Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
09-12-2012
Ledenavond VELT-Voorkempen 27/11
Ledenavond VELT-Voorkempen 27/11
Het was weer een zeer gezellige
en druk bijgewoonde ledenavond. Er was een duidelijke aanwezigheid van
Natuurpunt.
We vernamen dat met
Natuurpunt werd overlegd om in 2013 een aantal activiteiten samen te
organiseren. Zowel Velt als Natuurpunt staan in voor elk 2 theoretische themas
en elk één praktijkactiviteit.
De werking strekt zich uit
over Malle, Zandhoven en Zoersel. Van Malle
waren enkele eminente personen aanwezig: Leen Laenens van Bioforum, Anny De
Schutter van de dienst Leefmilieu en Walter DHertefelt van Natuurpunt.
Aleide was in de weer om
te fotograferen. Ik ben nu een hele tijd zoet geweest met de vele fotos en sta
in bewondering voor de fantastische fotoreeks met wellicht alle aanwezigen.
(Sorry van enkele ken ik de naam niet).
Bart Gysels en Nick
stelden hun Sociaal-Ecologisch project VELDSTRAAT te Zoersel voor (Op een
zijstraat links voorbij de Hulsten, komende van Sint Antonius).
30Met het echtpaar
Lambersy. Ik vernam dat zij er al bij waren tijdens de stichting in februari
1973. Toen gingen we van start als de tweede groepVrienden van de Biologische Land- en
Tuinbouw.
Eigenlijk ben ik wel blij mijn
webstek Fruit. Via deze weg heb ik al meerdere interessante tips gekregen en
mensen leren kennen.
Zo was er iemand die mij
attent maakte op Reinette Dubois,
een van de laatste rassen gelanceerd door Gembloux.(RGF-ras: Ressources
Genetiques Fruitières).
Het blijkt een zeer late,
lekkere bewaarappel. Bart
De Quidt, een van de beste boomkwekers van Vlaanderen verzekerde mij dat de
vrucht nog beter is dan de President van Dievoet(In Frans-Vlaanderen Cabarette).
Daar het een zwakke
groeier is zal hij het ras voor struikvorm voortaan kweken op MM 106.
Maar niemand of niets is
volmaakt, ook appelen niet. Ik lees dat het ras gevoelig is voor kanker. Een van mijn
voorkeurrassen, de Tsjechische Otava
is dat ook. Daarbij is dat ras een beurtjaardrager. De vruchten houden wel tot
april en zijn dan nog even lekker.
Reinette
de Waleffe (RGF)
Matig
grote dessertappel van eerste klasse, groengeel met oranjerode blos, matig
glad, november tot maart, zoetzuur, stevig, fijn aroma
(tussen
Court-Pendu en Reinette de France), snel en goed vruchtbaar, alle boomvormen,
weinig gevoelig voor schurft, matig gevoelig voor kanker en witziekte.
Dit is het tweede ras dat ik aanschaftte.
Reinette de Waleffe (RGF-Gblx) : Ancienne variété belge, originaire
du village de « Vieux-Waleffe » en Hesbaye liégeoise, traditionnellement
cultivée en haute tige mais s'adapte particulièrement bien à tous les
porte-greffes (M 9, M 26 & MM 106). Fruit de dessert de premier
choix, d'un bon calibre, mi-lisse et bicolore, joue d'un orange-rouge intense,
intermédiaire entre une Court-Pendu' et une Reinette de France' ; chair très
blanche, très fine, ferme, non farineuse, très bon équilibre sucre-acide,
aromatique et qui se conserve très bien en bonne cave durant tout
l'hiver ; tendance à se «friper» au cours de la conservation. Arbre
frugal, rapide à se mettre à fruit, très fertile ; très peu sensible à la tavelure
sur fruit, moyennement sensible sur feuille ; comme beaucoup de variétés de
type Reinette', l'oïdium et le chancre sont à surveiller : de ce fait, variété
non adaptée aux zones très humides et froides ; tendance au point liégeux dans
le jeune âge des arbres. Mauvaise qualité du pollen, demande un fécondateur
fleurissant en période assez tardive - groupe de floraison 4 - 5, ex. Reinette
Etoilée', Président Van Dievoet'.
