WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
23-09-2006
reis door ruimte en tijd
Ik geef toe dat deze komma wat intellectuele inspanning vraagt, maar wie het onderwerp interesseert, zal dat er wel voor over hebben… En wie er geen boodschap aan heeft, slaat het hele ding gewoon over..
Is onze zon één van de miljarden sterren in de Melkweg, die Melkweg zelf is op haar beurt weer één van de honderden miljarden stelsels in het heelal. Ondanks die onvoorstelbare hoeveelheid sterren en melkwegstelsels bestaat de ruimte vooral uit ... leegte of in elk geval onzichtbare materie. De sterren en de sterrenstelsels staan, hoewel de zwaartekracht ze bij elkaar houdt, ontzaglijk ver van elkaar verwijderd. Om daar enig idee van te kunnen hebben, stel u voor dat enkele ruimtewezens gelijktijdig maar van op verschillende afstanden in onze richting kijken en ons een radioboodschap sturen, die zoals het licht op ons afsuist tegen 300.000 kilometer per seconde.. De verste boodschap vertrekt van op een zgn. quasar, dat is een ster op pakweg 10 miljard lichtjaren hiervandaan. Een ruimtewezen A dat NU van op die verre plaats in onze richting zou kijken, ziet een lege zwarte ruimte met hooguit een zachte gloed van verre sterrenstelsels als stofvlokjes. Hij zit trouwens met een probleem: voordat zijn radiobericht “hier” zou moeten arriveren (na een reis van 10 miljard jaar, tegen 300.000 km/sec.!) zullen het hele zonnestelsel en dus ook de aarde al enkele miljarden jaren verdwenen zijn. Zijn “collega” B die 99 % dichter (dan A) bij ons staat en dus van “vlakbij” op “slechts” 100 miljoen lichtjaar deze richting uitkijkt, ziet wat witte puntjes, in werkelijkheid een hoop sterrenstelsels (waarvan onze Melkweg er één van is). Het radiobericht dat hij nu verstuurt zal 100 miljoen jaar naar “ons” onderweg zijn. (À propos, vermits onze zon ruim 200 miljoen jaar nodig heeft voor één omloop rond het centrum van de Melkweg, zou die meneer B – mits hij over een denkbeeldige supertelescoop beschikt - ons zien “liggen” waar we 100 miljoen jaar geleden waren, dus ongeveer aan de andere kant van de Melkweg vergeleken met onze positie op DIT ogenblik.) Astronaut C staat al 99,9%dichter bij ons dan A, zit dus praktisch op onze schoot, nou ja…; zijn boodschap zal hier “supersnel” arriveren, d.w.z over… 10 miljoen jaar. Onze richting uitkijkend ziet hij een aantal verspreide heldere punten (Melkweg en andere sterrenstelsels)met elk miljarden sterren (die echter nog steeds niet afzonderlijk te onderscheiden zijn). En zo gaat ons gedachte-experiment steeds verder: mevrouw D (het wordt tijd voor een dame…) staat op nog maar 1 miljoen lichtjaar van hier naar “ons” te kijken en ziet in de verte een spiraalvormig sterrenstelsel: onze Melkweg; eigenlijk moet ik zeggen: ze ziet ons sterrenstelsel zoals dat er een miljoen jaar geleden uitzag toen de allereerste mensen op aarde verschenen (vanuit de ruimte gezien is de plaats van ons zonnestelsel in de Melkweg in 1 miljoen jaar nauwelijks veranderd, ondanks de enorme snelheid waarmee we ons binnen die Melkweg verplaatsen, nl. tegen honderden kilometers per seconde!); omgekeerd zal de radioboodschap die ze nu verstuurt, pas over 1 miljoen jaar hier aankomen. En zo komen we steeds dichterbij. Op 10.000 lichtjaar van ons zit juffrouw E temidden van een wolk van sterren en lichtgevend gas tevergeefs te zoeken naar onze zon en haar 9 planeten (8 zonder Pluto?…), die immers ondanks alles toch nog te ver weg zijn; haar signaal zal 10.000 jaar onderweg zijn (dat is dus vijf keer zo lang als 2000 jaar Christendom…). Op 100 lichtjaar is onze zon nog steeds niet afzonderlijk te zien; een ruimtekleuter F die nu met zijn zendertje een vraag richting aarde stuurt zal op zijn minst 200 jaar oud moeten worden om antwoord te kunnen verwachten! Op 1 lichtjaar zit de heer G deze kant uit te kijken en ziet onze ster (de zon) temidden van duizenden andere sterren aan het firmament opdoemen; hier bedenk ik een kleine variant op de boodschap naar de aarde: hij stuurt niet alleen een radiobericht (1 jaar onderweg) maar ook een brief per ruimteraket (+/- 36000 km/uur); die raketpost zal hier afgeleverd worden over 30.000 jaar…In de volgende stappen denken we niet meer in (licht)jaren: op 4 lichtdagen(= 100 miljard kilometer) zijn onze zon en de grootste planeten zichtbaar. Op 9 lichtuur (10 miljard km) staat ons hele zonnestelsel prachtig in beeld. De zon staat op 8 lichtminuten (= 150 miljoen km) bij ons vandaan (als we ze zien ondergaan gebeurde dat in werkelijkheid dus al 8 minuten geleden…). De afstand aarde/maan is nog +/- 300.000 km (één lichtseconde dus). Oef…
Reacties op bericht (2)
04-10-2006
S
Goed geneukt voel ik mij nu.
04-10-2006 om 19:16
geschreven door Dirk
23-09-2006
..
maar ja Komma, gij beziet dat vanuit het oogpunt van een mens op aarde, voor een 'alien' is dat allemaal anders hoor! Nanu Nanu (vrij vertaald: groetjes) ;)
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
