aantal stappen: 1.791.507 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 145
aantal fietstochten: 42
Zoeken in blog
30-08-2023
Juist op tijd terug thuis, .... regen, regen .....
Ja beste vriendinnen en vrienden, soms loopt het niet zoals je het wenst. Maakte ik gisteren 'n mooie fietstocht met heel wat foto's en dan blijkt achteraf dat die foto's niet zichtbaar zijn voor jullie. Plezant is natuurlijk anders. Het zou 'n algemeen probleem geweest zijn, nu ik mijn verslag en foto's van gisteren opnieuw heb toegevoegd, is alles terug in orde. Gelukkig maar. Uiteraard bedankt aan diegene aan wie ik het gemeld heb. Haar hulp zal vermoedelijk belangrijk geweest zijn.
Mijn verslag van vandaag is er eentje dat bestaat uit twee delen. Om te beginnen mijn wandeling die vertrok richting de Wijnwijk. Waar ik dacht elk hoekje en straatje daar te kennen, kwam ik toch effe bedrogen uit. Er blijken nog van die tussenpaadjes te zien, eentje naar het Oogstplein en eentje naar het speelpleintje naast de Dr. Lejeunestraat.
Ver wilde ik vandaag niet gaan, tegen 11u00 zou het beginnen te regenen. Uiteraard kwam ik weer langs de grachten naast de burchtruïne en de foto van het kasteel, mag best gezien worden. Via de dreef met zijn oude verweerde bomen, terug naar het centrum om nog wat bankzaken af te handelen. Mijn laatste foto maakte ik in het Uilenstraatje met zicht op de kerk en het oudste appartementengebouw van onze gemeente.
Deel twee van mijn verslag speelde zich af ten huize van onze kleinzoon. Onze schoonzoon had isolatiepanelen besteld en die dienden allemaal de zolder opgestoken te worden. Wetende dat het op dat moment goed aan het regenen was, kon ik bezwaarlijk zeggen dat het 'n klusje van niks was. Mijn fietstocht van gisteren was er niks tegen. Was dat effe goed doorwerken in die nattigheid. Gelukkig bestaat er zo iets als 'n warme douche en is het leed weer geleden. De schoonzoon was uiteraard content.
Er zou gefietst worden vandaag, tenminste bij droog weer. Deze voormiddag zag het er alleszins veelbelovend uit, op weg dus maar, zij het toch met de regenjas in de achterzak. Uiteindelijk heb ik die regenjas niet nodig gehad, gelukkig maar.
Ik vertrok via Kanne en de brug in Lanaye, naar Moelingen in de Voer. Ik kom daar graag, het is aangenaam fietsen in de Voer. Mooie vergezichten wissel mekaar af, en af en toe zie je ook 'n mooie kapel. Zo bvb. de Steenboskapel in het gehucht Schophem. Ze werd gebouwd in 1846.
Voeren is ook klimmen, zo bvb. de helling Op de Eiken, 1,9 km. lang en max. rond de 10% stijging. Boven op de helling ging het linksaf, naar Ned. Limburg, meer bepaald naar Gulpen. Voortdurend zie je mooie oude vakwerkhuisjes en in Gulpen zelf, 'n mooie muurschildering. In Gulpen, rechtdoor richting Genhout. Eerst nog 'n foto van het kasteel van Wijnandsrade en in Genhout zelf, 'n schitterend houten beeld aan de kerk.
Stilaan kwam het punt in zicht waar ik de Maas kon oversteken. Eerst nog effe halt gehouden in Beek aan die grote steen. Overblijfsel van WO II? Tja, op dat punt dienden in de rapte, de aardappelen even afgegoten worden, moet ook gebeuren ... Maar, ... het was weer zo 'n rit, veel natuur en weinig horeca. Ik had wel in Gulpen kunnen pauzeren, maar daar is het mij zoals altijd, veel te druk. Zo kwam het dat ik vandaag pas op km. 80 in Geulle a/d Maas kon stoppen voor 'n tasje koffie en 'n stuk taart. Ik had daar overigens nog 'n aangenaam gesprek met twee andere senioren. Zij waren met hun elektrische fiets op pad.
Een paar kilometer verder, was ik dan aan de Maas om met het veer over te steken naar Uikhoven. Ik was niet alleen op de boot, we waren met zijn tienen. En eens in Uikhoven is het niet ver meer naar thuis. Toch nog even halt gehouden om die baggeraar midden in de Maas, te fotograferen. En in Lanaken, wat denk je ... ? Een lekker biertje en dan naar huis voor 'n verfrissend bad.
Dag vriendinnen en vrienden, gisteren had ik 'n tijdelijk probleem met mijn foto's. Bij navraag bij de coördinatrice van onze blogs, zou het 'n algemeen probleem zijn (geweest). Ik heb mijn verslag van gisteren dinsdag 29/8 derhalve verwijderd en opnieuw toegevoegd. Ook mijn foto's heb ik opnieuw toegevoegd en het probleem is schijnbaar opgelost. Hopelijk kunnen jullie weer genieten van de streek waardoor ik gisteren 29/8 gefietst heb.