Maar alle goede zaken bestaan uit drie
zegt men:
Essching
LS
1/2S
HS
Zeer oud ( 15de -16de eeuw?) Zuid-West-Vlaams
ras.
Sterk groeiende, gezonde boomWeinig ziektegevoelig Vorm:middelmatig grote, vrij hoge, calvillevormige
appel met uitgesproken knobbels aan de kelkzijde, diezich als ribben over de zijkanten van de
vrucht, naar de steelzijde uitstrekken. De vrucht is bonkig en rustiek van
uitzicht, conisch aan de kelkkant en plat aan de steelzijde.
Zuid-Westvlaams ras
25/10
SCHIL: van grondkleur groen, bij rijpheid geelgroenig en karmijnrood
aan de zonzijde. Over het hele oppervlak met bruinroestige vlekken en strepen
bedekt. Grijze lenticellen op groenige eilandjes, vrij ver van elkaar op de
zijkanten.
knappend, sappig
keuken, dessert
STEEL: korte,middelmatig lange
en middelmatig dikke steel, in brede, diepe steelholte met typisch bruine,
uitstralende vlek.
groen + lichtoranje
middelgroot, vrij hoog, knobbels aan kelkzijde
VLEES: witgroenig, hard, sappig. Bij overrijpheid en/of slechte
bewaring droog en melig.
Comment from bart(niet Bart De Quidt) Time:
25/02/2012, 20:27
Dit jaar hebben we voor het eerst een
twintigtal essings geoogst. Het is in elk geval een heel vaste appel, beetje
droog maar wel lekker. De moeite waard om aan te planten. Hopelijk ben je zelf
ook tevreden met je keuze binnen een paar.
Ik combineerde het terugbrengen van
leeggoed naar fruitperserij naar Lombarts Calville te Voormezele (Ieper) met
het aanschaffen bij Bart De Quidt. Te elfder ure kreeg ik er nog 2 bestellingen
bij van fruitkennissen die gehoord hadden van mijn lange rit uit het Antwerpse.
En gelukkig kon Bart het nog klaarspelen,
ondanks het hoogseizoen nu. Het is zijn beste seizoen met de meeste vraag.De
fruitteelt bij liefhebbers zit dus sterk in de lift.
FOTOS
Bart en zijn bedrijf.
Ik stopte bij het terugrijden ook op de
Kemmelsteenweg te Voormezele voor fotos van het speciale kasteel Elzenwalle,
dat na de eerste wereldoorlog heropgebouwd werd begin de jaren twintig.
Het kasteel is enig in zijn soort: een bouwwerk
in gewapend beton. De koepelbekroning werd door de mensen van de streek de
pinhelm genoemd, naar het Pruisische hoofddeksel.
Een plasticbidon met grote opening vullen voor 60% met rijpe(beurse) mispels.
Ik breek de mispels in 2 om te zien of er geen schimmel in zit.
Voeg 5 à 20 kruidnagels toe.
1 kg suiker en vul aan met vodka.
Laat dit tot minimaal 4 maand staan en decanteer.
Laat bezinken tot klaar, decanteer en filtreer.
Nu klaar om te drinken.
Hoe langer je de likeur op vrucht laat staan hoe beter.
max 2 jaar. Bij mij lukt dat zelden daar heb ik te weinig mispels voor.
Smakelijk Leo
Na 50 jaar tuinieren staat
een mens nog altijd voor verrassingen.
Vandaag was ik mijn rode
kolen aan het oogsten en plots wordt mijn aandacht gevestigd op de kale
stengels van de spruitkolen.
Nog nooit zoiets gezien!
Ik ben een exemplaar gaan
tonen aan mijn buur, de 82 jarige Marus van de Mollenhoeve. Eerst dacht hij aan
konijnenvraat, maar ik toonde hem de sporen van de fijne tanden op de stam. Hij
had een dergelijk fenomeen ook nog nooit gezien.
De grauwe bast leek mij op
het eerste zicht op een onbekende schimmelaantasting. Van naderbij zie je de
afdrukken van knaagtanden. Het zijn beslist geen verse sporen.
De vraatschade dateert
wellicht nog van deze zomer. Niet alleen de bast, over een wel aanzienlijke
lengte, maar ook de spruiten zijn weggevreten. Enkele van de allerbovenste zijn
de dans ontsprongen.
