WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
25-10-2006
"oma betaalt!"
“Oma betaalt” – Nog in mijn verlovingstijd boden mijn ouders ons en mijn drie jongere zussen jaarlijks ergens te lande een ‘familieweekend’ aan. Het hele gezelschap bestond aanvankelijk, als ik goed terugreken, uit tien man. Maar dan werd er getrouwd en de natuur zorgde ervoor dat het aantal deelnemers gestaag toenam. Maar ieder aanbod van onze kant om toch een deel van de kosten te dragen, werd door mijn ouders steevast afgewezen.
Nadat mijn vader vrij jong (65) overleden was, zette mijn moeder de traditie van een jaarlijkse familiereünie voort en ze bleef er op staan, alle kosten te dragen: “Kinderen, jullie moeten het organiseren maar IK BETAAL; ik heb een goed pensioen en het kan er best van af”. Ze genoot zichtbaar als we in haar bijzijn al lachend tegen de ‘garçon’ zeiden: “breng ons er nog een, OMA BETAALT!” Onnodig te zeggen dat we van haar vrijgevigheid nooit misbruik hebben gemaakt.
Toen mijn moeder (85) op haar beurt overleed, besloten we de jaarlijkse traditie in ere te houden, iets waarop zij trouwens vaak had aangedrongen. We hebben dan van haar spaarboekje een bedrag gereserveerd waarmee we de eerstvolgende reünie zouden bekostigen. En zo gebeurde het dat een van de meest gehoorde zinnen op die volgende bijeenkomst luidde: ‘garçon, nog eens hetzelfde, OMA BETAALT!’ En eigenlijk was dat dus nog waar ook. Op zulke momenten leek het trouwens alsof ze er nog steeds bij was; ze zal ‘daar ergens boven’ beslist volop mee genoten hebben.
Intussen zijn we weer zo’n vijftien jaar verder, de ‘achterban’ van mijn ouders is uitgegroeid tot bijna 60 man (all in…) en de traditie is de laatste jaren als vanzelf flink verwaterd, jammer maar helaas onvermijdelijk; oma zal er mee moeten leren euh … leven. Beroepsbeslommeringen, gezondheidsproblemen, jeugdbeweging, de geografische uiteengroeiing en de gewijzigde sociale contacten maken het steeds moeilijker om iedereen nog op eenzelfde tijdstip en plaats vrij te krijgen. Bovendien staan de jongste generaties niet te springen om al die (voor hen soms amper bekende) ouwe zakken van ‘verre’ familieleden te ontmoeten. Desondanks zijn we er vorige zondag nog eens in geslaagd – dank zij een gelukkig initiatief van de dochter en de schoonzoon van mijn jongste zus - om een 45-tal ‘achterbanners’ van “Opa en Oma” samen te krijgen voor een middagje boswandelen, een drankske en een spaghetti-met-alles-erop-en-eraan. Heel gezellig (zie foto; als je er op klikt, zou die normaal groter moeten verschijnen). Het was nu uiteraard wel op eigen kosten, want … Oma betaalt niet meer!
TOE(kom)MAATJE. Een van onze kleinzoons (5) kwam enthousiast verslag uitbrengen over een documentaire video “ontstaan van het leven”, die hij had gezien. “Zeg Opa en Oma, jullie dachten altijd dat de kindjes komen uit de zaadjes van de papa; da’s helemaal niet waar!! - (we keken elkaar verbaasd aan en wachtten vol ongeduld op de nieuwste variant van het ooievaar- of bloemkolenverhaal) – “Ah neen, het zijn (hier haalde hij diep adem en sprak dan de volgende zin uit met nadruk op elke lettergreep:) het zijn de Sper-Ma-To-Zo-ïe-Den”
VOLGENDE KOMMA: daarvoor ga ik in gedachten terug naar een grappige ‘sportieve’ belevenis van mijn vader.
Reacties op bericht (2)
03-01-2007
oma betaalt
Ik ga een nieuwe bijeenkomst organiseren maar dan in de originele samenstelling dus: wij met ons viertjes plus aanhang en kinderen. Dit was de originele samenstelling.Wat vind je daarvan ?
03-01-2007 om 20:54
geschreven door betty
25-10-2006
..
prachtig stukje Komma, écht van genoten, waarschijnlijk omdat ikzelf ook zo enorm van die familiefeesten hou. Jammer genoeg wonen wij ook allemaal heel ver van elkaar, maar met onze kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen beginnen we nu zelf aan een vrij goede nieuwe 'Clan'. Ik moest ook lachen met de uitleg van je kleinzoontje. Ik heb er ook eentje van zes en vind zijn uitspraken ook geweldig. (verdorie zeg ik zie die code nummer hieronder en die is niet mis, zes letters/nummers! Groetjes van Bojako
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
