WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
26-07-2011
Familiale enquête
Tijdens een slapeloos uur(tje) vroeg ik me af welke van mijn vele passies ik zelf de belangrijkste vond, en kwam na wat afwegen uit op . (nee, dat komt seffens). Toen kwam ik ineens op het idee om mijn (20) kinderen en kleinkinderen per e-mail de vraag voor te leggen: "wat denken jullie dat Pa/Opa zelf als zijn belangrijkste "passie" beschouwt? [mijn liefde voor (klein)kinderen buiten beschouwing gelaten] Vrijblijvende enquêtes schijnen statistisch niet meer dan 4% respons op te leveren, ik kreeg 5 antwoorden op 20, niet eens zo gek dus Ik had wel beloofd om onder de deelnemers een gratis voetreis naar Engeland te verloten. (Ik hoorde ze al zeggen Das weer een onnozelheid van onze Pa/Opa!)
Ziehier de reacties: A: 1. het verbeteren van (andere mensen hun) taal (2 reacties)
2. het verbeteren van (andere mensen hun houding in) het verkeer
3. het verbeteren van de VRT
4. het schrijven van brieven naar de krant
P.S. Voor mij graag voetreis naar Rome ipv Engeland
B: Al schertsend wijzen op idiotieën, banale fouten, fouten tegen de nederlandse taal, inconsequenties, onlogische gevolgtrekkingen, enzv. die je bent tegen gekomen, en dan nog wel het liefst als ze afkomstig zijn van officiële instanties (via de media, verkeersborden, enzv.) of van oma. ( )
P.S.: ik wacht al vast vol spanning de volgende ijstijd af
C: (Volgens mij de leukst geformuleerde reactie): 'het zeveren met geleerde woorden'
D: Jouw passie is natuurlijk wandelen (met ons ma uiteraard!!!), maar als je zelf al eens moest nadenken wat je belangrijkste passie is, dan vraag ik me wel af of je echt van een passie kunt spreken. Maar dat doet er niet toe, ik hoop dat ik het grote lot trek, ik ga me alvast wat inlopen ....
NIET DUS! ALLEMAAL MIS!!!! Ik begrijp de antwoorden wel: vier van de vijf draaien vooral rond taal, en ook de trouwe bezoekers van mijn blog kennen mijn grote belangstelling en liefde voor de Nederlandse taal, maar echt zo belangrijk?, nee: ik lees nog altijd liever een boeiende tekst met wat taalfouten dan een saai verhaal zonder fouten. Ook de belangrijkheid van mijn andere hobbys, hoezeer ik die ook koester, is relatief. Echt BELANGRIJK vind ik HIER KOMT HET, TARARA!! - de problematiek rond VERKEERS(ON)VEILIGHEID (onder A.2 en B. hierboven wordt het item heel even zijdelings vermeld). Al jaren pleit ik bij bevoegde overheden soms met succes maar meestal tevergeefs - voor concrete, realiseerbare veiligheidsmaatregelen. Ik snap bv. niet dat het Belgisch Instituut voor VerkeersVeiligheid (!) het verkeer onveilig (!) mag blijven maken met zijn vaak moeilijk te begrijpen en aandacht afleidende boodschappen op enorme posters langs de autosnelwegen. Ook begrijp ik niet dat er nog steeds 4-persoonsautos gemaakt worden met slechts 2 (voor)deuren; niet zo lang geleden stierven twee passagiers op de achterbank van een brandende auto omdat ze niet tijdig konden ontsnappen
TOE(kom)MAATJE. In een van mijn volgende blogs hoop ik een hardnekkig misverstand (zelfs bij deskundigen) te beschrijven over de betekenis en draagwijdte van groene voetgangerslichten.