Gezien de omvangrijke
oppervlakte denk ik dat een ganse muizenfamilie aan de dis gezeten heeft. Alle
tiental spruitplanten werden geconsumeerd! Gelukkig heb ik op een andere plaats
de hoofdmoot van mijn spruiten staan en daar mankeert niets.
Het verwondert mij dat de
vreterij al een hele tijd gestopt is. Waarom? Niet mals genoeg meer? Ongeluk in
de familie? Aan onze kat zal het niet liggen want die is een tijdje geleden
verdwenen.
Hebben de steenuiltjes die
in de omgeving broedden deze kolonie ontdekt?
Waren er nog andere
predatoren?
Heeft iemand anders van de
tuiniers ooit al iets dergelijks meegemaakt?
Geniet mee van de fotos
van Aleide van een goede week terug. Nog een tijd zorgen ze voor een fleurige inkom.
En wat ik belangrijk vind: ze trekken al vele jaren hun eigen streng.
Mispels worden zacht en
donkerder bruin: dan zijn ze beurs, in
de betekenis van zacht. Dan zijn ze op hun lekkerst. Dat is heel wat anders dan
zeggen dat de mispels eerst rot moeten zijn vooraleer je ze kan eten! Rot is
rot.
Beurse mispels blijven nog
een week of meer goed, afhankelijk van de omgevingstemperatuur waarin ze
liggen. Zie je er niet naar om, dan verschijnen witte schimmels als rottingsteken.
De nog niet beurse mispels bewaren nog
verschillende weken.
Ik verwijder de
kroonblaadjes en het puntje van de steelinplanting. Het vlees heeft een
aangename, zoete appel-peerachtige smaak. De afgekloven pitten, zaden, stenen
neem je uit de mond. De vrucht hoeft nog niet helemaal beurs te zijn. Als kind
bij mij thuis waren we de enigen in de wijde omtrek die mispels hadden - aten
we ook de nog niet rijpe mispels, maar nu heb ik ze graag beurs.
Ik heb 5 mispelaars staan
en dit jaar waren er maar weinig vruchten. Mijn oudste exemplaar (50 jaar oud) dat
het meest beschut staat droeg het meest. Waarschijnlijk is dit exemplaar geënt
op kwee, want ik heb nooit een spoor van meidoorn gezien. De 4 andere staan op
meidoorn, waarvan 2 zelf geënt. De mooiste vruchten staan op het ras Royal.
Ik kwam een week geleden
(half november) bij de bomen en zag dat de vruchten begonnen te vallen. Het
ideale moment om ze te plukken. De meeste vruchten kan ik zo vanaf de grond
plukken aan de tot 3m hoge bomen.
Nu liggen ze fris onder
een open afdak en de rijpende vruchten worden er uitgeraapt voor consumptie.
Net belde mijn jongste dochter Tinneke of ik er morgen kon meebrengen o.a. voor
ons jongste kleinkind Jonathan, pas 11 jaar geworden.
Je mag dit verder
verspreiden. Zoals al gesteld, iedereen die dit ziet zitten kan in principe
mee.
N.B.S. zomertoer 2013
Onze vorige uitstap deden we in 2009. Intussen heeft de
reismicrobe zich weer geroerd. We hebben ons nog eens aan het dromen gezet.
Dromen alleen is natuurlijk niet genoeg. We hebben weerom vele to dos opgelijst,
de routeplanner danig aan het werk gezet, vele combinaties van mogelijk te
bezoeken plaatsen gelinkt of proberen te linken. Dit is mijn voorstel voor
het komende jaar. Waarschijnlijk het laatste voorstel naar mijn favoriete
reisbestemming met zoveel reisdagen. Meer dan ooit beseffen we dat het
misschien wel eens een keer te veel die kant op is, bovendien impliceert het
aantal dagen een prijs die misschien niet iedereen wil spenderen aan een
bustoer. Maar dat sterkt ons alleen in de overtuiging dat het programma goed
moet zijn. Wie al met ons op stap was kent onze mix van fruit gerelateerde
bezoeken, tuinen, parken en locaties die een maatschappelijke ontwikkeling
inkleuren. Dit alles zit ook weer in het nieuwste voorstel.
