|
Deze week werd ik pijnlijk getroffen door een reclame voor een nieuwe maar super-onveilige 3-deursauto. Ik kon me niet inhouden en herinnerde de ter zake bevoegde minister Renaat Landuyt aan een vroegere correspondentie die ik met hem over dit gevaarlijk type van autos heb gevoerd. Ziehier de tekst van mijn e-mail van jongstleden woensdag 3.9 aan de minister:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mijnheer de minister,
Op 12 maart 2007 suggereerde ik U via e-mail enkele mogelijke maatregelen ter verhoging van de verkeersveiligheid. Zo pleitte ik (ondermeer) voor:
het ontmoedigen van het gebruik van personenautos door meer personen dan het aantal plaatsen van waar de passagiers in noodgevallen de wagen onmiddellijk kunnen verlaten. Ik bedoel hier uiteraard autos met een achterbank maar met slechts twee deuren (vooraan). Passagiers op de achterbank van zon wagen zitten bij een ernstige aanrijding als ratten in een val; zeer onlangs nog stierf zo iemand omdat men hem niet tijdig uit de brandende wagen kreeg. Beter nog dan dergelijke situaties te ontmoedigen zou uiteraard een radicaal fabricageverbod van zulke wagens zijn, maar ik besef dat zon suggestie onrealistisch is vanwege commerciële belangen van constructeurs e.d.
U antwoordde mij op 23.4.2007 als volgt: Uw opmerkingen in verband met de onveiligheid van 3-deurswagens (
) zal ik zeker in beraad nemen. Het zijn belangrijke voorstellen die de verkeersveiligheid kunnen verhogen
Mag ik U vragen of dit beraad intussen heeft plaatsgehad en tot welke conclusies het heeft geleid? Ik werd aan de kwestie herinnerd toen ik vandaag een reclame las voor de nieuwe Mazda-2, 3-deurs waarin veel nadruk werd gelegd op de veiligheid en het comfort, maar uiteraard geen woord over de levensgevaarlijke positie van de passagiers op de achterbank.
Met vriendelijke groet,
..
TOE(kom)MAATJE. Een rake uitspraak van journaliste Mia Doornaert van De Standaard, onlangs op VRT-radio1: Cameras staan niet waar nieuws is; nieuws is waar cameras staan. Voor de goede verstaander: wat er in de wereld ook gebeurt, het zijn de tv-makers die beslissen of we het mogen weten of niet.
|