Af en toe moet je al eens 'n nieuw wandelpad verkennen. Dat stond al lang op mijn to-dolijst, het pad onder de oude spoorwegbrug door (zie blauwe cirkel op mijn kaartje). Seffens 'n detailoverzicht.
Maar eerst vanmorgen naar de bib geweest, mijn boeken waren uitgelezen en 'n nieuwe voorraad was nodig. Ik had op voorhand thuis mijn keuze gemaakt, terplaatse was het dan gewoon de boeken uit de rekken nemen.
En na het middageten, kon ik dan aan mijn tocht beginnen. De bedoeling was om tot aan de brug in Smeermaas te wandelen en daar dat pad rechts van het kanaal te nemen (zie mijn eerste foto). Toevallig kwamen daar verschillende kleinere boten langs gevaren. Het is 'n mooi wandelpad, eerst langs die houten reling onder de bomen en wat verderop langs de hellingen en 'n grote familie runderen. Het pad leidt naar de woonboten, maar zover wilde ik niet gaan. Aan de oude spoorwegbrug had ik al langer aan de andere kant van de brug, 'n smal pad gezien en dat pad wilde ik vandaag gaan verkennen. Ik had zo 'n vermoeden op welke weg het pad zou uitkomen en inderdaad, mijn redenering klopte. Het was de weg van de Noorderbrug naar het ronde punt richting Smeermaas, waar ik op uitkwam.
Iets verderop zie je de drie windmolens van Lanaken. Benieuwd wanneer de volgende molens gebouwd worden. Juist voor de grens, links af de Kantoorweg in en via de Grensstraat terug naar Lanaken. Die laatste foto's nam ik van enkele oude woningen, nog juist op Nederlands grondgebied.
Thuis gekomen, effe 'n lekkere tas koffie en de tuin in om wat onkruid te wieden. Maar je kunt wel veel goesting hebben om dat te doen, 'n regenbui verstoorde mijn goei bedoelingen. Wat gedruppel en de regenjas aan, geen probleem, maar als je materiaal te nat wordt, dan is het tijd om te stoppen. Helaas.
Vanmorgen was deze jongen al vroeg wakker, iets na zessen. Blijven liggen was geen optie, de linkerkant van het bed was nog in diepe rust en dat wilde ik zo houden. Dus maar opgestaan en op blogbezoek gegaan. Het is altijd plezant te zien wat jullie allemaal creëren, mooie werkjes, cartoons, jullie gedachten neergeschreven, enz. En terwijl ik daarmee bezig was, was het fel aan 't regenen. Wat 'n zomer ... ?
Maar tegen 9u45 was het toch tijd om even de benen uit te slaan. Niks spectaculairs, gewoon naar de Sportoase, verder door naar het jaagpad langs het kanaal en via het Kerkplein terug naar huis. Foto's maakte ik op weg naar, en iets verder dan de Sportoase, de vele velden in onze gemeente. En op de Kounterstraat hing 'n geurtje, goed kijken naar de foto en diep ademhalen ..... Ruik je het? Nog enkele foto's van de ijzeren brug en de brug in Briegden en de vele containers in het gelid aan de school. Zou het iets te maken hebben met het optreden deze avond van de KetnetBand en The Dinky Toys op het Kerkplein?
Dit was mijn verslag van vandaag. Gezien ik echter in 'n lyrische stemming ben, wilde ik dit gedicht van Toon Hermans absoluut nog toevoegen. Ik heb altijd veel respect gehad voor Toon.
Mijn wandeling van vandaag had maar één doel, bij mijn eigen fietsenmaker eens gaan kijken of daar 'n bus kettingontvetter te koop is. Hiervoor diende ik naar Veldwezelt te wandelen, iets verder dus dan die andere fietsenzaak in Smeermaas.
Eerst even standby thuis gebleven tot mijn halve trouwboek terug was van inkopen doen, 'n tasje koffie en ik kon op pad. Via de Sportoase, de brug over in Briegden en op weg naar Veldwezelt. Maar toegekomen bij mijn fietshersteller, was het resultaat weer negatief. Niks in voorraad en "het zal nog wel eens binnenkomen". Hij had wel 'n goeie tip. Hij maakt in zijn eigen zaak, de fietskettingen proper met wasbenzine.
Ok, dan maar terug naar huis, deze keer via de holle weg, 'n stukje zeker te bewaren natuur. Op die holle weg komen enkele andere paden uit, allemaal met 'n eigen naam. Vervolgens onder de tunnel door aan de Stationsstraat om in het winkelcentrum toch nog eens binnen te springen in een der winkels die vooral aan stockverkoop doen, mogelijk hebben ze mijn product ook in het assortiment. Helaas, ze hebben veel, maar niet het gezochte.
Thuis hebben we wel nog 'n restje wasbenzine, het proberen waard dus. Nu weet ik dat ik gevraagde product elders kan bestellen en thuis laten leveren, het jammere is dat je telkens voor 'n bepaald bedrag moet kopen om de verzendingskosten te vermijden. Misschien volgende week er toch eens achter aangaan, per fiets dan wel.