Dag één zondag
18.08.2013
Aanreis naar Zeebrugge voor een nachtelijke overzet naar
Kingston upon Hull. We boeken een avondmaal en een ontbijt in buffet vorm. Bij
een kalme zee ideaal om het reisgezelschap beter te leren kennen.
Dag twee maandag 19.08.2013
Ontschepen omstreeks 08u30 plaatselijke tijd om koers te
zetten naar Scampton.We bezoeken een ommuurde tuin, a
walled garden, één van de vele die het Victoriaans tijdvak overleeft heeft.
Hier geen fruit of groenten maar een heel eigentijdse invulling door de Nederlandse
tuinontwerper Piet Oudolf. In de namiddag bezoeken we Fountains Abbey en Studley Royal Water Garden (World Heritage
Site/Werelderfgoed) in centraal Yorkshire. Op een domein van ruim 300 hectaren
treffen we de restanten van een van de grootste en machtigste Cisterciënzers
kloosters uit de twaalfde eeuw én een unieke watertuin, opgesmukt met Neo
Classicistische beelden, folies en prachtige vergezichten. Gegidst bezoek na
een (vrije) lunch. Overnachting in Leeds.
Fountains Abbey and Studley Water Gardens
Dag drie - dinsdag 20.08.2013
Heel af en toe zaten grote werkgevers in het begin van de
industriële revolutie echt in met hun werkvolk. In België kennen we de site van
Grand Hornu. De Engelse evenknie vinden we in Saltaire (W.H.S.). Ook hier werd een nieuwe leefgemeenschap
geschapen rondom een fabriek. Vandaag is Saltaire een levendig stadje rondom de
oude textielfabriek, nu een winkelcentrum. We worden terug in de tijd
meegenomen door een lokale gids. We voorzien een kort bezoek aan de fabriek, nu
een eigenzinnige shopping mall. Je vindt er o.m. shops rond fietsen,
buitensporten, interieurspullen, veel boeken en veel eigenzinnige prenten. Het
werk van David Hockney, schilder uit het naburige Bradford, van vele markten
thuis, fleurt nu menige muur op van dit enorme fabriekspand. We stappen naar
het erg fraaie kerkgebouw, bewonderen ook de binnenkant en nemen een thee of
koffie pauze. Ook hier is er tijd voor een vrij te nemen lunch. Verderop
westwaarts stappen we af bij Levens Hall.
Dit is waarschijnlijk de mooiste topiary tuin in het Verenigd Koninkrijk.
Terwijl quasi alle gelijk opgebouwde tuinen slachtoffer werden steeds weer
nieuwe tuintendensen is hier alles honderden jaren onveranderd gebleven. Een
tuin van onder een stolp als het ware. Overnachting in Leeds.
Levens Hall
Dag vier woensdag 21.08.2013
Een gedeeltelijke reprise van het programma van 2009. In
de voormiddag gaan we naar Southwell,
de geboortegrond van s werelds meest beroemde keukenappel; Bramleys Seedling.
We hebben een afspraak met Adrian Baggaley. Ons bezoek in 2009 heeft vele monden doen
openvallen. Adrian is ongetwijfeld een amateur fruitteler buiten categorie.
Voor zijn passie, het deelnemen aan fruitwedstrijden, heeft hij veel veil. Zijn
resultaten zijn dan ook navenant. Steeds op zoek naar beter geeft een steeds
interessante aanplant. Vernieuwen en verbeteren zijn hier geen holle woorden.
Op de Tatton Park zomershow 2012 schitterde Adrian weerom met twaalf eerste
prijzen op veertien inzendingen. Een hele prestatie als je weet dat het weer
dit jaar rond Nottingham nog veel slechter was dan bij ons.
Na de lunchstappen we af bij John Starkey,
om kennis te maken met een moderne Bramley teler. Zij die erbij waren in 2009
zullen Mr. Starkey herinneren als tekstdichter en voorzanger van het
verjaardagslied voor de tweehonderdjarige Bramley. Typisch Engels zijn de
village shows, al liggen de gloriejaren ook hier ver achter ons. Hier strijden
dorpsgenoten voor het mooiste fruit, de fraaiste groenten, de lekkerst ogende
cakes en liefelijkste bloemen. We hebben waarschijnlijk een unieke gelegenheid
om de huidige groenten kampioen te ontmoeten. Misschien geeft hij ons wat
gouden tips. Dan kan éénieder proberen het gewicht van zijn top ui (8,3 kg) te
overtreffen. Overnachting in Birmingham.
