensvere (1), Wilskerke (1), Slijpe (1), Sint-Pieterskapelle (1). De discussie zou eens op een serene manier moeten gevoerd worden, met respect voor het verleden maar ook met het oog op de toekomst.

Een kerk behoort tot het erfgoed
Natuurlijk zal elke gelovige van een deelgemeente vinden dat zijn/ haar kerk moet blijven.
De historische waarde van het gebouw in Leffinge wordt volgens kenners ondergewaardeerd. Natuurlijk moet ze blijven bestaan en blijven functioneren, zeker nadat er zo’n astronomisch bedrag aan gespendeerd werd.
Jullie kunnen de beschrijving van dit waardevol erfgoed lezen op http://inventaris.vioe.be/dibe/relict/54806
Niet enkel de architectonische waarde speelt hier een rol. De geschiedenis van de plaats en van het gebouw zijn ook belangrijk. Mensen hebben er hun dierbaren begraven, mensen zijn er getrouwd of hebben er hun kinderen gedoopt,…

De inwijding op 15 januari 2012
Bisschop Josef De Kesel kwam op 15 januari de gerestaureerde kerk officieel in gebruik nemen met een eucharistieviering om 10 uur. Ziehier de uitnodiging die ik van internet plukte.

Na de mis volgde een receptie in zaal ‘de Zwerver’. Daar werd, bij een hapje en een drankje, een mooie fotoshow getoond van het verloop van de restauratie.

Bronnen
Artikels in ‘Het Nieuwsblad’ van 13 maart 2003
Artikels in ‘Het Nieuwsblad’ van 20 september 2011 en van 13 januari 2012 (door Dany Van Loo)

16-01-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Nieuwjaar is uiteraard de dag waarop het begin van het nieuwe jaar wordt gevierd. Bij deze viering zijn wederzijdse gelukwensen en goede voornemens gebruikelijk.
Handjes schudden en elkaar een kaartje toesturen via de post geraken meer en meer uit de mode.
Als je de nieuwe posttarieven hoort, dan begrijp je dat natuurlijk beter. Vanaf 1 januari van dit nieuwe jaar moet je namelijk 75 eurocent plakken. Wie ‘in volume’ (10 stuks) koopt profiteert van een vermindering van 10 eurocent. En dan komt een ‘snert’studie van de VRT tot het besluit dat het leven niet duurder geworden is na de invoering van de euro!
Je komt er natuurlijk goedkoper vanaf met drie kusjes. Wij, hedendaagse mensen, maken immers deel uit van een ‘kusjesvolk’. Waar is de tijd dat de meeste vrouwen opzagen tegen dat nieuwe jaar, of liever tegen dat kusgebruik, omdat de ‘profiteurs’ dan weer op pad waren?
Het internettijdperk biedt natuurlijk andere mogelijkheden: de e-card, de powerpointshow, al dan niet met kerstmuziek in de achtergrond

Wat moet men zijn geliefden/ vrienden toewensen?
De meest gebruikelijke wens is natuurlijk ‘Gelukkig Nieuwjaar!’
Je bent ‘gelukkig’ als je diepste behoeften verwezenlijkt zijn, als je volkomen tevreden bent, als je een goed gevoel hebt van binnen. Een goede gezondheid is natuurlijk altijd een voorwaarde daartoe. Dat geldt eveneens voor een goede relatie en voor voldoende financiële middelen.
Eigenlijk is het moeilijk een alles omvattend etiket te kleven op het begrip ‘geluk’ omdat dit voor iedereen bepaalde verschillende nevenfacetten kan vertonen.
Sommige vinden die simpele basiswens niet kleurrijk genoeg. Wat ze bedoelen met ‘Een heel gelukkig nieuwjaar’ of een ‘Dolgelukkig nieuwjaar’ of ‘Een gelukkig maar vooral gezond nieuwjaar’ of ‘een voorspoedig’ of ‘een zalig nieuwjaar’ of ‘een vreugdevol nieuwjaar’ is niet echt duidelijk omdat ‘gelukkig’ alles al omvat.
Bij mensen die je goed kent, kan je natuurlijk een bijzondere wens toevoegen zoals 'een succesvol 2012’ voor iemand die een bevordering verwacht of een nieuwe zaak geopend heeft.
'Veel sterkte in 2012’ stuur je naar iemand die zopas een geliefde verloren heeft of die kampt tegen een ziekte.
Sommige verstaan de kunst hun wensen onder een poëtische of een andere vorm te verwoorden.

Welke goede voornemens worden zoal gemaakt?
De start van een nieuw jaar is de ideale gelegenheid om met nieuwe voornemens voor de dag te komen. Niet meer roken/ drinken , vermageren, meer bewegen, minder werken, meer tijd aan de familie besteden.
‘Niets is gemakkelijker dan stoppen met roken’, zei iemand, ‘ik heb dat al meerdere keren gedaan’

Nieuwjaarsreceptie, een goeie gewoonte?
Hoe moet ik de bijeenkomst noemen waarop een gemeentebestuur de inwoners en tweede verblijvers uitnodigt om bij de jaarwisseling een hapje en een drankje te komen nuttigen op de kosten van de gemeenschap?
Is dat een ‘nieuwjaarsdrink’ of een ‘nieuwjaarsreceptie’?
Een receptie is een 'officiële ontvangst van een doorgaans groot aantal gasten die op een speciaal daartoe vastgesteld uur hun opwachting komen maken of hun gelukwensen aanbieden'.
Receptie is standaardtaal in het hele taalgebied. Drink is standaardtaal in België. In de betekenis van 'borrel' of 'drink' is dronk geen standaardtaal, wel in de betekenis van ‘toost’.
(vb een dronk uitbrengen op iemands gezondheid)
Drink komt vooral voor in samenstellingen, bijvoorbeeld afscheidsdrink, welkomstdrink en vriendschapsdrink, dus ook in nieuwjaarsdrink.

Zo werden de inwoners en tweedeverblijvers van Middelkerke op zondag 8 januari 2012 van 11 tot 13 uur uitgenodigd om zich naar het ‘evenementenplein’ te begeven om er die wensen (en beloften?) te aanhoren. Waarom moet er eigenlijk aan toegevoegd worden wie er mag op af komen? Dat wordt immers toch niet gecontroleerd. Dat werd enkel aangekondigd op de voorpagina van ‘De Sirene’ en in de kalender van de activiteiten.

Jullie kennen mij natuurlijk al een beetje en mijn volgende vraag zal jullie dus niet verwonderen.
Moet dat wel telkens in Middelkerke zijn? Kan dat niet ook eens in Westende georganiseerd worden? De vraag zou ook kunnen zijn: moet alles dan in Middelkerke?
De Haan en Wenduine verkeren in een gelijkaardige situatie en daar greep die drink in 2011 en 2012 plaats in de deelgemeente Wenduine. Dat de dames en heren van bij ons daar maar eens een voorbeeld aan nemen.
Een tweede vraag is: moet het wel kosteloos zijn? De OCMW – raad van Middelkerke geeft in elk geval het goede voorbeeld. De receptie voor de raadsleden en de personeelsleden van het OCMW op 13 januari 2012 is ‘betalend’: 19,5 euro per persoon.

Jullie zagen dus ook dat de drink dit jaar voor het eerst zou georganiseerd worden op het nieuwe marktplein. Dat kadert in de optiek dat er een traditie moet geschapen worden van een ‘evenementenplein’.
In 2009, 2010 en 2011 had de drink plaats op het Oudstrijdersplein.

Ik was aanwezig op 8 januari op het marktplein
Na als achtste (!) mijn wagen op de ondergrondse parking achtergelaten te hebben, stapte ik uit de unieke lift.
Had ik mij van dag vergist? Het ‘evenementenplein’ was zo leeg als een weidse vlakte. Toen ik de omgeving wat beter afspeurde, zag ik wat er gebeurde. In de open ruimte voor ‘De Branding’, daar was het te doen! Waarom was men dan niet op het Oudstrijdersplein gebleven?
Voor het eerst zag ik waartoe de ‘Kiss-and-Ride’ eigenlijk dient. Om te parkeren, natuurlijk! Daar is het immers gratis! Tot vandaag dacht ik dat het een kortparkeervoorziening was, dichtbij bijvoorbeeld een treinstation of basisschool, om reizigers of schoolkinderen dichtbij de ingang tot het gebouw af te kunnen zetten of op te halen.
Hieronder zien jullie dat er nogal wat afgekust werd/ moest worden.

          

          

Was er veel volk? Hoe was de ‘ambiance’?
De burgemeester vond dat er veel volk was en ik hoorde het ook nog van twee andere mensen.
Ik had veel meer verwacht.
Ik kon eigenlijk niet vergelijken met andere jaren, tenzij ik de foto’s bekijk op de website van Mario Declerck op http://mariodeclerck.skynetblogs.be/archive/2012/01/07/nieuwjaarsdrink-gemeentebestuur-middelkerke.
Buiten politici waren er nauwelijks inwoners van Westende aanwezig. De tweede verblijvers waren er massaal. Wilden ze een graantje terug voor hun hoge belastingen? Terecht, hoor!
Ik kon in elk geval vaststellen dat de politieke partijen ruim vertegenwoordigd waren: Landuyt, Dejonghe, Feys-Peelman, Reynaert en Niville voor de Open VLD, Verdonck, Maesen en Blomme voor het Progressief kartel, Gilliaert en Dewulf voor CD&V, Niville voor N-VA. Misschien heb ik er enkele vergeten of ken ik niet iedereen. Mijn excuses voor de benadeelden!
Begin 2011 was ik op een gelijkaardige drink in het Limburgse Bilzen. Daar ging het er heel anders aan toe. Terwijl hier nauwelijks hoorbare muziek uit de luidsprekers weerklonk, hoewel er een 'band' aangekondigd was, was ginder een fantastisch muzikaal trio aan het werk, dat via drie kleine podia achtereenvolgens op drie plaatsen van het marktplein optrad. Daar werd een zeer ruime keuze aan jenever bij geschonken en de ambiance groeide met de minuut.
Als men dat hier geschrapt heeft omdat men het voortaan wat soberder wil gaan doen, dan hebben ze wel mijn volledige steun. Maar dan ook in de bouwprojecten, hé!
Toen ik de parking uitreed, stonden er nog 25 wagens!!!

09-01-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Beste lezers van ‘Westendse blik op Middelkerke’

Vooreerst wil ik jullie allen en jullie families mijn beste wensen overmaken voor 2012. Welke?
Als ik even de wederzijdse wensen overloop, dan komen daarin vooral de woorden ‘gezond’ en ‘gelukkig’ voor. Daarom: ‘mijn beste wensen voor een gezond en gelukkig 2012’.
Dat ‘gezond’ slaat niet enkel op de persoon die de wensen ontvangt, maar ook op de familieleden.
Normaal haal ik in mijn blog geen persoonlijke belevenissen of ontboezemingen aan, zeker geen recente, maar ik wil deze keer wel een uitzondering daarop maken. Op 21 juli overleed namelijk mijn oudste zoon. Men zegt: “een kind verliezen is het ergste wat iemand kan overkomen en mijn vrouw en ik werden hierdoor inderdaad in een immens verdriet gedompeld. 2011 was voor ons een rampjaar en wij kunnen enkel hopen dat 2012 voor ons wat milder zal zijn.

In mijn vijfde blogjaar, wil ik breken met mijn gewoonte om de zondagvoormiddag rond 10 uur een nieuw artikel op mijn blog te plaatsen. Om allerhande redenen is dat soms moeilijk en voortaan zal dat dus de maandagvoormiddag gebeuren.

Met mijn hartelijke dank voor jullie trouw.

02-01-2012, 10:49 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Op 10 april 2010 maakte burgemeester Michel Landuyt zijn ‘reeds goedgekeurd en financieel mogelijk‘ plan bekend om het marktplein van Middelkerke te laten overdekken. Hij spiegelde zich daarvoor aan enkele pleinen in Frankrijk.
Ik heb daar op 18 april 2010, als ‘jaloerse Westendenaar’, een artikel aan gewijd met de titel ‘Westende-dorp wil ook een overdekt marktplein zoals Middelkerke-dorp’.
Jullie kunnen het lezen in de map ‘Categorieën – Pleinen en straten’.

Hoe zag Landuyt ‘zijn’ marktplein?
Zoals we hem kennen, schetste Landuyt toen met hoogdravende woorden een toekomstbeeld waarbij Middelkerke de enige badplaats zou zijn met zo’n overdekt plein, dat zou dienen als “centrale uitvalbasis van waaruit de toerist de regio zou kunnen verkennen”. Waarom wij absoluut uniek daarin moeten zijn, was mij niet direct duidelijk.
Maar, hij verklaarde zich nader: 'Momenteel verblijven de toeristen vooral ten noorden van de Koninklijke Baan en daar willen we met dit project verandering in brengen. Het plein moet Middelkerke-centrum integreren in het toeristisch gebeuren. De herinrichting van de Kerkstraat was een succesverhaal en deze as kan een ideale verbinding vormen met de markt, die zonder overdrijven een uniek karakter krijgt.'

Applaus op de eigen banken voor deze prachtige woorden, natuurlijk!
Het plein moest dus specifiek uitgerust worden, vandaar de “noodzaak van een agora met tribune en plaats voor een mobiel podium.” Het begrip ‘agora’ schijnt een belangrijk onderdeel te zijn van Michel’s blufwoordenschat.
Dat was namelijk een open ruimte in een Griekse of Romeinse stad, gebruikt als marktplein of openbare vergaderplaats, omringd door één of meerdere zuilenrijen. De stemgerechtigde mannen kwamen er bijeen om te converseren, zodat de agora eigenlijk het politiek centrum van de stad was. Ook het sociaal en commercieel leven speelden zich daar af. Men kwam er de laatste nieuwtjes aanhoren en men liet er zich onderwijzen door allerlei filosofen.
Ik zou graag eens aanwezig zijn als hier ook zo’n vergadering plaatsgrijpt.

Janna Rommel-Opstaele doet er nog een schepje bovenop
In een artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 25 oktober 2011, bewijst Janna dat ze in geen geval voor Michel moet onderdoen: “Samen met de Oostendelaan moet dat één van de grootste realisaties ooit in Middelkerke uitmaken. Het nieuwe marktplein moet een ontmoetingsplaats worden voor jong en oud. Het plein dat er vroeger saai uitzag, wordt zonder meer omgetoverd tot een aantrekkelijke vlakte met leuke details en rustplaatsen. We zijn ervan overtuigd dat zowel toeristen als de eigen bewoners hun weg naar hier zullen vinden.”
Zou het kunnen dat dit project eigenlijk een ideetje van Janna is? Haar woorden gelijken namelijk fel op deze die bij de start door Michel Landuyt gebruikt werden.
Elke dag groeit bij mij de overtuiging dat iemand met alle kracht Opstaele moet inprenten dat het hoog tijd wordt dat door het bestuur van Middelkerke een soberder levensstijl aangekleefd wordt. Wie is daartoe in staat/ wie pakt die taak aan??
Wat (veel) meer bescheidenheid zouden Michel en Janna zeker sieren!

Hoe zal/ zou het plein er uitzien?
Het plein is dus gedeeltelijk overdekt. De oorspronkelijke plannen voor de volledige heraanleg van het marktplein moesten tijdens de werken bijgesteld worden maar het opzet van het project bleef onveranderd.
Er zou minder groen zijn dan oorspronkelijk gepland omdat de boomwortels op termijn schade zouden kunnen berokkenen aan de ondergrondse parkeerruimte. Kon dan echt niemand dat vooraf vermoeden?
Dat betekent echter niet dat er helemaal geen groen voorzien is.
De volgende inrichtingen/ attracties/ bezienswaardigheden werden voorzien. Ter hoogte van het zwembad werd een nieuw en modern speelplein met een onvervalste piratenboot ingeplant. Dat was eerst niet gepland. Daarnaast is er een groot terras.

Voor het cultureel centrum de Branding is er een open ruimte en ter hoogte van de bibliotheek werd een arena aangelegd voor onder meer groepen en scholen. (zie foto hieronder links)
Tussen het zwembad en de grote luifel is er een kiss-and-ride zone. (zie foto hieronder rechts)

          

Er zijn zitbanken gepland en de sfeerverlichting zou voor een stemmig geheel moeten zorgen.
Er worden ook ‘subtiele’ fonteinen geplaatst die ingewerkt worden in bassins, vervaardigd in architectonisch designbeton. Ze zijn mobiel en kunnen op eenvoudige wijze verplaatst worden.

Ereburger en bekend filmmaker en kunstenaar Raoul Servais levert ook een bijdrage aan het vernieuwd marktplein, zij het dan een (zeer) dure. Aan de kant van de Oostendelaan en aanleunend tegen het nieuwe bushokje ziet men een kunstwerk van zijn hand. Het heet ‘Transcendente Metamorfose’ en kost 71.318 euro. Het is 6 meter op 4,5 meter groot. Het is uitgevoerd in Zuid-Chinese gevlamde graniet en gepolierde Italiaanse graniet. Het stelt in zes taferelen de evolutie van mens tot vogel voor. Het werk beschrijft de hoogmoed van de mens om telkens weer beter te willen zijn dan ieder ander wezen.

