Rond elke jaarwisseling organiseren computeroma en ik een familiereünie met onze kinderen, kleinkinderen en evt. partners. Omdat die meute stilaan te groot werd om het bij ons thuis te doen (dit jaar rekenden we op 22 man), hadden we een zaaltje gehuurd; op het “menu”: een feestelijk voorziene broodjesmaaltijd met zelfbediening.
   Geleidelijk moesten we wat “afval” in het deelnemersveld noteren: we kwamen uit beneden de 15 zodat we het toch nog thuis zouden kunnen doen. Jawadde! De meeste afvallers “’bekeerden” zich weer en zo steeg de koers toch weer tot 20, onder wie al onze 13 kleinkinderen (9 tot 26 jr.)! Op algemeen aandringen besloten we om “het” dan toch maar thuis te doen (gejuich op de tribune: “vééééél gezelliger!!!”).
   Oma en opa bestelden bij de bakker een ruim assortiment broodjes, haalden hele vrachten kaas, fijne vleeswaren en ander voer in huis, en zondagmiddag wachtten we samen rustig op de storm na de stilte. Rond 14 uur vielen de eerste gasten binnen langs  onze “artiesteningang” (achterdeur), die ze in hun enthousiasme wagenwijd open lieten staan zodat de vrieskou al snel tot in de keuken doordrong, brrrr! Hetzelfde gebeurde met de volgende binnenvallers (misschien mankeert er toch iets aan die achterdeur…).
   We hadden de belangrijkste ingrediënten op diverse tafels uitgestald en omdat ze allemaal de weg kennen naar de koel- en andere kasten bij opa en oma, heerste er binnen de kortste keren een vrolijke stemming. Zoon 2 zei me: “pa, het hééft IETS”. Ik zei: “inderdaad, IETS CHAOTISCH!”
   Na afloop bleef een van de kleinkinderen (12) hier slapen en kreeg op ons voorstel het gezelschap van haar jongste nichtje (9). De “kermis” op de slaapkamer duurde tot 23 uur…. zalig!  ’s Anderendaags kwam zich al vroeg een ander nichtje (11) melden en dat trio bleef tot na het middagmaal…
   EN TOEN…… kwam voor opa en oma eindelijk de (heerlijke) STILTE NA  DE (heerlijke) STORM.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

TOE(kom)MAATJE. En vanavond vieren we Oudejaar. Thuis. Samen. Met zijn tweetjes, hoewel je dat bij ons dus nooit op voorhand zeker weet. Maar wat ik wel zeker weet: het zal gezellig zijn.

03-01-2009 om 15:40 geschreven door Wim

01-01-2009 om 12:51 geschreven door bojako

31-12-2008 om 13:04 geschreven door thea