Tot twee jaar geleden was ik om diverse redenen tegen de aanschaf van een GPS-navigatiesysteem, in tegenstelling tot mijn wederhelft, die het kotsbeu was dat ik voortdurend verkeerd reed. Ze had al vaak aangedrongen op zo’n aankoop. Uiteindelijk heb ik toegegeven nadat een neef in Eindhoven (die ons had uitgenodigd) moest komen “redden” toen ik totaal verloren was geraakt in een Eindhovense buitengemeente. Gelukkig had ik al wel een GSM, waarmee ik hem kon vertellen in welke straat in welk stadje ik gestrand was. Zijn reactie: “hoe ben je daar in vredesnaam terechtgekomen?, ik weet zelf niet eens waar dat precies is maar ik zal mijn tomtom opzetten; binnen een halfuurtje ben ik daar.”
   Kort daarna stond hij daar dus inderdaad en zei (uiteraard enthousiast aangemoedigd door mijn passagier!): “waarom koop je zelf niet zo’n GPS-ding?”. En zoals het vaak gaat bij een meningsverschil tussen partners: het advies van een buitenstaander geeft dan de doorslag. Kortom, nog diezelfde week hadden we een tomtom en ik moet toegeven: dankzij die GPS rijd ik nu al twee jaar nog maar zelden verkeerd!
   Maar nu de clou van het verhaal. Eergisteren (16.10) gingen oma en ik opnieuw op bezoek bij diezelfde neef, die intussen wel verhuisd was naar Nuenen bij Eindhoven. Met onze tomtom zouden we deze keer uiteraard geen probleem meer hebben om dat nieuwe adres te vinden. Dachten we, maar uitgerekend onze “redder” van destijds, aan wie we onze succesvolle GPS-aankoop dus eigenlijk te danken hebben, raadde ons enkele dagen voor ons vertrek aan om het ding uit te zetten vóór Eindhoven, wegens allerlei recente ingrijpende veranderingen aan de Ring, die in de meeste GPS-versies nog niet verwerkt zijn. Zijn advies: “volg uitsluitend de borden via via via …enz. Ik hield mijn hart vast maar geloof het of niet, we raakten probleemloos ter bestemming. Oef!

TOE(kom)MAATJE
Charel: “Mijn vrouw en ik wilden een huisdier en hebben een geit gekocht”
Lowie: “Allee jong, ge hebt niet eens een tuin; waar houdt ge dat beest?”
Charel: “Awel in onze slaapkamer”
Lowie: “Maar enfin, dat moet toch stinken?!”
Charel: “Och, daar moet die geit maar aan wennen!”