Als liefhebber van mijn moedertaal ben ik een trouw en enthousiast abonnee van Taalmail, een regelmatig verschijnende internetuitgave van de VRT, waarin VRT-taalraadsman Ruud Hendrickx uitstekende taaltips geeft. Het gebeurt nogal eens dat ik hem via e-mail zijn mening of advies vraag en meestal hoef ik niet lang op zijn deskundig antwoord te wachten. Vandaag stuurde ik hem de volgende tekst en ben benieuwd naar zijn eventuele reactie; mocht die er komen positief of negatief - dan publiceer ik die zeker op mijn blog. Ziehier de (cursieve) tekst die ik zojuist verstuurd heb:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Geachte heer,
Tijdens het taalprogramma "Man over woord" van 7 mei op Canvas zei (neerlandicus?) prof. Dominiek Sandra: "laat me zeggen...", terwijl hij duidelijk bedoelde "laat ik zeggen". Ik durf niet te beweren dat Sandra een echte fout maakte (je hoort ook vaak "laat ons hopen, laat ons bidden...", in plaats van "laten we ...") maar toch verraste hij mij. Wat denkt u?
Met vriendelijke groeten, enz.
TOE(kom)MAATJE. Een goede politicus moet zich (kunnen) houden aan de richtlijnen van zijn partij. Daar is niks verkeerds mee: als partijleden al te gemakkelijk naast het officiële (partij)potje plassen, verliest die partij haar geloofwaardigheid. Ik zou dan ook een slechte politicus zijn: ik zou in principe immers te vaak mijn overtuiging volgen, ook wanneer die zou indruisen tegen de officiële richtlijnen.
|