Een handelaar ben ik niet, een bouwpromotor of een gemeenteambtenaar evenmin. Ik ben slechts een autochtone gepensioneerde bewoner van Westende, waar ik geboren en getogen ben.
Ik vertegenwoordig geen enkele groep of partij en spreek dus in mijn persoonlijke naam.
Het zou dus best kunnen, of straffer nog, ik ben er zeker van dat mijn ideeën/wensen/verlangens niet altijd stroken met die van mijn nog actieve medebewoners of met die van aanhangers van een politieke partij of van mensen die rechtstreeks, vooral financieel, belang hebben bij projecten die ik niet zeer genegen ben.
Ik ben ook een vrij man, die dankbaar gebruik maakt van de moderne communicatiemiddelen waarvan deze blog er één is, om mijn ontboezemingen een deeltje van de wereld in te sturen.
Niemand zal mij moeten overtuigen van het feit dat een gemeentebestuur nooit iedereen tevreden zal kunnen stellen, dat er vaak moet geschipperd worden. De kerk in het midden houden, noemt men dit dan.
Toch wil ik hierna eens uit de doeken doen, wat ik persoonlijk graag in de programma’s van de partijen zou zien verschijnen.

Visie
Een partij die geen visie ontwikkelt zal natuurlijk nooit genade vinden in mijn ogen. Of ze die visie ook waarmaakt, zullen we natuurlijk pas in 2018, bij leven en welzijn, kunnen beoordelen.
Bij de Open VLD die het nu al 12 jaar voor het zeggen heeft, heb ik dat het meest gemist.
Die visie moet zeker slaan op de toekomst van de Vlaamse kust en de kuststeden. Kan toerisme zoals we dat vandaag kennen nog wel? Of is de kust verzadigd? Moeten we nog meer (ondergrondse) parkings en nog meer betere (?) toegangswegen of rotondes aanleggen? Moeten er nog meer sportmanifestaties georganiseerd worden, waarbij de wegen moeten afgezet worden? Moeten er nog meer muziekmanifestaties bijkomen? Middelkerke moet daar samen met de andere kustgemeenten en met de provinciale en Vlaamse overheid diep over nadenken en desnoods een voortrekkersrol vervullen.
En het vooral durven over een andere boeg gooien!
Waarom zouden we er eens niet van uitgaan dat de toerist ook tevreden kan zijn met een rustige vakantie, met wandelen en fietsen, met het strand en met de zee? Vooral omdat hier zoveel ouderen verblijven, die al tevreden zijn met sociaal contact.
Of vinden jullie dat we Tokio achterna kunnen gaan?

Goed bestuur
De regelmatige lezer van deze blog zal nu wel al weten dat ik een hevig tegenstander ben van projecten, die getuigen van grootheidswaanzin. Jullie kennen nu ook al mijn mening over subsidies. De mogelijkheid om ze te bekomen mag geen reden zijn om niet onontbeerlijke projecten uit te voeren.
De gemeente kan de bestaande subsidies natuurlijk niet aan de anderen laten, maar moet ervoor ijveren om de hogere overheid te doen aanvaarden dat een subsidiesysteem geen goede zaak is. Het kan hoogstens ertoe dienen om een weinig succesrijk maar nuttig initiatief wat op weg te helpen.
De deelnemende partijen moeten niet enkel zeggen dat ze zullen besturen als een goede huisvader, in eer en geweten. Ze moeten eerst goed nagedacht hebben over wat dat juist inhoudt en er zich vooral strikt aan houden.
Het is niet omdat men over een dikke portefeuille kan beschikken dat men domme dingen moet doen.
Als er dan toch een groot project moet uitgevoerd worden, moet er allereerst een kosten- batenanalyse uitgevoerd worden. Als men er dan toch niet in kan slagen om een tamelijk precieze raming uit te voeren, dan moet het bestuur die meerkost incalculeren zodat men achteraf niet voor verrassingen komt te staan.
Er mag niet toegegeven worden aan drukkingsgroepen! De belangen van de gewone burger mogen niet genegeerd worden, bijvoorbeeld om bouwpromotoren ter wille te zijn.
Ik heb een hekel aan zelfvoldane/ arrogante mensen en ik verwacht dus van een politicus/politica dat hij/ zij zichzelf steeds weer in vraag stelt. Ja, ik weet het: “ ’t is moeilijk bescheiden te blijven voor kerels met zoveel t…..” (!)