Wat was me dat allemaal deze voormiddag en middag, 'n ware zondvloed boven onze regio. En niet alleen véél water, ook heel wat gedonder. Gelukkig zegt het spreekwoord: "na regen komt zonneschijn".
En ja hoor, er was zonneschijn en véél zuurstof in de lucht. Prima dus om 'n wandeling te maken. Eerst langs de Waterstraat waar die spiegel uitnodigde tot 'n foto,'n stevige plas water 'n beetje verder en het kasteel in de verte. En met al dat water, staan de bloemen er mooi bij. De reuzenzwammen zie je nu overal, ... hoe zeg je dat ....? Ze schieten als paddenstoelen uit de grond ... ! Via de brug over het kanaal, naar de Industrieweg. Ook daar wordt onze aandacht gevestigd op de boerenstiel. Als ze bij ons zo verder gaan, dan is er binnen enkele jaren geen sprake meer van de vele kleinere boerenbedrijven. Ook langs die straat kon je zien dat er enorm veel regen gevallen is, een weide vol met water.
Terugkeren wilde ik via de tunnel aan de fietsbrug, maar er was geen doorkomen aan, de hele tunnel stond nog vol met water. En natte schoenen waren uiteraard aan mij niet besteed. Nog effe geprobeerd om aan de lichten over te steken, maar uiteindelijk niet gedaan, toch maar gekozen voor 'n veilige manier. En die veilige manier was de volgende tunnel aan de Stationsstraat. Gezien de weg daaronder wat afloopt, was er geen water blijven staan. En uiteraard staat de beek ook weer vol, wat dacht je.
Soms heb je zo van die dagen dat - om het met 'n spreekwoord te zeggen - de klad er 'n beetje inzit. Niet dat ik niets gedaan heb of mijn namiddag in ledigheid zal doorbrengen, nee, het loopt zoals het loopt.
Vanmorgen te voet naar de bakker geweest om vervolgens thuis enkele noodzakelijke dingen online te bestellen. Een afspraak met de dokter gemaakt, ook al eens nodig, en nadien bij mijn bank mij gaan vergewissen of ik in mijn financiele toestand 'n kleine verandering kon aanbrengen. Tenslotte naar de winkel geweest waar mij beloofd werd dat gisteren woensdag, 'n nieuwe lading fiets- en kettingontvetter zou toegekomen zijn. Maar helaas, nul op het rekest. Daar zien ze mij niet meer terug voor dergelijke aankopen. En na de middag nog wat bezig geweest in de tuin. Er dienden wat uitgebloeide planten en struiken verwijderd te worden en op de composthoop gesmeten. Ik was nog maar net bezig, toen het begon te regenen. Nu heb ik van wat regen geen schrik, dat werkje diende te gebeuren en alzo geschiedde.
Maar nu ik naar de buienradar kijk, zitten we opgescheept met 'n nieuwe regenzone die minstens tot 18u00 zal duren. Ik heb er de stekker dan maar uitgetrokken en jullie voorzien van wat oude postkaarten van de gemeente Zonhoven. Waarom Zonhoven ...? Enerzijds kom ik er regelmatig per fiets, het is niet te ver van thuis en anderzijds woont een van mijn blogvrienden in die gemeente. Ik hoop dat hij er plezier aan beleeft, uiteraard jullie ook.
En voor de rest, toch even bekomen van mijn twee fietstochten deze week, 'n dagje rust kan zeker geen kwaad.
Mijn tweede fietstocht op drie dagen, wederom met bijna 110 km. op de teller, en nu ik dit aan 't schrijven ben, voel ik dat mijn pijp zo goed als leeg is. Maar geen gezeur, ik heb het mijzelf gezocht. Dus geen excuses.
De bedoeling was om nog eens naar Herk-de-Stad te fietsen, dat was weer effe geleden. Mijn plan lag klaar vanmorgen, het weer was prima en ik had er zin in. Ik vertrok richting Zutendaal alwaar ik vooral door de bossen fietste. Zo kwam ik nog eens door de Mandelseweg, 'n straat waar ik dit jaar alle verschillende keren doorheen gewandeld ben. En dan de brug over richting Munsterbilzen. In een van die kleine straatjes aan de andere kant van het kanaal, hebben de bewoners blijkbaar zelf 'n actie op touw gezet. Gaat het hier vooral om sluipverkeer van auto's, of ... rijden de wielertoeristen té snel door hun straat? Wie zal het zeggen.
Via Beverst en Diepenbeek ben je dan rap in Hasselt, oa. langs cinema Kinepolis. En het moet gezegd, in Hasselt hebben ze 'n dikke pluim verdiend. De fietsers worden er op 'n veilige en makkelijke manier doorheen de stad geleid via het fietsroutenetwerk. De stad heeft er echt werk van gemaakt. Aan de overkant van het spoorwegstation zie je het nieuwe gerechtshof staan. Het werd opgeleverd in 2012 en staat er nu te pronken in al zijn vuil. Toen de bouw ervan gegund werd aan de architect, had blijkbaar niemand er rekening mee gehouden dat al die ramen ook regelmatig dienen gekuist te worden.
