|
Bommeldingen Het werd weer eens tijd voor (valse) meldingen. Reizigers op Zaventem konden er van meepraten. En wat ik vreesde, gebeurde: de uitgebreide aandacht in de media bracht een of andere labiele geest op het idee om amper een dag later het Antwerpse Centraal Station op stelten te zetten met een vals alarm. Eigenlijk zouden de pers en andere media een vrijwillige gedragscode moeten overeenkomen om over zulke zaken te zwijgen totdat er echt iets te melden valt. Ik maak me echter geen illusies; het grote publiek eist nu eenmaal sensatie (zelfs al blijkt het achteraf nep) en dus zullen zelfs de ernstige media zon gedragscode helaas nooit durven te onderschrijven. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
500 doden: joepie! Dat zal over acht jaar het geschatte aantal verkeersslachtoffer zijn. Dit bericht werd ons in de media als goed nieuws voorgeschoteld, het is ver gekomen! Uitleg voor deze heuglijke tijding: nu zijn het er nog twee keer zoveel
Kerkelijke eigendommen worden (meer) ter beschikking gesteld van de gemeenschap. Dit zei onlangs in het TV-journaal de deken van Laken. Dat vond ik een goeie: de deken van laken. Deed me denken aan een taalgrapje van Toon Hermans over zijn plaatselijke deken die het afkeurde dat trouwers elkaar in de kerk zouden zoenen: de deken vond dat hij het kussen moest laken.
Voorrang van rechts. Vóór 1 maart liet ik me vaak verleiden om, komend van links, voorrang te nemen als de rechthebbende me daartoe uitnodigde. Maar sinds de jongste wijziging op dat vlak heb ik mijn houding radicaal veranderd: of ik nu met de wagen of per fiets rijd, ik stop in principe voor elke andere weggebruiker die voorrang heeft, en wacht net zo lang tot hij/zij effectief doorrijdt. Dit heeft niks te maken met hoffelijkheid (zoals bij ritsen b.v.) maar alles met het toepassen van bestaande verkeersregels: ik hoop door mijn duidelijk gedrag anderen te overtuigen hetzelfde te doen: hoe vaker de mensen stoppen om anderen hun rechtmatige voorrang van rechts te geven, des te vlotter het verkeer uiteindelijk verloopt. Let op: ik pleit niet voor het blindweg nemen van uw voorrang (das helaas levensgevaarlijk!), maar voor het consequent toestaan ervan aan andere rechthebbenden.
TOE(kom)MAATJE. Ik ga regelmatig en graag wandelen en tafeltennissen maar vind het ook zalig om eens een hele dag met mijn pantoffels aan wat te kunnen lezen of computeren. Zon dag leek zich onlangs aan te kondigen maar o, pech, het duurde tot s middags 17 uur voordat ik eindelijk mijn sloeffen mocht aantrekken. Een onverwachte boodschap, een afspraak bij de dokter die ik me nog net op tijd herinnerde, een kapotte stoomreiniger naar de winkel brengen, medicijnen halen bij de apotheek, enz. betekenden een streep door mijn rekening
|