Dag vijf donderdag 22.08.2013
Eerst zetten we koers naar de thuisbasis van David Austin, wereldberoemd om zijn
rozen. Een kort bezoek aan de toontuin en de verkoopsafdeling voor wie het
interesseren kan. Het wordt vooral een dag in het teken van Cider en Perry. Het
vergiste appel- en perensap doen het weer beter, vooral in de graafschapen
Herefordshire en Gloucestershire. We bezoeken het cidermuseum in Hereford.
Een unieke verzameling tref je hier van alles wat met productie, consumptie en
verkoop van deze lokale godendrank te maken heeft. Als toemaatje kan je hier in
alle rust een stukje van de originele Herefordshire Pomona bewonderen. Na de
lunch gaan we voor wat veldwerk. Bij goed weer bezoeken we een boomgaard vol
met cidervariëteiten. Nadien doen we een vergelijkende warentest.
De regio Much Marcle telt verschillende prijswinnende,
lokale producenten. Wij gaan er bij eentje langs. We proberen die met de lekkerste
Perry. Overnachting in Birmingham.
Dag zes vrijdag 23.08.2013
s Morgens naar Waddesdon
Manor. Waddesdon werd gebouwd in opdracht van Baron Ferdinand de Rothschild
om zijn kunstcollectie op te bergen en vrienden te vermaken. Je vindt er het fraaiste
achttiende eeuws Frans meubilair, een heuse porseleinkamer, werken van
Engelse portretschilders en oude Nederlandse en Vlaamse meesters. Meer een
museum dan een thuis, maar wel dik de moeite. Onze aandacht gaat ook naar het
groen van Waddesdon. De tuin wordt geacht één van de mooiste uit het
Victoriaans tijdvak te zijn. De parterre en de grote vogelverblijfplaats ogen
alleszins beeldig.
Namiddag naar Wrest Park. English Heritage is dé
conservator van burchtruïnes in het Verenigd Koninkrijk. Ze beheren echter ook
andere locaties zoals het mooie en bijna helemaal in haar oude glorie herstelde
Wrest Park. Wrest Park is een beetje Frankrijk in Engeland. Het park heeft wat
van Versailles met de beelden en de waterpartijen, maar dan op mensenschaal. Er
is het typische parterre, een rozentuin, een Italiaanse en Amerikaanse tuin,
een kanaal en meerdere prachtige paviljoenen.
Overnachting in Harlow.
Dag zeven zaterdag 24.08.2013
s Morgens gaan we langs in wat er rest van de tuin
horende bij de wereldbefaamde fruitboomkwekerij van Thomas Rivers, Mister Conference, in Sawbridgeworth. Na het failliet ging veel verloren. Een groot
gedeelte van de kwekerij werd volgebouwd met o.m. een hospitaal. Er rest nog een
fruittuin met fruitvariëteiten die door de verschillende generaties Rivers
verdeeld of in de markt geplaatst werden. Een lokale werkgroep zet zich in voor
onderhoud en organiseert er vele activiteiten. Hier treffen we geen experten
maar liefhebbers met een hart voor fruit. Namiddag gaan we naar Ickworth Hall nabij Bury St. Edmunds.
Na een (vrije) lunch laten we ons op sleeptouw nemen door een gids doorheen de
tuin en het parklandschap, waarschijnlijk de meest Italiaans geïnspireerde tuin
in Engeland. Er rest voldoende tijd om de binnenkant van de architectonische
parel die Ickworth Hall is te bezoeken. Overnachten in Harlow.
Dag acht zondag 25.08.2013
Naar huis via de traditionele tussenstop in Faversham
voor een bezoek aan de National Fruit
Collections. We vroegen Dr. Morgan voor de al even traditionele gidsbeurt.
De beste gids voor de mooiste fruitverzameling. Na lunch richting Dover
huiswaarts.
Wat moet dat kosten?