Werken
Mijn allereerste prioriteit bij het uitvoeren van werken betreft het herstellen en veilig maken van bestaande wegen. Men moet dagelijks onderweg zijn met de fiets om er zich rekenschap van te kunnen geven hoeveel wegen in de gemeente in slechte of minder goede staat verkeren. En dat zijn er heel wat!
Ik denk dat de pleintjes/ pleinen nu wel allemaal een (niet steeds even geslaagde maar zeer dure) opknapbeurt gekregen hebben.
Als er toch nieuwe wegen moeten komen, bijvoorbeeld om nieuwe gas- en elektriciteitsleidingen veilig onder de grond te stoppen, dan moet er, waar mogelijk, gedacht worden aan fiets- en voetgangerspaden. Op bestaande wegen kunnen die vaak met witte lijnen afgebakend worden, zonder grote kosten. Groen moet overal voorzien worden en niet enkel in de private tuintjes.
De bewoners van de straat moeten schriftelijk geconsulteerd worden.
Het bestuur moet een consequente houding aannemen bij het verlenen van bouwvergunningen en in elk geval rekening houden met het advies van de stedenbouwkundige ambtenaar, ook al is dat soms strijdig met de mening van het college.
De allesomvattende rol van de studiebureaus bij het ontwerpen, ramen, plannen en beheren van projecten moet beperkt worden. Het technisch personeel van de gemeente moet daarin een grotere rol spelen. Dat zal niet enkel de zeer hoge kosten drukken maar de invloed op het werk verhogen. Ik weet wel dat die bureaus er personeel met de nodige en betere know-how voor hebben, maar door alles aan hen over te laten, wordt het geheel oncontroleerbaar. Geen eenvoudige opgave dus, maar moeilijk gaat ook.

Verminderen van de uitgaven
De gemeentelijke schuld moet drastisch afgebouwd worden. Het gemeentepersoneel moet verminderd worden zonder afdankingen. Het wagenpark van de gemeente moet op een aanvaardbare manier gereduceerd worden. Natuurlijk is het aangenamer voor het personeel als elke dienst over eigen wagens kan beschikken, maar een goed georganiseerd systeem van carpooling zou enorm kostenbesparend zijn bij de aankoop en bij het onderhoud. De uitbreiding van het gemeentehuis door het huren van private woningen, mag slechts in noodgevallen.
Het in stand houden van een buurthuis, is een zware financiële post en kan enkel gerechtvaardigd worden als het OCMW, Calidris, De Branding of een andere lokale instantie niet aan de behoefte kunnen voldoen.

Bescherming van ons erfgoed en van de natuur
Wie zich inzet voor het bewaren van ons erfgoed en wie de natuur wil beschermd zien, maakt zich daarmee niet sympathiek en zal daar niet steeds voor beloond worden. Meestal komt men daarmee in botsing met de financiële belangen van anderen.
Wie toch de nodige moed opbrengt om toch zijn gezonde principes te verdedigen, verdient in mijn ogen een medaille.

Als de partij oppositie moet voeren
Het schepencollege krijgt steeds meer macht, ten nadele van de gemeenteraad. De partijen die veroordeeld werden tot een oppositiekuur, mogen zich daar niet slaafs aan onderwerpen.
Een gemeenteraadslid moet met een bijzondere aandacht de verslagen van het college bestuderen. De uitgaven ten voordele van het schepencollege, gemeentepersoneel, de politie, de brandweer en de scholen moeten aan een streng kritisch onderzoek onderworpen worden. Dat geldt nog meer voor het gunnen van opdrachten.
De verkozene moeten blijk geven van een grote beschikbaarheid: zeer aandachtig de gemeentelijke dossiers bestuderen, de gemeente grondig kennen, spreken met de inwoners.
Hij/ Zij mag zich in geen geval beperken tot de maandelijkse zitting van de gemeenteraad of tot recepties.
De mandataris mag niet toegeven aan het Stockholmsyndroom! Dat betekent dat men niet mag aarzelen om de meerderheid het vuur aan de schenen te leggen, ook al wordt dat niet in dank afgenomen.
De partijen moeten erop letten dat de deelgemeenten op gelijke manier behandeld worden. De concentratie van alle diensten en bureaus in Middelkerke moet afgeremd worden en waar mogelijk moet er een spreiding gebeuren.

Lokale economie, huisvesting, werkgelegenheid, bejaarden- en gehandicaptenbeleid, criminaliteit, veiligheid, …
In al deze domeinen moeten de partijen zich bijzonder hard inzetten om de levenskwaliteit van de inwoners te verbeteren. Deze laatste moeten ook zelf initiatieven nemen en niet altijd rekenen op de overheid, die wel zijn volledige steun daarbij moet verlenen, in de juiste mate, zonder overdrijven.

OCMW
Wie een uitkering krijgt moet een job aangeboden krijgen, die past bij zijn of haar kwaliteiten. We denken dan onder andere aan het onderhoud van het groen, straatvegers, boodschappers, mensen die bejaarden gezelschap houden, …
Voor wat hoort wat!!
Ook hier zijn besparingen mogelijk. De bedeling van warme maaltijden, bijvoorbeeld, moet efficiënt georganiseerd worden. Vooral in de ver afgelegen deelgemeenten moet de solidariteit aangewakkerd worden om te bekomen dat de lokale inwoner bereid gevonden wordt om hulpbehoevenden bij te staan.

Besluit
Misschien heb ik de kandidaten die in aanmerking komen om mijn voorkeur weg te dragen, te perfect afgeschilderd. Is dat een utopie? Misschien wel, maar wie naar dat ideaalbeeld streeft, mag alvast op mijn volle waardering rekenen.

Bron
http://www.skynet.be/jack-nl/fun/dossier_veel-veel?articleId=857046#main