Mijn route verder gezet langs talloze boomgaarden, oa. langs die appelen op weg naar Stevoort. Echt in het centrum van Herk-de-Stad ben ik niet geraakt, wel doorheen enkele deelgemeenten zoals Berbroek. Op dat punt begon mijn terugrit. Zo passeerde ik oa. Wijer, Nieuwerkerken, Alken, Wellen en Kortessem. Onderweg zie je mooie dorpszichten, verschillende privé landerijen met kasteel, een aantal kasseiwegen met gelukkig voor ons fietsers, 'n goed bereidbare zijstrook.
Na 71 km. vond ik het tijd voor 'n pauze. Alken lag op mijn weg en daar is meestal wel altijd 'n horecazaak open. Maar, ... spijtig genoeg was enkel café Sportwereld open, en waarom spijtig ...? Geen taart, zelfs geen bol ijs, kortom, niks te eten. Ze hebben er blijkbaar geen probleem mee dat je in de buurt bij 'n bakker taart koopt en het op hun terras binnenspeelt. Daar had ik natuurlijk geen zin in. Het bleef dus bij 'n koffie en 'n flesje cola. Uit compassie misschien, hadden ze me wel twee koekjes bij mijn koffie gegeven.
Mooie gebouwen zie je bij de vleet. Zo bvb. het kasteel Printhagen in Kortessem, in 1986 beschermd als monument. Ook het vakwerkhuisje aan de overkant van de straat is sinds 2008 beschermd. Via Beverst en Hoeselt ging het naar Bilzen waar ik bij het verlaten van de stad, mijn laatste droge voeding heb opgegeten. Via Eigenbilzen en Gellik bereikte ik moe maar voldaan onze gemeente. Eerst nog 'n natje voor de inwendige mens en thuis 'n natje voor de uitwendige mens, 'n stevige douche.
Dat krijg je als je gaat fietsen, gisteren dus en ook morgen. En gezien ik het de laatste tijd altijd nodig vind om de kaap van 100 km. te overschrijden, diende er vandaag stevig gewerkt te worden in de tuin. Eerst de straatkant onderhouden, nadien de moestuin. Toch 'n goei vier uur er mee bezig geweest. Ik voel het in mijn rug.
Maar 'n dag niet gesport, is 'n dag niet geleefd. Nu, sporten kon ik vandaag mijn wandeling niet noemen, eerder traag voortbewegen. Ik heb er mijn tijd voor genomen.
Ik vertrok via de Wijngaardstraat naar het domein Pietersheim. Aan die kleurenplaatjes, kun je naar de gracht rond de burchruïne wandelen. Die toestelletjes die jullie op de foto zien, daar kunnen kinderen mee spelen en er geluid uithalen. Via de ruïne en het kasteel - nee, ik deed mij niet voor als kasteelheer - langs enkele holle bomen. Je kunt er zo doorheen kijken. Maar zolang er 'n sapstroom naar boven is, blijven die bomen in leven met veel blad in de kruin.
Die foto met de mooie paarden, maakte ik bij het verlaten van het domein aan de Koning Albertlaan. Via de Putstraat met zijn geklasseerde woning - vermoedelijk de oudste woning van Lanaken - ging het richting het centrum om na 'n boodschap terug huiswaarts te keren.
En zoals gezegd, morgen fiets ik richting Herk-de-Stad.
Fietsen is altijd 'n beetje 'n avonturentocht, dat heb ik vandaag nog eens ondervonden. Ik ben verschillende keren verkeerd gereden. Een eerste keer op weg naar Visé, er was gewoonweg geen bordje te bespeuren. En eer je in de velden 'n dwarsweg passeert (met mogelijk weer 'n nummerbordje), ben je al enkele kms. ver. Een tweede keer op weg naar 'n terras. Eerst ergens gestopt, maar de mensen rondom mij, waren ook nog aan 't wachten om te bestellen. Daar had ik geen tijd voor. Een volgend terras bood zich aan in Sint-Geertruid. Maar het bordje van het fietsroutenetwerk hing pal aan dat terras. Ik moest achter het lunchroom, rechtsaf. Maar dat had ik natuurlijk niet gezien. Deze jongen fietste gewoon rechtdoor totdat hij het in de smiezen kreeg dat hij verkeerd zat. Na 50 km. had ik behoefte aan 'n pauze en daar had ik meer oog voor, vandaar mijn fout. Nog eens verkeerd gereden juist voor Valkenburg en in Hulsberg.
Nu moeten jullie weten dat in tegenstelling tot Belg. Limburg, de bordjes in onze naburige Nederl. provincie, maar karig zijn opgehangen. Niet aan elke splitsing van wegen hangen bordjes. In Wallonië is het zelfs nog erger, ofwel zijn sommige bordjes gewoon verdwenen of ze hebben er nooit gehangen.
Maar goed, ik heb mijn fietstocht tot 'n goed einde gebracht. De bedoeling was om nog eens over de Houtain te fietsen (de berg heet in feite Chavée Arecht) en vandaar naar Valkenburg te trekken. Vertrekken deed ik te Briegden, langs het Albertkanaal tot Kanne om daar de taalgrens over te steken naar Eben Emael. Je fiets daar 'n stuk langs de Jeker. Die foto van het bouwwerk te Eben-Ezer wil ik jullie niet onthouden. Het is wel geen eigen foto omdat het bouwwerk nu niet te zien is, maar het ligt er wel. Het werd eigenhandig gebouwd door Robert Garcet tussen 1951 en 1965. De man overleed in 2001. Nu is er 'n museum ondergebracht, musée du Silex.
