WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
05-09-2007
Oesters van Cancale
(hiernaast een blik op de achtergelaten lege schelpen en uitgeperste citroenen op de oevers van het Bretoense kuststadje Cancale)
Vandaag precies een jaar geleden bezochten we met ons wandelgroepje onder leiding van de betreurde gids Jan (zie vorige blog) het stadje Cancale in Bretagne, beroemd om zijn oesterbanken. Na Cancale maakten we nog een stevige kustwandeling. Een uittreksel uit mijn reisverslag van die dag (de namen heb ik afgekort): Het zou ook vandaag weer uitzonderlijk warm worden. Met de wagen ( ) richting het oesterparadijs Cancale, maar eerst geparkeerd in Saint-Colomb ( ). Dan te voet op en af via paadjes tussen struiken en meer open trajecten. Rond het middaguur in Cancale, waar de ene oesterkraam naast de andere de strandlijn versierde. Iemand kocht een dozijn oesters, die werden verdeeld onder de (kandidaat-)liefhebbers. Eigenlijk toch wel lekker: beetje citroen erbij en samen met zeewater uit de schelp zelf opgeslubberd. Het leeggoed (schelp + citroen) werd gewoon op het strand gemieterd, dat dan ook bedekt was met al die rommel maar dat hoort blijkbaar bij het toeristische decor van Cancale. ( ) Hier ook gepicknickt. Dan verder getrokken, warm (vaak onbeschut tegen de zon) en vermoeiend, via op-en-afpaadjes langs de kust. Tegen het eind werd G. getroffen door een zonnesteek en moest stoppen. In een schaduwrijk plekje bleven M.en P. bij haar, terwijl de rest verder trok. K. ging zijn auto halen, ook de 2 andere wagens werden opgehaald. G. beterde zienderogen ( ). s Avonds na het eten nog n wandelingetje; ik had het echt wel nodig: we waren pas rond 21.30 van tafel en bovendien had een buslading Franse oudjes er voor gezorgd dat wij aan onze tafel nauwelijks aan een rustige conversatie toekwamen, dus wilden we toch wel even van die drukte bekomen. ( ) We besloten de dag met een terrasje en ik bestelde voor de 2de maal die dag een bière pression: heerlijk koud, lekker na een bloedhete dag.
TOE(kom)MAATJE Je kan het tegenwoordig zo gek niet bedenken of er bestaat wel een Miss-verkiezing voor. In GVA werd onlangs in alle ernst aandacht besteed aan de verkiezing van Miss Tractorpulling. Na deze beloning voor het meiske dat het beste een tractor kon trekken zou ik niet verbaasd zijn als we ik verzin maar wat binnenkort een Miss Rioolputjesschepper mogen huldigen.
Reacties op bericht (1)
11-07-2008
miss tractorpulling
Het is door mensen zoals jij, die alles moeten afbreken en ieder initiatief in het belachelijke trekken dat organisators, die pakken geld investeren in de hoop het er ooit terug uit te halen, op den duur afhaken. Die miss-verkiezing is een prachtstuk waar die mannen trots kunnen op zijn en ze geven dan ook prachtige prijzen, het is bovendien geen ordinaire vleeskeuring zoals Miss Belgie, maar een sfeervol gebeuren waar plezier maken op de eerste rij staat. Als we jou volgen zitten we binnenkort dus allemaal in een luie zetel vet te vergaren en onze geest te laten verstompen, waarvan U dus trouwens een prachtexemplaar bent.
Ingrid
11-07-2008 om 07:38
geschreven door tractorpulling fan
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