Vanmorgen op radio1 een korte reportage gehoord over een of ander centrum waar vreemdelingen van meer dan 60 nationaliteiten verblijven. Om de bewoners wat vertrouwd te maken met onze instellingen, taal, gewoonten enz, hadden de organisatoren het gepast geoordeeld om hen onder meer onze nationale hymne aan te leren. Ze hadden onder het personeel blijkbaar iemand gevonden die zelf dat lied kende (niet zo evident denk ik); ik was razend benieuwd naar het resultaat. Welnu, de melodie herkende ik niet direct, waarschijnlijk omdat het een onbedoeld meerstemmige (zeg maar véééélstemmige) versie van de Brabançonne bleek te zijn; bovendien hoorde ik precies ergens een Marseillaise tussen, maar zon vergissing overkomt zelfs de hoogste politici in ons land. Was de prestatie op muzikaal gebied dus geen hoogvlieger, de TEKST daarentegen klopte volledig: La la la la
TOE(kom)MAATJE: une charade (lettergreepraadsel) pour les francophones: Mon premier est un fruit, mon deuxième est un fruit, mon troisième est un fruit etc ., et mon tout est un hymne national, quest-ce que cest?; antwoord: pom pom pom pom, (gezongen op wijze van de Brabançonne, haha!)
De tijd dat we onze energie afreageerden in het Zwitserse hooggebergte ligt ver achter ons, maar om onze lichamelijke conditie toch zo goed en nog zo lang mogelijk en op een leuke manier optimaal te verzorgen, gaan opa en oma 2 of 3 keer per week in clubverband tafeltennissen, eens per week zon 10 à 12 km wandelen (bij slecht weer blijven we thuis, das ook lekker! ) en dagelijks een kwartiertje fietsen op onze hometrainer. Over het resultaat zijn we best tevreden, en heel wat leeftijdgenoten of zelfs jongeren benijden ons. Het gebeurt soms dat zij ons feliciteren met onze conditie, maar dan antwoord ik steevast dat onze gezondheid geen verdienste is maar een voorrecht. Ik hoef maar naar de zieken of gehandicapten in mijn naaste omgeving te kijken om dat te beseffen. Het is trouwens ook niet zo, dat wij nooit een dipje zouden hebben. Vorige week, tijdens onze wandeling, greep oma met een pijnlijke grimas naar haar heup en bereikte enigszins mankend de eindmeet. Dat gebeurt wel vaker, maar zoals steeds (hout vasthouden!) verdween de pijn weer en stonden we enkele dagen later enthousiast te dubbelen op de club. Ik zei: das andere koek dan verleden zondag, toen liep je als iemand van tachtig!; ze moest lachen O ja, over een week wordt ze . tachtig! (en ik volg enkele maanden later)
De tijd van "TOEN" (nog lang geen oma en opa...):
Oma in de tijd van "NU":
TOE(kom)MAATJE. Uit de media van 14.7: helft van ontslagen OPEL-werknemers heeft werk gevonden! Joepie, ja dat klinkt inderdaad leuker dan helft van ontslagen OPEL-werknemers heeft nog geen werk
Op 13.9 organiseert de seniorenbeweging OKRA in Brussel een grote betoging voor menswaardige en welvaartsvaste pensioenen. Hoewel zelf OKRA-lid, zal ik er op 13.9 niet bij zijn. Zie hier waarom. 1) Ik neem sowieso nooit deel aan betogingen. Zelfs niet als het een goed doel betreft waar ik volledig achter sta; in zon geval hoop ik dan dat zoveel mogelijk anderen er wel zullen staan; het is geen moedige houding, ik weet het, maar zo zit ik nu eenmaal in mekaar, en gelukkig zijn veel mensen moediger dan ik 2) Wat nu die OKRA-betoging op 13.9 betreft: in mijn ogen is dit een typisch voorbeeld (zoals er helaas veel zijn) van acties die voor een bepaalde grote groep (nóg) meer welvaart, gezondheid, veiligheid, comfort enz. claimen, zelfs wanneer redelijkerwijs slechts een beperkt aantal individuen uit die groep recht van spreken heeft. 3) Enquêtes en statistieken leren ons inderdaad dat de tegenwoordige gepensioneerden zich goed voelen en als groep dus (menselijk gesproken) die betoging op 13.9 eigenlijk niet echt nodig hebben. Erger nog, zulke acties kunnen een averechts effect sorteren: ons land stevent af op een serieuze crisis en een groep die te veel vraagt, riskeert helemaal niks te krijgen. Anders gezegd: de armste gepensioneerden dreigen dan de echte slachtoffers te worden van een te grootschalige aanpak. Voor alle duidelijkheid: ik heb het volste respect voor eventuele andere meningen, want ik vind vrijheid van meningsuiting een van de meest waardevolle verworvenheden van onze beschaving.