Eens in Bassenge zie je de omgeving veranderen, wat meer heuvels en hellingen. Via Roclange reed ik dan de Chavée Arecht over, 'n helling van slechts 900 meter lang maar met 'n max. stijging van liefts 15%. In het dorp zie je vermoedelijk het mooiste rond punt van de regio. In Visé was het even boterhammentijd om vervolgens via Eijsden en Sint-Geertruid richting Valkenburg te fietsen. Ik kon ze natuurlijk niet allemaal fotograferen, maar mooie huisjes vind je bij de vleet. Het was er weer over de koppen lopen. Maar dat is meestal zo in Valkenburg. Mijn laatste foto maakte ik van 'n kerkje, juist buiten het centrum.
En op het einde, nee, geen pauze in Lanaken centrum wegens de kermis. Eerst eens gaan kijken aan 't Cultuurcafé, maar dat was dicht. Dan maar naar Gellik en daar 'n biertje gedronken op de goede afloop. Moe maar voldaan, nog even dit verslag afwerken en dan met de benen omhoog. 109 km, het is goed geweest.
Met 'n omweg doorheen de velden van Oud-Caberg naar de bakker.
Voor ene keer begin ik eens niet met mijn wandel- of fietskaartje, maar met 'n foto van onze kleinzoon. Ze zijn namelijk 'n aantal dagen met verlof aan de kust geweest. En op een van die dagen wilde Arne, onze kleinzoon, pizza. Maar spijtig genoeg hadden ze geen pizza's op kindermaat, er werd dus geopteerd voor 'n volwassen versie. Maar als je het gezicht van Arne ziet, dan verdenk ik zijn papa - onze schoonzoon - ervan dat hij lachwekkend tegen hem gezegd heeft: "alles opeten hoor"! Uiteindelijk heeft hij toch de helft opgekregen en de rest is in de buik van mama en papa terecht gekomen.
Mijn wandeling begon vandaag al vroeg, rond 8u30. Ik wilde nog eens naar Smeermaas wandelen en terugkomen via de Industrieweg. Zo gezegd, zo gedaan. Mijn 1ste foto met zijn mooie zitringen, maakte ik aan de school achter de kerk. En dan in Smeermaas, de grens over. Wat verderop, 'n foto van de siertuin van een der woningen juist achter de grens. Die woningen vormen zowat 'n eilandje aan de grens tussen de velden. Vervolgens het veld in, oa. langs de kapel en het ijzeren kruis met op de achtergrond, 'n flinke mist.
Eens terug op de Industrieweg in Lanaken, voor het eerst eens die trappen afgedaald. Ik kom er zo dikwijls voorbij, dus vandaag was het zover. Onder de brug door aan de sluis, om tenslotte aan dat verbindingspadje, naar de bakker te wandelen. Zo, 9,7 km. wandelen om 'n brood en wat pistolets te gaan halen, dat kan al tellen.
En het fijnste moest nog komen, iets na het middaguur zijn we met 'n bevriend koppel ergens lekker gaan eten, het is te zeggen, vooral gaan bijpraten. We moesten ons wel per fiets verplaatsen naar 'n naburig dorp, maar het weer was goed en de afstand niet te ver. Het was voor het eerst dat we in dat restaurant kwamen, maar het is absoluut voor herhaling vatbaar.
Veel viel er vandaag niet te fotograferen. Dat krijg je als je gewoon wandelt langs grote wegen. Er is weinig spectaculairs te zien. Mijn wandeling was in feite bedoeld om in 'n fietsenzaak, 'n bus ontvetter te gaan kopen voor mijn fiets en vooral voor de ketting. Nu zou je denken dat dergelijke winkels zo 'n product altijd op voorraad hebben, niet dus, dat wordt teruggaan volgende week. Het wordt besteld.
Ik heb er dus maar 'n sportieve wandeling van gemaakt, eens goed doorstappen. Uitgerekend bleek dit iets meer dan 6 km/uur te zijn geweest. Ik vertrok via de Broekstraat, de Koning Albertlaan om in Tournebride de brug over te steken. Vandaar ging het naar Smeermaas, oa. langs de school, nu nog in vakantiemodus. Terugkeren deed ik via de fietsbrug om in het centrum de kermis van volgend weekend in aanbouw te zien.
Mijn laatste foto maakte ik aan de werkplaats van wijlen kunstenaar en ambassadeur Mathy Engelen. Tot morgen.
