WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
29-04-2007
De blote organist
Mijn parochiepastoor staat erom bekend dat hij een onbegrensd vertrouwen heeft in zijn medewerkers, onder wie Kommaneuker (als weekendorganist). We zeggen wel eens dat je maar twee woorden nodig hebt om van onze pastoor iets te mogen, nl. Mag ik ; zonder de rest van de vraag af te wachten, heeft hij zijn antwoord al klaar: Ja t is goed, doe maar! (ik geef toe: t is lichtjes overdreven, maar de strekking klopt wel).
Toen ik vanochtend poedelnaakt uit de douche stapte, zei ik tegen Chris: als ik straks nu eens in deze outfit achter het orgel ging zitten? -Chris: Je zou niet ver geraken!-Ik: och, daar ben ik nog niet zo zeker van; van de pastoor zal ik al zeker mogen, ik moet hem alleen maar vragen: Mag ik en hij zal onmiddellijk zeggen: t is goed, doe maar! Ik heb toch maar mijn sokken aangetrokken. En nog het een en ander En niemand heeft opgemerkt dat de organist onder zijn kleren in zijn blote flikker zat. En de organist zelf? Die loerde af en toe eens naar al die andere aangeklede bloteriken in de kerk.
TOE(kom)MAATJE. In het VRT-Radionieuws van 22 uur op 26.4 was het belangrijkste nieuws (volgens de nieuwslezer) de stand van zaken rond de never ending story van de overname-perikelen rond enkele banken. Het tweede belangrijkste (?) item ging over onvolledige beleggingsadviezen. Minder belangrijk vermits pas als 3de punt vermeld - vond de journalist van dienst een treinongeluk(je?!) dat om 19 uur had plaatsgevonden in Izegem, waarbij immers geen doden gevallen waren, alleen maar een stuk of 50 gewonden, waaronder slechts 3 ernstig. ---- Van dat soort journalistiek krijg ik iets. Die man was duidelijk niet bij de pinken, misschien eerder bij de pinten?
Reacties op bericht (2)
01-05-2007
jaja,
wanneer je het zo bekijkt, dan lopen er toch veel bloterikken rond op deze wereld.
01-05-2007 om 20:48
geschreven door thea
30-04-2007
..
Je beschrijving van de geklede blote organist doet me weer aan iets denken Komma. Toen ik nog jong was en snel geïntimideerd door personen van wie ik dacht dat ze hoger in maatschappelijke rangorde waren dan ikzelf, dan zei mijn vader dat dit euvel snel te verhelpen was. Hij gaf me de raad om op zo'n ogenblikken me in gedachten de persoon voor te stellen in zijn blote, met een paar sokken aan en een bizarre hoed. En weet je, ik pas dit nog altijd toe als ik mijn zenuwen onder bedwang moet krijgen. Bij een ontmoeting en daaropvolgend gesprek met Koningin Fabiola vele jaren geleden hielp het me enorm om haar in gedachten te zien staan, naakt, met roze pantoffeltjes met pompom, en met krulspelden. We hadden toen een heel fijn gesprek, zonder zenuwen
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