TOE(kom)MAATJE. Wat is dit? Grafiet, potloodslijpsel en wat paprika medium geconcentreerd met elegantie en reliëf en dus verre van vlak maar nog wat stroef Een neus met een reductieve toets . heel gewillig onder spanning gehouden door fijne tempranillozuurtjes en gedragen door een stevige structuur Gebak in de neus en slank wit fruit opgejaagd door stevige zuren (dit zijn citaten uit een bespreking van wijnen. Snapt U het, snap ik het. Ik kan genieten van een goed glas wijn maar ben ik nu een wijn-idioot als ik geen grafiet, potloodslijpsel of een reductieve toets gewaarword? )
Ik ken een fantastische en creatieve kokkin die mij elke dag weer verwent met de resultaten van haar culinaire talenten. Voor mij hoeven kookprogrammas op TV dus niet, integendeel: ik haat ze. Het is echter niet eenvoudig om ze te ontlopen: vrijwel iedere binnen- en buitenlandse zender heeft in prime time zijn eigen Piet Huysen-trut. Ik blijf er dus nooit hangen maar weet uit Humo dat één van die Pieten, namelijk ene Johan Segers, er een bijzonder eigen taaltje op nahoudt: hij spreekt bv. niet van vissen maar van viessen.Dat deed me onmiddellijk denken aan VRT-Nieuwsanker Wim De Vilder, die namelijk precies de tegenovergestelde tic vertoont: woorduitgangen die als iesse uitgesproken moeten worden, krijgen bij Wim steevast een korte i: bv. praktisse, optimistisse e.d.Overigens is dit maar één van de talloze fouten die taalgevoelige VRT-luisteraars dagelijks moeten ondergaan. En dan te bedenken dat ze bij de VRT een speciale taaladviseur (Ruud Hendrickx) hebben, maar uit betrouwbare bron (RH zelf!) weet ik dat die arme man tegen windmolens vecht.
TOE(kom)MAATJE. De HUMO van deze week, duidelijk zinspelend op het speciale taaltje van Johan Cruyff en (sommige) andere sportminnende Nederlanders, noemt de beroemde Ronaldo een sportman die best een aardig potje kon foeballen. Das fout, Humo! Volgens mij hebben jullie slecht geluisterd, het is foebele
Op het einde van het jaar danken kinderen hun meester of juf soms met een zelfgemaakte tekening of ander geschenkje. Ik vind dat sympathiek, zeker als het idee van de kinderen zelf uitgaat en op voorwaarde dat het binnen redelijke grenzen blijft die de leerkracht niet in verlegenheid brengen. In mijn krant verscheen een lezersbrief van een moeder, die zo tevreden was over de juf van haar dochter dat ze haar kind een cadeau van maar liefst 30 euro meegaf. Die moeder was nota bene zelf leerkracht, wat haar geste nog onbegrijpelijker maakt. Mijn dochter staat ook voor een klas en krijgt graag een complimentje maar zou zich zeer ongemakkelijk voelen bij zon cadeau buiten alle proporties.
Als TOE(kom)MAATJE een paar grappige versjes van Peter Boshoef, die ik tegenkwam in het Weekblad Kerk&Leven:
Een goudvisje nam een bad in een luchtbel die daar zat. En een paar minuten later droogde het zich af met water
Een vlooi die heel veel jeuk had wist niet dat er eentje op hem zat
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