Normaal zal ik niet rap vertrekken voor 'n langere fietstocht als het regent bij de start, vandaag toch 'n uitzondering gemaakt. Mijn vrouw en ikzelf hadden elders nog 'n opdracht en dat moest uiteraard gebeuren. Zij was met de bus gegaan, ik zou met de fiets nakomen. Maar natuurlijk, juist toen ik wilde vertrekken, begon het te regenen, niet zo 'n klein beetje maar 'n hele plas. Daar zat ik met mijn goed gedrag. Mijn vrouw 'n berichtje gestuurd dat ik iets later zou vertrekken. En ja, toen het iets minder fel regende, de regenjas aangetrokken en toch maar vertrokken. Omdat de wegen natuurlijk kletsnat waren, mag mijn fiets wederom 'n goede poetsbeurt krijgen.
Maar eenmaal mijn opdracht volbracht, kon ik aan mijn rit beginnen. Het was inmiddels gestopt met miezeren. Enkel in Munsterbilzen heb ik nog wat druppels gevoeld, maar te weinig om die regenjas weer aan te trekken. In Zutendaal ben ik even gestopt aan dat infobord. En zo te zien, kun je daar fijn pauzeren. En vanaf daar ging het gestaag verder de Kempen in. In Hengelhoef 'n foto gemaakt van dat kasteeltje. Goed 60 jaar geleden ben ik daar eens geweest op het huwelijk van mijn inmiddels overleden oudere nicht. En tijdens mijn beroepsloopbaan ben ik er nadien nog eens geweest om 'n seminarie bij te wonen van mijn vakbond.
Wat verderop in Kelchterhoef, is de natuur prachtig om te wandelen. En aan zij die enkel willen genieten van de zuivere lucht, werd ook gedacht. Via Houthalen-Helchteren, bereikte ik wat later Meeuwen. Ook de zon liet zich op dat punt eindelijk zien. Het is daar "Aen de Bullenschool" dat ik na 60 km. fietsen, mijn pauze kon nemen. Er was redelijk wat volk op het terras.
En dan in Opglabbeek kon ik niet voorbij aan dat bord van restaurant Slagmolen. Met zijn 2 Michelinsterren en 18/20 bij Gault&Millau, hoort dit restaurant bij de betere klasse. Het Becoming Menu heb je bvb. voor 205,00 euro/persoon met 'n wijnarrangement van 105,00 euro. Geef mij toch maar de gewone keuken en 'n wat lager uitvallend onkostenbonnetje. Trouwens, met mijn koerskledij aan, zou ik er nog niet eens binnen mogen.
Terugkeren deed ik via de Salamander in Maasmechelen en de cité van Eisden. In het Casino ben ik in 't verleden dikwijls geweest. Tijdens mijn volleybalcarriere speelden we dikwijls tegen Eisden en bij hun thuiswedstrijden, werden wij er altijd getrakteerd op smakelijke boterhammen. De kerk wordt ook al eens de mijnkathedraal van Eisden genoemd.
Mijn laatste foto maakte ik aan de boorden van de Zuid-Willemsvaart in Rekem, een der mooie gebouwen van het oude stadje. Voila, weer 'n stevig verslag van 'n mooie fietstocht. Hiermee zit ik op drie dagen tijd, al aan 207 km.
Deze morgen wist ik precies waarheen ik wilde wandelen, naar Kompveld (wijk gelegen tussen Briegden - Veldwezelt - Gellik). Het vertrek was dus doorheen het Uilenspiegelpark. Als ik die twee woningen zie met uitgebreide tuin, dan word ik al moe, gewoon door er naar te kijken. Al dat gras afrijden, nee, dat is niet meer aan mij besteed.
En dan de brug over in Briegden om dan even verderop, rechts af te slaan, de Beekveldweg in. Er worden nog altijd vele aardbeien gekweekt en onder die tunnel was het ontzettend warm. De weg loopt verder langsheen dat aardbeienbedrijf om uit te komen op de Kompveldstraat en het gelijknamige vakantieverblijf.
Vandaag vele groepen wielertoeristen gezien. Ik vraag mij soms af: "zien die mannen wel iets van de omgeving?". Ik kan mij zo voorstellen dat je vanaf de tweede rij, enkel oog hebt voor het achterwiel van je voorganger. Stel dat de eerste in de rij even de benen stil houdt of even moet uitwijken voor 'n obstakel, dan is 'n valpartij niet te vermijden als je als volgende in de rij, aan 't rondkijken bent. Vandaar dat ik eigenlijk graag alleen fiets, ik heb dan alle tijd om veel te zien.
Aan het kanaal, ... ook op 'n feestdag is er vrachtvervoer en vooraan, 'n eenzame visser. Toen ik rechts de Boonakkerstraat insloeg, kwamen mij opmerkelijk véél fietsers tegemoet gereden. Het was pas toen ik enkele grotere groepen voorbij zag komen, dat ik hoorde dat het allemaal Franstaligen waren. Heeft Wallonië Groot-Lanaken ontdekt?
Via de Kounterstraat en die mooie oude woning - vermoedelijk de mooiste van de Kewithstraat en de wijde omgeving - dat ik stilaan terugkeerde naar huis. Nog 'n laatste foto van 'n mooi verzorgd voortuintje. Je ziet het meer en meer dat mensen hun kast van hun woning goed verzorgen maar dat de straatkant er onverzorgd bij ligt. Natuurlijk, ze gaan met twee werken en natuurlijk, ze hebben wat minder tijd. Maar al dat onkruid tussen de straat en het begin van het eigen perseel, nee, dat is hun werk niet. Jammer!!