Men zou haast denken dat de kunstenaar geïnspireerd werd door Michel en Janna.

Plannen voor verhoogde handelsactiviteit
Op 6 september 2007 verscheen in ‘Het Nieuwsblad (auteur efo) een artikel waarin de burgemeester verklaarde dat bij een pleinfunctie ook horecazaken en terrassen horen.
'We willen als gemeentebestuur een duidelijk signaal geven. Als we eind 2009 de markt openen, dat dacht hij toen nog, staan we volledig achter de uitbouw van terrassen. We praten nu al met projectontwikkelaars om op de gelijkvloerse verdieping van toekomstige projecten geen appartementen, maar handelsruimtes in te plannen.'
Waarom de dijkraad daarover geraadpleegd werd, dat begrijp ik niet. Die vond terecht dat iedereen vrij is een horecazaak te beginnen en dat iedereen er baat bij heeft als er nieuwe horecazaken bijkwamen en dus meer volk aangetrokken wordt. Vroeg hij dat misschien omdat het eigenlijk niet mag volgens het geldend BPA?
In de gemeenteraad van 13 november 2008 vroeg raadslid Lieve Landuyt (toen nog CD&V) inderdaad om dat BPA te wijzigen teneinde horecazaken te kunnen toelaten in de Populierenlaan.

Als ik het Bijzonder Plan van Aanleg nr 5 ‘Kerkstraat’, daterend van 25 april 2000, bestudeer (zie http://www.middelkerke.be/kerkstraat.aspx), dan stel ik ook vast dat de Populierenlaan gelegen is in de perifere woonzone waar GEEN horeca toegelaten is. Wist de burgemeester dat toen niet???
Ziehier het toepasselijk uittreksel uit het BPA.

Wil iemand mij misschien eens uitleggen waarom het café ‘De Sportkroeg’ wel mag in die perifere woonzone? Of werd het BPA aangepast, zonder dat de gemeentelijke website gevolgd is?
Mag de operatie ‘Horeca’ vier jaar later ‘geslaagd’ genoemd worden? Ik denk het niet.
Om een eufemisme te gebruiken, de handelsactiviteit die ontplooid wordt rond het marktplein is nogal naar de magere kant. Vooral de soort handelszaken lijkt mij niet van aard om veel leven te scheppen rond het plein. Enkel de dagbladwinkel, het eethuisje ‘Bocadilli’, het terras van de zwemkom in de zomer of bij zeer goed weer en ‘De Sportkroeg’ die niet echt op het plein gelegen is, beantwoorden min of meer aan die behoefte. De weinig talrijke andere zaken veroorzaken immers geen in- en uitloop en kunnen dus nauwelijks een sfeer van drukke handelsactiviteit scheppen: kinderartikelen ‘Pernukkel’, takelbedrijf ‘Degrave’, kleinhandel in verven en vernissen ‘Aldekor’ en het kantoor van ‘Argenta’.
De meeste van die zaken bestonden vroeger ook reeds en kunnen dus nauwelijks aangezien worden als product van een inspanning tot bevorderen van de lokale economie.
Dat de drukke Oostendelaan langs het plein loopt, lijkt mij ook een handicap voor gezelligheid.
De laan snijdt eigenlijk de drie daar gelegen handelszaken af van het marktplein.

De timing van de werken
De voorbereidende werken zijn gestart in augustus – september 2009.
Van september 2009 tot juni 2010 werd de ondergrondse parking uitgegraven. Van september 2010 tot juni 2011 was de aanleg voorzien van de ondergrondse parkeergarages en van de markt evenals de vernieuwing van de Populierenlaan. Volgens ‘Het Nieuwsblad’ van 7 oktober 2010 startte één van de kandidaten voor de werkzaamheden toen een juridische procedure tegen Dexia, de bouwheer van het project, in verband met de toewijzing van de werken. Deze moesten toen tijdelijk opgeschort worden wat natuurlijk vertraging veroorzaakte. De werken aan de ondergrondse parkeergarages en de aanleg van de nieuwe busstrook in de Oostendelaan konden wel verder gezet worden.
Het einde van de werken was dus voorzien tegen de zomer van 2011.
Ziehier enkele beelden van de werken.

De inhuldiging werd voorzien op 16 december 2011
Bij de inhuldiging van de ondergrondse parking op 1 juli 2011 deelde Janna Opstaele mee dat er een groots feest zou gegeven worden bij het beëindigen van het overdekt marktplein einde oktober 2011. Ze heeft natuurlijk woord gehouden, al was er nog wat uitstel nodig. Het werd dus vrijdag 16 december.
Er werd een heuse reclamecampagne opgezet. De inwoners werden uitgenodigd door middel van een kleurrijke folder, die jullie hieronder kunnen zien. Er werden affiches opgehangen, borden geplaatst, interviews afgenomen op de radio, de schrijvende pers werd ingeschakeld en verschillende websites riepen op om dat evenement vooral niet te missen.

Mijn voorafgaande verkenning op donderdag 15 december 2011
Om ongehinderd wat foto’s te kunnen nemen bracht ik daags voordien van 10u20 tot 11u15 een bezoek aan het plein.
Wat een ontgoocheling! Het plein is gewoon niet afgewerkt. Een omstaander zei mij dat de werken slechts tergend langzaam vorderden omdat er zeer vaak slechts een paar werklieden te werk gesteld waren.
Ziehier hoe de omgeving van de bibliotheek er uit zag en hoe losse kabels van de elektrische leidingen blootlagen.

          

Mijn gesprekspartner vertelde mij tevens dat reeds een aantal vandalenstreken vastgesteld werden zoals het leegspuiten van brandblusapparaten. De laagste verdieping van de ondergrondse parking zou te lijden hebben onder waterinsijpeling.
Een andere door mij naar haar mening gevraagde voorbijgangster bevestigde dat laatste en beweerde dat sommige chauffeurs hun wagen daar niet durven parkeren. Ik ging dus eens kijken en stelde vast dat de “-3” kurkdroog was, hoewel het zojuist fel geregend had.
Maar, er zal wel iets van waar zijn, zeker? Nochtans kan het moeilijk dat iemand het nodig zou vinden om daar zo laag te gaan staan want ik had zojuist weer vastgesteld dat ik als tiende wagen op “-1” kon gaan staan. Akkoord, het is winter, het weer was slecht hoewel het droog bleef vanaf 10 uur maar het was toch marktdag. En bij mijn voorgaande bezoeken in de zomer waren er even weinig bezoekers.
Toen ik aan een omstaander vertelde dat we daar met 10 auto’s stonden, beweerde hij dat ik geluk had, want dat er zeer vaak niet meer dan drie staan.
Op het plein zelf stond er wel een grote plas water. Getuige hiervan onderstaande foto.

Groen is er wel, zij het weinig: twee ongelukkig geplaatste bloembakken in de Populierenlaan en vijf boompjes.

Van fonteinen en van zitbanken was er nog geen spoor te bekennen. Het is nu wel nog niet het seizoen om daar te gaan zitten.
Als er in Middelkerke van sfeerverlichting gesproken wordt, dan gaat het steevast over lampenkappen zoals er nu reeds staan op het kerkpleintje in Westende-dorp (paarse kleur) en in de Oostendelaan (witte). Deze keer zijn het echter gele.
Het was dus de bedoeling het plein te overdekken om er activiteiten te kunnen organiseren bij alle weersomstandigheden. Hieronder zien jullie dat wie onder de luifels een kraam opstelt, niet tegen de regen (en sneeuw) zal beschut zijn.

          

De feesten zelf op 16 december 2011
Hevige wind, felle regen en bijtende kou gooiden roet in het eten van Michel en Janna die op veel activiteit op het plein en een massa volk gerekend hadden. Spijtig!
Als het einde van de werken voorzien is in de zomer en men moet dat uitstellen tot het jaareinde, dan is de kans op mooi weer natuurlijk klein.
De feesten werden ingezet met een avondshopping.
Van 18 tot 20u. kon je ‘ongehaast’ kerstshoppen bij heel wat handelaars in Middelkerke-centrum, Westende-dorp en –bad, in Lombardsijde en in het shoppingcenter , dus niet enkel die rond het marktplein zoals eerst aangekondigd, want dat zijn er maar een drietal die meedoen. Met een hapje, een drankje en korting probeerden de handelaars het ‘perfecte shoppingklimaat’ te creëren.
Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat dit een groot succes was bij zo’n weer.
In de loop van de dag zou de opgestelde tribune stormschade geleden hebben.
De organisatoren hadden dus maar wijselijk besloten de festiviteiten indoor te laten plaatsgrijpen en dus week iedereen uit naar de gemeentelijke sporthal ‘De Branding’. Het ‘ontdekken van alle hoekjes en kantjes’ van het plein zou dus alvast niet plaatsgrijpen.
Natuurlijk wilde ik alle festiviteiten bijwonen.
Het programma voorzag dat de officiële openstelling van de markt en de onthulling van het kunstwerk van Servais om 19u30 zou starten. Ik was dus, zoals altijd, ruim op tijd. Bij mijn aankomst, viel mij op dat de sfeerverlichting niet brandde, noch in de Oostendelaan noch op het plein. Defect? Of nog niet klaar?
De voor de gelegenheid opgestelde gekleurde spots op de zuilen van de luifel gaven daaraan wel een feeëriek uitzicht.
Een vijfkoppige, goed spelende en enthousiaste muziekgroep was al druk bezig met de opwarming. Steltlopers, duistere en andere figuren en jongleurs met fakkels deden hun best in afwachting van de start.
Die kwam er maar niet, niet na het academisch kwartiertje noch na een halfuur. Om 20u10 omgordden de leden van het college eindelijk plechtig hun linten en betrad een speaker het podium. Hoe durven ze de mensen zo lang laten wachten? Waren de hoge gasten niet op tijd? Hadden ze dan geen respect voor de lage gasten die weer en wind getrotseerd hadden?
Toen kwamen een resem politici aan het woord, die de kans kregen zichzelf uitvoerig te bewieroken.
Bart Andries, kabinetchef van Vlaams minster van toerisme beet de spits af, gevolgd door Patrick Van Gheluwe (SP-a), provinciaal gedeputeerde voor toerisme en recreatie, die zijn streven voor een kwalitatieve invulling van het openbaar domein benadrukte.
Toen kwamen de ‘locomotieven’: burgemeester Landuyt, eerste schepen Rommel-Opstaele en schepen voor cultuur Dejonghe.
Michel was duidelijk ontgoocheld omdat er niet meer volk opgekomen was. Ik schat het aantal op 150-200 personen wat volgens mij toch niet zo slecht was bij dat weer.
Natuurlijk is een groot gedeelte daarvan samengesteld uit de politici zelf, gemeentepersoneel, brandweerlieden en sympathisanten van de meerderheid.
Ik was dan ook dubbel verbaasd over de zeer lauwe reactie van het publiek op de vraag van de speaker ‘Jullie zijn toch ook tevreden over het plein?’
Michel’s uitleg over het plein dat de gebouwen (zwembad, cultureel centrum, bibliotheek, gemeenteschool) met elkaar verbindt, had ik nooit voorheen gehoord. Een goeie vondst!!
Hij had het opnieuw over de ‘toeristische uitvalbasis’, over ‘wij willen ons onderscheiden van andere kustgemeenten, ja zelfs van het buitenland’. Wat een arrogantie!! Toen hij naar de kosten van het project gevraagd werd, kwam hij af met de dooddoener ‘koken kost geld’ en ‘als het voor iets speciaal is’. Als je natuurlijk absoluut naar een driesterrenrestaurant wenst te gaan! In minder dure eetgelegenheden kan men ook lekker eten, maar men kan er minder over opscheppen!
Dat het project niet uitvoerbaar zou geweest zijn zonder de hulp van de Vlaamse gemeenschap en van de provincie, vond ik ook een ‘goeie’. Lees daarover verder maar eens mijn uitleg over de ‘subsidies’.
Hij wil op het plein de stempel van ‘evenementenplein’ drukken, met andere woorden een nieuwe traditie creëren…
Maar, over welke evenementen heeft hij het? De kermis, de wekelijkse markt? En wat nog?
Of zal het marktplein nu het Epernayplein vervangen? Of zullen alle activiteiten op het Oudstrijdersplein, in het park, op de dijk, in de Kerkstraat nu allemaal verhuizen naar het marktplein?
Of waren dat weer van die typische burgemeesterswoorden? Ik las alleszins al in de ‘Sirene’ dat de nieuwjaarsreceptie 2012 van de gemeente verhuist van het Oudstrijdersplein naar de markt.
In tegenstelling tot wat ikzelf vrees, heeft de ondergrondse parking volgens Michel wel een toekomst: ‘Er zullen borden geplaatst worden die erheen moeten leiden en de familieleden van de meer dan 14.000 tweede verblijvers zullen ooit hun wagens daar wel plaatsen.’ Wie zei ook weer dat optimisme de beste medicijn is? En gratis bovendien!
Van de twee schepenen heb ik enkel onthouden dat ze uitvoerig al diegene bedankten die meegewerkt hadden aan de realisatie van het project.
Het kunstwerk van ereburger Raoul Servais kon ook niet ‘in the spotlight' gezet worden, althans niet ter plaatse. De kunstenaar werd uitvoerig geprezen en bedankt en nam zelf ook nog het woord.
Met een groepsfoto van de hoge gasten samen met het schepencollege werd het officieel gedeelte om 20u45 afgesloten. Toen werd koudweg meegedeeld dat het optreden van ‘Cirq’ulation locale’, dat geprezen werd voor zijn welwillendheid en begrip, slechts om 21u30 zou beginnen, in plaats van om 20 uur, zoals voorzien.
Ondertussen konden de aanwezigen zich te goed doen aan de aangekondigde ‘gezellige smulmarkt met spectaculaire animatie’. Men kon inderdaad in verschillende standjes, vier binnen en twee buiten, genieten van een cola, een pint,een tas soep, een bordje crielaardappeltjes aan de democratische prijs van 1,5 euro of voor de smulpapen van een taartje aan 2 euro. Dus geen ‘gemeentelijke hapjes en drankjes’ meer! Ja, ‘koken kost geld’, nietwaar!
Ik heb geen drie kwartier meer gewacht. Ik twijfel er wel niet aan dat de circusgroep meer dan het bekijken waard was.
En niet te vergeten … Om veilig en comfortabel te kunnen shoppen en feesten mochten alle bezoekers gratis hun wagen parkeren in de nieuwe ondergrondse parking. Was dat de reden waarom de ‘-1’ plots voor drie vierde gevuld was? Spijtig dat de lift defect/in onbruik/buiten dienst/niet in werking was!!

Hoeveel heeft dat allemaal weer gekost?
Ziehier het bord dat opgesteld stond op het marktplein en waarop de gegevens over de werken konden afgelezen worden.

De bouwheer was dus de Dexia Bank, wat betekent diegene die aan een studiebureau de opdracht geeft voor het ontwerpen, die de aanbesteding regelt en die het werk gunt aan een aannemer.Dexia zal dus per definitie, tegen betaling, ook het toezicht en beheer, de verantwoordelijkheid en de financiering voor zijn rekening nemen. Bovendien krijgt de bank ook het ‘recht van opstal’.
Het vermelde ‘Bedrag der werken’ is het aanbestedingsbedrag (btw medecontractant*), namelijk 1.927.606,93 euro. Bijna twee miljoen euro of 80 miljoen goeie oude Belgische francs!!!!!
Het werk omvat het ‘Herinrichten van de Oostendelaan, met inbegrip van het Marktplein en Molenstraat – Deeldossier Marktplein en Populierenlaan’.

*Het stelsel van BTW met medecontractant vermijdt de zogenaamde pre-financiering van de te verrekenen BTW. In plaats van die eerst zelf te moeten betalen om pas veel later terug te krijgen, zorgt men voor een nul-operatie. De aannemer factureert geen BTW en de gemeente plaatst het betreffende BTW-bedrag bij ‘verschuldigd’ én ‘bij terug te vorderen’.