Voor vervoer, bootoverzet naar Hull en de shuttle van
Dover naar Calais, in een comfortabele bus van de vervoersonderneming De Alk,
alle toegangsprijzen, gidsbeurten waar aangestipt, vier maal lunch, een
reisbrochure, bijstands-, bagageen
annulatieverzekering, fooi bestuurder, hotel in halfpension op basis van een
tweepersoonskamer (Holiday Inn of gelijkaardig) geboekt via reisbureau De Alk
aan 845euro per persoon. De éénpersoonstoeslag bedraagt 155 euro.
Opstapplaatsen zijn er in Alken, Antwerpen en Gentbrugge. Inschrijven kan door
overschrijving op het NBS rekeningnummer BE65 4518 5253 9196 van een voorschot
ten bedrage van 345 euro voor uiterlijk 31 maart e.k. Overschrijvingen vanuit
Nederland kunnen op hetzelfde nummer met bijkomend BIC nummer KREDBEBB.
De tour gaat door vanaf 25 deelnemers. Vanaf 30
deelnemers gaat er 25 euro af van de totaalsom. Onder voorbehoud van drastische
koerswijzigingen euro/pond sterling.
Aanvulling
Op de blog is veel info over reizen
naar Engeland te vinden. Dit wordt de 5de NBS reis naar Engeland (naast de 4 naar Frankrijk), ingericht door
Jeanpierre Billen.
De vorige reis liep ook over Hull
(blog van 01-09-2009). Als je bij zoeken Adrian invult
krijg je ons vorige bezoek. Idem met Brogdale. Bij het intypen van Engeland krijg je meerdere reizen...
Voedsel naUuitputting van de fossiele Brandstoffen
Voedsel na Uitputting van de fossiele
Brandstoffen
Ons
huidig voedsel hangt af van fossiele brandstoffen, daarom kan het zo niet
blijven duren. Het zal onbetaalbaar worden en schaars net zoals onze fossiele
brandstoffen. De aanzet is in elk geval reeds gegeven. Zie deze
prachtige BBC documentaire A Farm for the Future die het probleem uit de doeken doet en een begin van
oplossingen aanbiedt.
(Klik op de URL) Engelse tekst met Nederlandse vertaling.
Dit kleine motje (een zestal millimeter)waart sinds een
goed decennium rond in onze streken. Het zijn de larven die verantwoordelijk
zijn voor de spectaculair vroege bruinverkleuring van de bladeren. Aantasting
betreft praktisch steeds de paardenkastanje maar bij hoge voedselconcurrentie
kan sporadisch ook vraat optreden in naburige esdoorns. De bruinverkleuring van
de bladeren is het gevolg van het weggrazen door de larven van het bladmoes
tussen de buitenste bladlagen.
De vlindertjes planten zich vanaf eind april voort en
realiseren tot 3 generaties per jaar. De laatste generatie overwintert als pop,
onder de vorm van een ingesponnen cocon, in het blad.
De bestrijding van
de kastanjemineermot is tweeërlei. Enerzijds ruimt men in de herfst het
afgevallen blad zo snel mogelijk op en verbrandt het of voert het af voor
professionele compostering. In de paartijd zal men de mannetjes trachten te
controleren met feromoonvallen. De moeilijk vliegende vrouwtjes die zich over
de stam naar boomkroon verplaatsen gaat men wegvangen d.m.v. lijmbanden.
Zeer interessante
bijkomende informatie en schitterende fotos vindt men hier
Nog nooit zon slechte
appeloogst gehad. Van de peren geen enkele vrucht moeten oogsten. Eveneens geen
pruimen.
Van de appelen gaven slechts
2 rassen een behoorlijke oogst. De ijzerappel
of Marie-Joseph DOthée en de Ontario.
De laatste staat op Bittenfelder, een sterkgroeiende onderstam voor hoogstam.
De dracht is zelfs zeer goed: meer dan 200 kg. Vorig jaar jaar met een grote
vruchtdracht- zat dit ras in zijn beurtjaar.
De laatste vruchten heb ik
geplukt op 1 nov. De eerste vanaf een maand vroeger en verder bij gelegenheid. Tussendoor
was er vrij veel val.
De ijzerappel moet zeer
laat geplukt worden. Op 1 november was er nog zo goed als geen val.
Beide rassen bewaren
gemakkelijk tot maart; de Ijzerappel nog later. In het Frans geeft men ook de
naam Pomme de deux ans.