Af en toe moet je afspraken maken in je gezin, al zijn wij maar met twee meer. De kinderen zijn de deur uit. Zo kwam het dat ik vandaag in de voormiddag thuis bezig was in de tuin om na het middagmaal te gaan fietsen. Het weer was goed, weinig wind en redelijk wat zon. Tijd dus om nog eens 'n ritje te maken langs de boorden van de Maas.
Deze keer vertrokken via Maastricht en de Noorderbrug om wat verderop in Rothem te passeren langs enkele mooie gebouwen. Eerst villa Kruisdonk, gebouwd in 1880 en naderhand langs het landgoed Vaeshertelt gereden. Dit landgoed heeft 'n eeuwenoude geschiedenis. Tussendoor, even moeten wachten tot de trein gepasseerd was.
In Stein, even gestopt aan 'n idyllisch plekje. Verder was het druk op de fietspaden, zeker als je 'n grote groep 15/uur senioren moet voorbijsteken op 'n smal pad. Dan sta je bijna sil, zeker gelet op de tegenliggers. Je kunt zo'n groep niet snel voorbij, je moet aan je eigen veiligheid denken en aan de veiligheid van al die senioren met ver uitstaande spiegels op hun stuur. En dan doorgereden tot in Ohé en Laak. Daar fietste ik langs kasteel het Geudje. Het gebouw is vermoedelijk van 1548, de gevel met jaartal 1651, is waarschijnlijk in dat jaar vernieuwd. In dat dorp moest ik de Maas over naar Ophoven. Het was effe aanschuiven, er kunnen maximaal 12 fietsers gelijk over. Aan de overkant, de Belgische kant, heb je horecazaak de Spaenjerd.
Honger en dorst zijn problemen die opgelost kunnen worden in Heppeneert. De terrassen zaten vol maar binnen was ruim plaats. Hierdoor werd ik ook snel geholpen, 'n goed stuk taart en 'n tas koffie. Mijn weg vervolgde ik langs bekend terrein. In Vucht even gestopt op de plaats waar 'n Duits vliegtuig 'n noodlanding maakte met aan boord, papieren die het begin van WO II aankondigde op 17 januari 1940. Doordat het Belgisch leger die papieren in handen kreeg, werd het begin van de oorlog uitgesteld tot 10 mei 1940. In Kotem, 'n achtergebleven tank van WO II. En in Kotem-dorp, bijna mijn handen spontaan omhoog gestoken. Straks is er 'n wielerwedstrijd voor jongeren U23.
Zo, ik ben tevreden over mijn rit. 22,4 km/uur over 'n aftand van 103 km.
Het is zoals ik schrijf, "op zijn zondags", niet te ver, niet te rap en toch nog iets gezien willen hebben. Dat is zowat de samenvatting van mijn wandeling van deze voormiddag.
Eerst nog even gaan bankieren - ik ben nog van 'n generatie die toch altijd wat cash geld op zak wil hebben - om vervolgens langs het gemeentehuis en de kerk daarachter, aan mijn wandeling te beginnen. Achter de fiets- en wandelbrug, links af naar het onverharde jaagpad naar de brug van Tournebride.
Daar de brug over en rechts de Rode Kruisstraat in om op het einde van de straat, links het pad naar het Domein Pietersheim te nemen. Via de pilaren en de mooiste dreef van Lanaken, over dat brugje dat nieuwe leuningen gekregen heeft. Op die plaats kun je ook gezellig picknicken. In het toeristisch seizoen, kun je ook altijd de burchtruïne binnen. Op de wallen, 'n foto van het kasteel en binnen in een der publieke ruimtes, was juist 'n film bezig over het ontstaan van de burcht, het leven door de jaren heen en het verval. Enkele toeristen waren aandachtig aan 't volgen.
En het domein verlaat je niet zonder te genieten van die bloemenpracht.
Dat was het weer voor vandaag. Deze namiddag verder lezen in een mijner boeken, ontleend in de bib. En o ja, een aandachtige lezer zal gemerkt hebben dat mijn Strava-account mij 'n beetje in de steek gelaten heeft. Die dwarsstreep op mijn kaartje, heeft niks met mijn wandeling te maken.
Wat was me dat vandaag allemaal, deze voormiddag regen en deze middag kregen we felle buien over ons heen. Zo kwam het dat ik pas om 14u00 op wandel kon.
Maar eerst mijn verhaal van deze ochtend. De wekker liep vandaag af om 6u30, of anders gezegd, onze kleinzoon stond op dat uur aan ons bed, helemaal wakker en met veel honger. Tja weekend dus, en al om 7u00 aan het ontbijt. Nadien vond hij het nodig om ons te vermaken met 'n pillamp en mooie schaduwen op de muur. Rond 10u30 is zijn mama - onze dochter - hem komen halen en werd het weer rustig in huis.