Ik vroeg aan de dienst ‘Openbare werken’ van de gemeente wat de uiteindelijke kostprijs geworden is en wat er allemaal inbegrepen is in die prijs. Er werd mij geantwoord dat het definitieve netto eindafrekeningsbedrag pas gekend zal zijn begin 2012, omdat de werken momenteel nog bezig zijn.
Ik heb dan maar een schatting uitgevoerd. Op de twee borden voor het geheel van ondergrondse parking en bovenbouw stond dus 9,2 miljoen (parking) + 1,93 miljoen (bovenbouw) euro, samen dus 11,13 euro zonder btw. Dat werd € 12.905.599,23 met erelonen, onvoorziene kosten en BTW inbegrepen. Op de gemeenteraad van 13 september 2007 werd een raming gemaakt van 14 miljoen euro maximum (€ 12.905.599,23 + kost financiering + kost projectbeheer).
In de gemeenteraad van 13 november 2008 werd aangekondigd dat het bedrag van voormelde financiering met projectbeheer op dat ogenblik door Dexia Bank geraamd werd op 21.758.000,00 EUR hetzij 15.005.517,24 EUR netto bouwkost, meer een geraamd bedrag van 6.752.482,75 EUR (inclusief erelonen, projectbeheer en BTW, exclusief de intresten tijdens bouwperiode).
Als ik dus benaderend de verhouding van totaal aanbestedingsbedrag (11,13 miljoen euro) tot het geraamd bedrag in 2008 (21,758 miljoen euro) toepas op het aanbestedingsbedrag voor de bovenbouw alleen (1,9 miljoen euro x factor 1,95)) dan kom ik aan drie miljoen zevenhonderd veertien duizend euro (3.714.000). Ik weet dat het bedrag niet correct is …. het zal waarschijnlijk nog te laag zijn.
Volgens de gemeente zou het bedrag op het aankondigingsbord de prijzen omvatten voor de aanleg van een gescheiden rioleringsstelsel, het vernieuwen van de bovenbouw in de Populierenlaan, aan weerszijden van het marktplein en de aanleg van een nieuwe verharding rond het marktplein en het zwembad, het speelplein met piratenboot, het groen, het groot terras naast het speelplein, de open ruimte voor het cultureel centrum ‘De Branding’, de arena voor groepen en scholen ter hoogte van de bibliotheek en de ‘kiss-and-ride’ tussen het zwembad en de grote luifel.
Een nieuw marktplein vergt natuurlijk ook een renovatie van de openbare verlichting van het plein, de omgeving van de bibliotheek, van het zwembad, van het cultureel centrum en van de Populierenlaan.
Op de gemeenteraad van 10 september 2009 werd al een bedrag van 20.993,08 euro voorzien voor ie renovatie maar waarschijnlijk heeft men later gevreesd dat het niet sfeervol genoeg zou worden, want in de gemeenteraad van 10 maart 2011 werd nog een bedrag van 173.414,42 euro voorzien voor een sfeerverlichting. Samen geeft dat dus 194.407,5 euro of (wat meer tot de verbeelding spreekt) zeven miljoen zevenhonderd en zes en zeventig duizend zeshonderd dertig Belgische francs!!!!

Ook de interesten zijn nog niet inbegrepen. Dat is een ingewikkeld zaak.
In het gemeenteraadverslag van 13 november 2008 kunnen we vinden welke de DEXIA – voorwaarden zijn. Daar staat, zonder uitleg:

- looptijd: 30 jaar
- tijdens de bouwperiode: dagelijks Euribor 3m + 85 bp
- na de bouwperiode: Irs Duration Icap 13h + 85 b

Begrijpt iemand van jullie dat? Dat zijn dus de rentetarieven en ik vraag me al een tijdje af hoeveel schepenen en gemeenteraadsleden, daardoor iets wijzer geworden zijn. Later zal ik daar eens op terugkomen en uitleggen wat ‘recht van opstal’, ‘medecontractant’ en die complexe tarieven juist betekenen.

Subsidies
De gemeente beroept zich dus weer op het feit dat ze geniet van subsidies om de pil van de hoge kosten van het project te verzachten. Jullie zullen nu wel al weten wat ik over subsidies denk. Trek die bedragen dus alstublieft niet af van de kostprijs van het marktplein. Dat geld komt dus ook van de belastingbetaler.
Voor de uitbouw van het marktplein tot een toeristisch-recreatieve ruimte, springt de Vlaamse overheid bij voor een bedrag van 265.000 euro.
In het kader van het provinciaal reglement voor toeristische impulsen in West-Vlaanderen werd aan de campus ‘Marktplein’ door de provincie een subsidie toegekend van 125.000 euro.
Beide samen stellen dus slechts een peulschil voor van het totaal bedrag.

Hoe moest het dan wel?
Misschien verwijt men mij nu wel dat ik geen welwillend oog heb voor verbetering en vooruitgang.
Dat klopt natuurlijk niet. Zolang er maar een evenwichtige verdeling is onder de deelgemeenten en er geen excessen begaan worden.
Maar, moest voor dat plein bijna een miljard Belgische francs uitgegeven worden?
Mijn mening over de ondergrondse parking kennen jullie: die was zeker niet nodig.
Verder kan men zich de vraag stellen of een paar miljoen euro (meer dan 10 keer minder) niet zouden volstaan hebben om van een saai marktplein een ontmoetingsplaats te maken? Natuurlijk wel, alleen kan het in Middelkerke nooit pompeus genoeg: die luifels waren er niet nodig. Een ‘gewone’ renovatie met een voldoende aantal parkeerplaatsen zoals op het Arthur Meynneplein zou aangewezen geweest zijn. Ook vroeger werden de markt, de kermis, brandweerfeesten, enz… toch op dat marktplein gehouden? Wat groen en eventueel zelfs een (goedkoper) kunstwerk zouden het plein een heel ander uitzicht kunnen gegeven hebben. Al had ik het wel aan de binnenkant van het plein geplaatst. Voorbijrijdende chauffeurs krijgen immers niet de tijd om rond te gapen en het werk te bewonderen.
Dat bewonderen is trouwens enkel maar mogelijk bij daglicht. Het is namelijk niet verlicht, tenzij op de openingsdag. Of komt dat ook nog?
De bushalte van de Oostendelaan had op het plein moeten geplaatst worden. Nu is die versmalling levensgevaarlijk.

Besluit
Ik vrees dat ik het project ‘Marktplein’ geen goed initiatief kan noemen. Als al ons mooi geld dan toch uitgegeven werd, had ik liever het tegenovergestelde gewenst. Ik vind echter te veel argumenten die mij zeer sterk doen twijfelen, alleen al door de (voor de toerist) gedecentraliseerde ligging van het plein.
Hoewel dat een ziekte is die meestal voor het eerst optreedt tussen de leeftijden 18 en 40 jaar en ik die periode al een tijdje achter mij gelaten heb, begin ik zo stilaan te lijden aan agorafobie of pleinvrees. Ik heb nog geen paniekaanvallen gehad en ik durf wel nog mijn vertrouwde omgeving verlaten om mij naar buiten te begeven, maar de angst voor nog meer pleinen en nog meer geldverkwisting in Middelkerke bekruipt mij steeds vaker. Hebben jullie geen angst om besmet te geraken?

Bronnen
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=4R2OMUNT
http://www.middelkerke.be/page43604844.aspx Plan van het plein
http://nl-nl.facebook.com/event.php?eid=263644673672780&ref=nf
http://www.vldmiddelkerke.be/
http://www.middelkerke.be/page504031431.aspx
http://www.zee-online.be/nieuwsblog/?tag=koetfeu
http://www.middelkerke.be/koetfeu.aspx
Artikel in “HetNieuwsblad” van 15 Dec 2011 over Raoul Servais, door Dany Van Loo

02-01-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Enkele weken geleden verspreidde het Vlaams Belang de regionale novemberkrant 2011, editie Middelkerke.
Zoals gebruikelijk worden daarin enkele Vlaamse onderwerpen behaald en dat wordt aangevuld met enkele artikeltjes die betrekking hebben op onze gemeente.
Op mijn blog worden uiteraard enkel deze laatste iets grondiger behandeld. Het zijn vier kleintjes en zoals de vorige keer moet ik weer schrijven dat ze wat dunnetjes uitvallen, in een gemeente waar de projecten waartegen oppositie kan gevoerd worden, nochtans talrijk zijn.
Een vijfde artikel van de hand van provincieraadslid Jan Lacombe behandelt onder andere de zaak ‘Duinenzicht’ aan de rand en dus kunnen we ook dat artikel als lokaal bestempelen.

Gaan de ‘Vlaamse’ onderwerpen dan volledig voorbij aan de Middelkerkse leefwereld?
Helemaal niet!
We beseffen het nog niet te best maar ‘Dexia-banksters pluimen u’ zal helaas op ons allemaal van toepassing zijn. Welke zijn de gevolgen voor de gemeente na de ‘vereffening’ van de gemeentelijke holding? Ik kom daar later zeker nog uitvoerig op terug.
Ook de Middelkerkenaar kan de VRT uitzendingen bekijken en beluisteren van de ‘Moslim Televisie en Radio Omroep (MTRO) en mee helpen betalen. Hoeveel, dat vernemen we in het artikel ‘Moslimoproep?
In ‘Regering-Di Rupo? Vlamingen betalen het gelag!’ worden de redenen aangehaald waarom de Vlaming zich niet kan vinden in het communautair akkoord.
In ‘Land van melk en honing’ krijgen we een resumé van de waarschuwingen gelanceerd door twee topmagistraten voor de ineenstorting van onze welvaartstaat, onze sociale zekerheid en onze democratie. Hopelijk krijgen ze ongelijk, maar zouden onze toppolitici er niet beter aan doen deze signalen heel ernstig te nemen?
“Van alle ondervraagde zelfstandige ondernemers denkt 28% aan stoppen, 24% zou niet meer starten.” is geen bewering van het Vlaams Belang, maar een bericht uit ‘Het Nieuwsblad’ dat de resultaten overneemt van een onderzoek door Unizo over de administratieve lasten die de zelfstandigen moeten dragen.
Ik dacht dat alle wegen naar Rome leiden, maar een artikel ‘Alle wegen leiden naar Oostende’ betreft de illegalen die volgens Vlaams volksvertegenwoordiger Christian Verougstraete zijn stad overspoelen, met overlast en toename van de criminaliteit tot gevolg.
In een laatste artikel worden de cijfers besproken die (ondertussen ex-)minister Inge Vervotte aan volksvertegenwoordiger Peter Logghe meedeelde over het geweld op de NMBS – treinen. Dat zou namelijk verdubbeld zijn.

Macht en onmacht van een gemeenteraad
Gemeenteraadslid en afdelingsvoorzitter Alfons Deley beweert dat onlangs uitgevaardigde decreten van de Vlaamse regering niet leiden tot de beoogde verhoging van de medezeggenschap van de gemeenteraadsleden in het beleid, maar integendeel aan de burgemeester en schepenen de gelegenheid geven de gemeenteraad zo goed als uit te schakelen. Belangrijke punten zouden zelfs niet meer voorgelegd worden aan de raad, maar rechtstreeks beslist worden door het schepencollege of, nog erger, door de burgemeester of de betrokken schepen rechtstreeks.
Hij betreurt dat de rol van de raad zich enkel nog beperkt tot de goedkeuring van onbelangrijke aankopen, zoals een bureaustoel van 250 euro, of verkeerskegels voor 600 euro.
Hij geeft dan twee voorbeelden van aankopen die buiten de gemeenteraad doorgedrukt werden. Hij haalt enkel twee bedragen aan: 78.000 euro en 345.000 euro maar een goede verstaander begrijpt dat het gaat over een kunstwerk op de markt in Middelkerke en over de Rommelmolen in Leffinge. Lees verder meer daarover.

Betutteling of erfgoed
Het Vlaams belang herhaalt nogmaals dat ze voor een financiële ondersteuning van het erfgoed zijn, maar ze vinden dat de vaststelling dat Middelkerke meer dan 250 waardevolle gebouwen zou tellen, overdreven. Ze beklagen er zich over dat de vertrouwelijke lijst wel kon ingezien worden door de VLD, CD&V en Progressief Kartel om hen de kans te geven hun eigen eigendom ofwel van de lijst te laten schrappen of op de lijst te plaatsen, maar niet door de gewone burger-eigenaar. Een subsidie van 12.000 euro vinden sommige niet te versmaden, hoewel de CD&V, nog steeds volgens het VB, deze zou willen zien verhogen tot 20.000 euro.
De burger die zou willen weten hoe het met zijn/ haar eigendom staat, kan dit schijnbaar te weten komen door een mailtje te sturen naar delverm@skynet.be.
Wie dat is en hoe men tot zulke methodes zijn toevlucht moet zoeken, daar heb ik ook het raden naar.

Grootheidswaanzin en cultuurbarbaren
Daar slaat de partij echt een open deur in: ‘het geld van anderen uitgeven is niet moeilijk’.
Volgens het VB is de naam van de kunstenaar (bekend en bevriend?) die het kunstwerk van 78.000 euro voor het marktplein zal produceren, nog steeds niet openbaar gemaakt. Ook is het nog niet bekend wat het zal voorstellen en hoe het er zal uitzien.
Ook de aankoop van de molen, of liever de ruïne van Leffinge, waarvan de eerste schepen mede-eigenares was, is nog niet verteerd. Volgens het VB zou het aankoopbedrag van 345.000 euro (292.500 euro volgens ‘Het Nieuwsblad’) verborgen geweest zijn in een budgetwijziging, buiten de gemeenteraad om.
Als dat klopt en als het VB vindt dat er iets onkatholiek of onwettig gebeurd is, dan moeten ze maar klacht indienen, vind ik.
Blijft natuurlijk dat het hier gaat over een onwezenlijk hoog bedrag voor een ‘kunstwerk’ (molen) waarmee eigenlijk niemand weet wat aan te vangen. Als daar straks ook nog restauratiekosten bijkomen, dan stijgt die aankoop fel boven het ontoelaatbare uit. Als men er enkel vergaderzaaltjes wil inrichten, dan had men die ook kunnen vinden voor minder geld.
In ‘Het Nieuwsblad’ van december 2011 stond daarover wat meer uitleg van schepen Dejonghe: 'We zullen beginnen met de herstelling van de daken en we voorzien ook 30.000 euro voor de opmaak van een ontwerp tot restauratie en herinrichting. De molenromp is in slechte staat en moet ook dringend aangepakt worden. Ik ben blij dat we daar binnen afzienbare tijd eindelijk werk van zullen kunnen maken. We kunnen gelukkig rekenen op overheidstoelagen. Er komen trouwens nog onderhandelingen met de Vlaamse dienst Onroerend Erfgoed. Het woonhuis is het enige deel van de site dat geen beschermd monument is, maar wel deel uitmaakt van een beschermd dorpsgezicht. Wat er precies zal komen, is nog niet geweten, want het is onze bedoeling om daarbij de bevolking te betrekken.”

De kunstminnende belastingbetaler zou bovendien ook nog onderstaand kunstwerk op zijn schotel krijgen, voor de luttele prijs van 27.000 euro.

Gemeentelijke financiën: een drama dreigt, door ere-volksvertegenwoordiger Koen Bultinck
Het artikel gaat wel niet specifiek over Middelkerke, maar over de financiële toekomst van alle Vlaamse gemeenten en dus ook over de onze.
Bultinck ziet die niet rooskleurig in. Hoe kan het ook anders? Vooreerst de pensioenen van de ambtenaren. Ze betalen ze nu al maar straks ook extra bijdragen omdat de rijkskas kas bijna leeg is, door de vergrijzing en het dalend aantal statutairen. De financiering van de pensioenlast voor het benoemd personeel steunt hoofdzakelijk op de opbrengst van de werkgeversbijdragen berekend op de loonmassa van de benoemde personeelsleden aangesloten bij het pensioenfonds gedurende het lopende jaar.
Sedert de jaren 80 en ingevolge de financiële moeilijkheden van de gemeenten nam men steeds meer zijn toevlucht tot de contractuele tewerkstelling. Maar, hoe meer statutairen en hoe minder benoemden, hoe hoger de bijdragen.
Dat verklaart waarom het bijdragepercentage voor het gemeenschappelijk pensioenstelsel is gestegen van 16 % in 1982, tot 27,5 % in 2002 en tot 32% in 2011.
Hij voorziet ook een probleem door de vermindering van de inkomsten door de aanvullende personenbelasting. Misschien is dat wel niet van toepassing op ons aangezien men hier van plan is (nog steeds??) het tarief te verlagen en aangezien er reeds drie kustgemeenten zijn (De Panne, Knokke-Heist en Koksijde) die deze belasting niet meer heffen.
De tweede verblijvers zullen het wel betalen!

Uit de provincieraad door Jan Lacombe
De oprichting van een jeugdvormingscentrum, meer bepaald in ‘Duinenzicht’ in Westende is al meer dan tien jaar een stokpaardje van provincieraadslid Jan Lacombe.
Hij heeft namelijk al die tijd gevonden dat het ex- ‘Ons Rustoord’ daarvoor uiterst geschikt zou geweest zijn. Nu is het te laat natuurlijk. De site en de gebouwen werden aangekocht door de vastgoedmakelaar ‘Twin Properties’ en liggen er al een tijd verlaten bij.
Lacombe zegt ook, en dat is voor mij nieuw, dat de ‘Industrie Hôtelière’ nu een vergunning aangevraagd heeft om de nog rechtstaande gebouwen te slopen. Naar verluidt zou het schepencollege die vergunning niet toekennen zolang niet geweten is wat er met het terrein zal gebeuren.

Bron
http://binnenland.vlaanderen.be/index.php?q=regelgeving/wetgeving.htm

25-12-2011, 10:06 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Naar aanleiding van de voorstelling van editie 2012 door de restaurantgids Gault-Millau, verscheen op 15 november 2011 in ‘Het Nieuwsblad’ een artikel daarover van de hand van Tom Deschacht. Daaraan werd ook een lijst toegevoegd met de scores voor de West-Vlaamse restaurants.
Ik heb daaruit de kustplaatsen overgenomen.
Op 21 november 2011 werden ook de Michelinsterren voor 2012 uitgedeeld.
Ik heb beide quoteringen samengevoegd en een vergelijking gemaakt van de behaalde scores. Hieronder vinden jullie het resultaat.
Knokke-Heist steekt er met kop en schouders bovenuit, met vier 1-sterrenrestaurants en hoge quoteringen in Gault-Millau. Maar ja, ‘noblesse oblige’, zegt men. De Panne heeft met ‘Le Fox’ het enige tweesterrenrestaurant aan de kust. Opmerkelijk is bij dat laatste dat de 2 Michelinsterren niet in overeenstemming zijn met de 16 op 20 bij Gault-Millau. Hoe dat mogelijk is, kan ik als buitenstaander, uiteraard niet verklaren.
Wat mij opvalt: zoals menu’s in de restaurants beter klinken wanneer ze in het Frans opgesteld waren, schijnt dat ook toepasselijk te zijn voor de namen van restaurants aan de kust. Ik wil dan ook een persoonlijke bijkomende speciale vermelding geven aan de (slechts) enkele restaurants met een Vlaamse naam.Schijnbaar staan die ook voor de allerbeste kwaliteit.