Ontario. Groene appel, met soms iets blos. De vrucht wordt al vlug
geel, maar wordt niet melig. Al een oud Canadees ras (1820). Met de bewaring
verzacht het zuurgehalte. Hoog vitamine C gehalte (21 mg/100 g) Ook goede sap -
en moesappel. Bloei dag 12.
Marie-Joseph DOthée ontstond rond 1870 in het dorp Othée in de
provincie Luik. Meer een keukenappel, maar ik vind de smaak goed na Nieuwjaar.
Wij gebruiken de vrucht ook graag als droogappel. De bloei is laat: dag 23. De
bloemen kunnen tegen wat vorst. Alhoewel een triploïde appel is het een
regelmatige drager. Iets rood gestreept op donkergroene achtergrond.
VELT-Middenkempen had deze
zytholoog = bierkenner (zythos: Grieks voor bier) uit Waregem uitgenodigd. Hij
is secretaris van de vereniging Zythoswww.zythos.be
Er blijken momenteel al 67
biobieren te bestaan. En er komen er nog. Probleem is wel dat ze moeilijk te
verkrijgen zijn. DeBioplanets voeren
wel een uitgebreider assortiment.
Geroen beschikt over een rijke
kennis en ervaring door vele contacten en bezoeken die hij er in een tijdspanne
van meer dan 20 jaar heeft opzitten.
Hij weet er concreet en
boeiend in zijn zoetgevooisd West-Vlaams over te vertellen.
Naast de powerpoint presentatie
wordt de daad bij het woord gevoegd en worden een zestal bieren gedegusteerd.
We laten ze de revue
passeren.
Belval alc. 5.0 % voor Natuurpunt gebrouwd (voor een project in de
Argonnestreek, Frankrijk) door de vrij belangrijke Proefbrouwerij van Locristi.
Veel bekender is evenwel de Gageleer, eveneens daar gebrouwd voor Natuurpunt.
Dit bier was een aangename
starter voor de avond.
2. Keikoppenbier alc. 6,1 % in 75 cl fles.
Dit bier wordt sinds sept.
vorig jaar gebrouwd in nevenberoep door Joris Cambie, de enige bio-hoppeboer
van Poperinge.
Sterkere hoppesmaak.
3. Quintine33cl alc. 5.9 % Brasserie des Légendes Ellezelles,
net onder Ronse in Henegouwen.
Verrassend aangenaam bier.
De topper van de witbieren. Een tarwebiersoort die dreigde verloren te gaan,
maar die door Pierre Celis zaliger met zijn eerste Hoegaarden terug populair
werdgemaakt. Het merk werd opgekocht
door Imbev en wordt nu commercieel uitgebaat en zinkt in het niet als men
vergelijkt met een Quintine.
Er zijn nog een 5tal
andere bio-witbieren.
4. Kriek - en GeuzeCantillon
van Brussel
Terecht spreekt men over
de Champagne der bieren. Ik ben al lang een fan van de echte geuze.
Geroen behandelt deze
biersoort wat omzichtig omdat blijkbaar veel mensen niet vertrouwd zijn met de
zuurheid van echte geuze.
Geuzeflessen bewaar je
best staande en dat kan 10-20 jaar.
5. Jessenhofke bruin33
cl7% Alc Vol. Gebrouwen te Hasselt
Deze brouwerij maakt ook
nog Jessenhofke Maya, blond. Bij het brouwen gebruikt men het zetmeelhoudende
restproduct van de Seitanproducent Maya.
Jessenhofke Triple 8 %
Alc. Vol.
De kruidigheid van hun
bieren komt van de biologische hop van Joris Cambie.
6. Lousberg Triple 8 % Alc.
Vol.
Dit bier wordt gemaakt
door de al 30 jaar bestaande coöperatieve Het Hinkelspel van Gent en nu ook
Sleidinge. Zeer bekend voor hun assortiment kazen.
Koriander, naast de
alcoholwarmte, geeft aan dit bier een speciale charme.
Tussendoor werden nog veel
andere biobieren vernoemd o.a. Kameleon en natuurlijk ook de pionier onder de
biobieren, de Henegouwse brouwerij Dupont met zijn straffe Moinette, Saison,
Blanche du Hainaut en Biolegère van een 2 tal % Alc.
