|
Ben je sentimenteel of ouderwets als je spreekt van in onze tijd of van die goeie oude tijd?
Mag je de herinneringen aan je jeugd nog koesteren?
Of moet je je gewoon neerleggen bij de huidige bouwwoede, die niets ontziet en die ervoor zorgt dat straks niets meer overblijft van ons erfgoed.
Natuurlijk staat de tijd niet stil en het spreekt vanzelf dat de moderne technologie een grote invloed heeft op de bouwsector. Het is eveneens juist dat mensen niet meer in een oude woning (zonder badkamer bijvoorbeeld) willen wonen.Anderzijds spelen de immobiliënhandelaars uiteraard een cruciale rol. Steeds hoger, the sky zou the limit zijn mocht er geen beperking op het aantal verdiepingen gelegd worden. Er wordt dus duchtig met de sloophamer gezwaaid.
Ook het dorpsleven heeft in de voorbije decennia een grondige facelift ondergaan.
De fusie met Middelkerke heeft Westende zijn gemeentehuis, zeg maar hart ontnomen. De centralisatie van de diensten in de kerngemeente heeft van het dorp een doods aanhangsel van Middelkerke gemaakt. De (goedkopere) grote warenhuizen hebben de dorpswinkels bijna van de kaart geveegd. De auto voert de dorpsbewoners naar de grote steden en naar evenementen met steeds grotere budgetten waar onze plaatselijke organisatoren alleen maar kunnen van dromen.
De televisie houdt de mensen s avonds binnen en heeft de dorpscafés gesloten.
De klokken van Sint-Laurentius slagen er zelfs niet meer in de bewoners minstens s zondags naar de kerk te lokken.
Waar is de tijd dat Westende-kermis nog een evenement was waar niet enkel de schoolkinderen naar uitkeken? Midden in het dorp, vier cafés op een zakdoek: De Graaf van Vlaanderen, Koarel Ramon, Maria Prees en De Kroon . Ze zaten stampvol en de dorpplaats werd overrompeld.
Er werd gedanst in De Kroon en bij Cyriel Couvreur en later Bonnet in de Essex Scottishlaan en tijdens de kermiskoers palmden wielrenners ook de hoofdwegen in en trokken ze dikke rijen supporters aan.
Na de hoogmis werd een aardig pintje gedronken of aan de toog gehangen bij Wiske. En de mensen gingen
te voet naar huis.
Twee cafés zijn nu gesloten huizen.
  <BR) ook voor van
De De Graaf van Vlaanderen is onlangs ook gesneuveld om plaats te maken voor een appartementsgebouw. Straks volgt De Kroon.
De garage van Firmin Gunst bracht destijds ook wat animo rond de kerk. Ook daar volgt de afbraak. De volledige rij van de kerk tot en met De Kroon moet eraan geloven.
Laat ons toch tenminste hopen dat daar iets zal verrijzen dat de dorpplaats nieuw leven zal inblazen.
Naast het gemeentehuis was er het restaurant van Arsène Van Biervliet.
De vader van Robert en grootvader van Jean-Claude, was een voorloper van de huidige verhuuragentschappen.
Hij zette de dorpbewoners ertoe aan tijdens het seizoen een deel van hun huis te verhuren als appartement of gewoon als logeerkamer. Westende- dorp kon aldus een graantje meepikken van het groeiend toerisme. Later werd Au Relais het politiebureau. Maar dat schijnt tegenwoordig niet meer nodig te zijn. Volgens schepen Verdonck in een interview met De Zeewacht van 7 september 2007 zouden gemeentehuis en oud-politiebureau nu plaats moeten maken voor sociale appartementen. De verenigingen en diensten die er nu huizen (bibliotheek, gemeenschapszaaltje, buitenschoolse kinderopvang, lokalen voor Graningate) zouden er ook later nog een onderkomen vinden.
Ook aan Ons Rustoord (gebouwd in 1933) bewaar ik goede herinneringen. Tijdens de tweede wereldoorlog, sloegen de Duitsers er hun kwartieren op en na de bevrijding werd het door de Engelsen bezet. Als schooljongen maakte ik deel uit van de chirojeugd, onder de leiding van de lokale onderpastoor en van Westendenaar en latere pastoor van Lombardsijde, Gilbert Capelle. Onze lokalen bevonden zich in het Wandelheem of Gîte de lEtappe vandaar de naam De Tap.
Vanaf 1952 ontving Zon en Zee de eerste vakantiegangers. Ook dat is allemaal in rook opgegaan. Maar ja, dat is een gekend verhaal.
Moet het dorp nu echt helemaal dood?
Mijn grootvader Serafien was een zogenoemde landsman en hij had zijn tuingronden verdeeld over zijn zes zonen. Ik wist natuurlijk wel dat het er zat aan te komen door het onheilsbord van Trends maar toch deed het me nog wat toen ik deze week een leegte terugvond in plaats van het huis van mijn grootouders, naast bakkerij Herreman.
Zullen dan al die mooie herinneringen op die manier vervliegen?
Of moet ik mij maar neerleggen bij wat Godfried Bomans ooit zei Ook deze tijd zal éénmaal de goeie oude tijd heten.
|