Bronnen
http://www.gaultmillau.be/fr/restaurant/
http://www.dinnersite.be/toprestaurants/bib
http://www.dinnersite.be/toprestaurants/michelin

Hierna volgt de uitleg bij de getallen en kruisjes in de tabel:
Vooreerst in de rode Michelingids:

Eén ster: uitstekende keuken in zijn categorie;goed rustpunt op je route. Twee sterren: verfijnde keuken die een omweg waard is; bijzondere wijnen. verwacht geen lage prijzen. Drie sterren: uitzonderlijke keuken die een reis waard is.Het eten is altijd erg lekker en soms buitengewoon, er worden beroemde wijnen geserveerd, de bediening is onberispelijk, het interieur is stijlvol en de prijzen zijn overeenkomstig.

Sommige restaurants in de Rode Gids krijgen een "Bib Gourmand" als vermelding (een getekend michelinmannetje). De gids “Bib Gourmand Benelux 2012” bevat een selectie van 133 restaurants in België. Al die restaurants serveren een lekker menu (voorgerecht, hoofdgerecht en dessert) voor een maximumprijs van 35 euro. De prijs- kwaliteitverhouding is er uitstekend.

Ziehier de betekenis van de punten (op 20) voor de gids Gault-Millau: 10 : aanbevolen 13 en 14: goede, verzorgde tafel, betrouwbaar en soms origineel 15 en 16: brengt een bijzondere keuken 17 en 18: zeer grote tafel, memorabele herinneringen 19 en 20: de onbetwistbare top. Het Hof Van Cleve van chef Peter Goossens blijft de lijst aanvoeren Het krijgt als enige een score van 19,5 op 20 en wordt gevolgd door 'Comme Chez Soi' en 'Sea Grill', die beide 19 op 20 krijgen.

Een woordje meer over de vermelde Middelkerkse restaurants
Is er behoefte aan een sterrestaurant in een kustgemeente? Daar kunnen de meningen over uiteenlopen.
Sommige zeggen: “We zijn hier niet gekomen om gastronomisch te gaan eten, maar om te genieten van zon, zee en strand. Om zo weinig mogelijk huishoudelijk werk te hebben (koken, afwas, …)”
Andere beweren dan weer: “Wat is er plezanter of aangenamer dan ’s avonds eens lekker met het gezin of onder vaders en moeders te gaan eten in een gezellig restaurant met prima bediening?”
Als je de interesse ziet voor kookprogramma’s op TV en als je de koks zo druk ziet signeren op de boekenbeurs, dan mag je gerust zeggen dat de eetcultuur bij ons volop bloeit.
Als je dan hoort dat je maanden bij voorbaat moet bestellen om een tafel gereserveerd te krijgen in een toprestaurant, dan mag misschien gezegd worden, dat een sterrenrestaurant in een badplaats wel geen overdreven luxe is … voor wie het kan betalen.
Middelkerke heeft er dus geen en moet het stellen met één restaurant ‘met een bijzondere keuken’ (met 15 op 20) en één ‘met een goede, verzorgde tafel, betrouwbaar en soms origineel’. In Westende-bad krijgt enkel ‘La Marquize’ ook dat laatste etiket.
Betekent dit nu dat er weinig goede restaurants zijn in Middelkerke? Natuurlijk niet!
Ik heb ze eens allemaal geteld.
Ik kwam uit op 112 (63 in Middelkerke, 38 in Westende-Lombardsijde, 4 in Leffinge, 3 in Mannekensvere, 1 in Schore, 1 in S.Pieterskapelle, 1 in Slijpe, 1 in Wilskerke.
Misschien heb ik er nog een paar gemist, want er is geen enkele website die ze allemaal weergeeft of die goed bijgehouden is.
Het is ook niet steeds duidelijk welke etablissementen als restaurant kunnen geteld worden. Sommige meten zich die titel aan, daar waar het eerder veredelde frituren zijn of tearooms of eetcafés.
Het hangt ervan af wat je wenst. Moet het echt gastronomisch zijn? Per definitie is dat de fijnproeverij, koken als kunst. De Franse keuken*? Of ben je eerder gesteld op ‘Nouvelle cuisine’**? Of op de moleculaire keuken***?
*is de klassieke Franse keuken waarbij sprake is van veel sterk bewerkte en zware gerechten
**is de internationaal gangbare aanduiding voor een stijl van koken die vanaf de jaren zestig in zwang kwam, gekenmerkt door verse en licht bereide ingrediënten die op een aantrekkelijke manier worden gepresenteerd (Bocuse)
***is het toepassen van wetenschap op de bereidingswijze in de keuken, een hype in de culinaire wereld in de 21^ste eeuw.
Misschien heb je wel een voorkeur voor Italiaans, Grieks, Vietnamees of Chinees? Je hebt ze maar voor het uitkiezen.
Of wil je gewoon eens traditioneel lekker eten (bijvoorbeeld een garnaalcocktail als voorgerecht, mosselen of een ander visgerecht of een malse steak met frieten en daarna een stuk taart of een ijscoupe en daarbij een lekker glas wijn)?
In de beide restaurantgidsen worden alle stijlen beoordeeld. De bekroonde moeten normaal de beste zijn, maar er zijn heel wat bescheidener restaurants met een uitstekende keuken, met minder tirlantijntjes, zonder sommelier en met personeel met veel minder scholing, maar toch beleefd en gedienstig en wat ook heel belangrijk is, heel wat prijziger.

Ziehier in welke termen de bekroonde Middelkerkse horecazaken beschreven werden.
Daar waar ik de geschikte Nederlandstalige benamingen vond, heb ik één en ander vertaald.

Mange-Tout, Oostendelaan 292 Middelkerke: 15 op 20
Als aanhef proeven wij een keuze aan hapjes, zo vers dat ze de eetlust aanscherpen: krokante toast met rillette en pickles, kaaskoekje met crème van Oud Bruggekaas, scheermesschelpdier gebakken met paprika.

Het eerste voorgerecht bestaat uit ‘een toast met licht gemarineerde makreel, met rauwe halve radijsjes, met appelsap en met ‘mange-tout’ die een mooie lentekleur en een licht zuur smaakje geeft aan de schotel.
Daarna volgt scholfilet gekruid op een wel heel mooie manier. De espuma van dashi zorgt voor de juiste zoutsmaak. Twee met boter gebakken witte asperges bekronen deze heerlijke schotel.
Het evenwicht wordt gevonden in inktvis van de Noordzee in auberginecrème en een zurige saus met olijfolie, citroensap en curry.
De hoofdschotel bestaat uit perfect gekruid melkkalf, het vlees smelt op de tong. Daarbij komt een stuk kalfszwezerik, zacht maar ook krokant met enkele kroketten en een crème met kikkererwten.
De wijnkaart wordt door de gastvrouw met charme en passie gepresenteerd.

Eat & Sea, Zeedijk 72 Middelkerke: 13 op 20
U hebt zicht op zee terwijl u geniet van een bouillabaisse, van kreeft, van tong, van tarbot of van andere zeevruchten. Voor diegene die enkel zweren bij vleesgerechten, stelt het huis een pure rundsfilet of een hammetje voor, beide met uiterste zorg voorbereid. De chef durft vernieuwen zonder ooit te schaden aan de natuur zelf van de producten. Mooie wijnsuggesties.

La Marquise Henri Jasparlaan 175 Westende: 13 op 20
Patrick Noël stelt voor: "des bombes gustatives" zoals die aardappelpuree met garnalen, gepocheerd ei en mousselinesaus. Deze schotel komt niet zo vaak meer voor op de kaart. Die is nochtans subliem als hij goed gemaakt is. De chef werkt graag met de producten van de zee (tong, tarbot; en er is een kreeftenmenu), hoewel zijn menu met dagproducten de keuze laat tussen vis en vlees. Wat dan ook, alles is heerlijk.
Elegante schikking en vriendelijk onthaal zoals gebruikelijk.

Hostellerie Renty, Louis Logierlaan 51, Middelkerke
Bijna twintig jaar gevestigd in een typische Belgische badvilla, biedt de familie Renty in hun hostellerie naast een huiselijke sfeer ook een voortreffelijke menukeuze.

Willen jullie nu eens gaan proeven in de Mange-Tout?
Sommige restaurateurs doen alsof het hen geen zier kan schelen wat de Michelin- of GaultMilau beoordelaars over hun restaurant denken. Ik geloof daar dus niets van!
Natuurlijk is de erkenning van de klant even belangrijk, maar toch … Het is toch zuivere reclame voor het huis als men een gunstige rangschikking kan bekleden in een befaamde restaurantgids. Alhoewel hij het cijfer van 15/20 niet verwacht had (na de 14/20 in 2010) en hij niet weet waarom ‘Mange-Tout’ dat cijfer behaalde, is de uitbater Moyaert toch een tevreden man: “Dit geeft een goed gevoel. Wij doen eigenlijk gewoon ons best. Wie dus wil ‘in’ zijn, zal nu misschien absoluut willen reserveren in de ‘Mange-tout, Oostendelaan 292 in Middelkerke. Opgelet, er worden nooit meer dan 25 mensen binnengelaten met het oog op een perfecte bediening!
Natuurlijk is een goed restaurant, met een goed Gault-Millau cijfer ook wat duurder dan één zonder vermelding. Hier komen enkele cijfers. Moyaert zegt in het dagbladartikel ook “ Ook populair is onze degustatiemaaltijd van vijf gangen, stuk voor stuk met seizoensproducten.” Dat zien jullie links hieronder en rechts het lunchmenu.

Wil je ‘à la carte’ eten (zie onderstaande menukaarten), dan kom je al vlug aan 20 euro voor het voorgerecht, 35 euro voor het hoofdgerecht en 10 euro voor het dessert. Voeg daar nog een aperitief bij en wijn, dan kom je alles samen toch uit bij circa 85 euro.

Bronnen
http://www.dinnersite.be/toprestaurants/gaultmillau?p=3&cache=renew
http://www.kokswereld.nl/content/vertaling/culinaire_vertaling EN S.html

18-12-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Dat de verkiezingsstrijd voor 14 oktober 2012 nu volop losgebarsten is, dat lijdt geen twijfel meer. Om de zes jaar worden de lokale partijen klaar wakker en nemen ze maatregelen die hun vorige uitslag zouden moeten verbeteren.
Dat is deze keer niet anders. Er is echter toch één groot verschil: elke week krijgen wij een verrassing voorgeschoteld.
Na de lijsttrekkerwissel bij de meerderheidspartij Open VLD, heeft nu ook de CD&V het nuttig geoordeeld uit te pakken met een nieuwe voorman: Dirk Gilliaert in plaats van Liliane Pylyser-Dewulf.
Er is echter nog meer verrassend nieuws: nadat Tom Dedecker zijn toekomst niet langer zag in de Open VLD, heeft nu Lieve Landuyt de CD&V de rug toegekeerd om voorlopig als onafhankelijke te zetelen, in afwachting dat zij haar plaats gevonden heeft in een andere partij.

Wie is Dirk Gilliaert?
Zoals zijn voorgangster woont hij ook in Westende. Dat is een pluspunt.
Hij genoot een opleiding als onderwijzer maar hij is nu al meer dan 26 jaar consulent van de ‘Christelijke Mutualiteit’. Hij is 51 jaar oud.

• in kartel met N-VA

Van 2001 tot 2006 was hij OCMW – voorzitter als lid van de meerderheid en in de huidige legislatuur is hij lid van de OCMW – raad omdat zijn partij naar de oppositie verwezen werd.
Let wel, hij werd zowel in 2000 als in 2006 rechtstreeks verkozen voor de gemeenteraad maar hij verzaakte telkens aan zijn mandaat. In het eerste geval waar de partij een geschikt persoon moest aanduiden als voorzitter OCMW kan ik dat begrijpen, maar ik vind dat hij in 2006 het mandaat had moeten opnemen waarvoor de kiezers hem gekozen hebben.
Ik ken Gilliaert niet persoonlijk en ik kan er dus niet over oordelen of hij bekwaam is om burgemeester te woorden. Ik stel vast dat hij voor de CD&V altijd een relatief hoog aantal voorkeurstemmen binnengehaald heeft.
Het enige wat ik ooit over hem gelezen heb, situeert zich op 6 maart 2003. Toen stapten twee leden van de VLD en één van de SP – OVB uit het vast bureau van het OCMW uit onvrede met voorzitter Gilliaert.
Ze beweerden dat deze te vaak ‘cavalier seul’ speelde en deed alsof hij en zijn partij alleen alles beslisten en deden voor de mensen.
Concreet ging het over het aankondigen van realisaties, vooral naar de pers toe, het geven van een ruiker bloemen betaald met OCMW-geld aan een ziek raadslid met daarop enkel de naam van de voorzitter. Dat waren eigenlijk nog maar de druppels die toen de emmer deden overlopen.
Gilliaert ontkende natuurlijk de verwijten.
Gilliaert zit dus sinds 1988 in de politiek, straks dus 24 jaar. Dat ik zo weinig over hem gelezen en gehoord heb, kan natuurlijk aan mij liggen, maar zou het ook kunnen dat hij een ‘grijze muis’ is?
De toekomst zal het eventueel moeten uitwijzen.

Uitleg vanuit de partij
'We trekken inderdaad met voormalig OCMW-voorzitter Dirk Gilliaert naar de verkiezingen', zegt CD&V-voorzitter Wim Desender. 'Onze vroegere lijsttrekker en eerste schepen Liliane Pylyser-Dewulf zal de lijst duwen. Daarmee geeft ze de fakkel in alle vertrouwen door aan de jongere generatie. De tandem Gilliaert (51)/Pylyser-Dewulf (64) vormt zo de ideale combinatie om het puike resultaat van 2006 opnieuw te behalen.'
De voorzitter zegt er niet bij dat het ‘puik resultaat’ vooral te danken was aan het feit dat de CD&V in 2006 een kartel vormde met het N-VA, wat in 2012 alvast niet het geval zal zijn.
'Dit is geen afscheid, integendeel', zegt Liliane Pylyser-Dewulf. 'Ik wil mijn ervaring ten dienste stellen van de jongere generatie, maar ik zal er nog ten volle tegenaan gaan.'

Wie is Lieve Landuyt?
Lieve is reeds 25 jaar tandarts in Middelkerke en zette in 2000 haar eerste stappen in de politiek.
Ze is ook uit Westende afkomstig als dochter van ex-politiecommissaris Roger Landuyt.

Waarom ze de CD&V verliet?
'Ik voelde mij al geruime tijd niet meer thuis in de groep en werd nauwelijks of niet politiek ondersteund. Bovendien liet de sfeer van politieke spelletjes een wrange smaak na bij mij. Ik ergerde mij ook mateloos aan de zwakke oppositie van CD&V. Ik zal nu oordelen of ik mij kan terugvinden in een ander politiek project dat mijn visie belichaamt'.

Dat zal dus haar derde partij worden. Welke zal het deze keer zijn? Er zijn vier mogelijkheden:. De eerste is Open VLD, die ik maar uitsluit omdat ze spreekt van oppositie voeren, hoewel je maar nooit weet. De tweede is Vlaams Belang, maar ook die zal ik maar uitsluiten zeker? De twee overblijvende zijn de Lijst Dedecker en de N-VA.
De N-VA? Daar werkte ze de voorbije vijf jaar toch al mee samen, zij het dan in een nu uiteengevallen kartel. Ik gok dus maar liever op de LDD. Een betere oppositie zal ze daar wel vinden, maar zullen daar dan geen politieke spelletjes gespeeld worden?
Wat moeten wij nu denken van een politica die elke legislatuur voor een andere partij opkomt?
Marjan Decroos, milieuattaché van de Vlaamse gemeenschap heeft daar een studie overgemaakt.
Zij ziet drie types. Het eerste type verlaat de partij omdat ze geen mandaat meer kregen. Het tweede vertrekt omdat ze geen stempel meer kunnen drukken op het beleid. Het derde type wil een wijziging van de krachtsverhoudingen in het politieke landschap.
Lieve behoort dus schijnbaar tot de tweede en/of de derde categorie, zoals een voetballer die een transfer doet naar een ploeg waar hij beter past in het spelpatroon. Heeft ze zelf wel voldoende pogingen gedaan om de oppositie van de CD&V te versterken?
Het merendeel van de overlopers zou door de top van de nieuwe partij gevraagd worden.
De eigen kiezers reageren zelden positief. Daar kan Lieve Landuyt eigenlijk van meespreken want ze werd niet rechtstreeks verkozen na haar overstap naar CD&V. Slechts vier van de ondervraagden haalden nadien meer voorkeurstemmen.
In 2001, toen Lieve Landuyt nog socialist was, heb ik haar onder vuur genomen omdat ze toen, als Westendse, tegen Westende meestemde met de meerderheid VLD – SP-OVB toen geoordeeld moest worden of de gemeente in rechte zou gaan tegen de vestiging van een asielcentrum in het vakantiecentrum Zon en Zee. Op haar verkiezingsfolder van de CD&V in 2006, noemde ze dat het ‘Zon en Zee debacle’ en dat zou voor haar ‘Een steek door mijn hart’ geweest zijn.