En dan mijn wandeling, deze keer nog eens richting Neerharen. Eerst langs de Neerharenweg met foto kort aan de hondenclub, dan langs villa Violette op de Schuttershofstraat om iets verderop, ene zwerm vogels te zien die noordwaarts ging. En dan een der oudste straten van Neerharen in, de Kasteelstraat. Je hebt er verschillende mooie en goed onderhouden woningen. Ook het Gastenverblijf 't Klein Gerigt hoort daarbij.
Aan de sluis van Neerharen was juist 'n plezierboot binnengevaren. Terugkeren deed ik via de langere route langs het kanaal. Aan de sluis van Lanaken, rechts af het centrum in om in het park de relatieve hoge waterstand te zien van de Langkeukelbeek.
Zo, mijn wandeling zit er weer op. Aan jullie om mijn verslag te lezen en mijn foto's te bekijken. Tot morgen.
Dag vriendinnen en vrienden, nu ik dit schrijf is de kleinzoon juist toegekomen. Hij blijft deze nacht logeren. We hebben wel nog moeten zeggen dat hij niet te vroeg zou toekomen, want bompa wilde deze morgen eerst nog wandelen om vervolgens toch nog wat ongestoord in de tuin te kunnen werken. Dat is bij deze gebeurd, rap mijn verslag maken en mij in het kindergeweld storten.
Mijn wandeling was vandaag simpel, langs de Industrieweg en de Tweekronenlegerweg naar de brug van Veldwezelt. De laatste straat verwijst naar de Spaanse successieoorlog in het begin van de 18de eeuw. Onderweg zag ik in de verte de brug van Briegden waarover ik bij mijn terugkeer zou stappen. En er is ook al flink gegraven door het baksteenbedrijf.
Aan de brug heten de Limburgers iedereen welkom. Aan de andere kant terug naar beneden tot waar het Albertkanaal zicht splitst. Links het Albertkanaal, rechts het verbindingskanaal naar de Zuid-Willemsvaart. Via de tunnel en de bloemen aan de sportoase terug naar huis. Het was 'n wandeling die zich sportief mocht noemen, zeker als jullie weten dat ik dat deed tegen 6,12 km/uur. Het zweet was navenant.
Een dagje uit naar De Weverland oftewel de stad Antwerpen, dat stond al 'n tijdje op ons to-do lijstje. Het weer was goed en het voornaamste doel van onze trip was ook al bepaald. We konden dus met ons beiden vertrekken.
Gezien wij afhankelijk zijn van het openbaar vervoer, namen we eerst de bus naar Bilzen om daar de trein te nemen met overstap in Aarschot. Geen klagen over de NMBS, de treinen waren goed op tijd. Omstreeks 11u30 kwamen wij toe in Antwerpen-Centraal, tijd om richting de Meir te wandelen waar wij meestal in The Bistro, gelegen naast het Rubenshuis, gaan eten. Je hebt zo van die vaste plekjes, zelfs in Antwerpen, waar het eten goed is en je blijft er dan ook klant.
En na het eten, 'n kort bezoekje aan de zaak van chocolatier Julius Persoone, zoon van Dominique, wereldberoemd met zijn chocolade.
Het eigenlijke doel van onze citytrip was de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience. Een prachtige locatie met véél oude boeken die maar weinig licht kunnen verdragen. We hebben ons de ogen uitgekeken. Na dat bezoek, nog ene koffiestop op de Groenplaats. Op de Groenplaats ben ik in 'n vorige leven (tussen 1985 en 1989) werkzaam geweest bij de toenmalige Post in het kantoor Antwerpen 1. Nu is er in dat gebouw 'n Albert Hein gevestigd.
En wat doe je verder nog in 'n stad gelijk Antwerpen, .... wat kuieren tussen de toeristen, eens gaan kijken naar de Kathedraal, 'n wandeling naar de Schelde waar 'n waterboot aangemeerd lag, eens gaan kijken naar die aanbouw aan het Steen (linkerzijde), om ten slotte op het gemak terug te keren naar de Middenstatie oftewel het Centraal-Station. Het is mogelijk het best bewaarde oude station van België.
De terugweg verliep even vlot al was er in Bilzen wel 'n bus afgeschaft. Een half uurtje wachten dus, gelukkig konden wij even in 'n zaak 'n fris drankje nuttigen, het was nodig want het was verdorie warm geworden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Het zou 'n algemeen probleem geweest zijn, nu ik mijn verslag en foto's van gisteren opnieuw heb toegevoegd, is alles terug in orde. Gelukkig maar. Uiteraard bedankt aan diegene aan wie ik het gemeld heb. Haar hulp zal vermoedelijk belangrijk geweest zijn. 
Nog enkele foto's van de ijzeren brug en de brug in Briegden en de vele containers in het gelid aan de school. Zou het iets te maken hebben met het optreden deze avond van de KetnetBand en The Dinky Toys op het Kerkplein? 
In het dorp zie je vermoedelijk het mooiste rond punt van de regio. In Visé was het even boterhammentijd om vervolgens via Eijsden en Sint-Geertruid richting Valkenburg te fietsen. Ik kon ze natuurlijk niet allemaal fotograferen, maar mooie huisjes vind je bij de vleet. Het was er weer over de koppen lopen. Maar dat is meestal zo in Valkenburg. 
Ik ben Eddy Meuris