Misschien moeten we meer
de lichtere bieren promoten zei Geroen met de verstrengende wetgeving.
Herhaaldelijk vertelde hij
dat de biokwaliteit het op gebied van smaak haalde op de niet-bio naamgenoot.
Er zijn er zelfs al die beter verkopen dan de niet-bio.
Hij haalde ook een
wedstrijd in Nederland aan waarbij door 3 Belgische en 3 Nederlandse kenners 6
bieren blind moesten beoordeeld worden. Een Belgisch biobier kwam er als eerste
uit en dit unaniem met de zes stemmen. Ook nr 2 was een biobier.
DE FOTOS SPREKEN VOOR
ZICHZELF
Ook nog vermelden dat er voor
tussendoor brood was met voor de helft van de gebruikte vloeistof biobier (Modest bruin van brouwerij Strubbe van Ichtegem, mijn geboortegemeente.)
Hier zie je Marie-Blanche
met het brood
Herman Rombouts,
voorzitter opent de avond.
Tong: vooraan proeft men zoet; opzij kruidigheid; achteraan bitterheid. Zout komt in bier niet voor.
We vernemen dat er 625 aroma's zijn.
De gist kan je nuttigen of niet, maar het is een bron van Vitamine B2.
Alhoewel ik maar één
tamelijk goede tamme kastanje heb, had ik de indruk dat hij het dit jaar
behoorlijk deed.
Bij mijn wilde of paardenkastanje
waren er duidelijk minder vruchten.
Slechts een van mijn zes
notelaars had dit jaar vruchten : de Broadview, een geënt ras uit British
Columbia, Canada.
Maar een eekhoorn, die
bovendien een compagnon had meegebracht,
beet de nog totaal groene bolsters los.Ik heb er enkele kunnen oprapen vooraleer die ergens verstopt werden.
Na een drietal weken was
de bolster zwart en week geworden en kon gemakkelijk door af te wrijven in water verwijderd worden van de
noot. Zaak is wel de noten op een karton of vel plastiek te leggen om de ondergrond niet te beschadigen. Van schimmelvorming heb ik niets bemerkt.
Aldus heb ik toch nog
enkele noten. In 2011 waren dat bakken vol.
FOTO'S
Vruchten tamme kastanje
Mijn 45 jaar oude paardenkastanje. De plaag met de mineerwormpjes in het blad is wel duidelijk. Toch heb ik de indruk dat de boom er toch niet al te erg onder lijdt.
Receptie in de Salons van
het kasteel Arenberg Heverlee (27/10)
Spijtig dat Aleide, de
broers zeggen altijd Zus er niet bij kon zijn.Ze vertoeft voor de zoveelste keer voor haar
projecten in het hoge Noorden van Kameroen, met een Sahel-klimaat.
Een gelegenheid om
oud-bekenden terug te zien.
Het meest indruk maakte de
speech van Lucas Gellynck, mijn studie-
en thesisgenoot, namens de 3 Lazarussen.
Leo, na zijn hartstilstand,
waarvan maar 2 % herstelt.
Raymond Selis, jaargenoot
van Leo, na zijn herseninfarct en
Lucas zelf, na ten dode
zijn opgeschreven.
De bijzonderste ontmoeting
was echter de kennismaking met Juul Lagrou, de tiener van Pieter, zoon van Leo
en Sofie.
Ik vertelde hem over mijn
vader Jules, die zich in 1914 had doodgebaard. Anders was ik er niet geweest.
Ze wonen in Ukkel en
hebben er een grote binnentuin met heel wat (klein)fruit dat ze van mij kregen.
En we hadden het natuurlijk over onze gemeenschappelijke belagers: merels en
houtduiven en wat er tegen doen.
FOTOS
Leo en
Marie-Anne
Lucas Gellynck
Raymond Selis, samen de 3 Lazarussen, opgestaan uit de
dood.
Rita, Evert (broer van Leo) en Leen, mijn oudste
dochter
Filip, dochter Mieke en kleinzoon Jonas
Leen, Mieke en Johan Meulemeester
In t midden Nicky, echtgenote van David Lagrou
Lieve Dries, echtgenote Evert en Colette, echtgenote
van Johan