Bronnen
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van Dany Van Loo op 2 december 2012.
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=NBRA06032003_031

11-12-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De verrassingen in de politieke wereld van Middelkerke, in het bijzonder dan bij de Open VLD, blijven maar op ons toekomen. Nadat Tom Dedecker de partij verliet, schrijft Dany Van Loo op 24 november 2011 in ‘Het Nieuwsblad’ dat niet Michel Landuyt bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen op 14 oktober 2012 de lijst van de partij zal trekken, maar wel huidig eerste schepen Janna Rommel-Opstaele.
Dat is wel een echte en totale verrassing.

Laten wij even luisteren naar de mening van beide politici over deze evolutie.

Is Michel Landuyt eigenlijk wel eerlijk in zijn verklaring?
'Ik heb er geen enkel probleem mee om een stap terug te zetten', zegt Landuyt.
Staan jullie mij toe daar geen woord van te geloven.
Toen Michel zich destijds liet verleiden om mee te doen aan het programma ‘Micro zonder zout’ en zich daar op een volgens mij beschamende manier blootgaf, verklaarde hij aan de ‘journalist’: ‘Het beroep van burgemeester is, net zoals advocaat, op mijn lijf geschreven maar als ik moet kiezen dan zou ik daar geen moment over twijfelen: het zou burgemeester zijn.
Het is enorm verrijkend om burgemeester te zijn, zeker van een kustgemeente.’
Iets wat zo bij je past en wat je zo graag doet, geef je toch niet zomaar af.
Zijn uitleg daarover houdt geen steek.
'In 2006 kregen we bij de verkiezingen van een nieuwe gemeenteraad te maken met een onverwachte situatie. Janna haalde van op de tweede plaats op de lijst meer stemmen dan ik als lijsttrekker, maar we hebben er toen de voorkeur aan gegeven om de volgorde van de lijst te respecteren. Nu hebben we onderling, en na consultatie van het bestuur, beslist om de rollen om te keren en daar heb ik niet het minste probleem mee.'
Natuurlijk moet de volgorde van de lijst gerespecteerd worden. Waarvoor gaan wij anders kiezen?
Opstaele dacht destijds verkeerdelijk dat zij eigenlijk recht had op het burgemeesterschap omdat zij 223 voorkeurstemmen meer op haar naam kreeg dan Landuyt. Maar Michel was de lijsttrekker!!!
Sinds 2006 is in de gemeentekieswet voorzien dat de lijststemmen nog slechts voor 1/3 zouden meetellen. Wie bovenaan op een lijst stemt, bedoelt daarmee dat hij/ zij akkoord gaat met de volgorde van de lijst.
Het aantal overdraagbare lijststemmen voor de VLD was 533 x 12 (aantal zetels) = 6.396. Omdat ze slechts voor 1/3 meetellen, moest dat aantal gedeeld worden door 3. Dat geeft 2132. Uit dat aantal stemmen mag de eerste op de lijst (Landuyt) putten tot hij het verkiesbaarheidscijfer (5.003) bereikt. Met zijn voorkeurstemmen (2.390) en alle overdraagbare lijststemmen (2.132) samen kwam hij nog maar aan 4.522. Er waren dus geen lijststemmen meer over voor de tweede op de lijst. Rommel- Opstaele bleef dus staan op 2.613, wat dus beduidend minder is dan de 4.522 van Landuyt. Het is dus totaal onbegrijpelijk dat Janna aanspraak meende te kunnen maken op de burgemeesterssjerp.
Er werd hier toen door sommige moord en brand geschreeuwd: “Als er nog iets van democratie bestaat in het gemeentehuis, dan zou Rommel-Opstaele burgemeester moeten worden. Logisch toch, anders lijkt het wel een voetbalploeg die geen kampioen wil spelen. De supporters nemen dat nooit in dank af.”
Dat klopt dus van geen kanten.
In “Het Laatste Nieuws” van 10 oktober 2006 zegden zowel Landuyt als Opstaele dat ze geen ruzie wensten in de VLD.
Janna wilde in elk geval burgemeester worden. Waarom huldigde ze anders de leuze “Ja, ik wil” op haar borden tijdens de campagne?
Uiteindelijk hebben de VLD – leden geoordeeld dat Landuyt toch nog een termijn mocht aanblijven.
In ‘onderling overleg’ hebben Michel Landuyt en Janna Rommel-Opstaele toen beslist om in het belang van de partij én van Middelkerke hun samenwerking onverminderd verder te zetten. “Never change a winning team”, stelden ze beide. “Wij hebben elk onze stemmen behaald voor onze partij en niet uitsluitend voor onszelf”.
Landuyt: “We zullen een tandem vormen. Het wordt een soort duobaan met Opstaele, die eerste schepen wordt. Ik neem de administratieve en zakelijke kant voor mijn rekening en Opstaele zal het beleid op het terrein waarmaken.”
Ik heb daar nooit iets van begrepen. Zou dat misschien kunnen betekenen dat Michel geen haar op zijn tanden heeft en dat hij zich heeft laten overdonderen door zijn vrouwelijke eerste schepen? De meeste vrouwen verstaan immers de kunst de man te laten geloven dat hij de baas is, terwijl zijzelf de lakens uitdelen.
Landuyt was de rechtmatige burgemeester en moest absoluut geen toegevingen doen. Opstaele had dat gewoon moeten aanvaarden.

En wat zegt de tomeloos ambitieuze Janna nu?
Janna Rommel-Opstaele steekt niet onder stoelen of banken dat zij voluit voor het burgemeesterschap gaat. 'Ik nam de voorbije legislatuur de belangrijkste bevoegdheden voor mijn rekening, waaronder Openbare Werken, Ruimtelijke Ordening en Mobiliteit. Ik heb mij kunnen klaarstomen om een gooi naar het burgemeesterschap te doen.'
Van pretentie gesproken!!! De belangrijkste? En heeft ze die bevoegdheden ook tot eenieders tevredenheid uitgeoefend?
Openbare werken, die volledig gepland en geleid worden door een studiebureau of door ‘Dexia’? Is de geflopte ondergrondse parking geen smet op haar blazoen?
Lokale economie? Alle partijen en ikzelf in één van mijn vorige blogartikels, hebben al aangeklaagd dat de Leopoldlaan een ‘verloederde’ straat is.
Mobiliteit? Ruimtelijke ordening? Ze zal natuurlijk wel één en ander verwezenlijkt hebben, dat zou er nog aan ontbreken met zoveel beschikbare middelen, maar veel belangrijke pluspunten zie ik niet in het beleid van Janna.
En wie had er ‘Financiën’ onder zijn bevoegdheden? En ‘Veiligheid’? En ‘Personeel’? En autonoom gemeentebedrijf?
Dat was toch Michel? Zijn die dan minder belangrijk? Vormt de eerste schepen zo’n ‘hecht team’ met Landuyt? Dan zeg je toch niet dat je in de voorbije legislatuur belangrijker dingen gedaan hebt dan je burgemeester.

Heeft de partij daarover gestemd?
Het zou eens interessant zijn te vernemen wie voorgesteld en beslist heeft dat Janna de nieuwe leidster van de partij zou worden. Dat zou gebeurd zijn na onderling overleg en na consultatie van het bestuur. Werd daarover gestemd en werd Janna unaniem verkozen? Domme vraag, want wie zou een tegenstem durven verheffen? Iedereen wil toch weer op de volgende kieslijst staan. En liefst op een zo gunstig mogelijke plaats!
Heeft de beschuldiging die tegen Michel uitgebracht werd naar aanleiding van de schriftvervalsing bij het toewijzen van de ijspistes, bij het begin van deze eeuw, daarbij een rol gespeeld?
Had men er geen vertrouwen meer in dat de kiezers hem dat zouden vergeven?

Is Janna wel bekwaam genoeg om burgemeester te worden?
Ze komt wel meer onder de mensen maar zal zij voldoende dossierkennis kunnen verzamelen om ook administratieve bevoegdheden uit te oefenen? Of zal ze haar ’belangrijke’ bevoegdheden behouden? Kan zij een debat leiden? Zal zij niet altijd moeten terugvallen op de ervaring maar vooral op de juridische kennis van Michel? Of blijft Landuyt misschien voorzitter van de gemeenteraad?

Wordt Janna nu echt burgemeester?
Ze moet natuurlijk eerst verkozen worden! Dat zal wel geen probleem zijn, zeker? De partij moet ook nog de grootste blijven en al dan niet een gunstige coalitie kunnen afsluiten.
Persoonlijk vind ik dat de heerschappij van de blauwe partij in Middelkerke lang genoeg geduurd heeft.
Twaalf jaar dezelfde mensen aan de macht, die zichzelf nooit in twijfel stellen en die kwistig met ons belastingsgeld omspringen, is niet gezond. Het zou ook niet slecht zijn mochten we eens een burgemeester hebben met Westendse ‘roots’.
De Open VLD zal deze keer met een grotere tegenstand te kampen hebben. De lijst Dedecker met Luc en Tom zal heel wat stemmen afsnoepen van de partij. De N-VA in opmars zal de sympathie wegdragen van de bewonderaars van Bart Dewever. Het Progressief Kartel met de schepenen Verdonck en Maesen mag evenmin onderschat worden.
Als de CD&V en het Vlaams Belang er ook nog in slagen een valabele lijst aan de kiezer te presenteren, dan zal de overwinning van de Open VLD niet zo vanzelfsprekend zijn. Het lijkt erop dat we naar een grotere spreiding van de stemmen gaan zodat meerdere coalities mogelijk zullen worden.
Het is dus niet uitgesloten dat de Open VLD uit de boot valt en dat de wisseling Landuyt – Opstaele een slag in het water wordt. Persoonlijk zou ik dat zeker niet betreuren!
Heeft Michel Landuyt reeds een nederlaag ingecalculeerd en heeft hij ‘Ladies first’ gezegd of gedacht en Janna de ‘eer gegund’ om straks de rol te spelen van boegbeeld van een verslagen partij?
Of zou hij zo sluw niet zijn? Of zoek ik het te ver?

Besluit
Er zal nog veel (vuil) water naar de zee stromen vóór 14 oktober 2012 maar het belooft alleszins bijzonder interessant te worden.

04-12-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Verrassing! Of toch niet?
In ‘Het Nieuwsblad’ van 18 november 2011 schrijft Dany Van Loo dat Tom Dedecker uit de Open VLD stapt en dat hij voortaan (nog één jaar) als onafhankelijk oppositielid in de gemeenteraad zal zetelen.Tom zou zeker niet stoppen met politiek en zou alle opties openhouden.
Hij heeft zijn partijkaart aan de Open VLD teruggegeven.
Het ogenblik verraste mij een weinig, maar ik vermoedde het reeds lang natuurlijk. Dat vermoeden had ik trouwens al een paar keren uitgedrukt in mijn blogartikels.

Welke motivatie heeft Tom om te scheiden van zijn blauwe ‘vrienden’?
‘Ik kies om als onafhankelijk raadslid in de oppositie te zetelen en men kan ervan op aan dat ik die taak naar behoren zal uitvoeren. Ik stel al mijn uitvoerende mandaten ter beschikking van Open VLD, want ik hou niet vast aan een postje. Mijn zetel in de gemeenteraad heb ik echter zelf verdiend.
Een fundamenteel verschil in visie omtrent de toestand en de toekomst van Middelkerke, samen met diverse aanvaringen in het verleden, laten mij geen andere keuze. In vergelijking met andere badplaatsen hinkt Middelkerke hopeloos achterop. Van onze vroegere uitstraling is niets overgebleven. Westende-Bad verwordt een vuile achterbuurt met een ernstige economische leegloop tot gevolg. De parel van de kust dreigt de Borinage van de kust te worden. De heraanleg van de Leopoldlaan is een ramp. Zelfbediening en gebrek aan visie zijn de standaard geworden.'
Dat hij het in de omstandigheden, die hij zelf schetst, vijf jaar heeft volgehouden, moeten we dat bewonderen? Had hij dan niet vroeger dat ‘schip in nood’ moeten verlaten?
Tussen haakjes, ik deel zijn mening over Westende-bad, behalve misschien die ‘vuile achterbuurt’ die ik wat grof uitgedrukt vind.
Of hij zijn zetel in de gemeenteraad zelf verdiend heeft, daar kan over geredetwist worden. Hij moest natuurlijk de stemmen verzamelen, maar heeft men die ook niet en grotendeels te danken aan het feit dat men op een succesvolle lijst mag staan? Natuurlijk wel!

Hoe reageert de Open VLD (burgemeester Landuyt)?
Burgemeester Michel Landuyt (Open VLD) heeft het over ‘de kroniek van een aangekondigd afscheid'. ‘De vraag was alleen wanneer. Tom heeft vijf jaar lang aan het beleid deelgenomen, ook in een leidinggevende functie als voorzitter van de VVV. Zijn kritiek is een stok om de hond te slaan en zijn overstap naar een andere partij te verantwoorden.'
Door het vertrek van Dedecker heeft de meerderheid nog maar één zetel op overschot, maar dat ziet de burgemeester niet als een groot probleem. ‘Veel gemeenten worden efficiënt bestuurd met een nipte meerderheid.'
Of wat je efficiënt noemt!
Op 31 januari 2009 werd Landuyt gevraagd, hoe hij de oppositie van zijn partijgenoot in de meerderheid zag evolueren.
Zijn antwoord: 'Ik kan me inbeelden dat hij in een ongemakkelijke positie zit als familielid van Jean-Marie Dedecker. Maar het is een werkbare situatie en Tom vervult zijn rol goed. Hij is voorzitter van het VVV en bevestigde me onlangs dat hij bij Open VLD blijft.'

De eerste stappen in de politiek
Tom Dedecker nam op 7 oktober 2006 voor het eerst aan de gemeenteraadsverkiezingen deel. Hij was lijstduwer voor de Open VLD en behaalde 1.044 voorkeurstemmen.
Dat was natuurlijk ook te danken aan zijn jeugd, zijn enthousiasme en zijn beroepskwaliteiten die voor een mandataris goed van pas komen, maar zeker ook aan het feit dat de VLD, niettegenstaande alles wat er in de eerste legislatuur gebeurd was, nog steeds in volle opmars was.
Het feit dat zijn vader Luc bij het brede publiek bekend stond als een bekwaam schepen destijds bij de ‘Stem van het Volk’, de plaatselijke lijstnaam van de toenmalige Volksunie, zal ook wel geen nadeel geweest zijn.
Overal verschenen affiches in het straatbeeld en werden folders verspreid waar Tom in de rug gesteund werd door zijn toen zeer populaire oom Jean-Marie, toen nog bij de VLD.

Vijf bewogen jaren in de meerderheid
Zoals gezegd brachten de eerste vijf jaren van de huidige legislatuur, niet steeds de samenwerking die men tussen een burgemeester en een gemeenteraadslid van zijn partij mag verwachten.
Het boterde niet tussen beide. Wat allemaal achter de schermen gebeurde, dat weet ik natuurlijk niet, maar ziehier een resumé van wat daarover in de pers verscheen.
Op 29 augustus 2007 lezen wij in ‘Het Nieuwsblad’ dat Tom Dedecker zwaar uitgehaald heeft naar zijn eigen partij en naar de OCMW-voorzitter. Hij maakte bekend dat hij de indiener was van de klacht bij de gouverneur tegen de benoeming van Jan Van Parijs tot nieuwe OCMW-secretaris. Er werd namelijk lang gedacht en terecht dat de klager iemand van de oppositie geweest was.
Tom had het vooral over het niet uitschrijven van een examen en over het feit dat de nieuwe secretaris over onvoldoende anciënniteit zou beschikken.
De regels zijn er nu éénmaal om gevolgd te worden, hoewel ik de keuze van Van Parijs een goede keuze vond, nadat hij de functie reeds vijf jaar op een bekwame manier uitoefende.

In het ‘Het Laatste Nieuws” van 19 december 2007 werd zelfs het woord ‘rommelen’ gebruikt voor de blauwe partij naar aanleiding van het feit dat een club van tegenwringers, geleid door Tom Dedecker, niet akkoord ging met de geplande aankoop door de burgemeester van een tweedehandswagen met Multanova om de hardrijders te kunnen flitsen en aldus meer boetes te kunnen innen. Ze wilden liever flitspalen op ‘zwarte punten’ om de mensen trager te doen rijden.
Flitspalen zijn er nooit gekomen.

Op 30 september 2008 vernamen wij dat Tom Dedecker (Open VLD) geweigerd had de burgemeestersvoordracht voor Janna Rommel Opstaele (Open VLD) en een schepenvoordracht voor huidig burgmeester Michel Landuyt (Open VLD) te tekenen.
Beide voordrachten waren nodig om in te spelen op de nakende uitspraak door het Hof van Beroep van Gent in de rechtszaak waarin burgemeester Michel Landuyt betrokken was als pleger van schriftvervalsing in de zaak van de ijspistes ten tijde van het asielcentrum in Westende.
De rechtszaken zorgden ervoor dat Landuyt niet kon benoemd worden.
Tom Dedecker motiveerde zijn beslissing als volgt: “Het is weinig democratisch om nu al alles te willen regelen nog vóór de rechter uitspraak gedaan heeft. Ik zal daarna mijn standpunt bepalen en ik begrijp niet dat er nu al een voordracht moet getekend worden. Misschien wordt de burgemeester wel vrijgesproken.”
Natuurlijk had Dedecker gelijk in deze zaak en zijn voorspelling over de vrijspraak is later dan ook uitgekomen, zij het dan wegens gebrek aan bewijzen.

Omdat hij getipt werd dat de burgemeester vreemde zaken ondernam om de huidige uitbater van de kursaal Micas op financieel vlak te bevoordelen, vroeg Tom Dedecker in november 2010 de concessieovereenkomst op. Hij beweerde dat het gemeentebestuur ten onrechte de concessie vroegtijdig vernieuwd had.
Het ging ook over niet-geïnde taksen van 2006 tot 2009 voor een bedrag van 364.053,98 euro en Dedecker vond het ontstellend, ‘immoreel en schandelijk’ dat Micas die kosten wel zou aftrekken in zijn boekhouding en dat de vennootschap jaarlijks 1 miljoen euro winst zou boeken.
Dedecker bleef de laatste drie maanden van 2010 afwezig op de gemeenteraad.

Ik heb toen het ‘casinodossier’ uitvoerig bestudeerd en er vragen over gesteld aan Tom. Hij was ervan overtuigd over voldoende argumenten en bewijzen te beschikken om klacht in te dienen tegen de burgemeester, maar daar is nooit iets van in huis gekomen.
Ik heb dat niet geapprecieerd. Eerst zoveel ophef maken en dan zijn staart intrekken!

Na de gemeenteraadverkiezingen van 8 oktober 2006, werd Tom Dedecker aangeduid als afgevaardigd- bestuurder van de Middelkerkse Vereniging voor Vreemdelingenverkeer (VVV) .
Het deed toen de ronde dat hij zeer tevreden was met zijn nieuwe functie en dat hij aan al wie het horen wilde, vertelde dat hij een prachtige job zou hebben: “4 keer per maand een half uur vergaderen à 500 euro per keer”. Verspreidde de oppositie dat gerucht? Op mijn vraag betwistte Tom stellig dat hij dat ooit zou gezegd hebben. Ziehier zijn uitleg: “Ik heb zelf afstand heb gedaan van de wedde die was voorzien voor de voorzitter van het directiecomité van de VVV.De afgevaardigd bestuurder/voorzitter van het directiecomité van de VVV (functie die ik zelf bekleed) heeft geen wedde.
In het verleden was dit echter anders en was de wedde gelijk aan deze van een lid van het schepencollege (+/- 2.000 € netto per maand). Mijn voorgangster, Mevr. Linda Pittery-Cobbaert heeft steeds dergelijke wedde ontvangen.De uitbetaling ervan was echter niet legaal. De gemeente Koksijde heeft zich hieromtrent geïnformeerd bij toenmalig Vlaams Minister van Binnenlandse Aangelegenhede, Paul Van Grembergen die expliciet heeft medegedeeld dat dit niet kon. Zolang er geen klacht bij de gouverneur kwam was er volgens de toenmalige coalitie geen vuiltje aan de lucht, dixit Burgemeester Landuyt.
Bij mijn aantreden was het de bedoeling (zo overeen gekomen in de coalitie besprekingen) dat dit zou worden verder gezet doch ik heb vrijwillig medegedeeld dat ik dergelijke wedde niet wenste gezien dit illegaal was en is. Ik wou en wil niet in opspraak komen omtrent bepaalde wederrechtelijke vergoedingen.”

Waaruit bestaan zijn toekomstplannen?
Over zijn toekomstplannen blijft Tom Dedecker nog vaag, maar hij stelt dat hij de politiek niet zal verlaten. ‘Mijn ambities zijn groter dan ooit. Ik zal zeker deelnemen aan de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Ik laat alle opties open en ik kom zeker met een alternatief.'
Ik zie eigenlijk maar twee mogelijkheden: de N-VA of de LDD (Lijst Dedecker).Of moest ik eigenlijk zeggen: Tom stapt vanzelfsprekend over naar de LDD.
Ik geef toe dat zijn positie niet eenvoudig is en ook niet geweest is, gedurende zijn vijfjarig mandaat.
Zijn oom richtte op 19 januari 2007 de nieuwe partij ‘Lijst Dedecker’, later ‘Libertijns Direct Democratisch’ op, amper een paar weken dus nadat Tom begon te zetelen in de Middelkerkse gemeenteraad voor de Open VLD. Zijn vader werd begin 2010 verkozen als lokaal voorzitter van LDD.
Omtrent zijn eigen toekomstplannen, verklaarde vader Luc: „Na tien jaar moet ik bedroevend constateren dat Middelkerke in een neerwaartse spiraal terechtgekomen is. Het bestuur is ondermaats en het belang van de bevolking is totaal ondergeschikt aan het persoonlijk en financieel voordeel van enkelen. België staat stil en Middelkerke hinkt achterop ! Alle grote evenementen zijn verdwenen en wat overblijft, dateert van tien jaar en langer geleden.
In de gemeenteraad wordt de oppositie afgesnauwd en beschimpt en veel personeelsleden met wie ik regelmatig contact heb, zijn gedemotiveerd en uiten onverbloemd hun misnoegen. Hieraan moet een einde komen en ik zie het als mijn plicht om het tij te keren in het belang van onze kinderen en kleinkinderen.
Ik ben een Vlaams liberale republikein, net als mijn broer Jean-Marie met wie ik een zeer hechte band heb. Hij vraagt mij al enkele jaren om samen te werken. Ik heb hem altijd door dik en dun gesteund, zowel uit familiaal als ideologische standpunt...”

Gelijkt dat niet erg veel op de verklaring van zoon Tom? Dus … jullie mogen een halve keer raden op welke lijst Tom zal staan voor de gemeenteraadverkiezingen van 14 oktober 2012.

Bronnen
“Het Nieuwsblad”, artikel van 18.11.2011 door Dany Van Loo ’Tom De Decker verlaat Open VLD’
Uitgebreid interview in Krant van West-Vlaanderen (Editie De Zeewacht) van vrijdag 28 mei 2010
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BF1HBRSF
Artikel uit ‘Het Nieuwsblad’ van woensdag 20 oktober 2010 door Dany Van Loo
http://www.vldmiddelkerke.be/?content=kandidaten
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=QI311IG7
http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/algemeen/dedecker-weigert-nieuwe-burgemeestersvoordracht-te-tekenen/article-1194722602119.htm

27-11-2011, 10:38 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het verhaal van mijn familie tijdens de oorlog
Mijn grootouders hadden 6 zonen waaronder mijn vader Leon en verder Karel, Medard, Alidore, Pieter en Leopold. Bij het uitbreken van de vijandelijkheden had het ganse gezin op zeker ogenblik dekking gezocht in de kelders van de familie Jonckheere in de Westendelaan, toen nog Dorpplaats, waar nu de huizen 319, 321 en 323 opgetrokken zijn. Kort daarna viel er een granaat in de onmiddellijke omgeving. In paniek vluchtte iedereen weg uit de kelder in alle mogelijke richtingen. Drie van de kinderen, Karel (17), Medard (15) en Leon (11) kozen de richting Lombardsijde. Toen zij ’s anderendaags op hun stappen terugkeerden, hing er een briefje op de voordeur: “Wij (mijn grootouders plus Alidore (13), Pieter (10) en Leopold (5) ) zijn naar Oostende.”

Door het feit dat de strook tussen Westende en Oostende door de Duitsers bezet was, werd geen doorgang meer verleend, “Sperrgebiet” heette dat. Ten einde raad, belandden de drie ongelukkige kinderen te Oostduinkerke waar Karel en Leon bij familie opgenomen werden, terwijl Medard bij ‘vreemden’ terechtkwam.

Mijn grootouders kregen in de Velodroomstraat in Oostende een huis toegewezen, waar zij de ganse oorlog verbleven. Mijn grootvader en Alidore vonden respectievelijk werk bij de hoveniersbond en bij een landbouwer. Pieter en Leopold liepen school in de Volksbond waar zij ook een middagmaal konden nuttigen. Dat bestond dagelijks uit een klein stukje spek en een portie zuurkool. Aangezien dat wat weinig was voor zulke jonge gasten, liepen ze nog eens langs bij moeder om te zien of daar soms niets overgebleven was.
Van de drie kinderen in Oostduinkerke werd tijdens de verdere oorlog niets meer vernomen.

Verhalen uit de ‘Duinengalm’
Tijdens de oorlog verschenen er geen dag- noch weekbladen. Dat belette de journalisten niet het relaas van de feiten bij te houden en vanaf 1919 voor de dag te komen met allerlei verhalen die zich, onder andere, afspeelden in Westende. Hier volgen er een paar (bewerkte) uit het weekblad ‘Duinengalm’ uit Oostende.

Hoe de 80-jarige Charles Vandenberghe zijn dood vond
Charles Vandenberghe, rentenier, 80 jaar oud, broer van Livien die tot kort voor de oorlog het café ‘De Kroon’ in Westende - dorp uitbaatte en zijn vrouw Suzanne Bolle, 79 jaar, waren zoals iedereen, erg bevreesd voor de Duitsers. Suzanne had haar bankbriefjes in een matras genaaid. Haar ‘waarden’ waren opgesloten in een kas. Toen Westende gebombardeerd werd brandde het huis van hun buren af. De vrouw was danig geschrokken. Zij wierp de matras, met de bankbriefjes erin, in het tuintje van hun woonst en maakte zich uit de voeten naar het huis van Pieter Deprez. Zo snel zelfs dat haar man Charles, die slecht te been was en zich moest behelpen met een stok en een kruk, haar niet kon volgen en haar dan maar achterna sukkelde. Aangekomen bij de woning van de Deprez’, moest Suzanne vaststellen dat die ook gevlucht waren. Ze liep dan maar verder naar de hofstede van de kinderen Zielens, van ver teken doende naar Charles, die afgestrompeld kwam, dat zij verder vluchtte.
Had de man die tekens niet gezien, of was hij van gedacht veranderd? Hij keerde in elk geval op zijn stappen terug en sukkelde weer naar huis. Suzanne, die hem maar niet zag afkomen, keerde dan ook maar terug. Op enkele passen van haar huis werd zij door Duitse schildwachten tegengehouden, en hoe zij ook bad en smeekte, men liet haar niet door!
Vele weken later geraakten mensen die daarvoor over een paspoort beschikten, toch Westende binnen en ze vonden de oude Charles Vandenberghe in de kelder van zijn woning, gestorven van honger en koude.
De matras met de bankbriefjes werd nooit meer teruggevonden!

Hoe E.H. Bonte van Westende, “in ’t kot werd gestoken en er uit ‘gerocht’” (17-20 Dec 1914)
Leo Bonte was van 1911 tot 1918 pastoor van Westende. Toen het dorp volledig ontruimd werd en alle parochianen de vlucht namen naar veiliger oorden, nam hij zijn intrek in een woning in Middelkerke. Hij hielp er de geestelijkheid van die parochie, onder andere bij het bezoeken van zieken.

De zieke Duitse aalmoezenier Fritz, die verpleegd werd in pension ‘La Providence’, kreeg zo het bezoek van E.H. Bonte. Hij vroeg de pastoor de Duitse gekwetsten ook te willen bezoeken. Om gemakkelijker overal toegang te krijgen, gaf hij hem daartoe een armband van het Rode Kruis met daarop een Duitse stempel. De armband was echter danig vuil en werd daarom door een zuster van het hospitaal gewassen. Daardoor beleefde de pastoor van donderdag 17 december tot zondagmiddag 20 december 1914 een voor hem ellendige periode.
Toen hij namelijk op weg was naar de Duitse gekwetsten, werd hij tegengehouden. De schildwacht wilde namelijk weten met welk recht hij een armband van het Rode Kruis droeg.
“De band draagt de Duitse stempel niet” snauwde men hem toe. Dat die in de was gebleven was, kon en wilde de Duitser maar niet geloven. Bovendien werd in Bonte’s brevier een potloodschets gevonden met daarop enkele straten van Middelkerke. Ook nu werd de uitleg ‘ik vind anders mijn weg niet als ik iemand moet berechten’ geen genade.
Toen ook nog Frans gouden geld gevonden werd in de geldbeugel van de pastoor, was het Duits geduld op: “Geen uitleg meer! Gij zijt een spion die met Frans gouden geld betaald wordt!“
De Duitsers verdachten de Middelkerkenaars er immers van de posities van hun kustbatterijen aan de Westerse bondgenoten door te geven. De Westendse pastoor was trouwens één van hun verdachten.
‘Eindelijk hadden ze die nu vast’ en daarom werd E.H. Bonte ’s vrijdags na de middag per auto naar Oostende gebracht waar hij bij de Duitse overheden afgeleverd werd.
Hij kwam te laat in de statie toe om nog met de trein van 2 uur naar Brugge te kunnen vertrekken en werd naar de ‘Kommandatur’ van Oostende (betalende jongensschool in de Ooststraat) gevoerd, waar hij in een zaal werd opgesloten. Als bewaker had hij een tamelijk vriendelijke soldaat, met wie hij in ’t Duits een langdurig ‘kouterken’ sloeg. Tegen de avond werd de soldaat door een Pruis vervangen. Toen de eerste soldaat een half uur later terugkwam, vroeg hij aan de Pruis hoe hij het met zijn gevangene stelde. – “Och, er ist stumm”, was het antwoord.
’s Anderendaags rond 11 uur kwam men de ‘Pfarrer’ halen om per trein naar Brugge overgebracht te worden. Daar werd hij naar het Gerechtshof, op de Burg, geleid, waar hij door een Duitse onderzoeksrechter verhoord werd en daarna in een cel opgesloten werd.
Toen hij opnieuw voor de rechter geleid werd, deelde deze hem mee dat hij gunstige inlichtingen had ontvangen vanwege de protestantse aalmoezenier Frinz (of Fritz?) en dat hij dezelfde avond per auto naar Middelkerke zou gebracht worden om daar te worden losgelaten. Hij gaf hem tevens zijn gouden geld terug.Vergezeld van een bediende van de rechtbank verliet hij tegen de avond per auto de stad Brugge. In Westkerke liet de wagen het echter afweten en de reis werd dan maar te voet verder gezet. Ze werden echter door een ‘Hauptmann’ opgeladen tot Gistel waar een derde auto hen naar Oostende bracht, waar overnacht werd bij E.H. Claeys, pastoor van O.L.V (Hazegras), in afwachting dat een Duitse auto de pastoor terugbracht naar Middelkerke. Einde goed, alles goed, al is dat hier erg relatief, natuurlijk!!

Een ander avontuur van E.H. Bonte – 17 juli 1917
De burgemeester van Stene werd er, ingevolge een anonieme brief, door de Duitse overheid van verdacht ongeoorloofde briefwisseling te voeren. Daarom werd bij hem een huiszoeking uitgevoerd.
Dit leidde tot de ontdekking van een schrijfboek, met daarin de beruchte herderlijke brief van kardinaal Mercier waarin deze de wandaden van de Duitsers veroordeelt. Al vlug werd achterhaald dat het schrijfboek afkomstig was van E.H. Pastor Leroeye, die bekende het schrijfboek ontvangen te hebben in de pastorij van de Konterdam, waar E.H. Devos pastoor was.
Deze laatste moest daarom op de ‘Kommandatur’ van Oostende verschijnen. E.H. Bonte, pastoor van Westende, verbleef geruime tijd bij de E.H. Devos. Toen Bonte zich ’s anderendaags, onwetend over de huiszoeking, naar de Konterdam begaf, hoorde hij daar wat er met zijn collega aan de hand was.
Het was de pastoor van Westende, die het schrijfboek gekregen had van een dame die te Westende verbleef. Hij aarzelde geen ogenblik en begaf zich naar de ‘Kommandatur’. Hij vroeg er om door de ‘Gerichtsoffizier’ Glassmer te worden verhoord en verklaarde hem de eigenaar van het schrijfboek te zijn. Daarop vroeg Glassmer wie hem dit boek had bezorgd; de E.H. pastoor weigerde het te zeggen. Glassmer vroeg hem dan of hij de herderlijke brief van Kardinaal Mercier gelezen had. E.H. Bonte antwoordde dat hij het schrijfboek omzeggens niet had open gedaan, daar hij reeds veel vroeger had horen spreken van bedoelde brief. “Overigens”, voegde hij er aan toe, “de aandacht van de priesters is thans bijzonder getrokken op de brief van kardinaal staatssecretaris Gaspari aan M. Vanden Heuvel, gevolmachtigde van België bij de H. Stoel. Ook de Duitse bladen, zoals de Frankfurter Zeitung, de Kölnische Volkszeitung, die ik gewoonlijk lees, spreken daarover. Kardinaal Gaspari herinnert de woorden van de rijkskanselier von Bethmann-Hollweg, die op 4 augustus 1914 in de Reichstag verklaarde dat het schenden van de Belgische onzijdigheid een onwettige zaak was”.

‘Herr’ Glassmer kon daar niet mee lachen, maar Bonte wel. Hij vervolgde: “Kardinaal Gaspari spreekt ook over stukken die te Brussel gevonden werden en die zouden bewijzen dat er een onderduims akkoord bestond tussen België en Engeland”. Achtte ‘Herr’ Glassmer het gevaarlijk de E.H. Bonte te laten voortspreken over kardinaal Gaspari, of zag hij in dat hij niet kon wedijveren met zo’n sterke opponent? Hij drong niet verder aan en bood E.H. Bonte het verslag van het verhoor ter lezing en ondertekening aan. Daarop mocht de geestelijke vertrekken.

Had Westende toen geen ontwikkelde en verstandige pastoor?

20-11-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Iedereen weet zeker nog wel dat het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW) in het voorbije decennium, eerst ‘Duinenzicht’ verkocht aan de grootste politievakbond van het land en een tijdje later ook de rest van ‘Zon en Zee’ aan de staat om er een asielcentrum te vestigen?
Toch is het misschien niet voor iedereen duidelijk hoe groot de invloed van het ACW was en eigenlijk nog steeds is, hoewel in iets mindere mate?
Om dit onderwerp te behandelen, moet ik even buiten de lijnen kleuren, met andere woorden, even de grenzen van Middelkerke overschrijden.
Ik raad jullie in elk geval de lectuur aan van het boek ‘De uitverkoop van het ACW – Een verhaal van geld en idealen’ – Roularta Books – 264 blz.- 21,90 euro van Didier Verbruggen. Het is echt boeiende literatuur, verhelderend, ja zelfs onthullend!!
Verder in mijn artikel zal ik daar enkele keren naar verwijzen.

Geschiedenis van het ACW
In heel West-Europa zorgden de toenemende industrialisering en de verstedelijking op het einde van de 19de eeuw voor de opkomst van het socialisme en de moderne arbeidersbeweging. Deze bewegingen streefden naar de ontvoogding van de arbeiders en de opheffing van economische, sociale en politieke ongelijkheden. Paus Leo XIII riep in zijn encycliek Rerum Novarum (1891) op tot katholieke sociale (re)acties. Deze pauselijke oproep vond een brede weerklank in België.
Het proletariaat probeerde zijn lot/ koopkracht niet alleen via politieke en syndicale organisaties te verbeteren, maar ook via de coöperatieve onderneming. Ook de christelijke arbeidersbeweging richtte allerlei coöperaties op: bakkerijen, kruideniers en spaarkasjes, geleid volgens coöperatieve principes. Verbruggen: “Dankzij de inzet van vele duizenden militanten groeiden de ACW - coöperaties uit tot een machtig sociaal - economisch imperium. Maar in plaats van uit te groeien tot laboratoria voor zelfbestuur en dus ontvoogding van de arbeiders, werden de coöperaties echte bedrijven die weinig verschilden van hun kapitalistische concurrenten.”

In juli 1921 werd de stichting van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW) bezegeld, een federatie van werknemersverbonden van de arrondissementen.
Om ‘Welvaart’ en de in 1912 opgerichte vakbondskoepel ACV (Algemeen Christelijk Vakverbond) en de ziekenfondskoepel LCM (Landsbond der Christelijke Mutualiteiten) het nodige kapitaal te bezorgen werd in 1925 de CV Spaarbank der Christelijke Werklieden opgericht. Die werd in 1935 omgedoopt tot BAC (Belgische Arbeiderscoöperatie), Centrale Depositokas van het ACW, die een hoofdrol speelde in de geschiedenis van de christelijke arbeiderscoöperaties.
DVV (De Volksverzekering) werd de verzekeraar van de koepel, ‘Welvaart’ de winkelketen en ‘De Hoorn’ de bakkerijketen. Dat laatste bedrijf overleefde de Tweede Wereldoorlog niet. De overige drie werden na de oorlog de grote geldhuizen van de beweging.
In 1929 werd de NV Centrale Volksverzekering, de voorloper van de DVV, opgericht en in 1935 zag ook het Landelijk Verbond der Christelijke Coöperaties (LVCC) het licht. De coöperaties werden de melkkoeien van het ACW en zijn vele takken (vakbond, ziekenfonds enz.) Ze zorgden voor propagandavergoedingen, schenkingen, dividenden, gunstige kredieten en veel meer. Omdat de koepel over zeer belangrijke financiële middelen beschikt(e) en zowat alle belangrijke domeinen van onze samenleving bestrijkt, is ze natuurlijk oppermachtig geworden.

De huidige samenstelling van het ACW
Vooraleer verder uit te weiden over de evoluties binnen het ACW, wil ik jullie hieronder even het schema tonen met de huidige samenstelling.

In de sociaal-economische sector:
ACV, het Algemeen Christelijk Vakverbond, met 1,7
       miljoen leden (nationaal); wordt wel vaak verward met
      ‘ACW’
LCM, de Landsbond der Christelijke Mutualiteiten met 4,7
        leden (nationaal), de grootste ledenorganisatie van de 
        christelijke arbeidersbeweging en veruit het grootste
        ziekenfonds in het land
Groep Arco, een holding met een eigen, sociale en maatschappelijke invalshoek die op de eerste plaats de financieel-economische belangen van haar aandeelhouders verdedigt en dat een participatie heeft van meer dan 13,5% in de bank Dexia via haar dochter Arcofin CVBA, 10% in Elia NV (beheerder van hoogspanningsnet), 7 % in Retail Estates NV (winkelvastgoed), 8% in Sint-Jozefskredietmaatschappij), een ongekend % in Home Invest (residentieel vastgoed in Brusselse regio, 20,1 % in het kapitaal van VDK spaarbank, 27,5 % in het kapitaal van DEXIA Immorent, 11,28 % in het kapitaal van DG Infra, ….
Arco telt naast enkele referentieaandeelhouders ongeveer 900.000 particuliere aandeelhouders en beschikt over ongeveer 4,5 miljard euro eigen middelen. De groep bekleedt dus een enorme machtspositie in de financiële, diensten- en nutsectoren.
De financiële crisis bij Dexia heeft Arco getroffen als een mokerslag. Meer daarover in één van de volgende bijdragen.

In de sociaal - culturele sector

• KAJ (Kristelijke Arbeidersjeugd), vormings- en actiebeweging met en voor jongeren
• KAV (Kristelijke Arbeiders Vrouwenbeweging), de sociaal-culturele vrouwentak
• KWB (Kristelijke Werknemersbeweging), sociaal-cultureel werk met volwassen werknemers

• OKRA (Open, Kristelijk, Respectvol en Actief) , de sociaal-culturele tak voor de derde leeftijd (vroeger KBG of Kristelijke Bond Gepensioneerden)

• Familiehulp, de grootste dienst voor gezinszorg (thuiszorg) in Vlaanderen, is een autonome V.Z.W. binnen het geheel van de christelijke werknemersorganisaties ACW

Bij het ACW werken circa 300 personeelsleden (hoofdzetel + regionale werking)

Geassocieerde partners
Met het ACW zijn ook nog verschillende partners geassocieerd: Arktos, professionele vormingsorganisatie voor maatschappelijk kwetsbare jongeren, Groep Intro vzw, een organisatievoor vorming, onderwijs, opleiding, trajectbegeleiding, jobcoaching, werkervaring en sociale economie, Welzijnszorg, bestrijder van elke vorm van uitsluiting van individuen en groepen en Pax Christi, een internationale katholieke vredesbeweging.

Het ACW en de politiek
Het ACW profileerde zich van bij zijn ontstaan heel nadrukkelijk als een organisatie met politiek karakter. Nog in 1921 onderging de katholieke partij een grondige hervorming. De partij zou zich voortaan organiseren volgens het principe van de standenvertegenwoordiging. Dat leidde tot de oprichting van de Katholieke Unie, waarin het ACW, de Boerenbond en de organisaties van de middenstand en van de burgerij zijn opgenomen. Het ACW stelde zich van bij het begin via haar parlementsleden en ministers zeer zelfstandig op, tot op vandaag.
In het algemeen blijft de structurele samenwerking tussen ACW en CD&V vooralsnog overeind.
Het ACW staat bekend als de linkervleugel van de christendemocraten.
Belangrijke ACW - politici bij CD&V zijn, naast (nog steeds) premier Leterme, onder meer Etienne Schouppe, (staatssecretaris voor Mobiliteit), Jo Vandeurzen (Vlaams minister van Welzijn en Volksgezondheid), Steven Vanackere (federaal vicepremier), Joke Schauvlieghe (Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur, Hilde Crevits (Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken), Inge Vervotte (federaal minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven), Veerle Heeren (gewezen Vlaams minister van Welzijn en Volksgezondheid) en lokaal ook Johan Verstreken uit Oostende, Vlaams parlementslid.
In het nieuw verkozen federale parlement hebben nog heel wat CD&V’ers met een ACW-achtergrond zitting, bijna de helft van de achttien federale CD&V- parlementsleden. Bovendien heeft er wel altijd een lid van het ACW- partijbestuur zitting in het partijbureau van de CD&V. Op de christendemocratische kabinetten zijn ACW’ers bovendien zeer goed vertegenwoordigd.
In zijn memoires spreekt Wilfried Martens, leider van acht regeringen, over de bijeenkomsten in ‘Zon en Zee’ met zijn vrienden Jef Houthuys (ex-nationaal voorzitter ACV), Fons Verplaetse (o.a. ex-directeur Nationale Bank) en Hubert Detremmerie (toenmalige voorzitter van de BAC – bank van ACW - strekking). Dat waren ook de vier van ‘Poupehan’ als jullie zich dat nog herinneren.
Zijn opvolger Jean-Luc Dehaene, die twee regeringen leidde van 1992-97, was/is ook al een ACW’er. Hij is thans (nog steeds!) voorzitter van de raad van bestuur van Dexia, aangesteld door de regering Leterme.
Ik neem aan dat er geen tekening meer nodig is om aan te tonen hoe invloedrijk het ACW al die tijd geweest is en nog steeds is.

De invloed op de beleidsmakers is echter niet de enige. De vakbonden en mutualiteiten bezetten eveneens een machtspositie door het beheer van de sociale zekerheid. Zoals bekend, betaalt de vakbond ACV werkloosheidsvergoedingen uit aan 1,7 miljoen leden terwijl de mutualiteit LCM ziektekosten terugbetaalt aan 4,7 miljoen leden. Beide samen vormen de ruggengraat van het ACW.
Voor de uitbetaling van werkloosheidsvergoedingen betaalt de overheid jaarlijks 92 miljoen euro aan het ACV. Er gaan steeds meer (schuchtere) stemmen op die vragen dat de overheid de vergoedingen zelf zou betalen. Vinden jullie dat zelf ook geen goed idee nu er (minstens) 11,3 miljard moet gevonden worden voor de begroting van 2012?

De organisaties die ontstonden uit het ACW
Twee belangrijke organisaties ontstonden in het ACW.
De eerste was Wereldsolidariteit, eenniet-gouvernementele organisatie voor ontwikkelingssamenwerking en de tweede was Vakantiegenoegens (nu Pasar). Ze zijn inmiddels zelfstandig geworden.
In mijn artikel wil ik het verder enkel nog hebben over ‘Vakantiegenoegens’

Bij ons begon het allemaal met ‘Ons Rustoord’
‘Ons Rustoord’ werd op 8 november 1932 opgericht om te voldoen aan de idee dat iedereen op een betaalbare manier vakantie moest kunnen nemen. Het was een project van de Christelijke Mutualiteit met zetel in Kortrijk en telde onder de stichters onder meer Alfred de Taeye (minister van Volksgezondheid 1950-1954, bekend van de wet ‘De Taeye)
In juli 1936 werd het principe van de jaarlijkse betaalde vakantie voor iedereen wettelijk vastgelegd: de kleine man kreeg voortaan een week verlof.
Met het doel arbeiders te leren omgaan met dat nieuw fenomeen, werd in 1938 ‘Vakantiegenoegens’ opgericht in de schoot van het ACW.
Op 16 oktober 1950 werd een vereniging zonder winstgevend doel gesticht onder de benaming “Zon en Zee”, Vakantiecentrum der Christelijke Werkliedenorganisaties van West-Vlaanderen.
In 1971 lanceerde CVP-minister Jos Chabert zijn groots opgezet programma van sociaal toerisme. Het leek fel op het Sovjetmodel en aan de basis ervan lag het ‘Manifest Sociaal Toerisme’ van het ACW.
In 1980 werd ‘Ons Rustoord’ opgenomen in het gezinsvakantiecomplex van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW): ‘Zon en Zee’.
We mogen gerust zeggen dat het vakantiecentrum vanaf 1984 altijd via-via op ruime financiële steun mocht rekenen van het Commissariaat - Generaal voor Toerisme (het huidige Toerisme Vlaanderen), dat (te) rijkelijk met subsidies van het Vlaams Gewest strooide. Jullie zullen zich nog wel herinneren dat vader Vitse en directeur Verheyden daarvoor in 1986 gearresteerd en in 1990 veroordeeld werden.

‘Geen sentimenten, maar dividenden’
Verbruggen: “Na de Tweede Wereldoorlog verdween ingevolge de ontzuiling de levensbeschouwelijke grondslag van de christelijke organisaties. Vakbond, ziekenfonds, verzekeringsmaatschappij werden dienstenbedrijven zoals andere. De leden van de christelijke coöperaties, de coöperanten, zouden ondanks alle mooie beloften over economische medezeggenschap, nooit meer in de pap te brokken krijgen dan een doorsnee kleine aandeelhouder van een beursgenoteerd bedrijf.”
Het ACW wordt van steeds meer bedrijven aandeelhouder of verwerft ze gewoon.
Op het gevaar af dat ik er één vergeet, ziehier de namen: dagblad ‘Het Volk’ met daarbij de Reinaertboekhandels, Artesia Banking Corporation, een bankgroep met activiteiten als retail bank (BACOB), verzekeringen (DVV) en vermogensbeheer (Cordius), Crediop, Otzar Hashilton Hamekomi, een Israëlische kredietverstrekker aan lokale overheden, de drukkerij Sofadi, het reisbureau Ultra Montes, de reclamebureau’s Accent en Leeward & Windward en de buroticaverdeler Samkoburo.
De christelijke arbeidersbeweging groeide aldus uit tot een miljardenindustrie.

De ACW - bedrijven verliezen stilaan iedere band met ‘de beweging’ en worden stuk voor stuk overgenomen door zuiver kapitalistische bedrijven. Ze ondergaan ook een naamsverandering.
De coöperatieve ACW- tak wordt Groep Arco, de holding LVCC wordt Arcofin. In december 1990 fusioneren de 24 gewestelijke coöperatieve maatschappijen tot de CV Arcopar. Arcofin wordt de financieringsholding voor de financiële bedrijven van het ACW (BAC en DVV). Referentieaandeelhouder van Arcofin is de holding Arcopar. Voortaan wordt het coöperatieve patrimonium van het ACW beheerd door bankiers. Voor hen geldt het devies: ‘Geen sentimenten, maar dividenden’.
Ze starten dan ook al vlug met een grote uitverkoop: Samkoburo (1991 – aan Ahrend Groep), Reinaertboekhandels (01.01.1993 aan boekbedrijf Van Hemeldonck), ‘Het Volk’ (04.11.1994 principeakkoord met de VUM), ‘Ultra Montes’ (Belgium International Travel krijgt meerderheidsaandeel), Sofadi (aan VUM), Leeward en Windward (aan Brussels publiciteitsbureau).

En vooral, wat ons bijzonder interesseert … de vakantiecentra Hengelhoef (Houthalen-Helchteren) en Zon & Zee (Westende) worden aan de federale regering verkocht om kortstondig als asielcentra dienst te doen.
Men probeerde ons toen ten onrechte wijs te maken dat sociaal toerisme geen toekomst meer had.
Dat het ACW eigenlijk bedoeld werd als sociale organisatie, werd toen maar vergeten …. omwille van het geld. Om dat met een mooie uitdrukking te zeggen: “alles werd geofferd aan de economische wetmatigheden”.
In 1995 komt Dirk Bruneel, die geen enkele binding heeft met de beweging en die een zuivere bankier is, komende van de ASLK, baas van de ACW – bank Bacob. In 1996 wordt een derde van ‘het Landbouwkrediet’ verworven en wordt de Belgische leasingmaatschappij Sogelease overgenomen. Het jaar daarop wordt de zakenbank Paribas Bank België (PBB) gekocht. Bacob wordt daardoor een onderdeel van een nieuwe financiële dienstengroep Artesia Banking Corporation (Artesia BC). Ook de DVV wordt in die groep ondergebracht. De nieuwe groep is nagenoeg volledig (99,6 procent) in handen van Arcofin. De grote slag wordt in 2001 geslagen. Arcofin ruilt dan zijn aandelen in Artesia BC voor een participatie van ruim 15 procent in de Frans-Belgische financiële groep Dexia die ontstaan is door het samengaan van het Gemeentekrediet en zijn Franse evenknie Crédit Local de France. De overname- en participatiehonger van Bruneel is daarmee nog niet gestild. Ook de Antwerpse beursvennootschap Smeets, Verbaet & co, het Nederlandse filiaal van Paribas, de Oostenrijkse bank Die Erste, de Nederlandse verzekeraar Corona, de Gesbank , de Banque Vernes, de levensverzekeraars Belstar en Luxstar komen achtereenvolgens aan de beurt.
Verbruggen: “Maar het mooie weer kan niet blijven duren. De ACW-bankiers krijgen het wel zeer moeilijk als blijkt dat Paribas Bank België (PBB) al sinds het begin van de jaren negentig een van de huisbankiers was van Lernout en Hauspie en een consortium van banken, waartoe Artesia BC behoorde, schulden van Lernout en Hauspie herfinancierde. Het latere Dexia wordt daarom zowel in België als in de Verenigde Staten verdacht van medeplichtigheid aan de fraude bij het spraaktechnologiebedrijf.”

Het ACW in Middelkerke
En hoe zit het met de lokale invloed van het ACW op Westende? Die is nog steeds groot.
Het ACW heeft namelijk in elke provincie en gemeente een netwerk aan afdelingen opgericht.
Naast zijn activiteiten op de werkvloer (via de beroepscentrales) beschikt het ACV ook over een regionale uitbouw: de gewestelijke ACV- verbonden. Zo bestaan er 12 in Vlaanderen, onder andere in Oostende in de Kan. Dr.L. Colensstraat 7, de CV Brugge-Oostende-Westhoek.
In Middelkerke bestaat een vrijwilligerswerking bij ACV, CM, KAV (2 kernen), OKRA (2 kernen), Pasar en Ziekenzorg (4 kernen).
OKRA is de grootste seniorenvereniging van Vlaanderen. De KBG van destijds is een oppermachtige organisatie. In Middelkerke zijn twee trefpunten actief, één in Schore en één in Westende. Het trefpunt Westende-Lombardsijde heeft leden en bestuursleden in Lombardsijde, Middelkerke en Westende. Om ouderen een mooie oude dag te bezorgen, richten zij reizen in, fietstochten, clubs voor gezelschapspelen.
Zonder te willen beweren dat alle leden daarmee tot de CD&V strekking behoren, kan toch niet ontkend worden dat de vereniging veel invloed op hen heeft. Dat moet zeker bij verkiezingen een rol spelen.
En dan is er nog de ‘Kompascamping’ en het naastliggend ‘Kampeerwagenpark’.
De camping ‘Kompas’ is eigendom van de vzw Pasar, een sociaal-culturele vereniging die zoveel mogelijk mensen wil motiveren en kansen geven om hun vakantie zo waardevol mogelijk in te vullen. Ze werkt actief mee met diverse instanties die het toeristisch beleid uitstippelen of bepalen, zoals Toerisme Vlaanderen, de toeristische diensten, …Vroeger heette dat ‘Vakantiegenoegens’. Het bestaat nu 25 jaar en ontstond binnen het ACW.
Het kampeerwagenpark dat aan de camping grenst, werd door de Vlaamse overheid gebouwd (zie bord hieronder) en wordt beheerd door ‘Kompascamping’.

Besluit
De vraag kan worden gesteld of het wel gezond is dat een organisatie als het ACW zoveel macht heeft en invloed uitoefent. Eigenlijk bestaat die koepel zonder nochtans te berusten op een democratische grondslag.
Zouden er stilaan geen harde maatregelen moeten genomen worden tegen die machtsgeile bankiers en tegen de politici die hun spelletjes meegespeeld hebben? Aangezien die laatste wel verkozen werden, kan daar gemakkelijk verandering ingebracht worden. Wat denken jullie?

Bronnen
http://www.acv-online.be/het_acv/Geschiedenis/acv_geschiedenis.asp
http://www.knack.be/opinie/vrije-tribunes/acw-voor-gevorderden/opinie-1194711846243.htm
http://www.uitpers.be/boek_view.php?id=2119
http://nl.wikipedia.org/wiki/Algemeen_Christelijk_Werknemersverbond

12-11-2011, 20:47 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In ‘Het Nieuwsblad’ van 28 oktober 2011 verscheen een enquête over het aantal inbraken dat gepleegd werd in de voorbije 5 jaar in de 307 Vlaamse gemeenten.
Dat is natuurlijk een actueel thema. De slachtoffers, die steeds talrijker worden, beklagen zich niet enkel over het verlies van de gestolen goederen, maar tevens over de moeite die ze ondervinden bij het verwerken van het daarbij opgelopen trauma. Gevoelens van angst, verdriet en onveiligheid blijven nog maanden daarna hangen.
Met woninginbraken is het zoals met de prijs van diesel', zegt Marc De Sutter, chef van de sectie Vermogens van de lokale Gentse recherche, ‘ze zullen niet meer dalen.'
Het is dan ook goed en logisch dat de politiediensten preventiecampagnes op touw zetten om de burgers ervan te overtuigen dat ze maatregelen moeten nemen, die op zijn minst het plegen van een inbraak bemoeilijken.

Hoe komt Middelkerke voor de dag in de enquête?
Van 2006 tot 2010 werd in Middelkerke 421 keer ingebroken. Dat betekent dat gedurende die vijf jaar 1,43 % van de 29.488 woningen ongewenst bezoek kregen. Het gemiddelde in Vlaanderen ligt op 4,76 en natuurlijk nog hoger als we ook rekening houden met de gemeenten in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Hieronder vinden jullie de cijfers voor alle kustgemeenten plus Veurne:

Rang-schikking	Gemeente	Aantal inbraken	Aantal woon-eenheden	Aantal inbraken per 100 woningen
246	OOSTENDE	1309	47156	2,78
282	VEURNE	125	5356	2,33
303	BREDENE	328	15643	2,10
307	KNOKKE-HEIST	730	37973	1,92
317	DE PANNE	231	13655	1,69
318	NIEUWPOORT	228	14873	1,53
319	DE HAAN	302	20186	1,50
323	MIDDELKERKE	421	29488	1,43
324	KOKSIJDE	393	27731	1,42
325	BLANKENBERGE	258	18234	1,37

Op jaarbasis ziet het er voor Middelkerke zo uit:

2000		2005		2006		2007		2008		2009		2010
131		153		123		68		73		71		86

Welke betekenis moet/kan men aan al die cijfers geven?
Door het aantal inbraken uit te drukken onder de vorm van een percentage van het aantal woningen in de gemeente, heeft men de bedoeling gehad de kans weer te geven dat een woning in een gemeente ‘gekraakt’ wordt. Geeft dat nu een juist beeld over de criminaliteit in de gemeente? Volgens mij niet!
Mag een gemeente met een laag percentage nu een hoge borst opzetten? Volgens mij geeft die lage score onvoldoende de werkelijke toestand weer.
Men kan immers enkel gelijkaardige gemeenten met elkaar vergelijken, bijvoorbeeld de kustgemeenten … en dan nog! Het merendeel van de woningen staat voor het grootste gedeelte van het jaar leeg. Men kan er gemakkelijker inbreken maar de kans op veel buit is aanzienlijk lager dan in bewoonde huizen/ appartementen.
Ook tussen de kustgemeenten onderling is er nog een verschil. Ze zijn namelijk niet allemaal op dezelfde manier samengesteld. De ene telt meer landelijke gemeenten waar minder inbraken zijn dan de andere. Trek van Middelkerke de landelijke gemeenten af en je krijgt een veel hoger percentage.
Het gunstig percentage van de kustgemeenten is dus ook te danken aan het hoog aantal woningen, die eigenlijk niet allemaal als volle eenheden zouden mogen meetellen.
In grote steden zoals Antwerpen, Brussel en Gent en randgemeenten wonen er meer vreemdelingen. Dat is geen racistische vaststelling, maar een gegeven afgeleid uit andere statistieken, die de grote ‘bijdrage’ van vreemdelingen aan de criminaliteit illustreren.. De kans om gesnapt te worden is er ook veel kleiner, de mogelijkheid om er onder te duiken veel groter.

Op onderstaande kaart kunnen jullie zien dat de zones rond Brussel, Mechelen en Antwerpen de donkerste zijn.
De kustgemeenten liggen ver daarvan verwijderd en het lijkt mij niet toevallig dat ze allemaal een gelijkaardige lage score hebben. Misschien liggen ze te ver van de concentratie aan inbrekers die vooral thuis zijn in de grote steden.
Met enige verbeelding kan men misschien een verklaring vinden voor het lichtjes hoger risico aan inbraken in bepaalde gemeenten rond ons: Bredene ligt vlak naast de stad Oostende en telt geen landelijke gemeenten, in Knokke-Heist wonen veel rijken waar meer te rapen is, Veurne en De Panne liggen vlak bij de Franse grens, ...

Heeft het iets te zien met het verschil in doeltreffendheid van de lokale gemeentelijke politie? Ik denk het niet, hoewel de ene wel bredere en betere preventiecampagnes zou kunnen voeren dan de andere.

Hebben dergelijke enquêtes wel zin?
Op zich zijn ze volgens mij waardeloos. Ze kunnen in het beste geval een ‘trend’ aangeven.
Er kunnen nauwelijks lessen uit getrokken worden door de afzonderlijke gemeenten omdat het geen zin heeft om koeien met paarden te vergelijken.
Worden alle inbraken wel doorgegeven? Als het over veiligheid gaat, zijn de meeste burgemeesters en korpschefs namelijk uiterst bezorgd over hun reputatie.
Moet/ mag ik nog eens herinneren aan de jaren 2001 – 2003 in Middelkerke toen wekelijks minstens één crimineel feit begaan werd (waaronder zelfs een moordaanslag op een winkeljuffer) maar de burgemeester het bleef hebben over ‘hooguit een zwartrijder op de tram’?
Nog een voorbeeld: korpschef Caestecker van Oostende verklaart doodleuk dat het aantal woninginbraken in Oostende de afgelopen tien jaar systematisch gedaald is, met enkel een uitschieter in 2009. Hij vindt: ‘de uitslagen vallen best mee. Een probleem is er niet.’
In tegenstelling tot politiecollega Van Imschoot uit Veurne ‘vergeet’ Caestecker er bovendien wel bij te vermelden dat de inwoners zich vandaag beter wapenen tegen inbrekers, door het installeren van alarmsystemen of door zelf waakzamer te zijn en vlugger de politie te bellen als ze iets verdacht vaststellen.
Wat wordt als inbraak beschouwd? Caestecker: ‘In strikte zin spreekt men over de inbraak in een bewoond huis, maar bij ons tellen ook inbraken in garageboxen mee’.(!!)
Is dat niet het geval bij de andere, misschien?

Waarop hebben de inbrekers het vooral gemunt?
Ik ben natuurlijk geen veiligheidsspecialist maar in het onderstaand deel van mijn blogartikel heb ik wat van het net gehaalde informatie gebundeld die eventueel van pas kan komen, hoewel ik hoop dat dit bij jullie nooit nodig zal zijn.
Meestal bestaat de buit uit juwelen en in iets mindere mate geld. Dat blijkt uit cijfers van de federale politie. Bekijk hier de volledige top tien voor Vlaanderen.

1	Juweel/ uurwerk	24%
2	Geld	23%
3	Multimedia	12%
4	Mat informatica	11%
5	Fotoapparaat	7%
6	GSM en toebehoren	6%
7	Kleding	5%
8	Sleutel	4%
9	Identiteitskaart / paspoort	4%
10	Portefeuille	4%

Voor ruim drie vierde van de slachtoffers hebben sommige gestolen voorwerpen bovendien een emotionele waarde, wat de verwerking nadien bemoeilijkt.
Het zou, volgens mij, wel interessant zijn te vernemen welke soort woningen aan de kust, volgens de seizoenen, vooral het mikpunt worden van inbrekers. Ik neem aan dat de politie dat weet omdat het toch logisch zou zijn dat ze hun controles daarop instellen.

De inbraken zelf - hoe en wanneer?
Vroeger gebruikten inbrekers gesofistikeerde methodes, zoals het boren van gaatjes om zo de deur of raamhendel te kunnen manipuleren. Ze schijnen vandaag minder geduldig en minder verfijnd. Vaak wordt een deur- of raamlijst opengeplooid met een schroevendraaier of met een koevoet. De heel ongeduldige schrikken er zelfs niet voor terug om gewoon het glas van een raam in te gooien.
Zowel de voor- als de achterzijde van een huis zijn kwetsbaar. Zo’n 30% van de inbraken gebeurt immers via de voorzijde, 70% via de achterzijde.
Meestal wordt ingebroken wanneer de bewoners niet thuis zijn, vooral overdag in de voormiddag. Gemiddeld duurt een inbraak zo’n 5 minuten: na één minuut is de dief binnen, waarna hij/zij gemiddeld 3 minuten besteedt aan het meegraaien van de buit en nog eens een minuut om weer buiten te geraken.

Preventie
Een positieve evolutie is dan weer dat steeds meer inbraken bij een mislukte poging blijven.
Mensen hebben vaker betere sloten en meer woningen beschikken over alarminstallaties die inbrekers afschrikken of wegjagen. Het lijdt dan ook geen twijfel dat de burgers uitvoerig gebruik zouden moeten maken van het preventieadvies van de lokale politie.
Een gouden raad: houd een lijst bij van je kostbaarste voorwerpen. Voeg er foto’s aan toe.
Ook de volgende voorzorgen zijn eenvoudig en kosteloos: laat geen sleutels rondslingeren of verberg ze niet onder de deurmat, vergrendel steeds deuren en ramen als je het huis verlaat, laat niet zien dat je er niet bent (rolluiken steeds naar beneden, volle brievenbus), laat geen ladder rondslingeren rond het huis, verberg waardevolle voorwerpen in een kluis, …

Ziehier nog enkele mechanische voorzorgen om het de dieven extra moeilijk te maken.
Stevige deuren met meerpuntssloten met een veiligheidscylinder die niet verder dan 2mm uit het rozet uitsteekt, zijn een must.
Ramen zijn het best voorzien van meerpuntige sloten en met een hendel die met een sleutel kan vergrendeld worden. Indien deze niet voorzien zijn, kan u aanvullende hendels laten installeren. Voor schuiframen bestaat er een heel eenvoudig middeltje: om het openen te verhinderen kan men een houten lat ter breedte van het gedeelte dat open kan, in het raamkader leggen.
Vergeet ook zeker de garagepoort niet. Door middel van een kleine ijzeren staaf in de rails, kan je verhinderen dat de poort nog opengaat.
Koepels en kelderramen kunnen beschermd worden met goed bevestigde metalen roosters.

Wat doen als je inbrekers over de vloer krijgt, terwijl je thuis bent?
Iedereen zal zeker wel geschrokken zijn als bij hen ingebroken werd, maar inbrekers over de vloer krijgen terwijl je zelf thuis bent, lijkt mij nog een stuk erger. Doe daarbij vooral niet stoer!!
Als je verdachte geluiden hoort, dan volstaat het meestal het licht aan te steken of lawaai te maken om de inbreker op de vlucht te doen slaan. Hij heeft er immers geen enkel belang bij om herkend te worden.
Indien er toch een confrontatie plaatsvindt, doe je best wat van jou gevraagd wordt. Vermijd vooral om een gevecht aan te gaan met de inbreker, hoe graag je hem/haar een lesje zou willen leren.
Artikel 417 van het strafwetboek laat trouwens de verdediging van goederen met geweld niet toe, tenzij ook een aanval tegen de persoon te vrezen was. Het artikel wordt steeds vaker bekritiseerd, maar voorlopig …
Tracht de dader zo goed mogelijk te observeren om de politiediensten achteraf een goede beschrijving te kunnen geven.

Wat moet je doen als je het slachtoffer van een diefstal geweest bent?
Dat de politie moet verwittigd worden, zal voor alle slachtoffers wel vanzelfsprekend zijn. Doe dat binnen de 24 uur. Als je niet thuis was en bij je thuiskomst vaststelt dat er werd ingebroken, ga dan niet binnen maar verwittig van bij een buur de politie, laat alles onaangeroerd en wacht op hun komst.
Meld het schadegeval aan je verzekering met vermelding van het nummer van het door de politie opgemaakt proces-verbaal.
Neem onmiddellijk maatregelen om verzet aan te tekenen in verband met gestolen cheques, bankkaarten en kredietkaarten.
Neem achteraf de nodige voorzorgsmaatregelen om een eventuele tweede inbraak of poging te vermijden. Het is immers zo dat een woning waar reeds werd ingebroken een groter risico loopt om een tweede keer ongewenst bezoek te krijgen dan een andere woning.

Bronnen
http://www.nieuwsblad.be/extra/inbraken
Artikels ‘Het Nieuwsblad’ van 28.10.2011van dj, pli en mma):‘Aantal woninginbraken in stad Oostende blijft status-quo’,’ Elke inbraak is er één te veel ‘en ‘De mensen reageren veel alerter’
Hoe kans op inbraken vermijden: http://www.assuralia.be/index.php?id=206&L=0&tx_ttnews%5Btt_news%5D=1414&cHash=24d5776ecb213230868779839917aa0e
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=O03HLQNO
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=KS39C89G

06-11-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)